@@@ ผ ม รั ก แ ม่ ครั บ แต่....ผ ม ทำ ไ ด้ แค่ นี้..@@@

[noii]

มีครอบครัวหนึ่งอยู่กันมาอย่างรักใคร่กันเป็นที่สุด เพื่อนบ้านต่างอิจฉากับความรักใคร่กันของครอบครัว นี้

ครอบครัวนี้มีด้วยกัน 4 คน มีแม่ และลูก ๆ อีก 3 คน วันหนึ่ง แม่ก็เกิดเป็นโรคร้ายแรงขึ้นมานั่นก็คือ เป็นโรคหัวใจร้ายแรง จำเป็นต้องผ่าดัดเปลี่ยนหัวใจโดยด่วน ลูกชายทั้ง 3 รักแม่มาก และรู้ว่าตนเองนั้นต้องทำอะไรซักอย่างให้กับแม่บังเก ิดเกล้าของเขา

คนโตเป็นนักธุรกิจพันล้านมีธุรกิจใหญ่โต ได้รับผิดชอบในเรื่องของค่าใช้จ่ายในทุก ๆ ด้าน โดนยอมสละเวลาในการเซ็นสัญญาเพื่อมาคอยเฝ้าไข้คุณแม่

คนรองเป็นนายแพทย์ชั้นนำของโลก รับผิดชอบในการรักษาคุณแม่ และ ทำการเรียกประชุมสมาคมแพทย์ทั่วโลกเพื่อหาวิธีรัก ษาคุณ แม่ของเขา


คนเล็กนั้น ยังไม่มีงานทำ เนื่องจากตนนั้นมิได้มีความเฉลียวฉลาดเหมือนกับพวกพี ่ ๆ เขา และก็สำนึกตัวอยู่ตลอดว่าตนเองนั้นคงไม่มีกำลังพอที่ จะช่วยแม่ที่เขาเทิดทูนได้อย่างที่พี่ ๆ ทั้ง 2 ทำได้ แต่เขารู้ว่าตนเองต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อแม่ของเขา

…………………………………………………

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา การผ่าตัดหัวใจเป็นไปได้ด้วยดี และคุณแม่ก็ฟื้นขึ้นมาหลังจากหลับไปนานถึง 4 วันทีเดียว คุณแม่ได้พบหน้าลูก ทั้งสองคน คือคนโตและคนรอง แต่กลับไม่ได้พบหน้าลูกคนเล็ก คุณแม่จึงถามลูก ๆ ทั้งสองว่า

“น้องไปไหน”

แต่คนโตกลับบ่ายเบี่ยงไปว่าคุณแม่พึ่งฟื้น ให้ทานอาหารก่อน แล้วเขาก็ออกไปนำอาหารมาให้คุณแม่ คุณแม่ถามคนรอง แต่คนรองก็บอกกับคุณแม่ว่า ผมต้องไปนำยามาให้แม่ทานหลังอาหาร และก็จากไป คุณแม่สงสัย เพราะอาการ ของลูกทั้งสองนั้นไม่ธรรมดาเลย เมื่อทุกคนอยู่พร้อมกันคุณแม่จึงถามขึ้นมาอีกครั้ง

“น้องอยู่ไหน” ทั้งสองอ้ำอึ้ง และไม่มีใครที่อยากจะตอบคำถามแม่ของเขาเลย

คุณแม่ย้ำ “บอกมานะ น้องอยู่ที่ไหนกัน”
คนโตตอบคุณแม่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า

“น้องอยู่ในหัวใจคุณแม่ครับ”

คุณแม่จังุงงงกับคำตอบของลูกชายคนโตมาก;จึงหันหน้าไปถามคนรองซึ่งกำลังร้องไห้อยู่เหมือนกัน
“หมายความว่าไงลูก”


คนรองตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาเอ่อล้นด้วยหยดน้ำที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหย่ อน

“พวกเราสามคน พอรู้เรื่องว่าแม่ไม่สบาย ก็กระวนกระวายใจเป็นอย่างยิ่ง ผมและพี่ ได้ทำในสิ่งที่ตนเองทำได้และควรกระทำแล้ว
และน้องก็ได้ทำสิ่งที่พวกผมไม่มีความกล้าพอที่จะทำได ้ให้กับแม่……”

“แม่ไม่เข้าใจ ลูก”
“วันนั้นเป็นเวรของน้องที่จะมาเฝ้าไข้แม่ โดยที่พวกผมจะมาเปลี่ยนเวรกันในตอนเช้า 6 โมเมื่อผมเข้ามาถึง กลับไม่เห็นน้องอยู่ในห้องของแม่
แต่มีโน๊ตเขียนไว้ตรงเตียงแม่ว่า

‘พี่รอง ผมอยู่ในห้องน้ำ และไม่ต้องตกใจสิ่งใดทั้งสิ้น’
ผมก็เดินไปที่ห้องน้ำ ปรากฏว่า

น้องได้ทำการฆ่าตัวตายโดนใช้มีดที่นำมปลอกผลไม้กรีดที่ข้อมือตัวเองในอ่างน้ำ โดนให้เลือดไหล ช้า ๆ เพื่อที่หัวใจจะยังสามารถทำงานและยังจะสามารถนำมาช่วยแม่ได้ น้องเขียนจดหมายไว้ในห้องน้ำว่า

‘นำหัวใจผมไปช่วยแม่ ผมรักแม่ แต่ผมทำได้แค่นี้’
น้องเสียแล้วเพราะเลือดไหลมากเกินไป และผมก็ได้นำหัวใจของน้องมา ช่วยแม่ครับ”

“ไม่จริงใช่ไหมลูก น้องออกไปหางานทำเท่านั้นใช่ไหม อย่ามาหลอกแม่เลย”

ลูกคนโตปลอบโยนคุณแม่ที่ทำท่าปฏิเสธทั้งน้ำตาว่า

“แม่ครับ พวกผมสองคน ให้แม่ยังไม่ได้ครึ่งของน้องเลยครับ เราสามคนรักแม่มาก และผมก็เข้าใจน้องดีครับ แม่ทำใจนะครับ”

“พวกเรา จะยังคงอยู่ด้วยกัน 4 คนเหมือนเดิม ไม่มีวันใดที่พวกเราจะแยกจากกันหรอกครับ…”

แม่สะอื้น แต่เริ่มทำใจได้แล้ว

“แม่รักลูก รักลูกทุกคน และลูกทุกคนจะอยู่กับแม่เสมอ และตลอดไป”

ทั้ง 3 คน ร้องไห้ และพร่ำเรียกหาน้องคนเล็ก แม้เขาจะไม่มีโอกาสได้ยินเสียงของแม่และพี่ชายทั้งสองคนอีกครั้งก็ตาม


ที่มา : from my friendจาก www.dhammathai.org/

[due]

ถ้าเราเป็นแม่ของเค๊า เราคงเสียใจที่ลูกคนเล็กทำอย่างนั้น

เพราะยอมตายเพื่อลูกได้ ไม่ต้องการให้ลูกมาตายเพื่อเรา

[ratkatu]

เศร้ามากๆเลยค่ะ

[puk_apitta]

อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ
เข้าใจเลยค่ะ หัวอกคนที่เป็นทั้งแม่ และลูก

[pungpondom]

เศร้าจังเลยค่ะ(แอบน้ำตาซึมเลย)

แต่ถ้าเปนเรา เราก็คงจะทำอย่างนั้นเหมือนกาน

ก็ พ่อ-แม่ คือที่หนึ่ง ของเรานี่ค่ะ

ถ้าไม่ทำให้ พ่อ-แม่ แล้วเราจะทำให้ใคร จิงมั้ยค่ะ

[yainong]

เศร้าจัง เค้ามีความกล้าหาญมากมายจริงๆ

[snowsom]

ซึ้งจังเลยคะ เพื่อพ่อแม่แล้วทำได้ทุกอย่างงง

[SuperMonkey]

โอว.......น้ำตาซึมเลยฮะ

[misshana]

ซึ้งมากเลยคะ

สะเทือนอารมณ์ T-T

[noo_pizza]

ซึ้งค่ะ....