เพื่อนๆๆเป็นไหมคะ ยามที่ตัวเองเริ่มรู้สึกท้อแท้กับชีวิต
เพื่อนๆๆเป็นไหมคะ ยามที่ตัวเองเริ่มรู้สึกท้อแท้กับชีวิต รู้สึกสับสน วันนี้เลยอยากระบายค่ะ คงไม่ว่ากันนะคะ
เพื่อนๆๆอาจได้ดู Link ในห้องร้องเรียนแล้ว นั่นก็อาจเป็นส่วนนึงที่ทำให้เครียด และรู้สึกโกรธที่เค้าไม่เลิกลา แต่ตอนนี้เรื่องนั้นไม่มีผลอะไรกับเราเท่าไหร่แล้วค่ะ เพราะ เมื่อวาน 19-12-52 น้องหมาพันธ์ ไซบีเรียน ของเรา หายไปค่ะ เมื่อวานเราไปหาลูกค้ากลับมาตอนเที่ยง คุณแม่บอกว่า น้องหมายังไม่กลับมา ( คุณแม่เค้าปล่อยให้ไปหาเพื่อนเค้า ซึ่งเค้าไปเล่นพักเดียวก็จะกลับมาเอง ) แต่วันนั้นไม่กลับมา พอเราถึงบ้านคุณแม่บอก เปิ้ลรีบขับรถตามหาทั่วหมู่บ้าน จนเราต้องเปลี่ยนจากขับรถเป็นขี่จักรยาน เพื่อที่จะเข้าให้ถึงซอกเล็ก ซอกน้อย ขอบอกว่า หาทั้งวัน จนก้นเรากับต้นขาเรา วันนี้ปวดไปหมด ( เพื่อนๆๆในหมู่บ้าน คุณน้าบ้านตรงข้าม ก็ช่วยกันตามหาค่ะ ) เช้ามาตอน 7 โมง เรารีบเอารูปไปให้ที่ป้อมยาม ติด แล้วเราก็ติดตาม เสาทั่วหมู่บ้าน บอกกับคนกวาดถนน ของหมู่บ้าน มอไซค์วิน ที่วิ่งรับส่งคนในหมู่บ้านก็ไม่พบ จนถึงตอนนี้ก็ไม่พบ เราเป็นห่วงเค้ามาก กลัวคนที่เอาเค้าไปเลี้ยงไม่ดีเหมือนเรา กลัวหลายๆๆอย่าง เค้านอนห้องแอร์แทบตลอด อยู่กับเรา ( ปกติที่บ้านมี 2 ตัวค่ะ แต่อัลเซเชี่ยนตายไปแล้ว แก่ตายค่ะ ตัวนี้สุดๆๆๆแห่งรักค่ะ เอานอนที่เตียงข้างๆๆเราเลยค่ะ มีหมอนเค้าด้วย ฉลาด แสนรู้ ขี้อ้อน ใครบอกหมาใหญ่ไม่ค่อยอ้อน ไม่จริงค่ะ ตัวนี้จะแบบว่าต้องตัวโดนเนื้อต้วเราค่ะ แต่เค้าชอบนอนตักค่ะ คือนั่งอยู่บนโซฟา ก็จะขึ้นมานอนเอาหัวหนุนตักเหมือนคนค่ะ ไม่ว่าไปไหน ใส่บาตรเค้าก็ไปด้วยทุกวัน ไปข้างนอกคุณแม่ก็ต้องเปิดแอร์ทิ้งไว้ให้เจ้า 2 ตัวอยู่ คิดดู )
แต่มาวันนี้รู้สึกที่บ้านเงียบเหงา เหลือเกินเมื่อเจ้า ไซบีเรี่ยน ไม่อยู่ ตัวนี้ค่อนข้างดื้อนิดหน่อยค่ะ ตอนนี้หัวหน้ายามบอกว่า โดนคนเอาไปแน่เลยค่ะ ( ตัวนี้สวยมากค่ะ ตอน1 ปี ประกวดได้ถ้วยที่ 1 และ ที่ 2 มาด้วยนะคะ ของสายพันธ์เค้าอ่ะค่ะ ไว้จะเอารูปมาลงให้ค่ะ ) ตอนนี้เราโมโหคุณแม่นิดหน่อยค่ะ เพราะบอกท่านแล้วว่า ไม่ต้องให้เค้าออกไปเที่ยวเล่นเองทุกเช้าหรอก เพราะตอนเย็นเค้าก็ได้ออกไปเที่ยวอยู่แล้ว มีคนพาจูงเดินเล่นอยู่แล้ว แต่ท่านก็ไม่ฟัง แล้วตอนนี้มานั่งเสียใจ ไหนจะงานที่ทำ ปวดหัวจังค่ะ รู้สึกสมองมันแบบว่า คิดอะไรไม่ออก อยากไปผ่อนคลาย แต่ใจไม่ไป ทำไงดีคะ ความรู้สึกนี้ แต่ทำไงได้เรามีภาระหน้าที่ที่ต้องทำ เราก็คงต้องทำต่อไป แม้ในใจยังเสียใจ วันนี้ก็แอบเคืองคุณแม่อยู่ที่เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ต้องให้เรื่องเกิด ไม่ว่าจะให้คนยืมเงิน ไม่เคยฟังเราเลย
ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่เล่ามาซะยาว เพียงแต่อยากระบายให้มันรู้สึกดีมั่งค่ะ
We still need miracle in this world!!
เป็นกำลังใจให้น่ะครับ เข้าใจความรู้สึกเลย ขนาดผมโดนน้า(ที่ไม่มีความรับผิดชอบ)มาเอาน้องหมาไปโดยไม่บอก
บ้านแทบแตกครับ คือเป็นห่วงต่างๆนาๆมากมายหลายสิ่ง อันนี้ยิ่งหายไปยิ่งไปกันใหญ๋ แต่ก็อย่าคิดมากครับ
คิดบวกเข้าไว้ ให้กำลังใจตัวเองและคุณแม่ด้วยน่ะครับ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เป็นบทเรียน แต่ไม่ซ้ำเติมคนพลาดครับ
หาน้องให้เจอน่ะครับ