ทำไมคนรวยมากบางคนถึงไม่ซื้อของแบรนด์เนมคะ

[chananant]

หัวหน้าเราก็เป็นอย่างนี้ค่ะ อาจจะไม่รวยเทาที่ จขกท เล่านะแต่ว่าพี่เค้าก็เงินเดือนสองแสนกว่า สามีเป็นนักวิเคราะห์อยู่ Pricewaterhouse ก็รวยในระดับนึงนะคะ เค้าไม่ใช้ของแบรนด์เลยค่ะแต่เค้าจะใช้จ่ายไปกับค่าเทอมลูก (เรียนอยู่นานาชาติ Harrow) แล้วก็เดินทางเที่ยวต่างประเทศ ไปครบทุกประเทศแล้วมั้ง ซื้อบ้าน 40 ล้านด้วยเงินสด แต่ขับโตโยต้าคัมรี่ (พี่เค้าขายออดี้ไป แล้วมาซื้อคันนี้)
ซึ่งเปรียบเทียบกับเรา (อันนี้นอกเหนือจากที่ถามนิดนึง) มีบ้านอยู่ที่ต่างจังหวัดแล้วขนาดไร่กว่า ๆ มีที่ดินเปล่าอยู่อีก 3 แห่ง รถแม่ซื้อให้ ก็คิดว่าตัวเองมีสิ่งจำเป็นพื้นฐานครบหมดแล้ว ขาดก็แต่ของไร้สาระตามใจฉันประเภทกระเป๋า นาฬิกา ตุ๊กตาบาร์บี้ ก็ซื้อไปตามเรื่องตามราว ซื้อบาร์บี้จนมีร้อยกว่าตัวแล้วเนี่ย รวม ๆ แล้วได้รถญี่ปุ่นคันนึงเลย ซึ่งคนรวยกว่าเราเป็นล้านเท่าเค้ายังไม่ซื้อเลยไอ้บาร์บี้เนี่ย

สรุปว่ามันสำคัญอยู่กับว่าแต่ละคนต้องการอะไรอ่ะค่ะ เค้าเห็นว่าอะไรสำคัญสำหรับเค้า เค้าก็จะจ่ายไปเพื่อสิ่งนั้น คนชอบซื้อเพชรก็ไม่เน้นเสื้อผ้าเพราะเค้าเชื่อว่าเพชรสวย ๆ ก็ทำให้เสื้อผ้าธรรมดาสวยขึ้นมาได้ คนชอบซื้อที่ดินก็จะคิดว่าเสื้อผ้า เครื่องใช้ใช้แบบธรรมดาก็ได้ ขอแค่มีทรัพย์สินมาก ๆ ไว้ให้อุ่นใจเป็นพอ

[wawe]

อาจเป็นเพราะความชอบ รสนิยม หรือมีเวลาหาเงิน แต่ไม่มีเวลาใช้เงิน แต่ของพี่เป็นพวกรสนิยมสูง รายได้ต่ำค่ะ

[drpom]

เพื่อนที่สนิทกันก็ประมาณนี้ค่ะ ไม่แต่งตัว ไม่เห็นเคยถือกระเป๋า ถือแต่กระเป๋าผ้าอ้อมของลูก แต่งตัวประมาณเสื้อยืด ของโรงงานตัวเองที่ทำแจกคนงาน กางเกงยีนส์ แถมหลังคลอดใส่ชุดคลุมท้องต่อมาอีกเกือบปี ใช้รถvios แต่เปนคนดีมาก มีน้ำใจ ไม่มีกั๊ก สามีก็ประมาณกันเลย ใครจะรู้ว่ารวยระดับหลายร้อยล้าน
อิอินินทาได้เพราะคิดว่าไม่มีทางเข้าเวปนี้เด็ดขาด

[Kesara]

รสนิยม ความชอบส่วนตัวคะ บ้างคนชอบ สะสมเพชร ทอง บ้านที่ดิน พระเครื่อง รถยนต์ นาฬิกา
มีเพื่อนไม่ชอบแสดงตัว แต่ไปที่บ้านมีเพียบเลย... นิสัยดีด้วย
ส่วนที่ชอบใช้แบนด์เนมเพราะซื้อตามกำลังซื้อ และ ความชอบส่วนตัว อันนี้ห้ามกันไม่ได้คะ

[hut2211]

ส่วนตัวผมว่าก็มีทุกรูปแบบ ครับ แล้วแต่ว่าเราจะเจอแบบไหน
เพราะแต่ละคนถูกอบรมสั่งสอนในการใช้ของมาไม่เหมือนกัน
แต่ถ้าเชื่อในเรื่องกรรม ลองอ่านอันนี้ดูนะครับ เผื่อได้ประโยชน์

คำถาม

ทุกข์ใจคุณแม่เหลือเกิน ลูกๆเอาข้าวของใหม่ๆ ดีๆมาให้ใช้ให้กิน ก็ไม่อยากจะใช้ เก็บไว้จนเก่าค่อยเอามาใช้ นอนหนุนหมอนเน่าๆ เปลี่ยนให้ใหม่ หรือเอาไปทำความสะอาดจะโกรธมาก กินก็ไม่ค่อยจะยอมกินของดีๆ พวกเราเป็นลูกก็ทุกข์ใจ เห็นแล้วไม่สบายใจเลย บอกตรงๆ

คำตอบ

น่าเห็นใจท่านผู้ถาม..ใจแม้อยากจะอุปการะมารดา???
แต่ทว่า..ความจริงที่เราไม่พึงปฏิเสธคือเรื่องกรรม ...เขามีอำนาจ เที่ยงตรงและเที่ยงธรรม เป็นที่สุด ....
ถ้าเหตุปัจจัยครบ เขาย่อมส่งผลนั่นเทียว ไม่เคยปรารภว่าบุคคลนี้เป็นคนดี เป็นคนผู้สูงส่ง เป็นบุคคลผู้น่าสงสาร เป็นผู้ด้อย..แล้วสมควรที่กรรมพึงเว้นส่งผล.ฯลฯ....ไม่เคยเลยที่จะเว้น หากเป็นกรรมที่เคยทำไว้และมีปัจจัยให้เขาส่งผล เขาก็ย่อมส่งให้นั่นแหละ...
ผู้ถามกับพี่ๆน้องๆ ต้องอุเบกขาแล้วละค่ะ เพราะวิบากกรรมของคุณแม่นั่นเองที่กั้น...แม้รับกับมือ ก็ไม่สามารถจะใช้สอย หรือเสพได้ หากอกุศลชนิดนั้นกำลังส่งผลให้อยู่...หากเราพยายามไปแก้ไขโดยการบังคับบ้าง ทุกข์ย่อมเกิดทั้งเราเองและคุณแม่นั่นเทียว..
อุปมาเหมือนบุคคลกำลังบังคับจิตทางหูที่ทำกิจแห่งการฟังนั้น ให้ไปทำหน้าที่อื่น มีการเห็นเป็นต้น...นี้ไม่ใช่ฐานะที่จะเป็นได้.... เพราะการเห็นนั้น เป็นหน้าที่ของจิตที่เกิดทางตาเท่านั้น...กรรมของบุคคลนั้น ไม่พึงจะโอนถ่าย ย้ายยักไปให้ผู้อื่นเสวยได้เลย...
เราจึงพึงศึกษาผลที่ได้พบได้เห็นนั้น นำกลับมาพิจารณาถึงเรื่องเหตุ.... เมื่อเข้าใจ จะได้พึงเว้นในสิ่งที่ควรเว้น...พึงเจริญในสิ่งที่ควรเจริญ ...
กรณีของคุณแม่ท่านนั้น ทานกุศลในอดีตที่เคยทำแล้วมีบริวารเป็นความตระหนี่ ...ทำแล้วเสียดาย ให้แล้วมิให้ขาด...ยังตามหวงแหนในไทยทานนั้นๆ ..เมื่อกุศลส่งผล ย่อมไม่น้อมไปที่จะพึงใช้พึงเสพสมบัตินั้นๆ แม้กุศลแห่งการให้จะส่งเป็นวิบากให้เป็นการได้รับ แต่เพราะอัธยาศัยของตนประการหนึ่ง อกุศลบริวารที่ได้กระทำมาแล้วประการหนึ่งย่อมกั้นมิให้บุคคลนั้น ได้ใช้สอย ได้เสพ ได้ลิ้มชิมรสเลย...
อีกประการหนึ่งก็คือ...เวลาทำทานหรือให้อะไรแก่ใคร ความตระหนี่มักให้ของเหลือเดน (ทาสทาน) ที่ไม่ประณีตแก่บุคคลอื่น..จะเห็นได้จากบางคน ใครให้อาหารมา หรือแม้แต่ตัวจะซื้อมาเอง ก็ยังต้องเก็บไว้จนใกล้เสียนั่นแหละจึงค่อยเอาออกมารับประทาน...คนที่อยู่ใกล้ อยู่ด้วยก็เป็นทุกข์เดือดร้อน
แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้ เพราะเป็นกรรมของเขา หรือแม้แต่ของเราที่กระทำกรรมลักษณะเดียวกันมานั่นแหละ....รู้อย่างนี้ จะไม่ให้สลดใจกับกิเลสที่ใช้เราทำกรรมได้อย่างไร...
ขนาดของดีปรากฏอยู่ต่อหน้า แม้อยู่ในมือ ....ยังใช้ ยังเสพ ยังลิ้มไม่ได้เลย.....หากวิบากกรรมเขากั้น... มหัศจรรย์ไหมล่ะคะ?
จากเวป รักษาธรรม.คอม
ไม่รู้ว่าตอบตรงคำถามหรือเปล่า แต่น่าจะเป็นอีกเหตุผลนึงได้ครับ

[superMai]

มีค่ะ เห็นอยู่คน คือ พ่อเรา นี่เอง

ไม่ซื้อของห้าง ไม่ใช้ของแบรนด์เนมค่ะ เหตุผลคือ รู้สึกว่าจะฟันกำไรเรามากเกินไป

ขนาดแว่นตายังไม่ตัดเลยค่ะ ไปซื้อแว่นจากสำเพ็งมาโหลนึงแล้วเอาไว้ทุกมุมของบ้าน อยากใช้จะได้หาง่ายๆ

ไป HK กัน น้ำดื่มที่สนามบินขายแพงมาก เขาก็พกขวดน้ำที่หมดแล้วไปกรอกน้ำที่เค้าให้กินฟรีมาเก็บไว้กิน ส่วนเราซึ่งเป็นลูกสาว แหะ เดินไปซื้อ Starbucks มานั่งกินชิวๆเลยค่ะ ซื้อนู่น ซื้อนี่ ตลอด

ล่าสุดตอนปีใหม่ ไปเที่ยวมาเก๊ากันมา เราสะพายหลุย พ่อหันมาถามว่า นี่ของจริงรึเปล่าเนี่ย ใบเท่าไร พอเราบอกไป เค้าหันมาทำหน้าประมาณว่าซื้อมาได้ไงเนี่ย

[friday]

แบรนด์แนมไม่ได้บ่งบอกถึงฐานะคน แต่บ่งบอกรสนิยมค่ะ



บางคนมีเงินแต่ไม่ใช้ บางคนไม่ค่อยมีเงินแต่ก็พยายามเก็บเงินเพื่อให้ได้ใช้

นานาจิตตังเนาะ

[baiyaa]

ส่วนบุคคลจริงค่ะ

เรา บ้าพวกกระเป๋าต้องแบรนด์ แต่รองเท้า เครื องสำอางค์ใช้แบบถูกๆ

แฟน ไม่บ้าของแบรนด์ แต่บ้าแต่รถ เครื่องเสียง แม๊ก

รรับไม่ได้ก็เบาะรถเนี่ย.. แสนสี่ บ้าไปแล้ว แต่คิดว่า ก็ดีกว่าติดผู้หญิง

[noo_pizza]

ส่วนบุคคลจริงค่ะ

เรา บ้าพวกกระเป๋าต้องแบรนด์ แต่รองเท้า เครื องสำอางค์ใช้แบบถูกๆ

แฟน ไม่บ้าของแบรนด์ แต่บ้าแต่รถ เครื่องเสียง แม๊ก

รรับไม่ได้ก็เบาะรถเนี่ย.. แสนสี่ บ้าไปแล้ว แต่คิดว่า ก็ดีกว่าติดผู้หญิง

เราก็บ้ากระเป๋า บ้าเครื่องสำอางค์บำรุงผิว
แต่ไม่ค่อยบ้าเสื้อผ้ากะรองเท้าเท่าไร....แค่ดูดี แบรนด์ถูก ๆ หรือซื้อในเนตก็ใช้ได้
กะบ้าเที่ยวววววววว

แฟนเรา บ้าสินค้าเทคโนโลยีต่าง ๆ บ้าเครื่องเสียง แต่อย่างอื่นไม่สนเลย
ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้ากระเป๋า รองเท้า

อย่างป้าว่าเนอะ...ดีกว่าบ้าผู้หญิง

[Keeki]

ครอบครัวญาติเรา รวยกว่าเราเป็นล้านเท่า เค้ายังไม่บ้ามีของเยอะเท่าเราเลย พวกแบรนด์เนม แต่........รถแต่ละคันซื้อกระเป๋าเราได้ทั้ง collection แล้วแต่ความชอบ

ก็เหมือนกับบางคนแหละมีแบรนด์เนม ขึ้นรถเมล์

รถสวยใช้ของปลอม

กระเป๋าใบเป็นแสน รถคันละ ไม่กี่ตังค์

เค้าเรียกว่าความชอบค่ะ