เวรกรรมมีจริง และคอยให้ผลเสมอ

[hut2211]

บทความนี้.....ทำไมถึงทำให้คน ใจดำ เปลี่ยนแปลงตัวเอง.....เพราะอะไร??


เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับแต่ แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)


เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก 'กูกินไม่ลงว่ะ'


แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ) มันไปหาของกินทีบางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้


คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันทีครับวิ่งตามไป คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก
แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้มลงชักทันที (แกบอกว่าหากตีตรงจุดแค่ไม้บรรทัดก็ตาย) แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้น จึงกลับบ้านไปเตรียมของ (แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน) ให้ผมเฝ้าไว้ (ยังเด็กอายุแค่12) ผมก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย) มันไปจริงครับหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผมแกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้ ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อมบ่น 'ทำไมมันไม่ตายวะ'
พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า
แกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น ............. ......... ......... ......... ........

หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่ บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรัง เอาอาหารไปให้ลูกมัน
เรียกลูกๆเพื่อให้นม ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย แม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด
มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย ( T T )

ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย

พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับไปหาลูก แกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอสายตาอ่อนโยนลง
ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า 'ขอโทษ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา
แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง5ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก 'มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้'
เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้ว แกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆที่ไม่เคยทำ พูดกับแม่ว่า 'แม่ตอนผมอายุ16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ'
แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป1ตัว กลับทำให้คนใจดำอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้… รักแม่ . . .

[leeduj]

อ่านเรื่องหมาขี้เรื้อนแลวนำตาคลอเลยค่ะ เป็นแม่เหมือนกันค่ะ และคิดว่าจิตใจก็เป็นอย่างนั้น คือยอมได้ทุกอย่างเพื่อลูก
ส่วนเรื่องกฏแห่งกรมก็เชื่อมากๆค่ะ แต่บางคนตอนนี้ยังเสวยกรรมดีที่ตนเคยสร้างไว้อยู่ และทำชั่วอย่างเมามัน เมื่อกรรมชั่วของตนตามทัน(เมื่อไหร่หนอ) จะร้องขอ คงไม่ทัน
แต่ตอนนั้น ประเทศชาติคงยับเยินไปพอสมควรแล้ว
พี่ที่รู้จักบอกว่า อยุ่เฉยๆเถอะมันก็เป็นกรรมของประเทศ แต่เราคิดว่า ก็คนคิดอย่างเอ็งนั่นแหละ คืออยู่เฉยๆ เลยไม่มีออกมาช่วยกันปกป้องชาติ และสถาบัน
เอะนี่เข้าเรื่องเกินไปรึเปล่าเนี่ย

[oatty]

คุณ hut มีกระทู้ดี ๆ มาให้พวกเราอ่านตลอดเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะ

[Nabhattrada]

ขอบคุณนะค่ะที่เอามาแบ่งปันกัน

[cartoonsii]

สิ่งดีดี ขอบคุณมากค่ะ ข้อคิดดีดีในการดำเนินชีวิต

[ting_ja]

ขอบคุณที่มีเรื่องดีๆ มากันเสอน่ะค่ะ มาเป็นกำลังใจทุกวัน วันนี้เกือบไม่ได้มาแล้ว

มัวขายของ อยู่ที่ห้อง ซื้อขาย วุ่นมั้กๆๆ แต่สนุกดี จะติดตามต่อไป ค่ะ

[Nattamol]

ขอบคุณมากค่ะ

[barumbum]

ขอบคุณมากค่ะ

ซึ้งมากมายเรื่องหมาขี้เรื้อน

[ratkatu]

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับบทความดีๆ

[Charoonluck]

เป็นอีกคนที่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

เราก็ไม่ทราบว่าคิดไปเองป่าวนะค่ะ แต่เท่าที่สังเกตุทุกครั้งเมื่อลูกชายคนโต อายุ 5 ขวบกว่า แกล้งน้องสาววัย 3 ขวบกว่าที่ไรไม่เกิน 5 นาที เจ้าคนโตก็ต้องโดนคืนทุกทีค่ะ ล้มโดนนู่นโดนนี่บ้าง ไม่ก็วิ่งล้ม และเจ็บกว่าที่ทำน้องอีกค่ะ อันนี้ก็นานา จิตตัง นะค่ะ แต่จะเกิดทุกครั้งเลยค่ะ อืมมม...เดี๋ยวนี้ไม่ต้องรอ (กรรม)เลยค่ะ มาทันตาเห็นค่ะ สาธุ