TM:มีเรื่องมาเตือนค่ะ สำคัญมาก
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่ออาทิตย์ก่อน วันธรรมดา เวลาประมาณบ่าย ๆ (เพราะเวลานี้คนไม่พลุกพล่าน) ก็นั่งอยู่ในบ้าน (แต่เปิดประตูภายในบ้านไว้เพราะลมเข้าดีค่ะ) ได้มีผู้ชายขี่รถมอเตอร์ไซค์ขับเข้ามาในซอยบ้าน (ซอยตัน) ขับวนเข้าไปแล้วก็วกรถกลับมา แล้วบทสนทนาก็เริ่มต้นขึ้น
ผู้ชายขี้โกง: พี่ ๆ ทาสีรั้วบ้านมั๊ย (หน้าแก่กว่าเราอีกเรียกเราพี่)สี เหลือเยอะมากเลย สีขาวด้วย
สาวผู้ถูกหลอก: สีอะไร งง แล้วก็ได้ตะโกนถามแม่ ว่า แม่ ๆ นัดแขกไว้รึป่าว
แม่หญิงสาว: ไม่ได้นัด และแม่ก็ลุกมาดู และถามว่า อะไรค่ะ
ผู้ชายขึ้โกง: สีเหลือ สีขาวด้วยเอาสีมั๊ย ให้ฟรี เนี้ยเอาเด็กมาด้วย ทาให้ฟรี
แม่หญิงสาว: อืม เอามาสิเดี๋ยวให้เด็กที่บ้านทาก็ได้ ไว้ทา โต๊ะก็ได้
ผู้ชายขึ้โกง: สีมันเหลือเยอะ ทารั้วดีกว่า เนี้ย เอาเด็กมาด้วย (แล้วมันก็ทำเนียน ตะโกนบอกเด็กที่มันอ้าง ซึ่งไม่มีใครมาด้วยเลย ว่า บอย ๆ มาเร็วเอาสีไปทารั้วหน่อย)
สาวผู้ถูกหลอก: เราก็ งง และก็ถามว่ามารับเหมาทาให้บ้านไหนเหรอ
ผู้ชายขี้โกง: เอ๋อ บ้านเนี้ยเอง (พร้อมชี้มือ) หลัวมุม (ซึ่งมีการทำรับเหมาอยู่จริง) (ใครผ่านไปมาก็เห็นได้)
แม่หญิงสาว: อ๋อ บ้านมุนโน่นใช๋มั๊ย
ผู้ชายขี้โกง: ใช่ ๆ บ้านคุณแก้วตาไง (มันผ่านไปเค้าติดชื่อไว้ที่หน้าบ้าน) (ซึ่งแม่เรารู้จักดี และคิดว่าเค้าให้มาถามเพราะสนิทกัน)
และเราเองก็นึกว่าแม่นัดไว้
พี่ ๆ (เรียกเราซึ่งมันแก่กว่า) มันต้องใช้กระดาษทรายพี่ออกไปซื้อให้หน่อยซิ ใช้เยอะ
สาวผู้ถูกหลอก: โอ้ยไม่ออกหรอกไม่ว่าง
แม่ของหญิงสาว: ออกไปซื้อให้หน่อยได้มั๊ยหละ (ถามมัน) เดี๋ยวให้เงินไปเท่าไหร่ล่ะ
ผู้ชายขี้โกง : โหลล่ะ 100 กว่าบาทมั้ง
แม่ของหญิงสาว: ให้เด็กเอาเงินไปให้ 200 (ด้วยความโชคดีแม่มี แบงค์ 100 อยู่ 2 ใบพอดี ไม่งั้นคงแบงค์พัน
หลังจากที่เด็กเอาเงินไปให้มันก็ขับรถออกไปและหายไปเลย
พอมันไปเรากับแม่ก็ยังไม่รู้เรื่อง เราก็ถามแม่ว่า
หญิงสาวผุ้ถูกหลอก:แม่ ๆ นัดไว้เหรอ รู้จักเหรอ ใครอะ
แม่ของหญิงสาว: ไม่ได้นัดไม่รู้จัก(หมายถึงมัน) ก็เค้ามารับเหมาบ้านคุณแก้วตาไง สงสัยคุณแก้วตาให้มาถามมั้ง เพราะเห็นรั้วเราสีเดียวกันมั้ง
หญิงสาวผู้ถูกหลอก : แต่ว่ามันแปลก ๆ นะแม่ ไม่เอาดีกว่ามั๊ย ถ้ามันเอากระดาษทรายมา(ตอนนั้นยังไม่รู้ว่ามันจะหายไปเลย) เราบอกไม่เอาดีกว่าเน๊อะ น่ากลัวเพราะบ้านมีแต่ผู้หญิง
แม่ของหญิงสาว: เอ่อ ไม่เอาก็ไม่เอา
และเรากับแม่ก็โทรหายามที่บางซอยให้เข้ามาที่บ้านและถามพอฟังยามเล่าแล้วตกใจมาก ๆ
ก่อนเกิดเรื่องสันเดียว มัน (คนเดียวกันเลย) ขับรถอีกคันไปที่บ้านนึงในหมู่บ้าน แล้วไปบอกแม่บ้านว่าเจ้าของบ้านให้มาล้างแอร์ แม่บ้านไม่รู้เรื่องเปิดให้ แล้วมันก็อ้างว่าไอ้โน่น ไอ้นี่หมด เดี๋ยวไปซื้อให้ แม่บ้านกล้วมันคิดเกินราคา เลยออกไปซื้อเอง กลับมาของมีค่าเท่าที่มันขนไปได้ หายยยยยไปเลย
และในวันเดียวกันที่เราโดน มันก็ถามบ้านอื่น ๆ เหมือนที่มันถามเรา แต่เปลี่ยนชื่อบ้านที่มันอ้างว่ามารับเหมา บางบ้านให้ไป 1000 บางบ้าน 500
ขนาดอยู่ในบ้านยังโดนหลอกได้เลย เรากับแม่ก็ขำเน๊อะ เพราะก็รู้อยู่แล้วว่า ของฟรีไม่มีในโลก แต่ด้วยความคิดว่าเราอยู่ในบ้าน เลยเสียไป 200 ถ้าเสียมากกว่านี้ควขำไม่ออก เพื่อน ๆ ก็ระวังไว้นะค่ะ เพราะพวกมิชาฉีพื วัน ๆ มันเอาแต่นั่งคิดว่าจะเอา มุขไหนมาหลอกคน ดี ๆ อย่างพวกเราทุกวันนะค่ะ ขอให้เพื่อน ๆระวังกันด้วยค่ะ
ตอบพี่โอนะค่ะ และมีเพิ่มเติมค่ะ
เรื่องทั้งหมดเกิดกับตัวเองเลยนั่งอยู่ในบ้านตัวเองด้วยค่ะ
และเพิ่มเติมค่ะ บ้านที่ มันขนของใน้นเค้าออกไป ตำรวจมาสอบปากคำ เพื่อน ๆ ลองคิดดูซิค่ะ ว่าถ้ากล้วยออกไปตอนที่ มัน บอกว่าให้เราไปซื้อ กระดาษทราย อาจจะแย่กว่าเงินแค่ 200 ค่ะ เพราะที่บ้านมีแต่ ยาย(ที่กล้วยเรียกว่าแม่) ซึ่งถ้าใครมีคุณยายแก่ ๆ จะทราบดีว่าคนแก่ไม่ชอบฝากเงินที่ธนาคาร เค้าชอบเก็บไว้ให้แบบเห็นเองแบบอุ่นใน มีเด็กที่บ้าน และหมาน้อยตัวจิ๋วอีก 2 ตัว เสร็จมันแน่ ๆ ตำรวจยังบอกว่ามันเที่ยวไปบอกแบบนี้ที่หมู่บ้านใกล้เคียงอีกด้วย ถ้าบ้านใครอยู่ละแวก พุทธมณฑล สาย 3-4 หรือใกล้เคียงถ้าเจอแบบนี้ ถ่วงเวลามันไว้แล้วเรียกตำรวจเลย
มันใจเย็นมาก เพราะจากที่มันได้เงิน 200 จากบ้านกล้วย 1000 และ 500 จากบ้านอื่น ๆ มันยังไม่รีบไปไหน ยังไปนั่งกินน้ำที่ร้านหน้าปากซอยเลยยย คิดดูซิค่ะ มันใจเย็นขนาดไหน
