นาทีที่หล่นหาย

[TEDDY07]

เคยไหม... กับบางครั้ง ที่กว่าจะรู้สึกตัวกับบางเรื่องราว มันก็สายเกินไป

ในบางเวลา คนเราอาจมีความสุขอยู่กับสิ่งๆหนึ่ง ณ ที่ใดที่หนึ่ง

จนหลงลืมคนบางคน สิ่งบางสิ่งที่สำคัญไป เหมือนนาทีที่หล่นหาย

ทั้งๆที่คนๆนั้น สิ่งๆนั้นรอคอยเราอยู่ข้างหลังเสมอมา

...กว่าจะรู้สึกตัว ก็ต้องพบกับคำว่า "สายเกินไป"

แม้จะอ้อนวอน

โหยหาย

ร้องขอ

วิงวอน

สิ่งๆนั้น ไม่ให้จากเราไป แต่ทุกอย่างก็ต้องพบกับประโยคที่ว่า

"การจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา"

แด่...คนที่รักมากที่สุดและมีความหมายมากที่สุด คนที่ทำให้เรามีวันนี้ ขอบคุณจริงๆ

***เราเขียนข้อความสั้นๆนี้ขึ้น

เพื่อหวังว่าคงจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับครอบครัวของใคร

จงถนอม ดูแล รักษา คนที่รักให้มากที่สุด

เพราะวันหนึ่งอาจไม่มีใครคนนั้นให้เราได้ถนอม ดูแล รักษา อีกต่อไป

[titled]

^^ ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆนะครับ ทำให้รู้สึกได้เลยว่านาที ทุกๆนาทีมีค่า

[TEDDY07]

ยินดีจ๊ะ ประสบการณ์ มักสอนให้เราสำนึกได้กับความรู้สึกทั้งดีและไม่ดีเสมอมา

[wawe]

"การจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา"

เวลาไม่สามารถหมุนกลับได้ แม้จะอ้อนวอน
โหยหาย
ร้องขอ
วิงวอน
สิ่งๆนั้น ไม่ให้จากเราไป เป็นสัจจะธรรมจริง ๆ ค่ะ ฉนั้นจงรักและถนอมสิ่งที่เรามีอยู่เป็นอยู่ให้ดีที่สุดนะคะ

[TEDDY07]

จริงจ๊ะ คุณ wawe พูดถูก สัจจะธรรมชีวิตจริงๆ

[pepsi5510]

เป็นเรื่องจริงแท้แน่นอนเลยครับ
เหมือนเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมได้เสียคุณพ่อไป...เพราะมะเร็ง บอกตรงๆว่าเหมือนมีอะไรมากระชากหัวใจของเราไป แบบขนิดไม่มีวันกลับ. แต่ผมก็อยู่กับท่านจนนาทีสุดท้าย โดยที่ผมกุมมือท่าน และให้ท่านท่อง พุทธ โธ จนลมหายใจท่านหมด บอกตรงๆว่า มันปวดร้าวมาก.

และขอขอบคุณบทสอนดีๆครับ.