มีใครเคยเป๋าตังหายบ้าง ขอระบายหน่อย วันนี้เศร้ามากมาย

วันนี้ไปเดินห้าง แล้วก็กะว่าจะเอากระเป๋าสะพายไป แต่ดันขี้เกียจ
ถือไปแต่เป๋าตังใบเดียว ตอนแรกก็ถือ สักพักก็เอาใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อแจ๊คเก็ต
หลังจากนั้นมือก็สอดไว้ในกระเป๋าเสื้อตลอด ให้รู้ว่ากระเป๋าตังยังอยู่ ซึ่งมันก็ยังอยู่
หลังจากนั้นก็เดินดูของ พอขึ้นรถหากระเป๋าตังอีกทีไม่มีแล้ว โทรไปที่ห้างแจ้งว่ากระเป๋าตังหาย จนป่านนี้ ยังไม่มีใครติดต่อมาเลย ที่เสียดายที่สุดคือ ตัง usd ตั้ง 1,500 กะตังอีก 500 usd ที่เพื่อนพ่อให้มาเก็บไว้ ก็หาย ตังวอนก็หาย แถมตังnt เกือบห้าหมื่นที่พึ่งแลกมาก็หาย
ที่น่าเสียดายที่สุดคือได้อั่งเปาจากลูกค้าของพ่อ เขาให้มาไว้เป็นโชคลาภ ก็หายไปด้วย
ตอนนี้ มีตังติดตัวแค่ 1,500 nt ดีที่พ่อกับแม่ยังไม่กลับก่อน ถ้ากลับก่อนก็ยังไม่รู้เลยว่าจะทำไง เพราะ บัตรเครดิต กับ เอทีเอ็ม แล้วก็บัตรต่างๆ หายไปกับกระเป๋า แถมพึ่งซื้อกระเป๋าตังมาใหม่ใช้ได้แค่เดือนเดียวเอง ก็มาด่วนจากไปซะแล้ว หายไปสองครั้งยังไม่เท่าครั้งนี้
เฮ้อเศร้า และเซ็ง แต่จะทำไงได้ มันหายไปแล้วคงยากที่จะได้คืน เงินทั้งน๊าน ใครจะคืน น้อยคนที่จะมาคืนเน๊อะ ก็แค่มาระบายให้ฟัง เศร้านะ แต่ร้องไห้ไม่ออก เพราะเราสะเพร่าเอง
ถ้าเราระวังดีๆ คงไม่หาย แม่ก็เศร้า แถมพ่อก็ว่า เฮ้อ เซ้งจิต หลอนใจ เอ๋อ ไปเลย โอ้แม่เจ้าสงสัยกลับมาต้องไปทำบุญฟาดเคราะห์

เคยหายเหมือนกันค่ะแต่ตอนนั้นยังเรียนอยู่มีเงินไม่เยอะ
เลิกเรียนไปเดินเล่นในห้างกะเพือนแล้วลืมกระเป๋าสะพายไว้กะประตูห้องที่เค้า
มี่ที่แขวนให้ในห้องน้ำ แป้ปเดียวจริงๆ ออกจากห้องน้ำมานึกได้รีบวิ่ง
กลับไปเห็นมีคนใช้ห้องน้ำที่เราพึ่งออกมาตะกี้ ด้วยความตกใจ
เคาะประตูถามพี่ๆเห็นกระเป๋าลืมไว้ไหม แป้ปนึงเค้าก็เปิดประตู
ออกมา ยื่นกระเป๋าให้ เราก็ขอบคุณใหญ่เลย เปิดกระเป่าดูไม่มี
กระเป๋าตังที่ใส่เงินนะคะ ถามเค้าๆบอกไม่รู้ ตอนน้้นตกใจ
ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ว่าก่อนหน้าพี่คนนี้มีคนเข้าห้องน้ำต่อก่อน
หรือเปล่า แต่เราคิดว่าไม่น่าจะมี เพราะเราออกจากห้องน้ำ
แป้ปเดียวจริงๆ กลับมาบ้านเล่าให้แม่ฟังแม่ก็บ่นนิดหน่อย
แล้วก็บอกว่า ถือว่าฟาดเคราะห์ไป ถ้าเราไม่เสียเงินเราอาจจะ
เจ็บตัวหรือเป็นอย่างอื่นคิดแบบนั้นไป ความเสียดายเงินที่
หายก็น้อยลง ถึงเงินไม่เยอะแต่ยังไงก็เสียดายอยู่ดี
เห็นใจคุณมากๆเลยค่ะ เงินเยอะด้วย แล้วบัตรต่างๆ
โทรไปอายัดหมดหรือยังคะ ถือว่าฟาดเคราะห์ไปก็
แล้วกันนะคะ คราวหลังต้องระมัดระวังมากๆรู้ว่าเป็นคนขี้ลืม
ต้องยิ่งระวังหลายเท่า

เห็นใจและเข้าใจความรู้สึกของคุณเจ้าของกระทู้เลยค่ะ ของเราเคยหาย 3 ครั้งในหนึ่งปี ครั้งนึงเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้ค่ะ ไม่ใส่เป๋าสะพายถือไว้เฉยๆ แต่เราพอวางแล้วลืมค่ะ มานึกได้ก็สายไปแล้ว อีกครั้งลืมไว้ในรถแม่ค่ะลืมไว้เบาะหลัง คนขับรถส่งเราเสร็จ เค้าก็เอารถไปเก็บ พอเช้าเราถามเห็นเป๋าตังมั้ย เค้าบอกไม่เห็นเพราะหลังจากส่งเรา เค้าก็ไปรับเพื่อนเค้า เพื่อเป็นเพื่อนเอารถไปเก็บแล้วกลับด้วยกัน (แล้วมันเรื่องอะไรถึงเอาคนอื่นขึ้นรถ) แต่เราว่านั่นเป็นข้ออ้าง มันนั่นแหละเอาไป แต่ไม่ยอมรับ (ใึครจะยอมรับเนาะ อ้อยเข้าปากช้าง) อีกไม่นานเค้าก็ออกโดยที่แม่เราไม่ได้ไล่นะ คงละอายใจตัวเอง แต่อีกครั้งหายไปตอนไหนไม่รู้ มารู้อีกทีก็หาไม่เจอแล้ว

ที่โกรธที่สุดไอ้คนเจอมันเจอเป๋าตังมีเงินตั้งเยอะ ทำไมมันจะเอาเงินของเราใน
กระเป๋าซื้ิอซองติดแสตมป์ส่งเอกสาร บัตรประชาชน บัตรเอทีเอ็ม เครดิตคาร์ด หรือรูปต่างๆ คืนให้เราไม่ได้ เพราะมันเก็บไว้มันก็ใช้ไม่ได้(เราต้องอายัดบัตรต่างๆ อยู่ดี) รูปก็ไม่มีความหมายกับมัน แต่มันมีความหมายกับเรา ไม่มีน้ำใจเลยไอ้พวกนี้

แต่ที่เศร้าที่สุดของการหาย คือตอนที่ลูกชายกระเป๋าตังหาย (หลังจากที่เค้าทำของหายมามากมาย) ลูกเราเศร้าและเสียดายมากที่ทำเป๋าตังหายที่โรงเรียน เค้าเสียความรู้สึกว่าหนึ่งในเพื่อนเป็นขโมย ทำให้เราที่เป็นแม่เศร้ามากมายที่เห็นลูกเศร้า กับความรู้สึกที่สงสารลูกจับใจ เศร้ามากมายหลายเท่าเมื่อเทียบกับการที่กระเป๋าเงินเราหายเองที่มีแค่ความรู้สึกว่าเสียดาย

อยากแนะนำคุณจขกท.จากประสบการณ์การหาย ไปแจ้งความของหายก่อนนะคะ เพราะต้องใช้ใบแจ้งความทำบัตรประชาชน และใบขับขี่ใหม่ (ถ้าหายไปกับกระเป๋านะคะ) ส่วนบัตรเครดิตกับเอทีเอ็ม ก็ต้องโทรไปแจ้งกับธนาคารเจ้าของบัตรนะคะ ก่อนที่จะมีคนเอาไปใช้ และขอเป็นกำลังใจให้ คุณจขกท. ผ่านพ้นความรู้สึกที่เศร้านี้ได้เร็วๆ นะคะ (สักวันเราอาจจะได้เจอในสิ่งที่เราคิดว่าหายอยู่ในซอกหลืบที่ใดที่หนึ่งในบ้าน หรือในรถ) ถ้าทำได้นะคะทำบุญกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้คนที่เจอค่ะ คิดซะว่าไ้ด้ชดใช้เวรกรรมที่เคยทำกันมาก (แต่ถ้าไม่เคยชาติหน้าเราขอเอาคืน ^_^ พูดเล่นนะคะ) แล้วจิตใจของคุณจขกท.จะดีแข็งแรงขึ้นได้เร็ววันค่ะ

เรามีประโยคหนึ่งที่เวลาของคนในครอบครัวหาย คุณแฟนมักจะบอกว่า
"Do a good deed every day and it wil come back to you"

ซวยครบเครื่องเลย น่าเห็นใจเหมือนกันน่ะจ๊ะ. ดีแล้วล่ะที่ได้ระบายออกมาบ้าง เดี๋ยวจะเครียดจนต้องหามเข้าโรงบาลแล้วต้องเสียตังค์อีก. กระเป๋าตังค์เราก้อเคยหายเพราะความโง่หรือสะเพร่าเหมือนกัน. แต่ก้อเอาเหอะ,ฝาดเคราะห์ครั้งใหญ๋. ถือสะว่าเคยเอาของคนอื่นมาเยอะแล้วคืนเค้าไปสะ. ถึงมันจะน่าเสียดายหรือเจ็บใจก้อตาม เพียงแค่ข่มใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นก้อแล้วกัน. สิ่งที่ผ่านมาไม่มีอะไรแก้ใขได้หรออก โดยเฉพาะคำพูด กับเวลา.


ปล. เป็นกำลังใจให้ก้อแล้วกัน ของหายยังดีกว่า ติดหนี้สินรุงรังแล้วไม่มีตังค์จ่ายน่ะ !!!!!!!!!!!!!!

เฮ๊อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาใจช่วยจ๊า เซ็งเรย เราก้อเคยหายอ่ะ เรื่องใหญ่น๊า ตะเอง ยังไงๆ เงินน่ะคงไปหมด ขอเเค่บัตรคืนมาก้อยังดี แต่ยังไงๆ อยากให้จขกท รีบอายัดบัตรต่างๆ ก่อนไว้นะคะ

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ของนอกกายไม่ตายก้อหาเอาใหม่นะค่ะ
แต่บางอย่างมีคุณค่าทางจิตใจมากมาย หาที่ไหนไม่ได้อันนี้ก้อเข้าใจ เอาเป็นว่าฟาดเคราะห์ไปก้อแล้วกัน
เคยทำหายแต่นานมากแล้ว เสียใจมากเหมือนกัน เพราะเสียดายรูปถ่ายที่ถ่ายกะอาม่า แต่ตอนที่หายอาม่าไม่อยู่แล้วนี่ซิค่ะ น่าเศร้ามาก

โทรอายัดเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ ต่อไปจะมัดระวังมากขึ้น นะตอนนี้ก็ยังเศร้าอยู่เลย เพราะเงินที่หายไป ได้มาแบบมีความหมาย เลยเสียดาย แต่ก็จริงอย่างที่คุณว่า ถ้าไม่เสียเงิน เราอาจเจ็บตัวก็ได้ เอ๋อทั้งวันเลย เดี๋ยวสักพักก็คงหายเศร้า

ขอบคุณนะคะ ที่มาแชร์ความรู้สึก

เข้ามาให้กำลังใจด้วยนะคะ คิดว่าเสียเคราะห์ไปเลยค่ะ ของนอกกายไม่ตายก็หาใหม่ได้นะคะ

อายัดเรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจให้ เป็นครั้งแรกค่ะ ที่หายเยอะแยะมากมาย ขนาดนี้ กลับมาจะรีบไปทำบุญเลยค่ะ

แต่ใจก็ยังอยากได้ใบขับขี่ กับบัตรประชาชน แล้วก็เอกสารต่างๆที่อยู่ในกระเป๋าคืน ถ้าเกิดเขาเจอให้ห้าง น่าจะเอาเอกสารเราฝากไว้ที่ประชาสัมพันธ์เน๊อะ

เพราะอย่างที่คุณว่า เขาเก็บไว้เขาก็ไม่ได้ใช้

ขอบคูณมากเลยค่ะ สำหรับความคิดเห็น ที่มาแชร์ความรู้สึกที่เคยเป็นเหมือนกัน

ถือว่าฟาดเคราะห์ครั้งใหญ่จริงๆ พยายามข่มใจไมาคิดมากของหายไปแล้วมันคงไม่ได้กลับคืนง่ายๆ
ตอนนี้ คือ ทำใจอย่างเดียวค่ะ ทำไรไม่ได้แล้ว ยังแซดอยู่เลยค่ะ

ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ จากเพื่อนๆ พี่ๆ บน sbnมากมายเลยค่ะ

ตอนนี้ไม่มีไรคืบหน้าเลยค่ะ ยังไม่มีคนเอาเอกสารมาให้เลย เขาคงทิ้งไปแล้วแหล่ะ เรื่องยุ่งแน่ๆ ค่ะ เพราะต้องไปทำใบขับขี่ บัตรประชาชน แล้วก็หลายอย่างเลยค่ะ

เซ็งจังเลย ขอบคุณนะคะ

ขอบคุณกำลังใจดีๆ สำหรับพี่ๆ เพื่อนๆบน sbn ที่มาให้กำลังใจนะคะ

ของนอกกายหาใหม่ได้ แต่ของที่มีคุณค่าทางจิตใจนี่สิ หาที่ไหนก็ไม่ได้ค่ะ
ฟาดเคราะห์ครั้งใหญ่เลยคะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ของนอกกายไม่เสียดายเท่าไหร่ แต่ของที่มีคุณค่าทางใจ หายไปด้วย

น่าเศร้ามากเลย

เศร้าจังค่ะ มาให้กำลังใจนะคะคิดเสียว่าฟาดเคราะห์เนอะ จะได้ทำใจได้เร็วขึ้น หนึ่งไม่เคยกระเป๋าตังค์หาย แต่ก็ไม่ได้แตกต่างกันค่ะ มีคนยิมเงิน 80000 บาทแต่ไม่คืนเป็นเวลาเกือบ 5 ปีแล้วค่ะก็คิดว่าคงไม่ได้คืนแล้วละคะ ตอนนี้ก็คิดว่ากระเป๋าตังค์หายเหมือนกันจะได้ทำใจได้ แต่คิดถึงทีไรก็เสียดาย ไม่งั้นได้น้องเป๋าสวยๆอีกใบ เอ้ออออ ขอโทษด้วยค่ะมาแอบระบายด้วยคน :(

เมื่อก่อนเคยทำกระเป๋าตังค์หายมาแล้ว 3 ครั้ง เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ
ขนาดของเราไม่ได้พกอะไรมาก แต่มีครั้งนึงเค้าส่งพวกบัตรมาคืนเราค่ะ แต่ก็นานเลยกว่าจะส่งมา
แต่ว่าเราอายัติ และไปทำบัตร ปชช ใหม่แล้ว เดี๋ยวนี้ถ้าไปเดินห้างเล่นๆ แบบขี้เกียจ
สะพายกระเป๋ารุงรัง ก็จะใช้กระเป๋าคล้องมือค่ะ คล้องและจับตลอด เวลาเลือกของหรือดูของ
ก็ห้อยแขนไว้ ก็ช่วยกันลืมได้ค่ะ บางทีก็ไม่ถืออะไรเลย เอาตังค์ไปอย่างเดียว กับบัตรใบนึงพอ
ใส่กระเป๋ากางเกงสบายใจดี บางทีเดินมือโล่งยังตกใจว่า เราถือกระเป๋าออกมาจากบ้านหรือป่าวเลยค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท นะคะ

เคยทำเป๋าสตางค์หาย มีเงินเยอะด้วย หลายหมื่นในนั้น ในห้องน้ำหญิง แต่เชื่อไหมว่า มีคนเอามาคืน ไม่ขอประสงค์ออกนามด้วย
โชคดีที่หายในรั้วมหาลัย เงินนั้นจะจ่ายค่าหน่วยกิต อีกที ก็ตอนไปเที่ยวไต้หวัน หายบนเครื่องบิน แต่ได้คืน ข้างในมีเงินหลายสกุล
เยอะอยู่ รวม ๆ แล้วหลายหมื่น กะว่าหายแน่นอน แต่ดวงดีมั้ง เจอคนดีด้วยแหละ แต่คุยกันไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเก็บได้
เค้าพูดจีนกันน่ะค่ะ แล้วก็สุดท้ายมือถือ ที่ CTW ตอนไปส่งของ ก็มีคนเก็บคืนอีก เป็น จนท ที่เดินตรวจตึก ชื่อคุณอำนาจ

ทั้งหมดทั้งปวงนี้ ตั้งใจไว้ว่า ถ้าเราเจอ กระเป๋าของใครลืมไว้ ตั้งใจจะส่งคืนเต็มที่ คิดใจเค้าใจเรา น่าสงสารนะ ไม่ว่าเงินมากเงินน้อย
เค้าคงไม่อยากให้เกิดขึ้น ถ้าทุกคนช่วยกันทำแบบนี้ สังคมจะน่าอยู่ขึ้นเยอะเลย ว่ามั๊ยคะ

ตอนนี้ก็พอทำใจได้แล้วค่ะ แต่ก็ยังมีความรู้สึกว่าเวลาเราเจอของเล็กๆน้อยๆ หรือของที่มีค่า ที่เขาทำตก หรือลืมไว้ เรายังคืนเจ้าของ ไม่ได้ยุ่งกับของในนั้นเลย

แต่ถ้าเราเจอคนที่เขาเคยทำเหมือนเราก็คงดี ขอบคุณนะคะ

วันที่หายก็ด้วยความขี้เกียจ ตอนแรกก็กะว่าจะพกเงินไปนิดหน่อย แต่พอดีคิดอีกที ว่าจะไปซื้อของ ไปเดินดูเป๋า

ก็เลยเอาไปเยอะ มันก็เลยเศร้า ต่อไปนี้คงจะไม่พกเยอะ ทำอย่างที่คุณว่า ว่ามีบัตรใบนึง ตังนิดหน่อย หายก็ไม่น่าเศร้าขนาดนี้

ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นะคะ

คุณโชคีดีจังที่มีคนเอามาคืน

แต่มิ้นสิ โชคไม่ดี มิ้นค่อนข้างเดินทางมาที่ไต้หวันบ่อย

และนี่เป็นครั้งแรกที่พึ่งหายที่ต่างฯ

ตอนนี้ซื้อะไรไม่ได้เลย เงินไม่พอ บัตรก็ไม่มี

ขอยืมพ่อกับแม่ เขาก็ว่า ว่าเป๋าตังพึ่งหาย ยังอยากได้ไรอีก มีอารมณ์อยากได้ไร

เศร้าเลยค่ะ

มิ้นเจอมิ้นก็คืนค่ะ ไม่ว่ามากหรือน้อย แต่ถ้าคนที่เจอเป๋าของเรา เป็นเหมือนเราก็ดีเน๊อะ

มีอีกทีนะคุณมิ้น คือเราลืม กระเป๋าสะพายหลุยส์ไว้ทั้งกระเป๋าเลย ล่ะ แต่ร้านที่ลืมเอาไว้เนี่ย เป็นร้านไอติม ที่นาน ๆจะมีคนเข้าไปนั่งกินทีนึง
กินไอติมเสร็จ (ไปกันสี่คน เด็ก ๆ สองคน แล้วก็แฟนและเรา) ทานเสร็จ แฟนสตาร์ทรถ ก็พาเด็ก ๆ ขึ้นรถเลย วางกระเป๋าไว้ที่นั่นแหละตรงโต๊ะ
นั่งรถออกมาก้อไม่ได้เอะใจอะไรเลย จนกระทั่งจะมา โอนตังค์ที่ เอทีเอมเนี่ย ก็เกือบ สิบห้านาทีเห็นจะได้
หากระเป๋าไม่เจอ ตอนนั้น ใจหายวูบเลย เพราะในกระเป๋า มีเงินยูโร รวม ๆ แล้ว เกือบแสนบาท (เหตุการณ์นี้ เพิ่งไม่นานนี้)
ก็ตกใจมากก เพราะ ถ้านอกจากเงินหายแล้ว จะต้องโดน แฟน สวดชุดใหญ่แน่ๆ แฟนรีบขับรถ (ระหว่างนั้นก็บ่นไปด้วย ว่าทำไมลืม)
พอถึงร้านไอติม ก็เจอผู้ญ.คนตักไอติม เค้าเก็บไว้ให้อ่ะ เก็บทั้งกระเป๋า เราก็ไม่กล้าเปิดดูต่อหน้าเค้านะ ว่าเงินครบไหม แต่ว่า มาดูในรถ
ก็ครบค่ะ ถ้าลืมแต่กระเป๋าสตางค์อาจจะไปหมดเเล้วก็ได้ เพราะเค้าอาจจะบอกว่า ไม่รู้ไม่เห็น หรือมีใครมาก่อนหน้านี้ แล้วเค้าไม่รู้ก็ได้
แต่ก็คงคิด แหละว่า ยังงัยเราต้องกลับไปเอาแน่ๆ เพราะลืมกระเป๋าไว้ทั้งใบอ่ะ

เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า อย่าพกเงินเยอะ โดยไม่จำเป็น ถ้าพกเยอะ ต้องคอยระวัง เสมอ(เพราะเป็นคนขี้ลืมอันดับต้น ๆ ทำของหายบ่อยมาก) เข็ดเลยค่ะ

ถือว่าคุณแคทโชคดีมากๆ ค่ะ
ถ้าเรียกชื่อผิด ขอโทษทีนะคะ

ใช่ค่ะ อย่าพกเงินเยอะเป็นดี จะได้ไม่ต้องมานั่งระวัง