ด.ต.สุพจน์ หมัดโซ๊ะ อายุ 44 ปีครูใหญ่ โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนโรงงานยาสูบ2 อ.ยะหา จ.ยะลา
โรงเรียนตั้งอยู่ในพื้นที่สีแดงสุดของ อ.ยะหา จ.ยะลา เสี่ยงต่อภัยอันตรายได้ตลอดเวลา ครูต้องผลัดเปลี่ยนเป็นเวรยามในบางครั้ง
สอนที่โรงเรียน ตชด.โรงงานยาสูบ2 มากว่า 17 ปี มีความผูกพันที่ดีกับชาวบ้านและชุมชนเป็นอย่างมาก


"ไม่มีเงินสักบาทก็ต้องมาเรียนได้" นี้คือนโยบายที่ครูโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน

จึง อยากให้ฟัง สิ่งที่ครูชายแดนใต้พูด



"ถ้าเราไปแล้ว ใครจะมาสอนเด็กในพื้นที่"
ดาบตำรวจสุพจน์ หมัดโซ๊ะ
ครูใหญ่โรงเรียนตชด. โรงงานยาสูบ2




" เป็นตำรวจ เราป้องกันและปราบปรามโจรผู้ร้าย
แต่ถ้าเราเป็นครู โดยเฉพาะครูตชด. เราอยากจะบอกเขาว่า
อย่างนี้ผิด อย่างนี้ถูก เธอต้องทำอย่างนี้ เธอทำอย่างนี้ไม่ได้ เธอทำอย่างนี้ไม่ได้
มันผิด เธอต้องถูกจับแน่นอน เราอยากให้เขาอย่างนี้มากกว่า เราไปจับเขา"

"ผมคิดว่า เด็กนี้ก็คือลูกของผม ผมต้องการให้ลูกผมพัฒนาอย่างไร
ผมอยากให้ลูกผมดีอย่างไร ผมก็ต้องการให้เด็กและเยาวชนในถิ่นทุรกันดารที่ผมอยู่นี้ ดีเหมือนลูกผม"

"ผมรู้สึกท้อ แต่ผมต้องอดทน"
ดาบตำรวจเจริญ พรหมแก้ว
ผู้ช่วยครูใหญ่โรงเรียนตชด. โรงงานยาสูบ2



"พัฒนาเด็กในถิ่นทุรกันดารให้เข้าไปอยู่สังคมภายนอกได้"

"แต่ก่อนเราเองเคยอยู่ในชนบท ลำบากกว่านี้เป็นสิบเท่าเพื่อจะได้เรียนรู้ภาษาไทย
พอได้โอกาสนี้ อยากจะกลับเอา ความรู้ที่เราไปศึกษามากลับมาให้เด็กนักเรียนที่เราอยู่ในท้องที่ ที่ลำบาก"
ส.ต.อ. หญิงซารีป๊ะ สะดะ
ครูโรงเรียนตชด. โรงงานยาสูบ2

อ่านกระทู้ "ครูตชด." นี้แล้วฝากอีกเรื่องราวของครูตชด. ให้ได้อ่านกัน

แด่ครูแก้ม "ส.ต.ท.หญิง สุภาวดี ตั้งประสมสุข"



การเป็นบ้านเมืองขึ้นมาได้ ไม่ใช่ด้วยความบังเอิญ
แต่ เพราะ มี คนเสียสละ และ รับผิดชอบ ที่เรามองไม่เห็น

นอนตาย อยู่ ข้าง หลัง เพื่อ รักษา ความหมาย "ชาติ" เดียวกัน

ขอบคุณครู ตชด.ทุกคน ผู้เสียสละ