เคยมีความรู้สึกนี้บ้างมั้ย แล้วทำยังงัย

[srichardson]

มีใครไม่รู้เค้าบอกว่า " เหนื่อยเพราะทำงาน ก้อยังดีกว่าไม่มีงานทำ ท้อแท้ที่ผิดหวัง ก้อยังดีที่มีชีวิตอยู่" เวลาน้องขับรถไปทำงานให้มองออกไปนอกหน้าต่างซิค่ะ ดูคนตามถนน ตามข้างทางที่เค้าลำบากกว่าเราตั้งเยอะ พวกขายของรถเข็น ต่างๆเด็กกำพร้าที่ไม่มีข้าวจะกิน ไม่มีแม้แต่บ้านจะอยู่ เรายังสบายกว่าพวกเค้าตั้งเยอะ

บางที่อาจจะลาพักร้อนไปไหนไกลๆ หรือกลับบ้านไปหาคุณพ่อคุณแม่ พาท่านออกไปทานข้าวนอกบ้านย้าง นานแค่ไหนแล้วน้อ ที่ไม่ได้กอดและหอมพ่อแม่ นานแค่ไหนแล้วน้อที่ไม่ได้กลับไปหาท่าน แล้วกำลังใจจะกลับมาเองค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆๆค่ะ

[KwaNn]

มาให้กำลังใจ จขกท จ้า
ยังมีเพื่อนๆใน sbn น้า

บางที่อาจจะลาพักร้อนไปไหนไกลๆ หรือกลับบ้านไปหาคุณพ่อคุณแม่ พาท่านออกไปทานข้าวนอกบ้านย้าง นานแค่ไหนแล้วน้อ ที่ไม่ได้กอดและหอมพ่อแม่ นานแค่ไหนแล้วน้อที่ไม่ได้กลับไปหาท่าน แล้วกำลังใจจะกลับมาเองค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆๆค่ะ

^
^^
คุงพี่นีน่าพูดได้ซึ้งมากกก
ชอบมากก รักพ่อรักแม่มากกเรยย
แบบว่าอยากกอดแม่มาหลายวันแระมะมีโอกาสซะที
อยากกอดแม่นานๆๆ นั่งกินข้าวดูทีวีด้วยกัน

[KAN]

noonee
Senior Member
Brandname Fan
Join Date: Feb 2008
Posts: 306


แม่รักลูกเสมอ
จงจำไว้...แม่รักลูกเสมอ'

คำพูดสุดคลาสิกนี้ กำลังกล่าวถึงอย่างมากมายในสื่อจีน
จะย้อนเหตุการณ์เบื้องหลังให้ฟัง ที่คุณจะต้องปาดน้ำตา…



หลังจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่คร่าชีวิตชาวจีนในจังหวังซื่อชวนไปกว่า 3 หมื่นชีวิต ได้มีเรื่องราวน่าสลดเกิดขึ้นมากมาย แต่ระหว่างช่วงนาทีอัดสุดระทมนั้น ก็ยังมีเรื่องสุดประทับใจเกิดขึ้น


เมื่อทีมกู้ภัยเข้าไปช่วยเหลือผู้ที่คาดว่าจะรอดชีวิตใต้ซากตึกหักพัง เขาได้เห็นแผ่นหลังของหญิงคนหนึ่ง จากท่าทางกำลังคุกเข่าอยู่ แต่ก็เชื่อว่าเสียชีวิตแล้ว เมื่อเข้าไปดึงตัวเธอออกมาก็พบสิ่งสะเทือนใจ เพราะในอ้อมกอดของเธอมีเด็กชายที่กำลังดูดนมจากอกของเธออยู่ ที่สำคัญ เด็กน้อยคนนี้ยังมีลมหายใจอยู่…ใช่! เขารอดชีวิต แต่แม่ของเขาได้เสียสละชีวิตเพื่อเขาแล้ว

ไม่เพียงเท่านี้ ทีมหน่วยกู้ภัยยังเหลือบเห็นมือของเธอ ที่กำโทรศัพท์มือถือไว้แน่น และเมื่อหยิบออกมาดู ก็พอข้อความ ที่เธอพิมพ์ผ่าน SMS เอาไว้ เพื่อบอกลาลูกน้อยสุดที่รัก ข้อความนี้ เป็นข้อความสั้น ๆ ที่กลั่นออกมาจากหัวใจของแม่ที่ใกล้สิ้นลม เพื่อส่งผ่านความรักแบบไร้เงื่อนไข แม้แต่ชีวิตก็ยอมให้กับลูกของเธอได้

หน้าจอมือถือ มีข้อความว่า “ลูกรักของแม่…ถ้าลูกมีชีวิตรอด แม่อยากบอกให้ลูกรู้ว่า แม่รักลูกมาก”




""""""""""นี่แหละหนาชีวิตของแม่ ลูกคือดวงใจของแม่เสมอ"""""""""

-----------------------------------------------------------------------

อยากให้อ่านค่ะ.....มีให้คิด 2 จุดค่ะ

1. แม่รักลูกเสมอค่ะ คุณรู้ไหมค่ะตอนคุณเล็กๆ แม่ และ ผู้ทีรักคุณเค้า
ได้ทำอะไรให้คุณบ้าง จนคุณโตมาจนถึงปัจจุบัน

เราเองเป็นแม่คนแล้วรู้ซึ้งถึงความรักจากแม่เลยค่ะ เรารักลูกเราอยางไรแม่
ก้อรักเราอย่างนั้นเหมือนกัน วันนี้คุณได้ตอนแทนความรักของท่านแล้วหรือยัง
เพราะท่านก้อคงอยู่กับเราอีกไม่นานแล้ว หันหลังกลับไปมองคนที่เค้ารักเราดี
กว่าค่ะ

2. จากเห็นเหตุการณ์ข้างตน คุณลองคิดซิว่าเด็กคนนั้นแม่เค้าต้องเสียชีวิต
แล้วอนาคตเค้าจะเป็นอย่างไร ยังไม่รวมถึงเด็กกำพร้า เพราะพ่อ-แม่เสียชีวิต
เพราะโรคร้ายต่างๆ เด็กที่ประสบเคราะห์กรรม จากภัยธรรมชาติต่างๆ เค้าอยู่
อยางไรค่ะ

เราเองเป็นแค่ประชาชนทั่วไป เคยผ่านเรื่องร้ายๆ อย่างคุณเหมือนกัน สิ่งหนึ่งที่
ช่วยเราได้เยอะมากๆ คือ ทางธรรมค่ะ ทำบุญอย่าคิดมากนะค่ะ สวดมนต์บ้าง
จะได้มีสติ ถ้าคุณทำบุญแล้วคิดมากคุณจะไม่เป็นสุขค่ะ ไม่ว่าจะทางวัดทั่วๆ ไป
หรือทำบุญกับผู้ยากไร้ สร้างความสุขให้กับผู้ที่เค้ายังต้องการความช่วยเหลือ
อยู่สิค่ะ ใจจะได้เป็นสุขมีคนที่เค้าแย่กว่าเราตั้งเยอะ

ยาวเชียว......จบแล้วค่ะ...
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้...สู้...

[due]

เคยเป็นค่ะ และก็รู้สึกสงสารน้องBeaute_Gal จริงๆค่ะ ที่น้องเป็นทุกข์ ก็เพราะความคิดที่เป็นลบของตัวเองค่ะ

เพราะสิ่งตั้งความหวังไว้เป็นวัตถุ เช่นเงินทอง รถ บ้าน คิดว่าถ้ามีสิ่งเหล่านี้มะไหร่เราจะมีความสุขมากกก แต่พอได้สิ่งเหล่านั้นมาแล้วกลับรู้สึกว่างงงเปล่า ไม่เห็นมีความสุขมากอย่างที่คิด แล้วก็เอาตัวเองไปเปรียบเที่ยบกับคนอื่น ก็ยิ่งเป็นทุกข์ เพราะเราได้ทุกอย่างมาอย่างยากลำบาก แต่ทำไมคนอื่นไม่เห็นต้องทำอะไรมากก็ได้ทุกอย่างแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์ แล้วก็พาลไม่อยากจะทำอะไรไปเลย

ต่อไปนี้เป็นข้อความที่ code มาจากหนังสือ The top secret ของคุณหมอสม สุจีรา (แต่คนที่อ่านแล้วคิดว่าไม่เข้าใจหรือเข้าใจยาก ขอแนะนำให้อ่านหนังสือธรรมมะมาก่อน ของเราอ่านเรื่อง"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" )

" เรามักจะคิดว่า "เงินคือพระเจ้า" เพราะเงินเท่านั้นที่จะทำให้ภาพฝ้นของเราเป็นจริงได้ ความจริงแล้วพระเจ้าทรงอยู่ในจิตของพวกเราทุกคน และมีพลังอำนาจเหนือกว่าเงินอย่างเทียบกันไม่ได้ ถ้าเชื่อว่าเงินสามารถบันดาลทุกสิ่งให้คุณได้ เช่นนั้นแล้วจงเชื่อในพลังของความคิด เพราะนั่นคือพระเจ้าของจริง ยังมีบางสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้ เช่นความรัก ความอบอุ่น ความหวังดี ความซื่อสัตย์ ฯลฯ แต่พลังจากความคิดให้คุณได้ เงินอาจสร้าเพียงวิมานได้จริง แต่พลังความคิดนอกจากจะสร้างวิมานให้ตามฝันแล้ว ยังมอบความรักความอบอุ่นแห่งวิมานนั้นเข้ามาด้วย "

" เด็กๆถูกสอนให้รู้จักอำนาจของเงิน ตั้งแต่อายุสองสามขวบ แต่อำนาจของความคิดซึ่งมีพลังมากกว่าร้อยเท่าพันเท่า กลับถูกละเลย บางคนอายุจะเจ็ดสิบยังไม่เข้าถึงความลับนี้เลย "

" คิดดีมีประโยชน์ คิดไม่ดีก็เกิดโทษ "
" คิดดี คิดร้าย ร่างกายตอบสนอง "
" คิดบวกดึงดูดบวก คิดลบดึงดูดลบ "
" ค้นให้พบบวก แม้แต่ในสิ่งที่เป็นลบ "

สรุป คนเราจะสุขหรือทุกข์ก็อยู่ที่ความคิดของเรานั้นเอง เพราะความคิด ก่อให้เกิดความรู้สึก คิดดีก็รู้สึกดี คิดร้ายก็ทุกข์เอง ทำยังไงให้มีแต่ความคิดดีๆคิดบวก ทำได้โดยการคิดแบบมีสติสัมปชัญญะ แล้วทำไงจะเป็นคนมีสติสัมปชัญญะดี โดยการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน ถ้ายังทำไม่ได้ก็ศึกษาธรรมมะเป็นพื้นฐานไปก่อน ถ้าพร้อมก็ไปนั้งสมาธิกรรมฐานดูนะคะ ตัวอย่าง นู๋แหม่ม(สุริวิภา) เค๊าเป็นคริสต์นะคะ แต่ไปนั้งกรรมฐานมาแล้ว เค๊าบอกว่าดีมากกกก ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาเดียวที่สอนวิธีดับทุกข์ ........

[oatty]

ให้กำลังใจด้วยคนนะค่ะ สู้ต่อไปค่ะ

[nataliepinku]

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ต่อไปค่ะ อย่าเพิ่งท้อแล้วคิดอะไรมากนะคะ
ทำใจให้สบายๆดีกว่า เหนื่อยก้อพักค่ะ ลองพักงานไปพักผ่อนหย่อนใจมั่งก้อดีนะคะ
คิดมากๆก้อปวดหัวค่ะ

มีใครไม่รู้เค้าบอกว่า " เหนื่อยเพราะทำงาน ก้อยังดีกว่าไม่มีงานทำ ท้อแท้ที่ผิดหวัง ก้อยังดีที่มีชีวิตอยู่" เวลาน้องขับรถไปทำงานให้มองออกไปนอกหน้าต่างซิค่ะ ดูคนตามถนน ตามข้างทางที่เค้าลำบากกว่าเราตั้งเยอะ พวกขายของรถเข็น ต่างๆเด็กกำพร้าที่ไม่มีข้าวจะกิน ไม่มีแม้แต่บ้านจะอยู่ เรายังสบายกว่าพวกเค้าตั้งเยอะ

บางที่อาจจะลาพักร้อนไปไหนไกลๆ หรือกลับบ้านไปหาคุณพ่อคุณแม่ พาท่านออกไปทานข้าวนอกบ้านย้าง นานแค่ไหนแล้วน้อ ที่ไม่ได้กอดและหอมพ่อแม่ นานแค่ไหนแล้วน้อที่ไม่ได้กลับไปหาท่าน แล้วกำลังใจจะกลับมาเองค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆๆค่ะ

ชอบที่พี่นีน่าบอกมากๆเลยค่ะ คิดถึงป๊าก่าม๊าขึ้นมาทันที

[yainong]

สนใจไรมากมาย เราทำดีที่สุดก็พอค่ะ ในเมื่อคิดดีทำดี ผลงานก็มี ใครจะว่ายังไงจะสำคัญหรือคะ หรือใครจะสบายกว่าเรา ก็ถ้าเค้าสบายใจแค่นั้นก็แล้วแต่ค่ะ เราภูมิใจในงานและหน้าที่ของเราเราก็มีความสุขค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ " ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน " เดินหน้าต่อไปค่า

[pen_guin]

ตอนนี้น้องน่าจะกำลังสับสนเพราะเหนื่อยล้ากับการทำงานหนัก
เราเคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำงานหนักมาก ถ้าฟ้าสว่างอยู่ กลับบ้านไม่ค่อยถูก
นั่งทำงานถึง 3 - 4 ทุ่ม โดยไม่มีโอที พอมองย้อนกลับไปก็คิดเหมือนกันว่าทำไปด้ายยย
แต่สิ่งนึงที่จะได้มาโดยไม่รู้ตัว คือประสบการณ์และความรู้จากการทำงานค่ะ

อยากให้กำลังใจนะคะ ดูจากที่ระบายแล้วเหมือนจะไม่ได้รับ feedback ที่ดี
ถ้ายังอายุน้อย ยังไม่อยากให้ท้อนะคะ ให้มองว่าเป็นการฝึกให้เราเก่งค่ะ
เมื่อไหร่ที่เก่งแล้ว งานที่เคยใช้เวลามาก จะใช้เวลาน้อยลง แล้วงานจะเบาขึ้นเองนะคะ
ความเก่งนี้ ไม่ได้เกิดผลดีกับบริษัทที่น้องทำเท่านั้น แต่มันจะติดตัวน้องไปด้วย ถือเป็นสมบัติติดตัวไป
เหมือนตอนนี้ ที่เราสามารถนำสิ่งที่ได้จากการทำงาน มาใช้ในการทำธุรกิจของตัวเอง

ในส่วนของผลตอบแทน ไม่อยากให้มองแค่เราทุ่มเทกับงาน แล้วทำไมหัวหน้าไม่เห็นปรับเงินเดือนให้แค่เพียงอย่างเดียวนะคะ
ในฐานะที่เป็นทั้งลูกน้องและหัวหน้ามาก่อน
การพิจารณาผลงาน ต้องดู 2 อย่างค่ะ ทั้งความทุ่มเท และคุณภาพของงาน
และต้องรู้จักนำเสนอด้วยนะคะ
เคยเจอมาเยอะค่ะ พวกทำงานไม่เป็น แต่นำเสนอเก่ง ได้ดีซะงั้น อย่ายอมแพ้พวกนี้ค่ะ
ถ้าเชือ่มั่นว่าทำงานออกมาได้ดี ต้องรู้จักนำเสนอด้วยค่ะ ไม่อย่างนั้นอาจเข้าข่าย ทำดีแล้วไม่มีคนเห็น
อดทนนิดนึงนะคะ การที่เค้าให้โอกาส ถือว่าเค้าให้เครดิตเรานะคะ บางคนไม่มีโอกาสแบบนี้ ความก้าวหน้าก็จะไม่มีค่ะ

ในส่วนของพนักงานอื่นๆ อยากให้ทำใจนะคะ หลีกเลี่ยงยาก ถ้าทำงานร่วมกับคนอื่น
อยากให้มองในแง่บริษัท บางครั้งก็ไม่ได้อยากได้พนักงานพวกนี้ไว้นะคะ
แต่ตามกฎหมายแรงงานแล้ว ไม่สามารถไล่ใครออกได้ง่ายๆนะคะ ต้องชดเชยกันอานเลย
ดังนั้น ถ้าไม่เหลือขอจริงๆ เค้าก็คงยังทำงานได้ต่อไปอะคะ

มองโลกในแง่ดีนะคะ อย่างที่เพื่อนๆคอมเมนท์ มีงานทำยังดีกว่าไม่มี
คนที่ได้ทำงานที่ชอบถือเป็นคนที่โชคดีที่สุด แต่มีคนจำนวนน้อยมากที่จะโชคดีแบบนั้น
ดังนั้น ความสุขในการทำงาน อยู่ทีใจนะคะ ทำใจให้รักในงานที่ทำให้ได้ จะดีที่สุดค่ะ

[SuperMonkey]

เคยเป็นครับ...เข้าใจเลย

[nikio]

เคยเป้นเลยคะ....ซักเมื่อเริ่มตั้งแต่เมื่อกลางๆเดือนมิ.ย. ที่ผ่านมานี่เอง...
เป้นมาสามอาทิตย์ได้..
เพิ่งหายได้อาทิตย์เดียวเอง...
ปัญหาคล้ายครึงกัน...ร้องไห้ทุกวันเลย...
กลางคืนก็ผวาตื่นตลอดแล้วก็นอนไม่หลับ...เป้นแบบนี้นานเลยคะ...
นน.ลดเลย...รู้สึกว่าตัวเองเครียด...อยู่คนเดียว...
ไม่มีใครเลย....พูดกับใครก้ไม่มีใครเข้าใจ...
จะพึ่งแฟน...มันก็พึ่งไม่ได้...ดูมันไม่สนใจเรา (แต่ปากมันบอกว่ามันสนใจ)
พอตอนนี้หายแล้วคะ....จู่ๆพอทุกอย่างคลี่คลายก็กลับมาสดใสเหมือนเดิม...

ส่วนแฟนก็บอกเลิกเลยคะ....ยามเราต้องการเพื่อนเพื่อระบาย แต่พึ่งไม่ได้ไม่รู้จะเก้บไว้ทำไม...(แต่เค้าขอเวลาแก้ตัวนะค่ะ แต่คงต้องเริ่มพยายามใหม่ เพราะตอนนั้น เค้าทำให้เราเห้นอะไร หลายๆอย่างคะ)

เอาเป้นว่าเป้นกำลังใจให้นะค่ะ....เดี๋ยวก็จะผ่านไปได้คะ....
เข็มแข็งไว้นะค่ะ...ถ้าไม่ไหวก็ร้องไห้โฮเลยนะค่ะ....ช่วยได้เยอะจิงๆคะ....