กระทู้เก่า:we are all body slam

[iDnOuSe4]

มันไม่ใช่แค่คอนเสริต มันคือการเดินทางของจิตวิญญาณ

....จะเหน็ด จะเหนื่อย ก็ยังต้องเดิน ต่อไป....

ไม่ได้ลดขนาดภาพ ภาพอาจจะใหญ่ไปนิดนึง แต่จะได้เห็นชัดๆ

ใช้กล้องดิจิตอล GF1 ถ่าย ผ่านทางช่องตรวจอาวุธไปได้ เพราะบอกเค้าว่าเป็นกล้องดิจิตอล

แต่เค้าห้ามถ่ายวิดีโอเราก็ไม่ถ่าย แต่เห็นคนอืนพกไอโฟน บีบี ถ่ายกันกระจาย

21.30 น. 26 พ.ย. 53: ไปรับน้องที่หมอชิด

27 พ.ย. 53 : วันแห่งความทรงจำ ที่ไม่มีวันลบเลือน ...

08.00 น. : ตื่นขึ้นเพื่อเตรียมตัว

09.30 น. : ออกเดินทางโดยรถเมล์

11.00 น. : ถึงเดอะมอล์บางกะปิ กินข้าว เดินชอปปิ้ง รอบ่ายโมง

12.30 น. : ออกเดินทางจากเดอะมอล์ไปสนามราชมังคลากีฬาสถาน

13.15 น. : ถึงสนาม คนเริ่มเยอะแล้ว ที่รีบมาเพราะต้องมาซื้อเสื้อ และกลัวรถติด กลัวไม่ทัน

1

2

13.45 น. : ซื้อเสื้อเรียบร้อย โชดดีมากๆ เสื้อลายนกครามเหลือห้าตัวสุดท้ายและเป็นของพวกเรา สามตัว ^ ^

3

4

5

14.15 น. : เปลี่ยนเสื้อแล้วนั่งรอ ในร่ม

6

14.30 น. : ถามสตาฟได้ความว่าเค้าจะเปิดให้เข้าตอนบ่ายสาม แล้วให้เข้าไปรออีกที เปิดประตูที่สองอีกทีตอนบ่ายห้าโมงเย็น เราจึงเริ่มไปนั่งรอ กลางแดด ร้อนมาก

7

8[

9

10

11

15.00 น. : เปิดให้บัตร 2000 เข้าไปก่อน

16.00 น. : เริ่มให้บัตรอื่นเข้าไปได้

16.15 น. : ยืนรอหน้าประตู ทั้งเหนือยและร้อนมากก

17.00 น. : เริ่มมีสัญญาณว่าจะได้เข้า ทั้งเบียด กันเพื่อนจะให้ได้เข้า ตรงนี้ขอตินิดนึงว่าทีมงานจัดการได้แย่มาก รวมทั้งขอประนามคนที่เบียด คนที่ดันจากด้านหลังและข้างๆ ว่าพวกนายเห็นแก่ตัวมากๆ คนข้างหน้าแทบจะเหยียบกันตาย

17.15 น. : เข้ามาจองพื้นที่ได้ คอนเสริตจะเริ่มตอนหนึ่งทุ่ม เค้าห้ามเอาอาหารและน้ำดิ่มเข้ามา ต้องออกไปซื้อเอง ว่าแต่ถ้าออกไปซื้อแล้วจะกลับเข้ามายังไงหล่ะเนี่ย คิดบ้างไหม เฮ้อ

12

13

18.00น. : เริ่มมีดีเจจากเอทามเข้ามาสร้างบรรยากาศ ผมว่ามันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่เลย ไม่ค่อยได้ฟังคลื่นนี้เท่าไหร่แต่เท่าที่ฟัง คงจะหื่นกันน่าดู

19.00น. : สิ้นสุดการรอคอย

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23.52 น. :คอนเสริตจบ ว่าแต่จะกลับยังไงละเนี่ยไม่ได้คิด

วันที่ 28 พ.ย. 53

00.15 น. :กินเกาเหลาร้านข้างทาง หิวข้าวมากๆ

01.00 น. : เพิ่งได้แท๊กซี่คันแรกเดินทางกลับหอ

02.00 น. : เข้านอน

05.30 น. : ตื่นเช้า มีนัดไปทัศนศึกษาที่โคราช

เหนื่อยมาก กว่าจะได้ดู ต้องอดทนรอ ต้องทนร้อน ต้องทนหิว

การรวมตัวของคน 65000 คน

เพื่อเฝ้าคอยวงดนตรีหนึ่งวงมาเล่นนั้น ไม่ใช่แค่คอนเสริตแน่นอนครับ

มันมีมากกว่านั้น

กว่าจะเดินทางกลับอีก ยิ่งบางคนมาจากต่างจังหวัดเพื่อมาดูคอนเสริตนี้

เป็นการเดินทางของจิตวัญญาณ ของวงดนตรีที่ชื่อว่า Bodyslam

ส่วนผม ครั้งหน้าขอบัตรนั่งละกันนะครับ

ปวดร่างกายไปหมด ขาแข็ง ปวดเอว สาระพัด

พอดีมีงานต้องไปที่โคราชแต่เช้า เลยเพิ่งมีเรี่ยวแรงมารีวิวเนี่ยแหละครับ

จำเวลาไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ส่วนใหญ่หลับ ดูรูปเลยนะกันนะครับ