โมโลตู่ ... โรงเรียนบนยอดดอย ที่ๆ เขาไม่เคยได้รับโอกาสอย่างที่เราได้รับ

[yourfwd]

ได้รับ FWD mail มาครับ และรู้สึกว่า สิ่งที่เราเคยได้รับมา พอแล้ว
จึงอยากให้ เขาเหล่านี้ ได้รับสิ่งที่เราเคยได้รับ บ้าง

โอกาสที่เรา ได้ใช้ชีวิตสบาย หรูหรา ฟุ้งเฟ้อ แต่ เขาต้องใช้ชีวิตเพียงเพื่อให้อยู่รอด
โอกาสที่เรา ได้อบอุ่น ในขณะที่ เขาต้องทนหนาว
โอกาสที่เรา กินอาหารครบครัน อิ่มสบายท้อง เป็นเช่นใด แต่ เขาเหล่านั้น แทบไม่รู้ว่า อิ่มท้อง หน้าตาเป็นยังไง

โอกาสที่เรา ไม่ต้องแบ่งข้าวกลับไปบ้านให้ใครกิน แต่ เขาเหล่านี้ สอนให้เรารู้ว่า ข้าวปลาอาหาร เราอร่อย
แต่ เราก็แบ่งให้คนที่บ้านเราได้อร่อยด้วยกันได้

และอยากบอกต่อ ให้คนที่ไม่เคยรับรู้ว่า มีคนกลุ่มนี้อยู่ใน ประเทศไทย
ได้รับรู้ และเห็นทุกข์ของเขา เพื่อที่เราจะได้แบ่งปัน โอกาสที่เราเคยได้รับ กับเขา

ขอขอบคุณ ชีวิตที่ โมโลตู่ ให้เราได้มีโอกาสรับรู้ทุกข์ เพื่อเลือกใช้ชีวิต ให้ถูกต้อง เดินให้ถูกทาง
ขอบคุณ คุณ ไม้หลัก ผู้ถ่ายภาพและนำส่งต่อเรื่องราว

ขอบคุณครับ

[itasian]

ขอบคุณเช่นกันครับ

ที่เปิดกรุ๊ปนี้ เพื่อให้ผมได้นำเรื่องราวที่ได้รับมา บอกต่อ
เพื่อให้โอกาสที่ผมได้รับกับคนอื่น บ้าง

[~ G [ o ] P ~]

ขอบคุณครับ อ่านแล้วรู้สึกสงสารเด็กๆ
และรู้สึก สมเพชตัวเอง...
อย่างเรื่องการกิน พวกเขาเลือกที่จะเก็บไว้ให้พอแม่ของเขาได้ทานด้วย
เลือกที่จะกินอย่างพอดี ไม่ได้กินตามความอยาก

พวกเขายินดีกับการเรียน รักโรงเรียน และพวกเขาก็ดูแลโรงเรียนของพวกเขา
แต่ผมก็ไม่เคยทำ(บางครั้งยังเคยทำให้โรงเรียนสกปรกยิ่งขึ้นอีก)

รู้สึกอยากให้โอกาสพวกเขามากกว่านี้
ขอบคุณครับที่นำเรื่องราวมาให้ได้รับรู้...
ขอร่วมส่งต่อด้วยครับ

[itasian]

ยินดีครับ นำไปส่งต่อ เพื่อให้เราที่ไม่เคยได้รับรู้เื่รื่องราวของเขา
ได้รับรู้ทุกข์ที่เขาต่างแบก กันอยู่บ้าง

และคงเป็นคำถามที่ตัวเราต่อไป ไ้ด้รับรู้และสัมผัสในทุกข์ของเขา แล้ว
เรา ทำเช่นใด ต่อไป ?

ขอบคุณครับที่ร่วมกันแบ่งปันสิ่งที่รู้สึก