วันหนึ่ง ขณะที่แม่ และลูกสาววัยรุ่นกำลังดูโทรทัศน์กัน
อยู่ในบ้านอย่างอบอุ่นกระทั้ง มีผู้ชายร่างสูงใหญ่
แต่งกายภูมิฐานเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกล่าวทักทาย

ผู้ชาย : "สวัสดีครับ"

แม่ : "สวัสดีคะ" พร้อมหันกลับมาบอกลูกสาวว่า " หญิง เรียก พ่อ สิลูก "

ลูกสาว : ทำหน้างวยงง พลางคิดในใจ "ฉันมีพ่อเพียงคนเดียว คนนี้ไม่ใช่พ่อฉัน
หรือว่า แม่ฉันมีสามีใหม่ เป็นไปไม่ได้"

ลูกสาว เงยหน้ามอง แล้วก็ก้มหน้าลง แต่ในใจลึกๆ คิดเสียใจเป็นอย่างมาก พลาง
บอกตัวเองว่า ไม่จริง

แม่ : "แม่บอกให้เรียกพ่อไงจ๊ะ เรียกพ่อสิ" แม่เริ่มโมโหที่ลูกสาวไม่ยอมเรียกพ่อ

ลูกสาว : คิดในใจ " ไม่ฉันไม่ยอมรับนายคนนี้เป็นพ่อเด็ดขาด เขาไม่ใช่พ่อฉัน
ฉันมีพ่อเพียงคนเดียวเท่านั้น"

แม่ : โมโห ตบศรีษะ ลูกฉาดใหญ่ ดัง "เพี้ยะ!!!"

ผู้ชาย : ตกใจ บอกผู้เป็นแม่ว่า "อย่าทำครับ อย่าทำ เขาไม่เรียกไม่เป็นไร ผม
ทนรอได้ครับ"ในขณะนั้น ลูกสาว เจ็บทั้งตัว และเจ็บทั้งใจ ที่ทำไมแม่ถึงทำแบบนี้ พลาง
ร้องไห้ไป สะอึกสะอื้นไป

แม่ : ตบลูกสาวอีกฉาดใหญ่ แล้วบอกว่า "แกนี่เรียกพ่อสิ ทำไมไม่เรียกพ่อ"

ลูกสาว : สะอึกสะอื้น กลั้นใจพูด ออกมาเบาๆ ว่า "พ่อ"

แม่ : "แกเรียกเบาอย่างนั้น พ่อแกอยู่หลังบ้านจะได้ยินเหรอ รีบไปบอกพ่อแกเลย
นะ ว่าผู้จัดการธนาคารเขามา เร็วๆ เลยนะ เดี่ยวนี้เลย"