พักเรื่องเครียดๆวุ่นๆมาคุยกันหน่อยนะคะ

มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ

วันนี้ตอนเย็นลิไปทานข้าวที่Avenueรัชโยธิน เลยให้คุนเพื่อนแวะมารับที่บ้าน
เพราะที่นั่นที่จอดรถหายากมาก เลยตกลงว่าไปคันเดียวกันดีกว่าเพราะทางเดียวกัน
แล้วพอคุนเพื่อนมาถึงหน้าบ้านปุ๊บ ลิก็ลงไปจะขึ้นรถ ปรากฎนึกขึ้นได้ว่าลืมกระเป๋าตังค์
เพราะวันนี้เปลี่ยนกระเป๋า เลยบอกเพื่อนว่ารอ10วิ วิ่งไปเอาแป้บนึง
ลิก็รีบวิ่งขึ้นไปเอาบนห้องนอนชั้น2 แล้ววิ่งๆๆๆลงมา ขึ้นรถ เม้ากระจาย

เวลาผ่านไปสักพัก มาได้ครึ่งทางแล้ว เอ..ทำไมรองเท้าคู่นี้มันนุ่มๆนิ่มๆหว่า
เนื้อสัมผัสมันคุ้นๆนะ แต่คุ้นๆว่ามันคือรองเท้าแตะใส่ในบ้านนะ!!
เลยก้มลงมอง ตกกะใจเลย ใส่slipperมาขึ้นรถ เพื่อนก็มัวแต่เม้าไม่ได้มองเท้าเราเหมือนกัน
พอบอกเพือ่น เพื่อนขำใหญ่เลย แถมยุให้ใส่ลงไปเดินเลย(แหม ยังไม่อยากแจ้งเกิดนะจ้ะ)
เพื่อนถามว่าจะให้u turnมั้ย แต่จะย้อนกลับไปก็ไม่ใช่เรื่องใช่มั้ยคะ เลยกัดฟันไปต่อแหล่ะ

ยังดีที่มีตลาดนัดเมเจอร์ เลยซื้อรองเท้าที่นั่นใส่เปลี่ยนได้ แหะๆๆ
มาคิดอีกที ถ้าเกิดเราไปธุระคนเดียวล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น คงต้องย้อนขับรถกลับมาแน่ๆ
หรือลงจากรถด้วยslipperไปซื้อรองเท้า 55 แต่อย่างหลังคงไม่มั่นพออ่ะค่ะ

เล่าซะยาวเลย ใครเคยมีเรื่องลืมๆแบบนี้บ้างมั้ยคะ มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

ปล.ขอเม้าเรื่องร้านอาหารที่นั่นนิดนึงนะคะ วันนี้ไปทานส้มตำที่ร้านตะละลำ ตำตำ
อร่อยดีค่ะ แต่แอบแพงอ่ะ จานนึงให้น้อยมาก ไม่สะใจเลย
ต้องเบิ้ลตลอด พอเช็คบิลออกมา แอบแพงพอกับอาหารญี่ปุ่นเลยนะเนี่ย

แต่ก็ยังไม่ราคาบ้าเลือดเท่าร้านอาหารอีสานที่พารากอนชื่อ Chilli Cafe
แพงโฮกกกกกกกกกกกก ไปครั้งเดียว เข็ดจนตาย
ใครจะเข้าไประวังนะคะ ราคาเค้าดุจริง-__-"