เตือนภัย-แก้วน้ำเคลือบยา

วันี้ได้รับforward mail จากเพื่อนค่ะ เห็นว่าน่าจะมาแชร์ให้เพื่อนๆได้รู้จะได้ระวังตัวค่ะ

ระวังภัย ตอน แก้วน้ำเคลือบยา
>
>
> อันนี้น่า กลัวค่ะ อายุ 40 ยังโดนได้ โอ้
>
> (ส่งมาด้วยความห่วยใย หากเป็นการรบกวนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้)
> เตือนภัยร้ายที่อาจเกิดกับคุณหรือคนใกล้ตัวคุณ
>
> เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับพี่สาวของจอยเองค่ะ เธอชื่อ พี่แก้ว
>
> พี่แก้วอายุ 40 ต้นๆ เป็นหญิงร่างเล็ก หน้าตาคมคายจัดว่าสวยเลยทีเดียวค่ะ
>
> พี่แก้วเป็นคนมีรถแต่ไม่ชอบขับรถจึงชอบใช้บริการของรถปอ.และรถตู้เป็นประจำ
>
> ประมาณเดือน ธ.ค.2552 วันนั้นเธอไปทำธุระแถวสุทธิสาร เวลาประมาณ 17.30 น.
>
> พี่แก้วกำลังยืนรอรถตู้เพื่อจะกลับบ้านแถวดาวคะนอง ขณะที่ยืนรอรถ มีคุณป้าคนหนึ่ง
>
> ยื่นแก้วน้ำซึ่งบรรจุน้ำกับน้ำแข็งให้ พร้อมพูดว่า"หนูจ๋าช่วยถือแก้วให้ป้าหน่อยจ้ะ
>
> ป้าขอหยิบของในกระเป๋าประเดี๋ยวนึง" หลังจากที่ช่วยถือแก้วให้คุณป้า เพียงไม่ถึง5นาที
>
> ก็รู้สึกว่าตัวเองชามากๆ และไม่สามารถ บังคับตัวเองได้ แถมยังเดินตามคุณป้าขึ้นรถตู้
>
> คันที่จอดรออยู่ข้างหน้าไปหน้าตาเฉยเลย พี่แก้วรับรู้ถึงความไม่ปกติ เธอพยายามต้อต้าน
>
> กับความผิดปกติของร่างกาย มันทรมานมากๆ ด้วยความที่เธอเป็นคนฉลาดจึงแกล้งทำเป็นหลับ
>
> เธอสังเกตว่าในรถตู้คันนั้นมีเหยื่ออีก 2 สาว ซึ่งคงจะถูกหลอกมาจากที่อื่น อาการทั้ง
2 คนนั้น
>
> หมดสติค่ะ นอกจากเหยื่อเคราะห์ร้ายแล้วยังมีป้ามหาภัยกับผู้ชายวัยกลางคน 1คน เป็นคนขับ
>
> และอีก 1 คนนั่งเคียงข้างกันอยู่หน้ารถ ระหว่างทางทั้ง 3 คนไม่มีบทสนทนาใดๆเลย
>
> หลังจากที่พี่แก้วขึ้นรถแล้วพวกมันก็ขับรถวนอนุสาวรีย์ชัยฯอยู่ประมาณ 4 รอบ
>
> หลังจากนั้นรถก็ขึ้นทางด่วนมุ่งตรงไปจ.ชลบุรี มันก็ขับวนไปวนมาจนไปจอดที่หน้า Lotus
พัทยา
>
> ขณะนั้นเป็นเวลา เกือบ 4 ทุ่ม พวกมันเข้าใจว่าพี่แก้วหลับอยู่ พวกมันทั้ง 3
คนลงไปคุยกันข้างหน้า
>
> ของห้างโลตัส ทิ้งเหยื่อไว้ลำพัง
เมื่อพี่แก้วลืมตาแอบดูก็พบว่าประตูแง้มอยู่นิดนึงพอจะมีทางรอดทาง
> เดียว
>
> แต่ต้องเสี่ยง
จึงรวบรวมพลังในร่างกายทั้งหมดเลื่อนประตูกระโดดลงมาและวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต
>
> วิ่งหนีมาแต่ตัวจริงๆเลยค่ะส่วนกระเป๋าสะพายซึ่งบรรจุเงินและโทรศัพท์มือถือ
อันตรธารหายไปโดยไม่รู้
> ตัวตั้งแต่
>
> ในรถตู้แล้วล่ะค่ะ พี่แก้ววิ่งไปขอความช่วยเหลือกับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง
พี่มอเตอร์ไซค์ก็ใจดีขี่รถพาพี่แก้ว
>
>
> มาที่สถานีรถประจำทางซึ่งเ่วลานั้นเป็นเวลาที่รถทุกคันหยุดเดินรถ(ดึกมากแล้วประมาณ
4-5ทุ่ม)
>
> พลันเหลือบไปเห็นชายวัยกลางคนนั่งรอรถอยู่เหมือนกัน
จึงเข้าไปเล่าเหตุการณ์ให้ฟังพร้อมฝากพี่แก้วไว้
> กับ
>
> ชายคนนั้น
ชายคนนี้เป็นวิศวกรพอเห็นว่าคงไม่สามารถพาตัวเองและพี่แก้วกลับกรุงเทพได้เนื่อง
> จาำกไม่มีรถ
>
> โดยสารจริงๆ จึงโทรศัพท์หาวิศวกรรุ่นน้องให้มารับที่สถานีเพื่อไปส่งปลายทางที่บางนา
หลังจากนั้นไม่
> นาน
>
> รถรุ่นน้องก็ขับเข้ามาจอดเทียบ วิศวกรรุ่นพี่และพี่แก้วก็ขึ้นรถไปด้วยกัน
ระหว่างทางพี่แก้วก็ใจเต้นตูม
> ตาม
>
> กลัวว่าจะหนีเสือปะจรเข้ นั่งรถไปก็ภาวนาไปให้พระคุ้มครอง
จนรถแล่นมาถึงและจอดที่แยกบางนา
>
> พี่แก้วก็เอ่ยปากขอยืมเงินวิศวกรคนนั้น(แค่เศษเหรียญ)เพื่อใช้โทรศัพท์หาสามีให้มารับ
คุณวิศวกรก็เลย
> ให้ยืม
>
> โทรศัพท์ พร้อมเงินติดกระเป๋า
ส่วนพี่แก้วก็ขอบคุณพร้อมยื่นนามบัตร(ที่ติดมาในกระเป๋าเสื้อ)ให้เผื่อว่า
> จะไป
>
> เที่ยวที่สวนลิ้นจี่ที่อัมพวา และก็ลาจากกัน
ส่วนพี่แก้วไม่นานสามีก็ขับรถมารับกลับบ้าน พี่แก้วไม่สามารถ
> ฝืน
>
> ร่างกายได้รีบบอกสามีให้ช่วยส่งโรงพยาบาลด่วน เมื่อไปถึงร.พ.ก็เล่าอาการให้หมอฟัง
หมอบอกว่า
> สมัยนี้
>
> มียาตัวใหม่ที่สามารถซึมซับเข้าสู่้ร่างกายทางผิวหนังได้ทันที
อาการจะชาไปทุกส่วนของร่างกาย
>
> ส่วนพี่แก้วที่มีอาการแย่มากเนื่องจากร่างกายทำปฏิกิริยาต่อต้านกับฤทธิ์ยา
จึงต้องนอนให้น้ำเกลือในร.พ
> .
>
> ถึง 3 วัน ยังโชคดีที่พี่แก้วไม่เป็นเหยื่อของพวกมันและยังได้วิศวกรช่วยชีวิตมาได้ค่ะ
ส่วนเหยื่อที่เหลือ
>
> ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร
พี่แก้วบอกว่าวินาทีนั้นไม่ได้คิดถึงอะไรแล้วขอแค่เอาตัวให้รอดออกมาจากรถตู้ก่อน
> ค่ะ
>
> จึงอยากเตือนภัยพี่ๆเพื่อนๆให้ช่วยส่งต่้อ mail นี้เยอะๆนะคะ
>
> จากนั้นไม่นาน วิศวกรคนนั้นก็ได้ติดต่อขอไปเที่ยวที่สวนพร้อมแฟนสาว ส่วนพี่แก้วได้ใช้
>
> โอกาสนี้ตอบแทนบุญคุณค่ะ
>
>
>
>

ขอบคุณที่มาเตือนภัยกันนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

น่ากลัวจัง กับภัยสังคมสมัยนี้ ยังไงขอบคุณคุณ จขกท มากๆๆนะคะ

สััััังคมสมัยนี้ แค่ออกจากบ้าน ก็ไม่ปลอดภัยแล้ว ขอบคุณมากๆนะคะ ที่มาเตือนภัยกัน

น่ากลัวจริงๆ ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณมากค่ะ น่ากลัวจังเลย

เราคิดว่าอย่าไปไหนคนเดียว หาเพื่อนที่ไว้ใจได้ หรือ ญาติพี่น้องไปด้วยจะดีที่สุดค่ะ จะได้ออกจากบ้านอย่างมีความสุขไม่ต้องคอยหวาดระแวง

น่ากลัวเพิ่ม สังคมไทย

ขอบคุณค่ะที่มาเตือนกัน แอบสงสัยนิดนึง แล้วตอนที่ป้าถือแก้วน้ำมาให้พี่แก้วอะค่ะ แล้วป้าไม่มึนไปด้วยเหรอคะ ป้าทำยังไงถึงไม่โดนยาไปด้วย

อยากรู้เพราะเผื่อว่า ถ้ามีใครมาให้ช่วยถืออะไร จะได้ถือแบบไม่โดนยาน่ะค่ะ ป้องกันตัวแบบไม่เสียน้ำใจด้วยค่ะ

ขอบคุณนะคะที่นำมาเตือนภัย

มิจฉาชีพสมัยนี้มีทุกรูปแบบจริงๆ
น่ากลัวมากๆ ขอบคุณ จขกท มากๆนะคะ

ขอบคุณครับ ที่เอามาเตือนภัยกัน
จะได้เอาไว้ระวังตัว และเตือนคนที่รัก ให้ระวังตัวเช่นกัน

น่ากลัวมากจริงๆ
แค่อ่านยังรู้สึกเวียนหัวเลยอ่ะ
สลดใจ กับสังคมปัจจุบัน:(

ขอบคุณที่มาเล่าสู่กันฟังนะคะ:)