.............................
.............................
เหนื่อยได้ค่ะ แต่อย่าท้อนะคะ เข้าใจความรู้สึกค่ะ เพราะเคยเป็น
คิดเสียว่า เราโชคดีแค่ไหนแล้วที่มีงานทำ มีคนทำให้ปวดหัว
ยิ่งในภาวะเศรษฐกิจอย่างนี้ ต้องอดทนกันทุกคนค่ะ ไม่มีงานไหนที่ไม่เครียดค่ะ
เพราะฉะนั้น เลิกงานแล้วก็กองไว้อยู่ตรงนั้น กลับบ้านก็ไม่ต้องเก็บมาด้วยค่ะ
ไม่อย่างนั้นจะหดหู่นะคะ
พี่จะปลอบใจตัวเองแบบที่เขียนมาข้างบนนะคะ สู้ๆ ค่ะ เดี๋ยวก็ผ่านไปได้
แป็บๆ ก็เช้าแล้ว นอนเถอะค่ะ
มาให้กำลังใจคุณโอมค่ะ มีงานทำดีกว่าไม่มีค่ะ
แต่เราทำไม่ได้ค่ะ ไม่พอใจก็ออกค่ะ เลยไม่ได้เจริญในหน้าที่การงานสักที ตกงานออกจะบ่อย 55 ถ้ามีความอดทนมากกว่านี้คงดีกว่านี้เยอะ คือชอบคิดกับตัวเองอ่ะ ว่าทำไมต้องมาทน (อีนี่) ด้วย มานเป็นใครมาทำกับชั้นอย่างงี๊ได้ไง 55 แต่สุดท้ายมันก็ไม่ดีอ่ะค่ะ อยู่บ้านก็น่าเบื่อ ไม่มีไรทำ เซ็งกว่าเจอเรื่องรกใจในที่ทำงานอีกค่ะ :D อย่าเป็นแบบเราความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
มาให้กำลังใจน้องโอมครับ
สวดมนต์ด้วยนะ.....แล้วทุกอย่างจะดีครับ
วันนี้เหนื่อย วันหน้าสบาย
วันนี้สบาย วันหน้าเหนื่อย..มาก
มองคนที่เค้าตกงาน นะคะ จะได้สบายใจขึ้น ค่ะ
น้องโอม ชีวิตการทำงานมันก้อเป็นแบบนี้แหละคับ อย่าไปเครียดมักมากดีกว่า คิดในแง่ดีเข้าไว้ มันคือความท้าทายอย่างนึงของชีวิตการทำงาน บางทีอาจท้ออาจเครียด เราก้อต้องหยุดบ้าง พักสมองบ้างให้คลายเครียด ให้สมองได้ผ่อนคลาย แล้วค่อยสู้กะมันใหม่
อย่าไปคิดมากเรยคับ เฮียว่าถ้าพูดถึงสถานการณ์ปัจจุบัน การมีงานทำยังดีกว่าตกงานอย่างเฮียน้า สู้ๆๆๆๆนะคับ
เอาใจช่วยนะคะ อย่างน้อยก็ดีกว่าคนอ่นที่เค้าตกงานหรือทำงานกลางแดดตากฝนนะคะ
เราเองก็มีปัญหาเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ เหมือนกัน แต่เป็นช่วง ๆ ค่ะ งานที่ทำอยู่เป็นด้านจัดซื้อในบริษัทเครือ ปตท. ที่ผ่านมาก็มีปัญหาทั้งกับเซลล์แล้วก็วิศวกรที่โรงงาน ก็เจอกดดัน 2 ด้านเลยค่ะ มาช่วงนี้ยิ่งอุตลุตใหญ่เพราะบริษัทมี project ขยายทั้งฝ่ายผลิตและโรงไฟฟ้า ตอนนี้งานในหัวสมองมันตีกันไปหมดแล้ว เสียระบบไปเลย ไม่รู้จะทำอันไหนก่อน กำลังเซ็ง ๆ อยู่เหมือนกัน ยังนั่งคิดอยู่ว่าลาออกกลับไปอยู่ราชบุรีช่วยแม่ดูแลกิจการห้องเช่า หอพักที่มีอยู่ท่าจะดีกว่า ติดอยู่ตรงที่เพิ่งเปลี่ยนรถคันใหม่มา 2 ล้านกว่า ดังนั้นคงต้องทนทำไปก่อนอีกสัก 3 ปี หลังจากนั้นมั่นใจว่าจะเผ่นแล้วค่ะ พอกันทีชีวิตลูกจ้าง....
เอาใจช่วยแรง ๆ เหมือนกันค่ะ
เหนื่อยได้แต่อย่าท้อ...เห็นด้วยเหมือนกัน...
พยายามอย่าไปเครียดกับแรงกดดันรอบด้าน
ทำงานเกี่ยวกับลูกค้าเป็นเหมือนตัวกลางระหว่างลูกค้ากับบริษัทในทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
ถ้ามองแบบไม่กลาง มีบางคนเค้าเรียกหนังหน้าไฟ
แต่อย่าไปคิดแบบนั้นค่ะ เราเป็นหน้าต่างขององค์กร
ถ้าฝนมันตก ลมข้างนอกมันแรง...หน้าต่างก็ต้องมีสั่นไหว กระแทกบ้านบ้างเป็นธรรมดา
ทำงานทุกอย่างมันก็มีปัญหา มีแรงกดดัน มีความเครียด
มันเป็นธรรมชาติของการทำงานน่ะค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม
พูดในฐานะมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง (แต่ถึงทำอะไรเองก็จะคิดแบบนี้)
เอาจริง เอาจังกะมัน ทำให้ดีที่สุด แต่พอกลับบ้าน
ก้เป็นตัวของเราเองค่ะ วางทุกอย่างไว้กับรองเท้าที่ถอดหน้าบ้านค่ะ
พอใส่ใหม่ค่อยมาจัดการกับมันใหม่...
เรานะ เครียด ๆ มาจากข้างนอก เข้าบ้านเจอหน้าหมา..(อยู่กะหมาอ่ะ)
ลืมหมดเลย.....เพราะมันจะทำให้เรารู้สึกว่า
"นู๋รักหม่าม๊า..รอทั้งวันเลย เหนื่อยมั้ยค๊า..มาเล่นกะหนูมา"
หรือ " ศุกร์แล้ว เสาร์กลับบ้านหาป๊ะป๋าดีก่า....พอป๊ะป๋าไปกินติ่มซำเจ้าโปรดของป๊า..."
แค่คิดก็เป็นสุข.
พยายามสร้างสมดุลระหว่างชีวิตส่วนตัวกะงานให้ได้ค่ะ
ปัญหามีให้แก้ ตั้งสติ สติมีปัญญาเกิด...ความสุขก็มา ง่าย ๆ หาได้รอบตัวเรา
เป็นกำลังใจให้ละกันนะคะ มีปัญหาทุกที่ค่ะ ที่ไหนที่มีคนที่นั่นต้องมีปัญหา คิดซะว่าดีกว่าอีกหลายๆคนที่ตอนนี้กำลังลำบาก งานก็ไม่มี เงินก็ไม่มีนะคะ
ตอนนี้เป็นเหมือนกันครับ เจ้านายญี่ปุ่นค่อนข้างเป็นคนเจ้าอารมณ์ ละเอียด จุกจิก แต่เค้าก็เป็นมานานแล้วละครับ เพียงแต่คนเราเมื่อทนอะไรนานๆ มันก็เบื่อบ้าง เป็นธรรมดา
ทุกวันนี้ไม่อยากตื่นมาทำงานเหมือนกัน ไม่รู้ผมเป็นคนเดียว หรือคนอื่นจะเป็นด้วย คือถ้าเราไม่ชอบใคร เวลาเห็นหน้า ได้ยินเสียงเค้าเรียกชื่อ หรือพูดอะไรกับเรา มันคลื่นไส้ ไม่อยากฟัง ไม่อยากมองหน้า
แต่...ด้วยหน้าที่ ความรับผิดชอบ โดยเฉพาะลูกน้องอีกกว่า 20 ชีวิต ก็ทำให้ต้องอดทน แล้วก็พยายามคิดในแง่ดี คิดถึงคนที่ตกงาน คนที่ไม่มีงานทำ บางครั้งก็คิดว่า เพราะงานนี้แหละที่ทำให้เรามีเงินมาช๊อปปิ้งใน SBN ทุกวันนี้ (555)
ให้กำลังใจตัวเองครับ บางครั้งต้องคิดว่าอยู่ไหนก็มีปัญหาเหมือนกันหมด มากบ้างน้อยมาก ...สู้ๆๆครับบ
ปล. ตอนนี้ผมกับลูกน้องสาปแช่งมันทุกวันให้มันโนกลับไปญี่ปุ่นเร็วๆๆๆ ถ้าไปเมื่อไหร่ว่าจะนิมนต์พระมารดน้ำมนต์ที่แผนกซะหน่อย
มาให้กำลังใจน้องโอมค่ะ
เหนื่อยนักก็พักก่อนค่ะ ไปชาร์จแบตให้เต็มก่อนคะ
แล้วค่อยกลับมาสู้อีกทีค่ะ
แต่อย่าท้อนะคะ เพราะว่าท้อแล้วเราจะไม่มีแรงจะทำอะไรเลยค่ะ
พี่ก็เคยเป็นเหมือนกัน
แต่เรามีงานทำ ถึงแม้ว่ามันจะหนักเกินไปซํกหน่อย
แต่ก็ดีกว่าคนที่ไม่มีงานทำนะคะ
สู้ สู้ จ้า ^^
ขอบคุณทุกกำลังใจครับ cherry_k, Ryu, LittleJeane, noo_pizza, 69, hdogillusive, chsara, dek_aus, Keeki, Amilicious.... คงจริงเหมื่อนทุกความเห็นครับ ถ้าเหนื่อยก็คงต้องพัก ลืมๆมันไป
จริงอย่างที่หลายคนเคยบอกโอมนะครับ
เราเลือกเจ้านาย เลือกลูกค้าไม่ได้
ถ้าเราไม่ทน เราก็ออก (ก็มันมีแค่สองทางนี่ครับ)
เมื่อคืนนั้งฟังเพลง live and learn ของ คุณ กมลา รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยครับ
วันนี้ขอหยุดพัก ไปทำความสุขให้ตัวเองดีกว่าครับ :)
เราก้อเคยผ่านจุดนั้นมาเหมือนกัน...ขอเป็นกำลังใจให้น้องโอมผ่านมันไปให้ได้นะค่ะ
******
ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
งานทุกอย่างมีปัญหาทั้งนั้นค่ะ ไม่ว่าจากตัวงานเอง จากเจ้านาย จากลูกน้อง จากลูกค้า จะมากหรือน้อยเท่านั้น เจ้านายเคยบอกว่า เค้าจ้างเรามาให้มาแก้ปัญหา ไม่อย่างนั้นจะจ้างมาทำไมถ้างานมัน run เองได้
อดทนค่ะ รู้สึกไม่ไหว ก็ไปพักผ่อน พักสมองค่ะ แล้วเราจะมีแรงกลับมาสู้กับมันใหม่
ทำงานแล้วให้มันจบที่ทำงาน ต้องอย่าเก็บเอากลับไปคิดที่บ้านค่ะ กองไว้ที่ทำงาน พยายามทำให้ได้ค่ะ หรือจะนั่งสมาธิให้ใจสงบก็ดีนะคะ แล้วเราจะมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น ไม่เครียดตลอดเวลา
เอาใจช่วยค่ะ หนทางยังอีกยาวไกล
สู้ ๆ นะค่ะ พักผ่อนแล้วก็กลับมาสู้ต่อค่ะ ให้กำลังใจค่ะคุณโอม
ร้องเป็นเพลงได้ดังนี้
โอม สู้ ๆๆ โอม สู้ตาย โอมไว้ลาย ยังไงโอมก็สู้ วู้วววววววววววววววววว
หลังจากที่ไปเรียน JRP มา
Attitude ผมก็เปลี่ยนไป มองบวกกับทุกเรื่องครับ ทุกๆ อย่างถ้าเรามองมันในแง่ดี สิ่งๆ ดีๆ ก็จะเข้ามาในตัวเราเองครับ
ใจเย็นๆ
สู้......โว้ย:p
Quote:
Originally Posted by xtrastrong
อย่าคิดมากเลยนะ...มีงานทำ ดีกว่าไม่มี...
งานเยอะ..ปัญหาเยอะ..ดีนะ เราจะได้เก่ง
งานที่ชอบไม่มี...รักงานที่กำลังทำดีกว่า...
แก้ปัญหาที่ละอย่าง...
เดี๋ยวก็ผ่านไปได้.....
มาให้กำลังใจน้องโอมค่ะ... ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะ บางช่วงก็ดี บางช่วงก็ไม่ดี แต่ช่วงไม่ดี หรือช่วงดีนั้น มาแล้วมันก็จะผ่านไป ไม่มีอะไรถาวรหรอกค่ะ
เรื่องงานก็อย่าไปคิดอะไรให้มันบั่นทอนจิตใจ แต่ถ้าจะคิด ให้คิดจริงๆ ว่าสิ่งที่ทำอยู่นี้ เป็นสิ่งที่โอมชอบหรือเปล่า? เคยมีช่วงสนุกในการทำงานมั้ย? ถ้าเมื่อก่อนเคยสนุก แล้วตอนนี้ไม่สนุก ก็อาจจะเป็น factor อื่นที่ทำให้วันนี้ไม่สนุกเหมือนวันก่อน
จะบอกว่า ในชีวิตการทำงานใน consumer product industry เนี่ย (เราอยู่ใน industry ใกล้ๆ กัน คงจะ apply ได้นะคะ) มันจะเป็น cycle ค่ะ 3 ปี ดี แล้วก็ 3 ปี ไม่ดี ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่มันเป็นแบบนี้ล่ะ
เรื่องเจ้านาย ก็ต้องลองมองหลายๆ ด้านนะคะ เจ้านายอาจจะเป็น perfectionist จริง แต่คนอย่างนี้ก็ทำให้เราเรียนรู้ได้เยอะมากๆ ค่ะ เพราะถ้าเราผ่านเจ้านายหินๆ (บ้าๆ) อย่างนี้ไปได้ เราจะทำงานดีขึ้นอีกเยอะ ทำงานละเอียดและเรียบร้อยขึ้นเลยล่ะค่ะ ลองทำความเข้าใจกับ expectation ของเจ้านายให้ดีๆ สิคะ บางทีอาจจะไม่ยากอย่างที่คิด
แล้วที่จะได้เรียนรู้จากเจ้านายโหดๆ อีกอย่างก็คือ "อีกหน่อยถ้าชั้นมีลูกน้อง ชั้นจะไม่ทำตัวแบบนี้!!"
ลองนึกถึงคำสอนของท่านพุทธทาสฯ นะคะ
เขามีส่วนเลวบ้าง ช่างหัวเขา
จงเก็บเอาส่วนดี เขามีอยู่ (--> อาจจะหายากหน่อย เหอ เหอ แต่หาดีๆ ก็ต้องเจอข้อดีของเค้าแหละ เค้าต้องมีดีสิคะ ไม่งั้นจะเป็นใหญ่เป็นโตมาได้ไง)
เป็นประโยชน์แก่โลกบ้าง ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ของเขาเลย...
เอาเป็นว่า เราทำส่วนของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกันค่ะ ผลจะเป็นยังไง เราก็ได้ภูมิใจแล้ว ว่าเราทำดีที่สุดแล้ว (แต่ต้องระวัง อย่าคิดเข้าข้างตัวเองมากไปนะคะ) ทำดีๆ ชนิดที่ว่า ถ้าเราลาออก บริษัทจะต้องถือเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่เลย... แบบนั้นแหละ "อยู่ให้เค้าดีใจ จากไปให้เค้าคิดถึง"
โทรมาคุยกันก็ได้นะน้องโอม เพราะว่างานของเราก็ใกล้เคียงกัน พี่ทินีอาจจะแนะนำอะไรให้ได้บ้าง (นี่ยังดีนะ ที่โอมไม่ได้พี่ทินีเป็นลูกค้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า...)
เข้ามาอ่านแล้ว เข้าใจคุณโอมจิงๆ
เพราะ account ที่สุ่ยดูแลอยู่เป็นลูกค้าที่ไม่มีใครอยากทำ
ขึ้นชื่อเรื่องความไม่สม่ำเสมอใน Spec
คำว่า Confirm คือ ความไม่แน่นอน
1 Project เปลี่ยน Customer service ไป 4 ท่านแล้ว
เพื่อนก็ถามว่ายังทนทำมันไปได้ไง
ทุกวันนี้ก็ถามตัวเองว่าทำไปได้ไง ไม่รู้เหมือนกัน
ตื่นเช้ากลับดึก เป็นอย่างนี้มาเกือบสองปีแล้ว
บางครั้งก็เหนื่อย แต่ก็ได้กำลังใจจากเพื่อนๆ
อีกอย่างที่ทำให้ต้องพิสูจน์ตัวเองคือ
อาทิตย์แรกของการทำงาน ได้ยินคนอื่นเค้าพูดถึงว่า
ท่าทางแบบนี้ ไม่เกิน4เดือนหรอก
สุ่ยเองก็อยากพิสูจน์ให้คนอื่นๆได้รู้ว่า
ในเมื่อคุณทำได้ทำไมเราจะทำไม่ได้
และต้องทำได้ดีกว่าด้วย
บ่นมาก็เยอะ ยังไงสู้ๆนะคับ
อย่างที่พี่ๆคนอื่นพูดก็น่าคิดว่า อย่างน้อยเราก็ยังมีงานทำ...
เราเอาใจช่วยคุณโอมนะคะ คิดซะว่าดีกว่าไม่มีงานทำ ฟังข่าวบริษัท lay off คนแล้วใจหาย บางคน ทำมาเป็น 20 ปีแล้ว ภาระทางบ้านก็หนักอึ้ง ดังนั้น เรามีงานทำก็ถือว่าโชคดีแล้ว ที่สำคัญ เราเลือกเจ้านายไม่ได้ค่ะ
เหนื่อยนักก็พักก่อน แล้วกลับสู้ใหม่ครับ
เป็นเหมือนกันครับช่วงพีคๆ พอๆๆ ออกดีกว่า....แล้วพอผ่านไปได้มันก็โอเคอะคับ
ออกช่วงนี้ หางานใหม่ลำบากนะครับ ไม่ค่อยรับ แถมจะปลดออกอีกตะหาก - -"
มาเป็นกำลังใจให้คุณโอมนะคะ
สู้ๆนะ เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป งานมันอาจจะไม่สนุก แต่เราก็ใช้ชีวิตให้สนุกได้ด้วยตัวเองเนอะ
บริษัทจูนก็ไม่ไหวๆ ไม่มีโบนัส ไม่มีสิธิพิเศษใดๆนอกจากประกันสังคม
มาสายปรับเงิน ไม่ขึ้นเงินเดือนมานาน ด้วยเหตุผลนานาประการ
เหตุผลที่ยังอยู่ เพราะออกไปก็อาจจะหางานไม่ได้ แล้วอีกอย่าง
ยังมีเพ่อนๆพี่ๆที่ดีๆในบริษัท ทำให้ยังอยู่ต่อไปได้
แต่วันไหนเจอลูกค้าด่ามาหนัก ก็เศร้าไปเหมือนกัน เพราะงานต้องติดต่อลูกค้าตลอด แล้วมีหลายแบบมากๆ เป็นชสวต่างชาติทั้งหมด ดีก้อดีใจหาย ร้ายก้อสุดๆเหมือนกัน
ทุกทีมีปัญหาล่ะคุณโอม แค่ว่าเราเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันยังไงเท่านั้นเอง
เวลาทำงานก็ทำงานไป พอเลิกงาน ก้อเลิกคิดเลิกเครียดค่ะ พอ ปล่อยวางบ้าง
ส่วนเจ้านาย ไม่รู้ว่าเค้าไม่รู้จักการบริหารคน บริหารงานให้เป็นหรือไงก็ไม่รู้เนอะ อิอิ
แต่ก็ชื่นชมน้า คุณโอมรู้จักรับผิดชอบดีมากๆ บางคนอาจลาออกไปเลยก้อได้ สู้ๆๆๆๆนะ เป็นกำลังใจให้
:D
สู้ๆๆนะครับพี่
ไปเที่ยวครั้งนี้ก็ไปชาร์ตแบตมาเยอะๆๆนะครับ
สู้ๆๆครับเจอกัน
:D สู้ สู้ จ้าคุณโอม....!!!! :p
อดทนเท่านั้นคร๊า ขอเอาใจช่วยนะคะ
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
เสี้ยวนึงของชีวิต ที่อาจจะไม่ใช่เวลาของเรา แต่ถ้าเราอดทนผ่านมันไปได้ เราจะแกร่งขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ^__^
อ่านแล้วชื่นใจจังครับ
ถึงแม้บ้างคนเราจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่แง่คิด มุมมองของทุกๆท่าน มีค่ามากครับ
วันนี้ยังไม่ใช่วันของเรา วันนี้ฝนอาจจะตกหนัก
ขอให้เมื่อฝนหยุด โอมจะเจอแต่สิ่งที่สวยงามครับ
... ขอเป็นกำลังใจให้กับ ทุกๆคนที่ตอนนี้กำลังถ้อ เหมื่อนกันนะครับ
พรุ้งนี้โอมจะตื่นไปต่อสู้ที่ทำงานอีกวันนึงครับ
อาทิตย์หน้าก็จะลางานยาว ไปพักผ่อนแล้ว....
อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลยค่ะ
เค้าว่ากันเจ้านายดีเหมือนถูกหวยเนาะ
สู้ๆนะคะ ถ้าคุณทำงานดี และตั้งใจ วันนึงเจ้านายเค้าคงมองเห็นด้วยใจไม่อคติบ้างค่ะ
สู้ๆๆ ^^
มาช้าอ่ะ เพื่อนๆพูดไปกันหมดแล้วอ่ะน้องโอม ยังไงถ้าไปเที่ยวแล้วเหงา เรียกพี่ได้นะจ๊ะ เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน
เข้ามาให้กำลังใจน้องโอมค่ะ....พี่เม PM หานะคะ
โอมมี่ เหมือนอย่างที่เฮียฮ้อ ว่านั่นแหล่ะจ้ะ "เหนื่อยเพราะทำงานดีกว่าเหนื่อยเพราะหางานทำ" นะจ้ะ เจ๊เป็นกำลังใจให้นู๋นะ เดี๋ยวก็ได้ไปเที่ยวแล้วงัย จุ๊ฟๆๆๆๆ :D อาทิตย์หน้านัดกินข้าวกันเถอะ ;)
เมื่อต้นปี เราย้ายไปทำอีกตำแหน่งหนึ่งค่ะ
หัวหน้าทีม ด่าทุกวัน ด่าแบบเหน็บๆ ว่า โง่ ไม่มี คอมมอนเซ็นต์
ด่ายันสถาบันที่จบมาค่ะ เวลาเราถามอะไรนิดหน่อยก้อเริ่มด่าและ
คือเราก้อเพิ่งมาทำตำแหน่งนี้ ไม่ค่อยรู้รายละเอียดมากเท่าไหร่
ถามมากก้อด่า ไม่ถามก้อหาว่าไม่ไขว่คว้าหาความรู้ เหอะๆๆ
เอาเราไปนินทาอีกต่างหาก ทำงานผิดก้อหัวเราะเยาะแบบสะใจ ว่าทำงานผิด
ไหนจะต้องรับอารมณ์ลูกค้า ไหนจะอารมณ์หัวหน้าทีม
จะยื่นใบลาออกหลายรอบค่ะ แต่ก้อแอบคิดค่ะ ว่า ถ้าเรายื่นใบลาออก ก้อถือว่าเรายอมแพ้
ชีวิตมันยังต้องเจออะไรที่มันหนักกว่าหัวหน้าทีมด่าค่ะ ตอนนี้ เค๊าเลิกยุ่งกะเราไปแล้วค่ะ
ส่วนลูกค้าก้อยังจุกจิกๆ จะขอโน้นขอนี้ เหมือนแมงหวี่ตลอด แต่ก้อสู้กับมันซักตั้งค่ะ สู้มันให้สุดๆ
แล้ววันหนึ่ง เราจะมีความสุขกับมันค่ะ จะบอกเคล็ดลับค่ะ เราสวดมนต์ ไหว้พระ ทำสมาธิค่ะ
เราว่าได้ผลนะ เพราะว่า สิ่งพวกนี้ทำให้เราเป็นคนใจเย็นมากขึ้นค่ะ สู้ๆนะค่ะ
** พวกเรายังโชคดีนะค่ะ ที่มีงานทำ มีเงินใช้ มีข้าวกินครบทุกมื้อ คนข้างหลังบางคนยังลำบากกว่าเราอีกเยอะค๊าๆๆๆ สู้ๆนะค่ะ เอาใจช่วย
เข้ามาให้กำลังใจครับพี่โอม ช้าไปนิดสส แต่ว่ามีกำลังใจมาให้เต็มเปี่ยมครับ
ถ้าเป็นอาม เหนื่อยก็จะพักครับ แต่จะไม่ท้อเด็ดขาด แล้วพอพักได้เต็มที่ก็ค่อยกลับมาลุยๆๆกันใหม่อีกซักตั้งนึงครับ
แต่นี่เดี๋ยวพี่โอมก็ได้ไปเที่ยวแล้วนี่ ใช้ม้าา
อามว่ากำลังใจที่นู่นน่าจะเยอะอยู่น้าา แค่นึกถึงก็คงไม่เครียดแล้วแหละครับ อิอิ :)
ป.ล.ทำบุญนี่ช่วยได้มากเลยนะครับ ทำเสร็จแล้วมันจะยิ้มออกมาจากข้างในอ่ะครับ ตัวจะเบาๆ โลกจะสดใสขึ้นเยอะ
สู้ สู้ คับโอม....
ช่วงนี้ยุ่งๆ เลยไม่ค่อยได้แวะเข้ามาเท่าไหร่
เห็นทู้น้องโอมพอดี พี่ดิวเห็นหน้าน้องโอมครั้งก่อนๆ
ก็ว่าแล้วว่าน้องคนน้ีต้องมีอะไรในใจ แต่ที่รับรู้ได้อย่างนึงคือ
น้องคนนี้เป็นคนดี แต่เหมือนกำลังหาทางออกจากอะไรซักอย่างแต่ยังไม่เห็นหนทาง
ก็อย่างทุกคนว่า การทำงาน มีอุปสรรค ความยากลำบากทั้งนั้น
ใช่ว่าออกจากที่นึง ไปอยู่อีกที่นึงแล้วจะดีขึ้นเสมอไป อาจจะแย่ลงก็ได้
แล้วจะทำอย่างไร เราเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้ เปลี่ยนสิ่งต่างๆรอบตัวไม่ได้
แต่เราสามารถเปลี่ยนตัวเองได้ เปลี่ยนความคิด ทัศนคติได้
ทำใจให้มีความสุขได้
พูดง่ายค่ะ แต่ทำยาก ถ้าอยากทำได้ ธรรมะเท่านั้น ที่จะช่วยได้
พี่ดิวอยากให้น้องโอมลาพักร้อน ไปพักจิต โดยไปปฏิบัติธรรมะ
ที่ไหนก็ได้ตามสะดวก 3-7 วัน รับรองกลับมาเป็นคนใหม่แน่นอนค่ะ
ปล.นี่ไม่ได้หมายถึงให้ทนทำงานไปเรื่อย ไม่ให้ลาออก
แต่ถ้าเราจะลาออก ขอให้เราออกไปเพื่อความเจริญก้าวหน้า
ไปในที่ๆดีกว่า โดยใช้สติ แต่ถ้าเราลาออก เพราะทนไม่ได้แล้ว คนไม่ดี
ลูกค้าไม่ดี เจ้านายไม่ดี อันนี้ไม่สมควร เพราะถ้าออกไปที่อื่น ก็นั้นโน่นนี่
ไม่ดีอีกนั่นแหละค่ะ