วันนี้มีความสุขจังค่ะ

ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อยากแชร์ความสุขเล็ก น้อย ๆ ที่เรามอบให้คนอื่น
และที่เราไม่เคยนึกถึงแค่นั้นเองค่ะ

วันนี้ พาลูกไปส่งโรงเรียนอย่างทุกวัน คุณแฟน เพิ่งกลับจากเหนือ หอบ โมจินครสวรรค์ แค๊ปหมูเชียงใหม่ มาให้เต็มตู้
เราเลยหยิบอย่างละ 3-4 กล่อง เอาไปฝากคุณครูของลูกสาวเช่นเคย พอเลี้ยวรถเข้าไปโรงเรียนเราเห็น รปภ. หรือ ยาม
ทำหน้าที่กันอย่างขยันขันแข็ง เพื่อต่อสู้และแก้ไขกับปัญหาจราจรในโรงเรียน (ซึ่งปวดหัวมากในเวลาเร่งด่วนช่วงเช้า)

เราไม่เคยขอบคุณ หรือแม้นแต่จะยิ้มให้พี่ รปภ. ที่คอยโบกรถ
วิ่ง ๆๆๆ หาที่จอดรถให้เราทุกเช้า ทุกบ่าย หน้าตาเราบู้ตู้ ตลอด มีแต่อารมณ์เสีย กับเสีย เพราะหาที่จอดรถไม่ได้บ้างหล่ะ ร้อนบ้างหล่ะ
ยุ่งกับตัวเล็กในรถก็จะตายอยู่แล้ว .......... บลา บลา บลา
แต่เช้าวันนี้เราได้สังเกตค่ะ ......... ได้มีเวลามอง ........ เช้านี้เราเห็นใบหน้าเค้า ก้มศรีษะ คำนับเรา
โบกรถให้เราเหมือนอย่างเคย เป่านกหวีดหน้าแดง ......ทำให้เราคิดขึ้นได้ว่า พวกเค้า สมควรได้รับอะไรตอบแทนบ้างเนอะ

ขนม แค๊ปหมูซองใหญ่ ของคุณครูลูกสาว ถือไว้ในมือ เปิดกระจกยื่นให้พี่ รปภ. ทันที พร้อมกล่าวคำว่าขอบคุณมากนะคะพี่ แถมยิ้มกว้าง ๆ ให้อีก 1 ที :D

พี่เค้ารับไปยกมือไหว้ พร้อมกล่าว ขอบคุณมากครับ ยิ้มกว้างกว่าเราอีก :D:D:D แล้ววิ่งๆๆๆๆ โบกรถให้เราใหญ่เลย เป่านกหวีดดัง
ปิ๊ด ปี๊ด ..... (เราตะโกนแซว กินให้เจ็บคอไปเลยนะพี่;))

ช่วง วนรถ เห็นพี่ รปภ.คนที่ 2 ยืนหน้ามุ่ย โบกรถคงเมื่อย เราเปิดกระจกส่งโมจินครสวรรค์ให้ 1 กล่อง ..... (ยิ้มซะหน้าบานเลยคุงพี่)
ตานี่ รีบวิ่งเอาโมจิไปเก็บในป้อมยาม แล้ววิ่งกลับมาเป่านกหวีดต่อ อิอิ ขยันดีจริง ๆ

ออกหน้าประตูโรงเรียน เจอพี่ รปภ. อีกคน ยืนตรงถนน คอยโบกให้รถหน้าถนนใหญ่ที่วิ่งเร็วมากมาก ชะลอรถ ให้รถเราไป อันตรายดีแท้
(จะบอกว่ารถคนกรุงนี่ขับเร็วมากก ไม่มีเบรค ค่ะ น่ากลัวมาก ถ้าไม่มีพี่ รปภ. คนนี้
จอมเปิ่น เอ๋อ เป๋อ อย่างเราคงโดนเฉี่ยวหลายรอบ:()
เราเปิดกระจกยื่นให้เอาไปเลย ชุดใหญ่ โมจิไส้ทุเรียนไข่เค็มแสนอร่อย พร้อมกล่าว หวัดดีปีใหม่ค่าพี่ :p.......
(เจ้านั้นรับไป ไม่รู้จะเก็บไว้ไหน เพราะต้องรีบโบกรถให้คันต่อไป
คริคริ เรามองทางกระจกหลัง ขำดี
พี่เค้าเอาหนีบไว้ข้างรักแร้ อมยิ้มนิดนึง
เสร็จแล้วก็ตั้งหน้า ตั้งตาเป่านกหวีด โบกรถต่อไป)

แค่นี้ก็ทำให้เรายิ้มได้ ทำไมเรารู้สึกอิ่มเอมใจจัง แค่นี้เราก็มีความสุขในเช้าเริ่มต้นของสัปดาห์วันนี้จังเลยค่ะ ^__^

เราพูดกับพี่เลี้ยงในรถว่า สงสารพี่เค้าเนอะ ปีใหม่ จะมีใครนึกถึงพวกเค้ามั๊ยน๊อ ให้กันแต่ครู ครู ครู
พี้เลี้ยงบอก แฮ่ วันนี้พี่ฝ้ายมาแปลก (เอ้า ก็เพิ่งสังเกตุเห็นนี่นา)

อ้าว ว่าแล้ว ลืมของคุณครูเสียสนิท แหะ แหะ
ไม่เป็นไรเนอะ ครูได้แยะแล้ว :D

แล้วเพื่อน ๆ หล่ะคะ วันนี้มอบความสุขให้ใครบ้างหรือยัง :p

แอบยินดีกับความสุขของคุณฝ้ายด้วยนะคะ

ดีใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ....

เข้าใจค่ะน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่เรามีให้ต่อคนที่เราไม่รู้จัก และเขาเหน็ดเหนื่อยกับการตรากตรำ

ทำงานหนัก...เขายิ้มกว้างรับกับน้ำใจของเราแบบไม่มีปิดบัง

สมควรแล้วค่ะที่ได้รับแบบนั้น...และสมควรแล้วค่ะที่เจ้าของกระทู้จะได้รับความสุขแบบนั้นกลับมา

เชื่อเถอะค่ะ...ว่าเขาจะจำคุณได้และจะยิ้มให้คุณทุกครั้งที่ขับรถผ่าน

และก็เชื่อเถอะค่ะ....ขนม หรือ น้ำใจที่เราแสดงออกไป...เป็นกำลังใจให้กับเขาต่อสู้กับความเหนื่อย

ยากไปอีกนาน

แค่เข้ามาอ่านยังรู้สึกดีด้วยกับเจ้าของกระทู้เลยค่ะ:)

ม่ะม้าฝ้ายน่ารักที่สุดเลยยยย.ยยยย

ดีใจแทนพี่ๆ รปภ. นะคะ ถ้าทุกคน มีน้ำใจกะพวกพีเค้าแบบนี้

พวกเค้าคงมีกำลังใจในการทำงานขึ้นอีกเยอะเชียววว

:D:D:):)

น่ารักจังเลยค่ะ

สมัยบุ๋มเด็กๆซักห้าหกขวบ คุณแม่จะให้บุ๋มเอาคุกกี้หรือขนมไปให้คุณตำรวจจราจรตรงสี่แยกหนึ่งทุกปี ตอนนั้นบุ๋มอยู่ต่างจังหวัดค่ะ สี่แยกนั้นจะมีน้ำพุสวยๆตรงกลาง รถเยอะมากๆ แต่มีคุณจราจรใจดีคอยโบกรถให้ตลอด

บุ๋มให้ได้สี่ห้าปี แยกนั้นก็ไม่มีจราจรแล้วค่ะ ก็เลยไม่ได้ให้ ไปให้แยกอื่นแทน จนหลังๆเจอจราจรไม่น่ารักคุณแม่ก็ไม่ได้ให้อีกแล้ว

ยังจำภาพได้เลยนะคะ คุณแม่เปิดไฟเลี้ยวเข้าไปตรงที่คุณจราจรทำหน้าที่อยู่ ให้บุ๋มเปิดกระจก ยื่นคุกกี้ให้แล้วบอกว่า "หนูกับคุณแม่สวัสดีปีใหม่นะคะ" แล้วคุณจราจรก็จะตะเบ๊ะให้ค่ะ ปลื้มๆ

เราก็สงสารคุณลุงยามที่ the mall บางแคนะคะ เหมือนแขนขวาแกใช้ไม่ได้ค่ะ วันก่อนเราพาแม่แฟนไปนวดเท้าที่ the mall แล้วขากลับเราก็แวะซื้อของ super ด้วย แม่แฟนเราก็เดินไม่ค่อยแข็งแรง ซีกซ้ายแกใช้งานไม่ค่อยได้เต็มที่อ่ะค่ะ เราก็ไหนจะของ ไหนจะแม่ พอลุงยามคนนี้เห็นเราทั้งสองคน แกก็รีบวิ่งมาโบกรถให้เราข้ามถนน แล้วก็คอยเดินตามอยู่ห่างๆ เผื่อเราต้องการความช่วยเหลือ พอเราเก็บของเสร็จจะขับรถออกแกก็คอยโบกให้ เราก็เปิดหน้าต่างยกมือไหว้แกไปสองที แล้วบอกว่า คุณลุงขาขอบพระคุณมากนะคะ แกก็ยิ้ม แล้วเราก็ให้สินน้ำใจแกไปนิดๆหน่อยๆ ตอนแกรับไหว้เรา แกต้องเอามือซ้ายมาจับมือขวาให้ขึ้นมารับไหว้เรา เห็นแล้วก็สงสารค่ะ แม่แฟนเราก็บอกว่า ลื้อนี่แจกเงินคนเก่งนะ แล้วแกก็ยิ้ม เราบอกว่าแบ่งๆกันใช้ เราพอมีก็ช่วยเหลือกันไป :)

ปล.ขอบคุณคุณ cottonchef นะคะที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันค่ะ

อนุโมทนา สาธุด้วยค่ะน้องฝ้าย

การทำบุญ ไม่จำเป็นต้องไปวัด ใส่บาตร บริจาค เท่านั้น
การทำบุญกับคนรอบกาย ให้ผลบุญทันตาเห็นเลยค่ะ
ความสุขที่เค๊าได้รับ จะส่งมาถึงเราทันที ทำให้เรามีความสุขไปด้วย


ขอบคุณท่ีนำความสุขมาแบ่งกันนะคะ เพราะอ่านไปก็ได้ความสุขไปด้วยจริงๆค่ะ

ขอชื่นชมกับความสุขที่คุณฝ้ายได้ให้กับคนอื่น คุณฝ้ายก้อได้ตอบรับด้วยความอิ่มใจแบบนี้แหละค่ะ

ส่วนตัวเราเอง เวลาเหนื่อยแสนเหนื่อย กลับจากบินโดยเฉพาะเช้ามืดจากยุโรป
หมดสภาพเพราะอดนอนทั้งคืน แถมยังต้องขับรถกลับบ้าน
ไหนยังต้องแบกกระเป๋าใบโตขึ้นท้ายรถอีก ถ้าไม่มีพี่ยามคอยช่วยยกกระเป๋า คงต้องถูลู่ถูกังอยู่นาน

สินน้ำใจเล็กน้อยที่เราให้ทุกครั้งจะได้ตอบรับกลับมาด้วยคำขอบคุณ รอยยิ้ม และยกมือไหว้
ส่วนตัวเราก้อยกมือไหว้กลับเสมอ ยิ่งโดยเฉพาะถ้าดูแล้วอายุเยอะกว่าเรา
เพื่อนเราเคยถามว่า " ไหว้กลับพี่ยามด้วยเหรอ "
เราตอบเพื่อนไปว่า เราไม่เคยคิดมากเลยเรื่องแบบนี้ ในชีวิตไหว้ผู้โดยสารมาเป็นหมื่นเป็นแสน ไทย จีน แขก ฝรั่ง แค่พี่ยามที่เค้าช่วยเรา ทำไมยกมือไหว้กลับไม่ได้จ๊ะ

สำหรับเรา น้ำใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดค่ะ เราว่าคนไทยยังมีเหลือเฟือในเรื่องนี้ค่ะ

ชื่นชมในน้ำใจของคุณ จขกท.นะคะ
ไม่สายเกินไปที่จะทำค่ะ เราเองก็ชอบให้ขนมกับ รปภ.ของที่ทำงานและของหมู่บ้านค่ะ
และก็จะให้ทิปกับรปภ.ที่โบกรถให้เราตามห้างและตามสถานที่ต่างๆด้วยค่ะ
เราว่าเค้าเหนื่อยและร้อน อะไรเล็กๆน้อย แบ่งปันให้เค้าได้ ก็ดีค่ะ
เป็นน้ำใจและเค้าจะมีกำลังใจในการทำงานด้วยค่ะ

ของบางอย่างเราซื้อได้แพงๆ แต่น้ำใจเล็กๆน้อยๆ แค่นี้ทำให้คนเหล่านี้เค้ายิ้มได้ เราเองก็พลอยมีความสุขไปด้วยค่ะ

อยากให้ทุกคนแบ่งปันน้ำใจเล็กๆน้อยๆให้กับคนเหล่านี้บ้างค่ะ

คุณ จขกท ใจดีจัง

เข้าใจเลยค่ะ น้ำใจเล็กๆน้อย ก็มีความสุขได้แล้ว
เราว่า คุณพี่รปภ ก็คงมีกำลังใจทำงานต่อไป

อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆค่ะ:)

มีความสุขด้วยเวลาอ่าน ดีใจ กะ จขกท.ใจดีด้วยนะคะ

อ่านแล้วมีความสุขกับคุณฝ้ายไปด้วยค่ะ บางครั้งแค่น้ำใจเล็กๆน้อย ที่เรามีให้กับเพื่อนๆ ก็ทำให้เรามีความสุขอิ่มเอมได้ดีทีเดียวค่ะ ขอบคุณ คุณฝ้ายมากนะคะ ทีนำเรื่องดีๆแบบนี้มาบอกเล่ากันค่ะ :D:D

น่ารักจัง ชอบเรื่องราวแบบนี้มาก ๆ เลยจ้า

คุณฝ้ายน่ารักจังเลยค่ะ :)

น่ารักจังค่ะ อ่านแล้วมีความสุขตามไปด้วยเลยค่ะ

ยิ้มกับพี่รปภ.ไปด้วยเลยค่ะ วันนั้นพี่เค้าคงเป่านกหวีดแบบลืมเหนื่อยกันไปเลยทีเดียว

แม่รี่ก็เหมือนกัน ไปไหนมาไหนมักจะคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอ
ไปเดินตลาดดอนหวาย ต้องมีขนมตาลป้าไข่ หมี่กรอบมาฝากคนแถวร้านทุกครั้ง(ไปบ่อยมากๆ)
ส่วนที่ได้บ่อยที่สุดก็เป็นรปภ.ที่ทำงานค่ะ ซื้อขนมมาให้ประจำ เห็นเค้าตากแดดร้อนๆ
ได้กินขนมอร่อยๆคงจะดี:p

อนุโมทนา สาธุจ๊ะ :D

อ่านแล้วมีความสุขจังเลยพี่ฝ้าย ขอบคุณนะครับ

อิอิ อ่านแล้ว.. ยิ้มแต่เช้าเรยเรา ><

เข้ามาอ่านกระทู้น้องฝ้ายแล้วก็พลอยมีความสุขไปด้วย มันเห็นทันตาเลยเนอะพอเห็นเค้ามีความสุขดีใจแล้วเนี้ย หัวใจช่างพองโตหน้าบานเชียว ขอบใจน้องฝ้ายนะจ้ะที่มาแบ่งความสุขให้ และเห็นด้วยว่าคุณครูคงได้เยอะแล้วละ :D

ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนนะคะ อ่านเรื่องราวของบางคน น่ารักมีน้ำใจมาก ๆ เลยค่ะ

ดีใจที่ทุกคนยิ้มค่า :D:D:D

เวลาเป็นผู้ให้ก็มีความสุขไม่แพ้เป็นผู้รับเลย อิอิ