อกหักไม่เหงา..............

[hut2211]

Chungking Express - อกหัก ไม่เหงา (๑)

ชลนิล


คนที่ไม่เคยอกหัก ไม่เคยมีความรัก อาจมักนึกสงสัย
ทำไมคนอกหักชอบทำอะไรที่ไม่เข้าท่า ดูแปลก ๆ
ในสายตาคนทั่วไป อย่างเช่นนายตำรวจหนุ่มสองคน
ในหนัง Chungking Express เรื่องนี้



หนังจีนฮ่องกงที่มีชื่อไทยชวนให้นึกขำอย่าง “ผู้หญิงผมทอง
ฟัดหัวใจให้โลกตะลึง” มีวิธีบอกเล่า เรื่องราวของคนอกหัก
ได้อย่างมีลูกเล่นมีสีสัน ผ่านมุมกล้องแปลก ๆ
เรียงเรื่องราวด้วยภาพและบทบรรยายคม ๆ
แบ่งเนื้อหาเป็นสองตอน ผ่านสองนายตำรวจหนุ่ม
ที่กำลังอยู่ในช่วงเวลาอกหักเหมือนกัน
นายตำรวจคนแรกชื่ออาอู่ เพิ่งถูกแฟนสาวบอกเลิก
แต่ยังทำใจไม่ได้ พยายามคิดว่าเธอล้อเล่น
จึงชะลอความเศร้าให้หัวใจ ด้วยการไปซื้อสับปะรดกระป๋อง
ผลไม้ที่แฟนเขาชอบมาวันละกระป๋อง ให้ได้ครบ ๓๐ กระป๋อง
ทุกกระป๋องจะเลือกวันหมดอายุวันที่ ๑ เดือน ๕
ซึ่งเป็นวันเกิดของเขา โดยหลอก ตัวเองว่า
พอถึงวันนั้น แฟนสาวจะกลับมา
ถึงวันนั้นจริง ๆ เขาก็ต้องยอมทำใจ เธอไม่กลับมาอีกแล้ว
สับปะรดสามสิบกระป๋องจึงถูกเปิดกินจนหมดด้วยความเจ็บใจ
จากนั้นก็พยายามแก้อาการอกหักด้วยวิธีต่าง ๆ
ทั้งโทรศัพท์หาสาว ๆ ที่ตัวเองเคยรู้จัก
เพื่อจะให้มาทดแทนแฟนตัวเอง
ทั้งไปดื่มเหล้า จนเมาแล้วอ้วกเสียหมดไส้หมดพุง
สุดท้ายก็ตั้งใจจะจีบผู้หญิงที่ผ่านสายตาเป็นคนแรกในร้านเหล้านั้น...
โดยหารู้ไม่ว่า สาวสวยใส่วิกผมทอง สวมแว่นกันแดดตอนกลางคืนคนนี้
จะเป็นเอเย่นต์ค้ายาที่เพิ่งหนีการไล่ล่ามาตลอดคืน...

นายตำรวจคนที่สองมีรหัส ๖๖๓ เพิ่งถูกแฟนสาวที่เป็น
แอร์โฮสเตสบอกเลิกเช่นกัน เขาไม่ได้ทำอะไรตามสูตรคนอกหัก
แบบอาอู่ นายตำรวจคนแรก แต่ความเศร้า เหงาหงอยในใจไม่ต่างกัน
เขาจะไปสั่งกาแฟดำดื่มที่ร้านฟาสต์ฟู้ดทุกคืนอย่างไม่เบื่อ
กลับมาบ้านก็นั่งพูดคุยกับสบู่ก้อนผอม ผ้าขี้ริ้วเปียก เสื้อเชิ้ต
เหล่าตุ๊กตาเก่า ๆ ของเธออย่างเป็นเพื่อนสนิท
คำพูดที่ใช้พร่ำปลอบใจเจ้าสิ่งไม่มีชีวิตเหล่านั้น
ก็คือคำพูดที่เขาหวังจะใช้ปลอบใจ สั่งสอนตัวเอง
ให้รีบทำใจ คลายจากความทุกข์ เศร้าใจเสียที...
โดยไม่อาจรู้ว่า ยังมีสายตาของสาวร้านฟาสต์ฟู้ดคนหนึ่ง
คอยแอบมองเขาด้วยความชอบพอ



อกหักเพราะถูกทอดทิ้ง บอกเลิก เป็นสิ่งที่เห็นกันบ่อย ๆ
ความทุกข์ ความเศร้าของแต่ละคนคงไม่ต่างกัน
จะผิดแผกก็แค่การแสดงออก

สำหรับคนที่ดูเข้มแข็งหน่อยอย่างนายตำรวจรหัส ๖๖๓
อาจใช้ชีวิตเหมือนเป็นปกติ ไม่มีใครได้เห็นแง่มุมความเจ็บปวด
ยกเว้นยามเขาอยู่คนเดียว ปล่อยให้ความเหงาคลุมใจ
ก็อาจแอบมานั่งปลอบใจตุ๊กตา ผ้าขี้ริ้วเปียกน้ำ สั่งสอนสบู่
ก้อนผอม ดุว่าเสื้อผ้าไม่รักดีอยู่ก็ได้
ส่วนคนที่ยอมรับความจริงยากอย่างอาอู่ ที่ซื้อเวลาอกหัก
ด้วยสับปะรดกระป๋อง ทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆ ตามประสาคนอกหัก
พอถึงเวลาที่ความบ้าถูกปล่อยมาจนหมด
เขาก็มีวิธีทำใจที่ไม่เหมือนใคร
“เวลาที่อกหัก เสียใจ ผมจะออกไปวิ่ง...วิ่งให้น้ำในร่างกาย
ออกมาเป็นเหงื่อมาก ๆ จะได้ไม่ต้องมีเหลือเป็นน้ำตามาร้องไห้”



ค่ำคืนนั้นระหว่างที่เขาได้อยู่ร่วมห้องกับสาวแปลกหน้าผมทอง...
ขณะที่เธอกำลังนอนหลับพักผ่อน หลังหนีการไล่ล่ามาทั้งคืน
เขาเองก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่า ดูหนังในทีวีจบไป ๒ เรื่อง
ตามด้วยอาหารอีก ๔ จาน...ทว่ามันเป็นช่วงเวลา
ที่แผลใจเริ่มได้รับการเยียวยาโดยไม่รู้ตัว



ใจคนก็เป็นเช่นนี้ ไม่เที่ยงแท้ เปลี่ยนแปรทุกขณะจิต
ถ้ามีใครบอกว่า อกหักแล้วเสียใจตลอดเวลาเป็นปี ๆ นั้น
ขอให้อย่าเชื่อเด็ดขาด
แค่คุณมีเวลาใส่ใจที่จะ “ดูใจ” ตัวเองสักหนึ่งวัน...
หรือแค่หนึ่งชั่วโมงก็ได้ คุณจะเห็นเลยว่า ความทุกข์-ใจ
จากเรื่องอกหักมันเคลื่อน เกิด - ดับไม่เท่ากัน
บางครั้งยังมีความสุขใจ สบายใจมาแทรกบ้าง
แต่ ส่วนใหญ่จะเหม่อซึม ไม่รู้กาย ไม่รู้ใจตัวเอง...
สังเกตดี ๆ จะเห็นว่า บางขณะจิต คุณยังลืมเรื่องอกหัก ได้ด้วยซ้ำ!

“ทุกข์มีไว้ให้รู้” ... เรียนรู้ว่ามันเป็นหนึ่งในความจริงประจำโลก
ตามรู้ ตามดูมันไป จนเห็นจริงถึงความ-ไม่เที่ยง แปรปรวน
บังคับไม่ได้ ไม่ใช่ตัวตน...ก็เท่านั้นเอง

สุดท้ายแล้ว นายตำรวจรหัส ๖๖๓ ก็สามารถมีรักครั้งใหม่
กับสาวฟาสต์ฟู้ด...อาอู่ก็มีความสุขกับข้อความอวยพรวันเกิด
จากสาวนิรนามสวมวิกผมทอง

...เหงื่อออกมากแล้ว จนไม่เหลือน้ำตาจะไหล...ความทุกข์ใจก็เช่นกัน

ยามที่ยอมรับได้ว่า สับปะรดทุกกระป๋องต้องมีวันหมดอายุ
สุข - ทุกข์ไม่เที่ยงแท้ ยั่งยืน...ใจย่อมปลอด-โปร่ง

ลองดูหัวใจตัวเองสิ...วันก่อนยังเป็นทุกข์จากการถูกทิ้งอยู่เลย...

ทำไมวันนี้ถึงยิ้มได้ แถมยังมีโอกาส เริ่มต้นนับหนึ่งกับคนใหม่ โดยไม่ต้องฝืนใจเลย

...เห็นไหม...หัวใจรักไม่เที่ยงแท้...ความเหงาไม่คงทน...


รูปภาพจาก http://wkwai.free.fr/filmo/chungking-express/chungking-express.htm



Fallen Angels - อกหัก ไม่เหงา (๒)

ชลนิล





ถ้าหาก Chungking Express เป็นเรื่องราวของคนอกหักทั่วไป
ที่ใคร ๆ สามารถพบเห็นได้ไม่ยาก Fallen Angels
(หนังจีนชื่อไทย "นักฆ่าตาชั้นเดียว") ก็น่าจะเป็นเรื่องราว
ความรัก ความเหงา ของ “คนนอก” กลุ่มหนึ่ง ซึ่งคุณอาจ
ยังไม่เคยพบเจอ รู้จักพวกเขามาก่อน

หนุ่มใบ้นิสัยเพี้ยน มือปืนผู้โดดเดี่ยว ผู้จัดการสาวของนักฆ่าผู้แปลกแยก...

ทั้งสามเดินวนไปเวียนมาอยู่ในสังคมใกล้เคียงกัน
อาจเคยพูดจา ติดต่องานระหว่างกัน แต่ก็นับว่า พวกเขาแทบไม่รู้จักกัน



มือปืนหนุ่มกับผู้จัดการนักฆ่าสาว เป็นคู่หู ทำงานร่วมกัน
โดยไม่ค่อยได้พบหน้าพูดจากันตรง ๆ ทั้งคู่ ต่างโดดเดี่ยว
แปลกแยก มีความเหงาเร้นลึกในหัวใจ โหยหาสิ่งที่จะมาเติมเต็มชีวิตและจิตใจ





ผู้จัดการสาวหลงรักมือปืนหนุ่ม คอยแอบมาดูแลห้องหับให้ตอนที่เขาไม่อยู่
เป็นความรักที่มีระยะห่างของความระแวดระวังหวาดเกรงเป็นกำแพงกั้นกลาง

มือปืนหนุ่มมีโอกาสได้พบ ผูกสัมพันธ์กับสาวซ่าที่ดูว้าเหว่ ...
คนโดดเดี่ยวกับคนโหยหาสามารถจูน หัวใจกันไม่ยาก
จนหนุ่มมือปืนคิดเลิกอาชีพฆ่าคน หางานสุจริตทำเพื่อปักหลักสร้างครอบครัว...

หนุ่มใบ้นิสัยเพี้ยนมีอาชีพงัดร้านคนอื่น
แล้วเอาสินค้าไปขายตอนกลางคืนโดยเจ้าของร้านไม่รู้
ชีวิตเขาไม่ต่างจากอันธพาลนักเลง ตำรวจไม่เคยญาติดีด้วย
คนทั่วไปก็ไม่ชอบที่โดนเขาขู่ขายของ



วันหนึ่งเขามีโอกาสพบสาวอกหัก ที่สติใกล้แตกด้วยความแค้นคนรัก
แค้นผู้หญิงที่เป็นมารหัวใจ ทั้งสองได้ร่วมทางกัน
ตระเวนปล่อยความบ้าบออยู่ช่วงหนึ่ง แล้วเรื่องราวก็สิ้นสุดลง
ตรงที่หญิงสาวได้สติ ถอยห่างจากหนุ่มใบ้
ทำให้เขาอกหัก เจ็บปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

คนอื่นอกหักอาจทำอะไรเพี้ยน ๆ สารพัด
แต่หนุ่มใบ้เพี้ยนคนนี้ พออกหักกลับได้คิด...

นี่เขากำลังทำอะไรอยู่? ...
เรื่องราวที่กระทำมาตลอด เป็นสิ่งที่ดี มีประโยชน์แก่ชีวิตแล้วหรือ? ...
“ผมไม่ควรงัดร้านค้าของคนอื่น เพราะร้านค้าทุกร้านต่างก็มีหัวใจ”
เมื่อหัวใจของเขาถูกงัดออกมา แล้วขว้างทิ้งอย่างไม่เหลียวแล
เขาค่อยมองเห็นสิ่งผิดพลาดต่าง ๆ ที่ ตัวเองเคยกระทำ
จึงคิดเปลี่ยนตัวเอง หาอาชีพสุจริต ไม่ทำตัวให้พ่อเขาต้องปวดหัวอีก...

ส่วนมือปืนหนุ่มได้นัดพบผู้จัดการสาวเพื่อบอกขอเลิกอาชีพ ...
เธอไม่คัดค้าน ทั้งที่รู้ว่าเขาอาจไปสร้างครอบครัวกับสาวซ่าคนนั้น
เพียงแต่ เธอขอให้เขาทำงานอีกครั้ง เป็นชิ้นสุดท้าย
เขารับปาก และงานชิ้นนั้น เป็นชิ้นสุดท้ายจริง ๆ ...
มือปืนหนุ่มตกตายด้วยคมกระสุนของเหยื่อ !

ในคืนอันเงียบเหงา มีคนโดดเดี่ยวสองคนอยู่ในร้านอาหาร...
หนุ่มใบ้ที่เพิ่งมีเรื่องวิวาทกับโจทก์เดิม ๆ และผู้จัดการนักฆ่าสาว
ที่กำลังอยู่กับความหนาวเหน็บของหัวใจ
ทั้งสองเคยพบเจอกัน เดินสวนกันบ้าง แต่หัวใจ
ไม่เคยส่งสัญญาณแปลก ๆ ...จนกระทั่งคืนนี้
อาจเป็นเพราะความหนาวเย็นในหัวใจเรียกร้อง
ขอความอบอุ่น หนุ่มใบ้จึงได้ไปส่งหญิงสาวกลับบ้าน บนถนนสายสั้น ๆ...
ความรัก ความเหงา ความโดดเดี่ยวที่สัมผัสจากหนังเรื่องนี้
ทำให้เกิดคำถามสองสามข้อ...
อะไรคือที่มาของ “ความรัก”?
“ความเหงา” เกิดขึ้นเพราะเหตุใด?
คนเรา “โดดเดี่ยว” จริงหรือ?
คำถามสามข้อนี้ ไม่ได้ต้องการคำตอบ
เพราะคำตอบจะอยู่ใน “ใจ”...
เมื่อไหร่ที่ “ตามดูใจ” ตัวเองจนถึงจุดหนึ่ง
จะเห็นว่า...ทุกคำตอบที่ได้ ไม่มีประโยชน์
เท่ากับการได้เห็น “ใจ” ตามความเป็นจริง
ตัวละครหลักทั้งสามในเรื่องนี้ ต่างตกอยู่ในวังวนความเหงา
โดดเดี่ยว ตามหาความรักที่ไม่เที่ยงทน
ไขว่คว้าหาสิ่งมาเติมเต็มให้กับหัวใจ
ที่มีแต่ความขาดพร่องตลอดเวลา

บางที...ถ้าเมื่อไหร่ที่พวกเขาได้มีโอกาส
รู้จักถอยหลังออกมาจาก “ความต้องการ” ของตน
เฝ้าตามดูใจ ด้วยจิตอันอ่อนโยน เป็นกลาง...
พวกเขาอาจได้พบว่า...การได้อยู่เพียงลำพัง คือทรัพย์อันมีค่า...

ความเหงาไม่อาจเกิดขึ้นได้ เมื่อมี “สติ”

และความรักอันแท้จริงคือ “เมตตาธรรม”
ที่หลั่งไหลออกมาอย่างไม่รู้หมดสิ้น
จากใจที่ไร้ความยึดถือ ในตัวตน...เรา...เขา ตลอดอนันต์กาล



รูปภาพจาก http://film.onet.pl/F,6110,galeria.html

ขอบคุณบทความดี ๆ จาก http://dungtrin.com/mag/?14.movie

[noo_pizza]

ขอบคุณนะลุงนะ

[jiji_ch]

อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ

[mamee]

ขอบคุณนะคะ