มนุษยสัมพันธ์?

เพื่อนสมาชิกเคยเป็นไหมครับ ที่บางครั้งเรารู้สึกว่า การเปิดใจรับเพื่อนใหม่สักคนเป็นเรื่องยาก
ผมเองก็เป็นคนที่ open mind พอสมควร ให้โอกาสตัวเองได้รู้จักเพื่อนใหม่
ไม่ว่าจะเป็นช่องทางใด mail, msn, phone call

ช่วงหลังๆ ผมเริ่มรู้สึกว่าผมคงคิดในแง่ดีมากเกินไป ที่คอยเป็นฝ่าย contact คนเหล่านั้นก่อนเสมอๆ
จนเมื่อไม่นานมานี้ผมดูใน call history และพบว่า ผมเป็นฝ่ายเริ่มการติดต่อไปเสียทุกครั้ง
และน้อยครั้งมาก หรือแทบจะไม่มีเลยที่คนเหล่านั้นจะเป็นฝ่ายที่จะอยากพูดคุยกับผมบ้างก่อน

ผมกำลังทำสิ่งที่ตัวเองคิดครับ นั่นคือ delete mail, เบอร์โทรคนพวกนั้นทิ้งไป
ผมบอกตัวเองว่า ลองดูสิ ถ้าเราไม่ได้ติดต่อเค้าก่อน เค้าจะเคยคิดติดต่อเราบ้างไหม
2 สัปดาห์ที่ผ่านมาก็เป็นไปตามที่ผมคิด นั่นคือ ไม่มีใครในกลุ่มคนที่ผม delete ข้อมูลติดต่อผมเลย

ความจริงใจสำหรับคนยุคปัจจุบันมันคงหาได้ยากเต็มทน
สังคมที่มีแต่การหาผลประโยชน์ใส่ตัว คงแทบจะไม่มีที่เหลือให้กับมิตรภาพดีๆ

วันนี้ก่อนนอนผมก็เช็คว่าใคร delete msn ผมบ้าง
ไม่น่าเชื่อนะครับ คนที่ผมเจอในรายชื่อทั้งหมด
ก็คือคนที่ผม delete ข้อมูลไปแล้วนั่นเอง
แน่นอน รวมทั้งบางคนใน SBN ที่ผมคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนด้วย

ผมบอกตัวเองว่า พอได้แล้วมั้ง
สังคมออนไลน์ที่ดีมันไม่มีตัวตนจริงๆ ในโลกหรอก
ไม่รู้ว่าจะมีคนคิดเหมือนผมไหม...

เป็นเหมือนเราเลยค่ะ เราเป็นคนช่างพูด ช่างคุย(ชอบคุย:p)
และส่วนมากเราก็เป็นฝ่ายโทรไปเริ่ม หรือ เริ่มการติดต่อก่อนเสมอๆ
เพราะเรา ว่างมากๆๆ ไม่มีอะไรทำ และไม่ชอบอยู่คนเดียวค่ะ
ก็เคยคิดเหมือน คุณ จขกท นะว่าทำไม ไม่มีใครโทรหาเราบ้าง
มีแต่เราโทรไป.....

แต่คิดไปอีกทาง เรามีคนรู้จัก มีคนพูดคุยด้วย มีสังคม
ก็ยังดีกว่าอยู่คนเดียวน๊า เดี๋ยวเหงาแย่เลยค่ะ^^

:D:Dมิตรภาพยังไงก็ดีค่ะ

โอ๊ะโอ๋..ผมขอบอกก่อนเลยนะครับ
ว่าผมชอบทุกสิ่งที่พี่เขียนลงในห้องนี้มากครับ
แม้บางอันจะยาวไปหน่อยครับ ฮ่าๆ แต่อ่านแล้วก็ได้อะไรดีดีครับ
ผมก็เป็นอีกคนครับที่เป็นคนอย่างที่พี่บอก


ผมว่าสังคมออนไลน์ที่ดีมันก็ยากนะครับ
เพราะเรามารู้จักกันทั้งทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
แต่ผมเชื่อว่ามันทำให้ดีได้ครับ ต้องใช้เวลาเท่านั้นเอง

บอกตรงๆ ว่าเพื่อนผมไม่มีใครเล่นกระเป๋าเลย
ก็ไม่รู้จะคุยเรื่องนี้กับใคร
เข้าเว็บนี้ก็ดีเหมือนกัน..ยังไงอย่าเพิ่งท้อเลยครับ
ขอบคุณมากครับที่สอนให้รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา

คนที่เข้ามาเจอะเจอกันในชีวิต ก็จะมีทั้ง "เพื่อน" และ "คนรู้จัก"

"เพื่อน" ไม่ต่อก็ติด ลองสังเกตดูเพื่อนที่มีมิตรภาพดีๆ ถึงไม่เจอกันหลายๆ ปี ถ้ามีโอกาสเจอกันอีกที ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ คุยกันสนุก รู้สึกดีทุกครั้งที่เจอกัน

แต่ "คนรู้จัก" ก็เป็นแค่คนรู้จักค่ะ เมื่อห่างหายการติดต่อไป หรือหมดธุระแล้วก็จบกันแค่นั้น หรือถ้าเจอกันอีก ก็อึกๆอักๆ ไม่รู้จะพูดอะไรกัน ทักทายกันตามมารยาทแค่นั้น

ไม่ใช่แค่ในโลกอินเตอร์เนตหรอกค่ะ ในสังคมทั่วๆ ไปก็เป็นอย่างนี้ค่ะ แต่ในอินเตอร์เนตจะเป็นมากหน่อย เพราะเริ่มรู้จักกัน "โดยที่ไม่ได้รู้จักกันจริงๆ" คือในอินเตอร์เนต ตัวตนที่ได้อ่านนั้น ขึ้นอยู่กับคนเขียน ว่าจะเขียนยังไง

Meesook เข้ามาในสังคม SBN ตั้งแต่ยังเป็นเวปเก่าอยู่เลย เป็นเวปไซต์เดียวที่เข้ามาพูดคุย แต่ก็ได้เห็นเรื่องทำนองนี้เยอะค่ะ ที่ร้ายแรงกว่าที่คุณ prezzo เล่ามาก็มีเยอะ แม้จะยังไม่เจอกับตัวเอง แต่ก็เห็นจากเพื่อนรอบข้าง มีช่วงที่ SBN ยังมีสมาชิกไม่เยอะเท่าไหร่ เราก็ค่อนข้างให้ใจกับเพื่อนใน SBN กันเยอะ มีอะไรก็มาคุยกับเพื่อน SBN ทางหน้ากระทู้หลายๆ เรื่อง ลงรูปเปิดเผยหน้าตากันเต็มที่ เพราะ "คิดว่า" เป็นเพื่อนๆ กันทั้งนั้น แต่ไปๆ มาๆ มันไม่ใช่อย่างนั้น คนที่คิดว่าเป็นเพื่อน กลับเป็นแค่ "เพื่อนหน้าจอ" ก็มีค่ะ หลังจอด่าเราซะงั้น บางคนมีหลายตัวตน ไปหลอกคุยกับคนโน้นที คนนี้ที ป่วนให้คนเข้าใจกันผิดก็มี เอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่น น้ำเน่าๆ ก็เยอะ

เมื่อเห็นมาหลายๆ เคส ก็พอจะรู้แนวทาง ก็ไม่เอาใจไปใส่กับคนเหล่านั้น เพราะคนเหล่านั้นเป็นเพียง "คนรู้จัก" เท่านั้น ไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตของเรา และก็พยายามระวังตัวเอง ไม่เปิดเผยตัวเองมากเกินไป

เรื่องที่คุณ prezzo ได้พบมา ก็อาจจะทำให้หงุดหงิดผิดหวังไปบ้าง แต่ก็ทำให้ได้เรียนรู้ว่า การ"ให้ไป" ไม่ได้ทำให้"ได้คืนมา"เท่าๆ กัน เพราะเราไม่สามารถทำให้ใครคิด/ทำเหมือนเราได้ ที่เราผิดหวังก็เพราะไปตั้งความหวังไว้เองค่ะ ว่าเค้าจะเป็นเหมือนเรา เพราะฉะนั้น เราก็ให้ความจริงใจ open-minded ไปอย่างที่เราเป็น เราก็ได้ภูมิใจว่าเราได้ให้ความจริงใจต่อผู้อื่น สบายใจแค่นั้นก็น่าจะดีค่ะ ไม่ต้องไปหวังว่าจะได้กลับคืนมาเท่าที่เราให้ไปค่ะ

และถึงจะ open-minded ยังไง ก็ต้องระมัดระวังในการคบเพื่อนในโลกไซเบอร์ด้วยนะคะ

เห็นคุณศึกษาธรรมะมาบ้าง คิดว่าคุณคงจะเข้าใจ และหายหงุดหงิดได้ไม่ยากค่ะ

ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆนะครับ สำหรับเติ้ลsbnเป็นสังคมออนไลท์ที่ดีมากๆ
แต่สำหรับตัวบุคคลบางคนนั้นก็ดี บางคนก็... อย่างที่รีบนพูดครับ
ฉะนั้นอย่าไปสนใจเลยนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

อย่าไปสนใจอย่างที่ ข้อความข้างบนเลยค่ะ แต่ขอส่งกำลังใจไปให้นะคะ สังคมเอสบีเอน อบอุ่นที่สุดค่ะ :)

พี่เข้าใจความรู้สึกคุณคุณPREZZOนะคะ บางครั้งสามีภรรยา พี่น้อง เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ชิดเห็นหน้ากันอยู่แทบทุกวันยังมีบางวันยิ้มให้กัน อีกวันถามคำตอบคำ อีกวันเฉยเมย ก็เลยไม่แปลกที่ในสังคมที่ซึ่งเห็นกันแค่ตัวหนังสือ มองเห็นกันแค่หน้าจอจะเป็นแบบที่คุณPREZZOเจอค่ะ

ได้ใจมากๆเลย ฮะ หุหุ

ส่วนตัวคิดบ้างในบางครั้ง เพราะค่อนข้างเป็นคนคิดมาก และก็แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากๆ แต่ไม่เคยพูด คิดเองตลอด

เคยคุยกับคนใน msn หลายคน แต่มีอยู่คน คุยกันเกือบจะปี ค่อนข้างหวาน แต่อยู่มาวันนึง หายไปซะงั้น อยากรู้คำตอบของคนๆนั้นมากเลย ว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงไม่คุยกับเรา ทำไม block ทำไม ทำไม คำถามในหัวค่อนข้างเยอะ จนกระทั่งทุกวันนี้ ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ น่าเหนื่อยใจจริงๆ เลย กะคนพวกนี้

บางคนคุยกันข้ามปี นานๆ เข้ามา check block list เขา block ทำไม ทำอะไรไม่ถูกใจหรอ งง มากมาย

ขออนุญาต เข้ามาบ่นด้วยคนนะฮะ ฮิิฮิ

ทำใจค่ะ:D พี่ก็เป็นคนนึงที่โดนเพื่อนทิ้ง เพื่อนสมัยเรียนก็อยู่กทม.
ทำงานประจำกันหมด โทรหาใครก็ไม่ว่างคุย เหมือนเราโทรไปรบกวนเวลางานเค๊า
ก็เลยเปลี่ยนมาเป็นการส่งmail หรือเข้าFaceBookแทนค่ะ ก็คุยกันได้แบบไม่ต้องรบกวนเวลา
ทำงานของเค๊าด้วย ส่วนตัวพี่ก็ไม่ค่อยโทรหาใครถ้าไม่มีธุระจำเป็นจริงๆ
เพราะเกรงใจค่ะ กลัวโทรไปแล้วเค๊าติดธุระสำคัญอยู่ แล้วเราแค่โทรไปคุยเล่นๆ
มันเหมือนไปรบกวนเวลาเค๊าอ่ะ บางครั้งลูกค้าบอกให้โทรบอกด้วยถ้าของที่สั่งมาแล้ว
พี่ยังไม่กล้าโทรเลย จะพยายามส่งMail หรือ SMSก่อน
แล้วถ้าเค๊าไม่ติดต่อกลับมาก็ค่อยโทรไปอีกที

เพราะฉะนั้นอย่าคิดมาก เราติดต่อไปแล้วเค๊าไม่ว่างคุยด้วย
ไม่ได้หมายความว่าเค๊าไม่อยากคุยกับเรา แต่เค๊ายังไม่สะดวกคุยด้วยมากกว่า
ทุกวันนี้พี่คุยกับเพื่อนสมัยเรียนในFB จนต้องพักเลย มันคุยกันทั้งคืน
เพราะมันว่างกันดึกๆ เราก็เข้าไปตอบมันตอนกลางวัน เพราะเราว่างกลางวัน
เห็นไม๊เวลาไม่ตรงกัน แต่เราก็คุยกันด้ายยยย! วันไหนไม่ได้เข้ามัน มันยังmailมาตามอีก:D:D
คุยจนหมดมุขแล้วววววว!:D:D

เข้าใจคุณ PREZZO ค่ะ อย่าคิดมากนะคะ คุณ PREZZO อาจจะยังไม่เจอคนที่จริงใจทั้งในจอและนอกจอ แต่ยังไงเสียหนึ่งก็ยังเชื่อว่า ยังมีคนที่ดีและจริงใจอยู่ในโลกออนไลน์นะคะ แม้จะไม่มากนัก:D

เป็นเหมือนกันค่ะ...บางครั้งก็รู้สึกว่าโดนความไม่จริงใจเข้าให้แล้ว
แต่ก็เฉยๆค่ะพยายามไม่คิดมาก...ใครคุยด้วยก็คุย...
ทำแบบไม่หวังผล...เขาไม่โทรหา..เราโทรเองก็ได้...
ไม่ท้อแท้ค่ะ...อย่าได้แคร์...
กระทู้ที่คุณ PREZZO นำมาเราเองก็ชอบติดตามนะคะ...
เป็นกำลังใจให้นะคะ..ถ้าอยากคุยกับใครสักคน...คุยกับเราก็ได้.ค่ะ...

ยินดีเสมอค่ะ...สู้ สู้

เป็นกำลังใจให้จ๊ะ :D

อย่าฝากหัวใจไว้กับคนอื่น
การให้โดยหวังผลก็ไม่ต่างอะไรกับการปล่อยกู้ ความคาดหวังที่มากมายในผลของการกระทำ ก็เหมือนดอกเบี้ยราคาสูงเมื่อเขาจ่ายไม่ไหวคนให้ก็เป็นทุกข์ คนรับก้อึดอัด เวลาคนโบราณจะให้ทานก็มักบอกว่า"ให้จบด้วยนะ"หมายความว่าให้จบจากการให้ เพื่อจะได้ไม่ต้องทุกข์ในความหวังและการรอผลที่จะได้ไงค๊ะ

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบนะครับ
หลายวันที่ผ่านมาก็พยายามจัดโปรแกรมความคิดของตัวเองใหม่
เอาเป็นว่าคุยกับใครได้ก็คุย ไม่คาดหวังอะไรดีกว่านะครับ :D