พักเรื่องเครียดๆวุ่นๆมาคุยกันหน่อยนะคะ มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ วันนี้ตอนเย็นลิไปทานข้าวที่Avenueรัชโยธิน เลยให้คุนเพื่อนแวะมารับที่บ้าน เพราะที่นั่นที่จอดรถหายากมาก เลยตกลงว่าไปคันเดียวกันดีกว่าเพราะทางเดียวกัน แล้วพอคุนเพื่อนมาถึงหน้าบ้านปุ๊บ ลิก็ลงไปจะขึ้นรถ ปรากฎนึกขึ้นได้ว่าลืมกระเป๋าตังค์ เพราะวันนี้เปลี่ยนกระเป๋า เลยบอกเพื่อนว่ารอ10วิ วิ่งไปเอาแป้บนึง ลิก็รีบวิ่งขึ้นไปเอาบนห้องนอนชั้น2 แล้ววิ่งๆๆๆลงมา ขึ้นรถ เม้ากระจาย เวลาผ่านไปสักพัก มาได้ครึ่งทางแล้ว เอ..ทำไมรองเท้าคู่นี้มันนุ่มๆนิ่มๆหว่า เนื้อสัมผัสมันคุ้นๆนะ แต่คุ้นๆว่ามันคือรองเท้าแตะใส่ในบ้านนะ!! เลยก้มลงมอง ตกกะใจเลย ใส่slipperมาขึ้นรถ เพื่อนก็มัวแต่เม้าไม่ได้มองเท้าเราเหมือนกัน พอบอกเพือ่น เพื่อนขำใหญ่เลย แถมยุให้ใส่ลงไปเดินเลย(แหม ยังไม่อยากแจ้งเกิดนะจ้ะ) เพื่อนถามว่าจะให้u turnมั้ย แต่จะย้อนกลับไปก็ไม่ใช่เรื่องใช่มั้ยคะ เลยกัดฟันไปต่อแหล่ะ ยังดีที่มีตลาดนัดเมเจอร์ เลยซื้อรองเท้าที่นั่นใส่เปลี่ยนได้ แหะๆๆ มาคิดอีกที ถ้าเกิดเราไปธุระคนเดียวล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น คงต้องย้อนขับรถกลับมาแน่ๆ หรือลงจากรถด้วยslipperไปซื้อรองเท้า 55 แต่อย่างหลังคงไม่มั่นพออ่ะค่ะ เล่าซะยาวเลย ใครเคยมีเรื่องลืมๆแบบนี้บ้างมั้ยคะ มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ ปล.ขอเม้าเรื่องร้านอาหารที่นั่นนิดนึงนะคะ วันนี้ไปทานส้มตำที่ร้านตะละลำ ตำตำ อร่อยดีค่ะ แต่แอบแพงอ่ะ จานนึงให้น้อยมาก ไม่สะใจเลย ต้องเบิ้ลตลอด พอเช็คบิลออกมา แอบแพงพอกับอาหารญี่ปุ่นเลยนะเนี่ย แต่ก็ยังไม่ราคาบ้าเลือดเท่าร้านอาหารอีสานที่พารากอนชื่อ Chilli Cafe แพงโฮกกกกกกกกกกกก ไปครั้งเดียว เข็ดจนตาย ใครจะเข้าไประวังนะคะ ราคาเค้าดุจริง-__-"
เราทำถูกกิเลสเขา...เขาก็ว่า...เราดี เราไม่ทำถูกกิเลสเขา...เขาก็ว่า...เราไม่ดี
มายกมือค่ะ เรื่องรองเท้านี่ เคยมีเหตุการณ์คล้ายกันนี้เกิดขึ้นในชีวิตของอิชั้นเหมือนกัน ปกติ เวลาขับรถ นี่จะใส่รองเท้าปุกปุย ๆ หรือ อีแตะ แล้วเวลาจะลงรถ แล้วค่อยเปลี่ยน เป็นคัทชู หรือ อะไรก็ว่าไป แล้วแต่งานนั้นๆ มีวันหนึ่งไปงาน ที่ โรงแรมหรู แห่งหนึ่ง พอจอดรถปั๊ป ก็ควานๆ หา รองเท้ามาใส่ ได้แล้วก็เดินดิ่งไปที่ลิฟท์ พี่ยามก็ยิ้มๆให้ แล้วมองมาที่เท้าอิชั้น สังหรณ์ใจ มองตามไป ปรากฎว่า รองเท้าสองข้าง สีไม่เหมือนกันค่ะ ข้างหนึ่งดำ อีกข้างน้ำตาล อายมากกกกกก ทำใจแข็งยิ้มให้พี่ยาม แล้วค่อยเดินไปเปลี่ยนที่รถ ก่อนจะเปิ่นเทิ่นมากไปกว่านั้น นึกถึงเรื่องนี้ไร แอบสยองใจเล็กน้อย จริงๆมีอีกหลายเรื่องนะคะ โก๊ะๆแบบนี้ นึกทีไร ทำไปได้นะเรา
I'll light the fire, while you place the flowers In the vase that you bought today Staring at the fire for hours and hours, While I listen to you play your love songs All night long for me, OnLY fOr mE ...
ของตัวเองเกิดขึ้นหลายปีที่แล้ว ไปตีแบดกับกลุ่มเพื่อน เลือกที่จะจอดรถไว้ที่ทำงาน แล้วเราก็มาเปลี่ยนรองเท้าตัวเองในรถ จำไม่ได้ว่ารีบมากหรือยังไง เสร็จสรรพขึ้นรถ ไปถึง ยังไม่รู้ตัว จนกระทั่งเดินเข้าไปในคอร์ทแบดแล้ว เพื่อนทักว่าเห้ย ใส่ไรมา ปรากฏว่าข้างนึงเป็นรองเท้าแตะอีกข้างเป็นผ้าใบ ไม่รู้ทำไปได้ยังไง สรุปตีเท้าเปล่า :P แต่แค่แป๊บเดียวก็ดูเค้าเล่นแทน อย่างอายค่ะ
แม่รักน้องครีมที่สุดในโลกเล้ยยย เป็นเด็กดี เติบโต แข็งแรงนะคะ
เราก็เป๊นนนนน ไม่บ่อยแต่เป็นเรื่อยๆ ใส่ผิดคู่ ผิดสี บางทีเเต่งตัวซะ กะเอาให้เริ่ด หนีบดาวเทียมออกมาซะงั้น อ่า.....เรื่องซิบรูดอีกอย่าง เราอ่ะประจำ อายเค้ามั้ยล่ะ
อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับใส่ผิดคู่ ผิดข้างนะคะ เราเคยเห็นที่ลานจอดรถห้างค่ะ ที่ข้างซองจอดรถ ด้านคนขับ มีรองเท้าส้นสูงคู่งาม วางเป็นคู่อยู่อย่างเรียบร้อย ไม่มีรถจอดอยู่แล้ว คาดว่า เจ้าของคงจะถอดเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะ เพืื่่่อง่ายในการขับรถ แล้วคงลืมเก็บเจ้ารองเ้ท้าคู่สวยขึ้นรถ น่าจ๋งจ๋านรองเท้าจังอ่ะ ถูกทิ้งเลย ไม่รู้เจ้าของเค้านึกได้กลับมารับทันรึเปล้าน้อ
Originally Posted by tarni อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับใส่ผิดคู่ ผิดข้างนะคะ เราเคยเห็นที่ลานจอดรถห้างค่ะ ที่ข้างซองจอดรถ ด้านคนขับ มีรองเท้าส้นสูงคู่งาม วางเป็นคู่อยู่อย่างเรียบร้อย ไม่มีรถจอดอยู่แล้ว คาดว่า เจ้าของคงจะถอดเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะ เพืื่่่อง่ายในการขับรถ แล้วคงลืมเก็บเจ้ารองเ้ท้าคู่สวยขึ้นรถ น่าจ๋งจ๋านรองเท้าจังอ่ะ ถูกทิ้งเลย ไม่รู้เจ้าของเค้านึกได้กลับมารับทันรึเปล้าน้อ เหมือนแม่ขวัญเรยๆๆ มีครั้งนึงไปรับที่โรงเรียน คุณแม่ก็เปิดประตูเอารองเท้ามาวางนอกรถ เป็นช่วงเดียวกับที่เห็นขวัญเดินมาพอดี ก้อเรยหันกลับเข้าไปสตารทรถ ปิดประตู - -'' นึกได้อีกทีก้อตอนแวะซื้อของที่ห้างฯแล้ว หารองเท้าไม่เจอ แต่ยังโชคดีคุณครูเวรเห็นรองเท้าเรยยังเก็บไว้ให้ ตอนนี้นึกแล้วยังขำๆเรย
I believe we all have one true love Somewhere in this world, I do
เพื่อนเราคนหนึ่ง ยิ่งกว่านี้อีก หุหุ she รีบจัด ปรากฏว่าใส่รองเท้าสองข้างเป็นคนละคู่กันออกจากบ้านมาอ่ะ กว่าจะรู้ก็ นะ.. "ถึงที่หมายยยย สบายผิดกัน โฮะ โฮะ..."
__________________________ "ทำเสียงอย่างนี้ ซื้อมาอีกใบแล้วสิ" #### รู้ทันอีกแล้ว เซ็ง ####
ถ้าใครเคยไปสมุยคงนึกออกว่าต้องเอารถต่อคิวลงเรือจากท่าเรือที่ดอนสักไปยังสมุย จ๋าไปกับเพื่อนๆ4-5 คนและทำหน้าที่เป็นพขร. ระหว่างรอคิวซึ่งถ้าเราไปไม่ตรงกะรอบเรือก็จะนานเป็นชม. ทีนี้ก็ดับเครื่องรอ เม้าท์แตก กินนู่นนี่ ตัวเองก็เปิดประตูถอดรองเท้าไว้นอกรถ พอถึงคิวที่ต้องเอารถลงเรือก็ลืมสนิท มานึกได้ตอนจอดรถในเรือเป็นที่เรียบร้อย ให้เพื่อนวิ่งไปดู(ไม่กล้าไปเอง..อาย) รองเท้าหายไปแร้ว ผลสุดท้ายต้องอยู่บนเรือเดินไปมาด้วยตีนเปล่าเป็นเวลาชั่วโมงเศษ ถึงสมุยก็รีบแจ้นไปซื้อใหม่ อยากจะเขกหัวตัวเอง รองเท้าที่ลืมทิ้งไว้เป็นคู่ที่รักและอยู่กะเรามานาน
เรื่องรองเท้านี่ไม่เคยค่ะ เพราะไม่มีให้เลือกมากนัก อะไร อะไรก็ใส่ได้ค่ะ แต่จะมีปัญหาเรื่องโทรศัพท์มือถือเนี่ยแหละค่ะ ที่น่าอายมากกกก ครั้งนึงตอนนั่งรถไปกับสามี (นานแล้ว) แล้วมีโทรศัพท์เข้ามา เราก็รับ ทางโน้นขอเบอร์อีกคน เราลืมไปว่าใช้โทรศัพท์อยู่ โวยวาย หาโทรศัพท์ ว่าหายไปไหน โมโหสามีใหญ่เลย ไม่ยอมหาโทรศัพท์ให้เรา โวยจนเสียงเข้าไปในโทรศัพท์ สามีก็นั่งหน้างง งง แล้วบอกว่า โทรศัพท์ก็อยู่ที่หูเธอไง เท่านั้นแหละค่ะ อายยยยย อ๊ายยยยย อายยยยย มากกกกก จนคุยต่อไม่รู้เรื่องเลย อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จริงๆค่ะ
เรารักอะไรก็จะทุกข์เพราะสิ่งนั้น เพราะว่าสิ่งทั้งหลายล้วนแปรปรวนทั้งสิ้น ไม่มีอะไรคงที่อยู่ได้ตลอดเวลา
อ่านแล้วขำ.....คุณดิว
Forum Rules
Citizen Member / 
Trusted Member
เพื่ออ่านคู่มือ ของเครื่องมือใดๆ ที่มีเครื่องหมายนี้ 
Previous
Downtown
พักสมองกันหน่อยค่า>>สาวๆหนุ่มๆSBNใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง<<
Reply With Quote
Zindy
Originally Posted by tarni
