โมโลตู่ ... โรงเรียนบนยอดดอย ที่ๆ เขาไม่เคยได้รับโอกาสอย่างที่เราได้รับ

[~ G [ o ] P ~]

ขอบคุณครับ อ่านแล้วรู้สึกสงสารเด็กๆ
และรู้สึก สมเพชตัวเอง...
อย่างเรื่องการกิน พวกเขาเลือกที่จะเก็บไว้ให้พอแม่ของเขาได้ทานด้วย
เลือกที่จะกินอย่างพอดี ไม่ได้กินตามความอยาก

พวกเขายินดีกับการเรียน รักโรงเรียน และพวกเขาก็ดูแลโรงเรียนของพวกเขา
แต่ผมก็ไม่เคยทำ(บางครั้งยังเคยทำให้โรงเรียนสกปรกยิ่งขึ้นอีก)

รู้สึกอยากให้โอกาสพวกเขามากกว่านี้
ขอบคุณครับที่นำเรื่องราวมาให้ได้รับรู้...
ขอร่วมส่งต่อด้วยครับ

[itasian]

ยินดีครับ นำไปส่งต่อ เพื่อให้เราที่ไม่เคยได้รับรู้เื่รื่องราวของเขา
ได้รับรู้ทุกข์ที่เขาต่างแบก กันอยู่บ้าง

และคงเป็นคำถามที่ตัวเราต่อไป ไ้ด้รับรู้และสัมผัสในทุกข์ของเขา แล้ว
เรา ทำเช่นใด ต่อไป ?

ขอบคุณครับที่ร่วมกันแบ่งปันสิ่งที่รู้สึก