+ถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆคะ ว่า '' รู้จักแฟนคนปัจจุบันกันได้ยังไง '' +

[PaoPraeWaa]

ของหนูเภาเจอทาง internet โดยบังเอิญสุดๆตอนเค้ากำลังถามเรื่องเกี่ยวกับเมืองไทยก่อนถูกย้ายกลับไปประจำการที่ D.C. เภาออกจากห้องพูดคุยแล้วกว่า 2 ชม.แต่ชื่อมันยังค้างอยู่เค้าก็เลย pm มาถามเภา เภาก็งงๆถามว่าคุณโผล่มาจากไหน มาได้ยังไง บลา บลา บลา... เจอหน้าค่าตาตัวเป็นๆกันก็ให้หลังไป 11 เดือน รู้จักกันมาจะครบ 4 ปีเดือนหน้านี้ค่ะ เรื่องแต่งงานคงอีกนานแล้วจะมีหรือเปล่าก็ยากที่จะคาดเดาเพราะเค้ารับราชการ เป็นท.ทหารจนจน เอ้ย!อดทน ต้องเดินทางไปราชการชั่วคราวตามประเทศต่างๆแบบไม่มีตารางแน่นอนปรับเปลี่ยนทุกครั้งที่ได้รับโทรศัพท์ แบบบินด่วนใน 24 ชม.ประมาณนั้น บวกติดสัญญาอีกอย่างน้อยก็ 5 ปีจากนี้ (ทำงานก็เกือบตลอดแต่เงินเดือนก็กะจิ๊ดเดียว ไม่พอซื้อกระเป๋าด้วยซ้ำ เอิ๊ก เอิ๊ก...รับราชการนี่มันปวดใจจริงๆ -_-") ได้เจอกันครั้งละไม่ประมาณอาทิตย์ ปีนี้มีโอกาสเจอบ่อยหน่อย 5 ครั้ง ปีหน้ายังไม่รู้

ความสัมพันธ์โดยตอนนี้รวมราบรื่นดีค่ะ เราทั้งคู่ก็รักกันมาก แต่ติดที่ตัวเภาเองรู้สึกว่ามองไม่เห็นอนาคตด้วยกันเลย เภาต้องอดทนและใจแข็งมากๆที่จะคงความสัมพันธ์ต่อไป เพิ่งเข้าใจที่เค้าว่ารักกันแต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้มันเป็นอย่างไร เคยหงุดหงิดกันทั้งคู่เพราะไอ้เรื่องไกลกันแล้วไม่มีเวลาได้พบกันจนพาลเลิกรากันไปมาครั้งนึงเค้าก็ง้อมาขอคืนดี และเรื่องที่เภายอมคืนดีด้วยเพราะเค้าเก็บเส้นผมของเภาตั้งแต่สมัยเจอกันครั้งแรกแนบไว้กับพาสปอร์ตเค้าตลอด

ไม่ใช่เพราะหาคนใหม่ง่ายกว่าแต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วในบางครั้งสำหรับเภา การไม่มีความสัมพันธ์น่าจะสบายใจกว่า ทุกข์ใจน้อยกว่าเพราะไม่ต้องทนเหงาอยากเจอแต่ไม่ได้เจอ เทศกาลโอกาสพิเศษใดๆไม่มีทั้งนั้น ผู้หญิงเราอะเนาะอยากอยู่ใกล้ชายที่เรารักแต่สำหรับเภาตอนนี้เป็นไปไม่ได้เลย ถ้าเราทั้งคู่อดทนไม่พอจนมีอันต้องเลิกรากันอีกครั้งก็คงอยู่เป็นโสดแล้วอะค่ะ หมดพันธะไร้ภาระทางใจดีด้วย

คุณจขกท.เภาก็ยังเชื่อว่าคู่แล้วก็ไม่แคล้วคลาดกันค่ะ เพียงแต่เมื่อไหร่เท่านั้นค่ะ โชคดี โชคดีปีใหม่ค่ะ

[Sweet_Jasmine]

^
^^
^^^

ขออนุญาติ ขยายข้อความ ให้อ่านง่ายขึ้นนะคะคุณเภา
เรื่องราวน่ารักดีค่ะ แอบซึ้งตาม อิอิ


ของหนูเภาเจอทาง internet โดยบังเอิญสุดๆตอนเค้ากำลังถามเรื่องเกี่ยวกับเมืองไทยก่อนถูกย้ายกลับไปประจำการที่ D.C. เภาออกจากห้องพูดคุยแล้วกว่า 2 ชม.แต่ชื่อมันยังค้างอยู่เค้าก็เลย pm มาถามเภา เภาก็งงๆถามว่าคุณโผล่มาจากไหน มาได้ยังไง บลา บลา บลา... เจอหน้าค่าตาตัวเป็นๆกันก็ให้หลังไป 11 เดือน รู้จักกันมาจะครบ 4 ปีเดือนหน้านี้ค่ะ เรื่องแต่งงานคงอีกนานแล้วจะมีหรือเปล่าก็ยากที่จะคาดเดาเพราะเค้ารับราชการ เป็นท.ทหารจนจน เอ้ย!อดทน ต้องเดินทางไปราชการชั่วคราวตามประเทศต่างๆแบบไม่มีตารางแน่นอนปรับเปลี่ยนทุกครั้งที่ได้รับโทรศัพท์ แบบบินด่วนใน 24 ชม.ประมาณนั้น บวกติดสัญญาอีกอย่างน้อยก็ 5 ปีจากนี้ (ทำงานก็เกือบตลอดแต่เงินเดือนก็กะจิ๊ดเดียว ไม่พอซื้อกระเป๋าด้วยซ้ำ เอิ๊ก เอิ๊ก...รับราชการนี่มันปวดใจจริงๆ -_-") ได้เจอกันครั้งละไม่ประมาณอาทิตย์ ปีนี้มีโอกาสเจอบ่อยหน่อย 5 ครั้ง ปีหน้ายังไม่รู้

ความสัมพันธ์โดยตอนนี้รวมราบรื่นดีค่ะ เราทั้งคู่ก็รักกันมาก แต่ติดที่ตัวเภาเองรู้สึกว่ามองไม่เห็นอนาคตด้วยกันเลย เภาต้องอดทนและใจแข็งมากๆที่จะคงความสัมพันธ์ต่อไป เพิ่งเข้าใจที่เค้าว่ารักกันแต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้มันเป็นอย่างไร เคยหงุดหงิดกันทั้งคู่เพราะไอ้เรื่องไกลกันแล้วไม่มีเวลาได้พบกันจนพาลเลิกรากันไปมาครั้งนึงเค้าก็ง้อมาขอคืนดี และเรื่องที่เภายอมคืนดีด้วยเพราะเค้าเก็บเส้นผมของเภาตั้งแต่สมัยเจอกันครั้งแรกแนบไว้กับพาสปอร์ตเค้าตลอด

ไม่ใช่เพราะหาคนใหม่ง่ายกว่าแต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วในบางครั้งสำหรับเภา การไม่มีความสัมพันธ์น่าจะสบายใจกว่า ทุกข์ใจน้อยกว่าเพราะไม่ต้องทนเหงาอยากเจอแต่ไม่ได้เจอ เทศกาลโอกาสพิเศษใดๆไม่มีทั้งนั้น ผู้หญิงเราอะเนาะอยากอยู่ใกล้ชายที่เรารักแต่สำหรับเภาตอนนี้เป็นไปไม่ได้เลย ถ้าเราทั้งคู่อดทนไม่พอจนมีอันต้องเลิกรากันอีกครั้งก็คงอยู่เป็นโสดแล้วอะค่ะ หมดพันธะไร้ภาระทางใจดีด้วย

คุณจขกท.เภาก็ยังเชื่อว่าคู่แล้วก็ไม่แคล้วคลาดกันค่ะ เพียงแต่เมื่อไหร่เท่านั้นค่ะ โชคดี โชคดีปีใหม่ค่ะ

[Sinesiez]

ซึ้งตามจริงๆด้วยค่า

เพิ่งเข้าใจเหมือนกันค่า

ว่าคำว่ารักกันแต่ไม่สามรถอยู่ด้วยกันได้ มันเป็นยังไง




เป็นกำลังใจให้คุน เภา มีความสุขมากๆๆ ในปีหน้าน๊าค่า

พี่ๆทุกคนด้วยนะค่า

>,,<

[DamierLover]

เจอกันตั้งแต่ ม.ต้น จนตอนนี้ .. เหนหน้าเค้ามาครึ่งชีวิตแล้ว คะ 55

เบื่อออแล้ว ววว 555

[N a m F o n]

ของหนูเภาเจอทาง internet โดยบังเอิญสุดๆตอนเค้ากำลังถามเรื่องเกี่ยวกับเมืองไทยก่อนถูกย้ายกลับไปประจำการที่ D.C. เภาออกจากห้องพูดคุยแล้วกว่า 2 ชม.แต่ชื่อมันยังค้างอยู่เค้าก็เลย pm มาถามเภา เภาก็งงๆถามว่าคุณโผล่มาจากไหน มาได้ยังไง บลา บลา บลา... เจอหน้าค่าตาตัวเป็นๆกันก็ให้หลังไป 11 เดือน รู้จักกันมาจะครบ 4 ปีเดือนหน้านี้ค่ะ เรื่องแต่งงานคงอีกนานแล้วจะมีหรือเปล่าก็ยากที่จะคาดเดาเพราะเค้ารับราชการ เป็นท.ทหารจนจน เอ้ย!อดทน ต้องเดินทางไปราชการชั่วคราวตามประเทศต่างๆแบบไม่มีตารางแน่นอนปรับเปลี่ยนทุกครั้งที่ได้รับโทรศัพท์ แบบบินด่วนใน 24 ชม.ประมาณนั้น บวกติดสัญญาอีกอย่างน้อยก็ 5 ปีจากนี้ (ทำงานก็เกือบตลอดแต่เงินเดือนก็กะจิ๊ดเดียว ไม่พอซื้อกระเป๋าด้วยซ้ำ เอิ๊ก เอิ๊ก...รับราชการนี่มันปวดใจจริงๆ -_-") ได้เจอกันครั้งละไม่ประมาณอาทิตย์ ปีนี้มีโอกาสเจอบ่อยหน่อย 5 ครั้ง ปีหน้ายังไม่รู้

ความสัมพันธ์โดยตอนนี้รวมราบรื่นดีค่ะ เราทั้งคู่ก็รักกันมาก แต่ติดที่ตัวเภาเองรู้สึกว่ามองไม่เห็นอนาคตด้วยกันเลย เภาต้องอดทนและใจแข็งมากๆที่จะคงความสัมพันธ์ต่อไป เพิ่งเข้าใจที่เค้าว่ารักกันแต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้มันเป็นอย่างไร เคยหงุดหงิดกันทั้งคู่เพราะไอ้เรื่องไกลกันแล้วไม่มีเวลาได้พบกันจนพาลเลิกรากันไปมาครั้งนึงเค้าก็ง้อมาขอคืนดี และเรื่องที่เภายอมคืนดีด้วยเพราะเค้าเก็บเส้นผมของเภาตั้งแต่สมัยเจอกันครั้งแรกแนบไว้กับพาสปอร์ตเค้าตลอด

ไม่ใช่เพราะหาคนใหม่ง่ายกว่าแต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วในบางครั้งสำหรับเภา การไม่มีความสัมพันธ์น่าจะสบายใจกว่า ทุกข์ใจน้อยกว่าเพราะไม่ต้องทนเหงาอยากเจอแต่ไม่ได้เจอ เทศกาลโอกาสพิเศษใดๆไม่มีทั้งนั้น ผู้หญิงเราอะเนาะอยากอยู่ใกล้ชายที่เรารักแต่สำหรับเภาตอนนี้เป็นไปไม่ได้เลย ถ้าเราทั้งคู่อดทนไม่พอจนมีอันต้องเลิกรากันอีกครั้งก็คงอยู่เป็นโสดแล้วอะค่ะ หมดพันธะไร้ภาระทางใจดีด้วย

คุณจขกท.เภาก็ยังเชื่อว่าคู่แล้วก็ไม่แคล้วคลาดกันค่ะ เพียงแต่เมื่อไหร่เท่านั้นค่ะ โชคดี โชคดีปีใหม่ค่ะ

เอาใจช่วยคุณเภาค่ะ
ของฝนนี่ไปเที่ยวแล้วเจอกันค่ะ

ตอนเจอกันก็ตลกดี เพราะคุณสามียิ้มแบบว่า
กว้างมากกกกกก ฝนเห็นก็งงๆ ว่ายิ้มให้ใครหว่า - -"

แล้วก็คิดว่าอีตานี่บ้าหรือเปล่า ยิ้มอยู่ได้
แล้วก็ตลกดีตรงที่เค้าพยายามหาคำพูดที่จะพูดกับเรา
แต่คงเป็นเพราะเค้าเป็นคนพูดน้อย เลยไม่รู้จะพูด
อะไร นอกจากคำว่า "คุณหอมจัง".. You smell nice
(เค้าคงได้กลิ่นน้ำหอมที่ฝนใส่น่ะ)
เพราะคำนี้ล่ะ เลยได้แต่งงานกัน (มั้งคะ) 55555

[pota]

กรีดดดดส์ .... คุณฝนใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรค๊า......
อยากใช้มั่งอ่ะ

[newsguy]

กรีดดดดส์ .... คุณฝนใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรค๊า......
อยากใช้มั่งอ่ะ

ยังไม่ได้บอกเลยอ่ะคุณนก ว่าเจอกันได้ไง

เรียนที่เดียวกันตอนมหาลัยค่ะ
ไม่มีไรกุ๊กกิ๊กอ่ะค่ะ เรื่อยๆมาเรียงๆ......
อีฝาชีเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย...คือ
ไม่เคอยเอาใจแบบเสมอต้นเสมอปลายอ่ะ
อยากได้อะไร ต้องขอเท่านั้น ไม่งั้นอด

[kikigal]

เพื่อนนัดกินข้าวกะผู้ชายแล้วอายไม่กล้าไปกันสองต่อสอง(ตอนนั้นม.5)เลยชวนเพื่อนอีกคนไปด้วย ซึ่งคืนนั้นเราไปค้างบ้านเพื่อนคนนั้นพอดี เลยชวนกันเป็นทอดๆ อีตาผู้ชายอายเลยเอาเพื่อนมาเหมือนกัน แล้วไปไงมาไงก็ไม่รู้ ตอนนั่งโต๊ะคู่นั้นเขาก็คุยกันไป เพื่อนอีกคนที่มาด้วยเมาค้างเลยนั่งเงียบ ส่วนเรามีสติหน่อยเลยชวนเพื่อนเขา(ซึ่งปัจจุบันคือแฟนเรา)คุย รู้สึกว่าเป็นคนแปลกดี แอ๊บๆ ไม่ได้ประทับใจอะไรแต่อุ่นใจ รู้สึกปลอดภัย เขาก็เสมอต้นเสมอปลาย ไม่ใช่คนที่รักที่สุดแต่เป็นคนที่อยู่ด้วยกันนานที่สุด ที่สำคัญมั่นใจมากๆๆๆๆๆๆว่าแฟนเราเป็นคนดี รู้สึกเหมือนอยู่กับพ่อทั้งที่อายุมากกว่าปีเดียว
ตอนนี้จบมา 2 ปีแล้วค่ะ ก็รู้จักกันมา 6-7 ปีแล้ว เป็นแฟนกันประมาณ 5 ปี
เบื่อเหมือนกันแต่ไม่มีที่ไป ก๊ากๆๆๆๆ

[SUGARRINE]

เจอกันมา 15 ปีแล้วคะ แต่งงานกันได้ 4 ปี เจอกันตั้งแต่เป็นนักเรียน ม.ปลาย เค้ามาตามจีบ วันแรกที่เจอกันก็คือวันเกิดของเราเนี่ยแหละ อยู่ดี ๆ ตาคนนี้ก็ขออนุญาตพ่อแม่เราเข้ามานั่งในบ้าน บอกว่ามาหาเรา แล้วก็ขอมอบของขวัญวันเกิดให้ เค้าห่อมาให้เองเป็นกระดาษสาแล้วก็ริบบิ้นผ้าสีขาว มานั่งไม่พูดไม่จา แล้วก็ถามว่า กินข้าวหรือยังครับ ก็เขิน ๆ แปลกๆ พอแกะของขวัญออกมาก็ตกใจเป็นกางเกงยีนส์ลีวายส์ หลังจากนั้นก็จะเจอเค้ามาดักเจอหน้าโรงเรียนเอาดอกกุหลาบหนูกำใส่มือมาให้ทุกวัน (แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วฮิฮิ) หนทางมันยาวไกลมาก ก็ผ่านอะไรมาเย๊อะ ทั้งสุขมากและทุกข์ก็มาก มันเป็นสัจธรรม เล่าถึงพรุ่งนี้ก็ไม่จบ ฟังพอเป็นน้ำจิ้มละกันคะ

[ratkatu]

เจอกันมา 14 ปี แต่งงานกันมา 6 ปี เจอเพราะเพื่อนชวนไปเล่นน้ำสงกรานต์บ้านเพื่อน พอเราจะกลับไม่มีใครมาส่ง คุณฝาชีเลยอาสาขับรถมาส่งให้ หลังจากนั้นก้อเรื่องมันยาวค่ะ