เมื่อความลับไม่มีในโลก...ดีที่สุดคือทำใจให้สบายแล้วปล่อยวาง

^^""""^^ thz so much ka

ขอลบนะคะ โพสซ้ำ

แง้..... พิมพ์ไปตั้งยาว ไม่รู้เป็นไรมันส่งไม่ไป กลับมาที่พิมพ์หายหมดเลย ฮึ.. ช่างมัน พิมพ์ใหม่ก็ได้

เข้าเรื่อง... ป้องก็คนนึงล่ะที่อ่านจบ เห็นด้วยกับชื่อหัวข้อที่คุณพายตั้ง ป้องว่าเรื่องแบบนี้มันมีให้
เห็นอยู่ทั่วๆไป เพราะว่าเงินเนี่ยหล่ะ คือปัจจัยเดียวที่ทำให้คนเป็นแบบนี้ นิดๆ หน่อยๆ ก็เอา จนไป
ถึงขั้นหลอกขายหรือไม่ก็โกงเอาเลย แต่สำหรับเงิน 1,000 มันก็เหมือนกะที่คุณพายว่า กินได้
หลายมื้อ ทำบุญได้หลายหน (อันนี้ชอบ) การที่จะขายของเอากำไรไม่มีใครถือว่าผิด แต่การ
หลอกลวงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ ป้องก็เห็นว่าเพื่อนๆใน SBN ที่เอาสมบัติสุดที่รักมาขาย ก็ไม่เห็นจะ
มีใครเอากำไรกันเลย(ไม่เกี่ยวกะเพื่อนๆที่เปิดเวปขายของนะคะ) มันเหมือนสมบัติผลัดกันชม
มากกว่า ทำใจให้สบายน่ะถูกแล้วล่ะค่ะคุณพาย ดันไปรู้เรื่องเข้าซะนี่ เลยเจ็บใจ (เอ๊ะ.! นี่เรา
อารมณ์เสียทำไมเนี่ย สงสัยโมโหแทน) ไม่แน่อาจมีใครเจอยิ่งกว่าเราก็ได้นะคะ

อย่าเสียใจไปเลยค่ะ
เข้าใจความรู้สึกนะคะ ใครๆเจอเรื่องอย่างนี้ก็ต้องเซ็งเป็นธรรมดา

แม่ค้าลูกค้าดีๆยังมีอีกเยอะค่ะ

^^""""^^ thz so much ka

เป็นคนหนึ่งที่อ่านจนจบเหมือนกันค่ะ
เพิ่งสมัครสมาชิกเข้ามาใหม่เมื่อวานเอง เพราะว่าดูแล้วชอบ ชอบค่ะ
เปิดดูเว็บนี้แล้ว ใช่อย่างที่คุณบอกจริง ๆ ว่าอยู่กันเหมือนเพื่อน พี่น้อง ดูแล้วน่าจะจริงใจดี
อย่างไรก็ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ ให้เผื่อใจไว้ หากเจอกับเรื่องประมาณนี้

ขอบคุณค่ะ :roll:

อ่านจบเช่นกันค่ะคุณพาย...

หมวยเห็นด้วยกับคุณป้องนะ หมวยเองก็เหมือนกันที่เวลาขายแล้วจะคิดว่าเอากระเป๋ามาผลัดกันใช้อะค่ะ บางทีเพื่อนเบื่อก็เอามาขายหมวยก็ซื้อไว้ จะซื้อได้แพงนิดหรือถูกหน่อยก็แล้วแค่เคสหรือความเสียดายของแต่ละคนด้วยอะค่ะ เป๋าบางใบหมวยก็รักมากๆๆๆ แต่ขายถูกมากๆก็มี พอขายแล้วเจอคนซื้อเค้าน่ารัก นิดๆหน่อยๆก็ลดตลอดเลยค่ะ

มีเพื่อนหมวยฝากขายบาติโนลหมวยก็จะพายามขายของเพื่อนให้ได้ราคาอย่างที่เพื่อนต้องการมากที่สุด แต่ก็พยายามหาทางต่อรองลดให้คนซื้อด้วยถือว่าช่วยๆกัน ถึงเราไม่ได้หวังกำไรแต่พอเพื่อนมันขายออกมันก็อยากพาเราไปเลี้ยง (แค่ข้าวมื้อนึงก็ happy แล้วเพราะถือว่าได้เจอกัน ถ้าไม่มีเรื่องเป๋าอาจหาตัวเจอมันยาก)

หมวยก็เข้าใจว่าไม่มีใครอยากทำอะไรให้ใครฟรีๆ แต่ถ้าเค้าทำเป็นอาชีพก็ควรบริสุทธิใจ บอกเลยว่าต้องการเงินค่าคอมเท่าไหร่ ขายได้เท่าไหร่ ลดได้เท่าไหร่ ถ้าทำแบบนี้จะดีด้วยกันทั้งสองฝ่ายทั้งคนซื้อและคนขาย จะรู้ว่าราคานี้ถูก Mark up ค่าคอมไว้แล้วก็จะเฉยๆ เพราะถึงยังไงตนเองก็ควรรับสภาพราคาที่ต่อรองกันไว้ได้อยู่แล้ว แต่ถ้ามารู้ว่าถูกโกหกแบบนี้เข้าใจเลยว่าเสียความรู้สึกเหมือนถูกหลอกอะค่ะโดยเฉพาะคนฝากขายที่เป็นเพื่อนกันน่าจะเสียความรู้สึกเอามากๆเลยอะค่ะ น่าสงสารเค้าอะค่ะ คงโดนไปหลายใบแล้วแบบนี้

อยากให้ซื้อตรงกันทำอะไรจะได้สบายใจค่ะ

อ่านแล้วปลงเลยค่ะ
นี่คือความจริงส่วนหนึ่ง.....บนโลกใบนี้ :roll:

เข้ามาอ่านค่ะ
ก้นะ ไม่มีความเห็นแล้วกัน
แต่ถ้าเป็นเรา ถ้าเราเปนเจ้าของกระเป๋า
เราคงขายของเราเองแหละ

ง่า ขอแบ่งเป็นสามเรื่องนะคะ

1. เรื่องราคา อันนี้เป็นเรื่องการตกลงกันระหว่างเจ้าของกระเป๋า-ผู้รับฝากขาย ผู้รับฝากขาย-ผู้ซื้อ
ตรงนี้ โกโก้ว่า มันเป็นการตกลงกันระหว่างสองฝ่าย คงบังคับไม่ได้ ไม่ใช่ประเด็น
แต่ทำแล้วรู้จะเสียความรู้สึกหรือเปล่าอีกเรื่องนึง ไม่งั้น กระเป๋าหลายๆ ใบที่วนๆ อยู่ ตอนนี้ก็น่าจะเหลือไม่กี่พันแล้ว

2. เรื่องบอกว่ากระเป๋าเป็นของตนเอง ตรงนี้ก็ไม่ค่อยดี แต่ถ้าเจ้าของกระเป๋าบอกละเอียด
และคุณผู้รับฝากขายสามารถอธิบายจุดต่างๆ รวมถึงได้มีการตกลงฝากขายกัน
โดยผู้ฝากขายได้รับอนุญาตให้ขายได้ ได้ละเอียดก็ไม่น่ามีปัญหาค่ะ
คล้ายๆ ฝากขายที่ บ้าน หรือคอนโด เพียงแต่ว่า บางครั้งผู้ซื้อก็เสียความรู้สึกนิดหน่อย

3. เรื่องสภาพของกระเป๋า ตรงนี้น่าจะเป็นปัญหาโลกแตกที่เป็นเรื่องหลายรอบแล้ว
เพราะมาตรฐานแต่ละคนไม่เท่ากัน เลยทำให้คำจำกัดความของแต่ละคนไม่เท่ากัน
ตรงนี้ ก็คงเป็นหน้าที่ของคนขายที่จะบอกอย่างละเอียด และคนซื้อที่จะซักอย่างละเอียดอ่ะค่ะ

สรุปแล้ว จริงๆ มันไม่ผิดจริงๆ ที่เอาของคนอื่นมาขาย แต่เป็นปัญหาเรื่องความไม่จริงใจ
มันก็เลยทำลายมิตรภาพเฉยๆ จากเพื่อนธรรมดาก็กลายเป็นเพื่อนทางการค้า ... เท่านั้นเอง


ยังงัย จะรอคู่กรณีมาอธิบายนะคะ แต่ถ้าไม่อธิบาย โกโก้ว่า มันก็จบประมาณนี้แหละ

เห็นใจค่ะ

และคิดว่าเจ้าของกระเป๋าเดิมน่าเห็นใจมากกกกกกกกกกก เพื่อนกันแท้ ๆ เนอะ ทำกันได้

โห อ่านจบแล้วแบบ รู้สึกแย่จัง เพื่อนกันเองไม่น่าเลยนะคะ
เห็นใจคุณ จขกท. ด้วยอ่ะค่ะ :cry:

อะฮ้า เราเจอเด็ดกว่าเพื่อนในกลุ่มนี้แหล่ะ สมมติว่าชื่อ เอ กะ บี (ทำมั้ยต้องเป็น เอ กะบี ก้อไม่รุ) เป็นเพื่อนเราทั้งคู่ ใครๆก้อรู้ว่าเอพึ่งกลับจากญี่ปุ่น แล้วบีก็ฝาก เอซื้อกระเป๋า แล้วตอนเอากระเป๋ามาส่ง ปรากฎว่าเป็นกระเป๋ามือสองจากร้านที่ญี่ปุ่น เรารู้งัยแต่บีเนี้ยเขาไม่รู้เพราะเป็นคนที่ไม่รู้เรื่องพวกกระเป๋าแบรนด์เนมเลย แต่เอ เอามาขายในราคาเท่ากับฝากหิ้วมาจากฝรั่งเศสของใหม่ เลยอ่ะ สภาพมันเราเห็นก้อดูรู้ว่าเป็นมือสองเพราะคาวไฮด์เปลี่ยนสีเป็นสีน้ำผึ้งแล้วละก็สายก็เริ่มนิ่มแล้ว แต่ เอบอกว่าซื้อมาจากช้อปที่ญี่ปุ่น เรานะนั่งแบะๆๆพูดไม่ออกเลยอ่ะ คือ เราสนิทกับเอ มากกว่ากับบี แต่เอกับบีเขาก็สนิทกันมากกว่ากับเรา เข้าใจปะ ตั้งแต่นั้นมากับเอนะเราระวังตัวมากขึ้นเลยล่ะ แต่ที่ยังคบอยู่เพราะเขาก็มีข้อดีอื่นๆอีกอ่ะ แต่ถ้าเป็นเรื่องอะไรอย่างนี้เราถอยห่างดีกว่า เพื่อนๆว่างัย :? พอดีเขาเป็นเพื่อนใหม่เราทั้งคู่จ้ะ

นั่งอ่านจนจบ แล้วก้ออึ้ง ไม่มีตำพูดใดๆ ออกมาจากปากข้าพเจ้า.....

สรุปง่ายๆ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด เอิ๊กส์..... 8)

ความเห็นของแป้งล้วนๆ นะคะ ไม่มีเข้าข้างใครเลยนะ

คุณพายออกมาระบายก้อโอเช แต่แป้งไม่เห็นว่ามันจะเป็นประโยชน์กะใครอ่า เรื่องราคานี่ก้อพูดกันมาเยอะเหลือเกิน ว่าควรจะขายที่ราคาเท่าไหร่ คนซื้อต่อมา พอรู้ว่าตัวเองควรจะได้ถูกกว่านี้ ก้อเซ็ง ส่วนคนขาย พอเห็นคนที่ซื้อของตัวไป มาขายต่อ ตั้งราคาสูงกว่าที่ซื้อมา ก้อเซ็ง

แต่อย่างที่คุณโก้โก้ว่า ถ้าเรื่องหลอกว่าเป็นของตัวเองก้ออีกเรื่องอ่าตค่ะ อันนั้น นิสัยไม่ดีแระ

ความเห็นแป้ง อาจจะแย้งกะใครหลายคน เนื่องจากหลายคนที่นี่คิดว่า ทุกคนเป็นเพื่อนกัน แต่กรุณาคิดไว้เสมอค่ะ เรื่องเงินๆ ทองๆ เนี่ย พี่น้องยังฆ่ากันมานักต่อนักแล้วค่ะ

เห็นมาหลายเคสแล้วค่ะแบบนี้

แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กะคนซื้อ-คนขายน่ะค่ะ ว่าจุดนั้น ตกลงกันที่ไหน ยังไง
แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่มีการอ้างกับเพื่อนว่าคนซื้อขอลด (คือจิงๆถ้าเค้าตกลงกันไว้ก่อน ว่าจะขอหัก เท่านั้น เท่านี้ละกันนะ เราจะช่วยเอาลงให้ ก็คงไม่น่ามีปัญหา
แต่ก็อีกล่ะค่ะ เพื่อนกันก็คงพูดยากนะคะ)

แต่ก็คิดในแง่ดีว่าคนขายอาจจะคิดหักค่าเดินทาง ค่าเสียโอกาส (เอ่อออ ไปทางแนวเศรษฐศาสตร์เล็กน้อย)ฯลฯ


แต่ก็อีกแหละค่ะ (หลายแต่เหลือเกิน อย่าเพิ่งรำคาญนะคะ :oops: )
นี่ฝากพี่เค้าหาเป๋าไว้ใบนึง แต่เนื่องจากกรอบแกรบเหลือเกิน
เลยไปยุเพื่อนให้ช่วยก่อน
ปรากฏเพื่อนตกหลุมค่ะ ด้วยแรงยุ
แต่ไปๆมาๆ เพื่อนขายต่อไปแล้นซะงั้นนนน T_T
เสียดายเล็กน้อย-ปานกลางงงง


แต่ในส่วนที่เพื่อนไปขายนั้น จะได้กำไร หรือ ขาดทุนเท่าไหร่
อันนี้ก็ถือว่าเราผ่านจุดนั้นมาแล้วล่ะค่ะ
(ก็ไม่ได้โทไปถามคนซื้อ ว่าซื้อไปเท่าไหร่ เพราะไม่รู้ว่าไค ป่อยยยยย!!)

ก็ปลงๆค่ะ

ไม่ซีเรียสค่ะ คิดว่าไงๆก็คงไม่เชยชมกันอยู่ในเว็บ
เด๋วสบโอกาส สอยคืนโลดดด :wink:

^^""""^^ thz so much ka

ความเห็นเราอาจขัดแย้งกับคนอื่น

เราว่าคนที่เสียใจน่าจะเป็น miss x เพราะไม่ว่าจะเป็นแค่คนรู้จัก หรือ เป็นเพื่อนกับคนขาย miss x คงเสียใจที่โดนหาผลประโยชน์ แบบไม่บอกกันตรงๆ

แต่สำหรับผู้ซื้อเรารู้สึกเฉย ถ้าราคา และคุณภาพพอใจก็ซื้อ เราไม่แคร์ว่าคนเอาของมาขายจะตั้งราคาเวอร์ หรือ ว่าอะไร ขอให้เป็นของแท้ คุณภาพสมราคา พอใจซื้อก็ซื้อ เพราะมันเป็นการตัดสินใจของเราเองค่ะ .........ก็แล้วแต่คนคิดเนอะ

แต่สำหรับตัวอย่างเพื่อน A และ B ที่ฝากหิ้ว ถึงไม่มีส่วนได้เสีย แต่เป็นเราๆก็เสียใจ ไม่อยากให้เพื่อนมาโกหกกัน

เราคิดเหมือนคุณเก๋นะ ว่าคนที่เสียใจสุดน่าจะเป็น miss x เพราะถ้าเราเป็น miss x เราต้องแบบว่าเสียใจสุดๆ เพราะคนที่โกงคือเพื่อนเราเอง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ปล่อยวางดีที่สุดค่ะ เพราะเงินอย่างเดียวเลยทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้ แต่ก้อต้องขอบคุณคุณพายนะคะที่มาบอกเรื่องนี้ให้เพื่อนๆ ทราบ เพราะเราว่าเพื่อนๆ จะได้ทำใจไว้บ้าง ไม่งั้นถ้ามีใครเจอเรื่องแบบนี้แล้วมีความรู้สึกแย่ๆ มันก้อไม่ดี ท้ายสุดค่ะ เราว่าเวปนี้ก้อยังมีเพื่อนที่น่ารักอีกมากมายให้จดจำค่ะ (เราว่าน่าจะมากกกกกกก จนทำให้ลืมสิ่งไม่ดีไปได้นะคะ)

โหย...แต่ละคนเจอมาน่ากลัวจริงๆค่ะ กวางยอมรับนะว่าซื้อของที่นี่ (SBN) เจอแต่แม่ค้าน่ารักๆ ขายของก็เจอลูกค้าดีๆ ถือเป็นโชคดีของกวางจริงๆค่ะ แต่ถ้ากวางเจออย่างงี้มีหวัง "เซ็ง"ค่ะ
คงไม่โกรธแต่คง หงุดหงิดมากๆเลยค่ะ ทำมายต้องทำกับฉานนนนแบบนี้...อะไรอย่างงี้แหละค่ะ :(

อย่าคิดมากเลยค่า คนมีหลายรูปแบบเนอะคุณพาย เป็นกำลังใจให้ค่า :wink:

ผ่านไปแล้ว ก็ต้องให้มันผ่านไป


เก็บมาคิดได้ แต่อย่าคิดนาน (รกสมอง)


:arrow:

Quote:

---

Originally Posted by deer

เจอแต่แม่ค้าน่ารักๆ ขายของก็เจอลูกค้าดีๆ

---

ชมครายอ่า... เค้าเขินน๊า..

แฮะๆๆ แซวๆๆๆ

แหะๆๆๆ อย่าเครียดไปเลยพี่พาย....

จำได้ป่าวเอ่ย

ปล. 1 นาฬิกาที่ซื้อพี่พายอะ ถูกใจคุณแม่ผมมากๆ เลยพี่

ปล. 2 ยังคงตามหา BELT BAG GUCCI ที่เคยบอกคุณพี่ต่อไป...^^

แหะๆๆๆ อย่าเครียดไปเลยพี่พาย....

จำได้ป่าวเอ่ย

ปล. 1 นาฬิกาที่ซื้อพี่พายอะ ถูกใจคุณแม่ผมมากๆ เลยพี่

ปล. 2 ยังคงตามหา BELT BAG GUCCI ที่เคยบอกคุณพี่ต่อไป...^^

หูยยย....จิงอ่ะอะตอม พี่ก้อแอบลุ้น ว่าท่านแม่เราจะปลื้มมั้ย ซื้อของให้แม่เนี่ย น่าร้ากกกที่สดุแล้วน้องเอ๊ยยยย....อิอิ

ส่วน belt bag น่ะ ลองบอกงบพี่มาจิ เด๋วช่วยหา....จิงๆก้อมีคนมาลงขายนะ แต่แอบแพง...แหะๆๆ เลยมะได้โทรไปบอกอ่ะ

พี่มะได้เครียดไรมากมาย คนเครียดก่าพี่น่ะเจ้าของเป๋าตัวจิงเค้า พี่มันก้อแค่คนซื้อ และคนขายต่ออ่ะ.... :wink:

เราขายเป๋าไม่เคยได้กำไรเลยค่ะ คิดว่าแบ่งกันไปชมแบ่งกันไปใช้ เบื่อแล้วก็หาเอาใหม่สนุกดีค่ะ
แต่ถ้าคนที่เค๊าทำเป็นอาชีพเค๊าก็ต้องอยากได้กำไรบ้างเป็นธรรมดา แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นควรทำให้ซื่อสัตย์สุจริตจะดีที่สุด แล้วจะอยู่ได้นาน เป็นที่น่าเชื่อถือ จะได้หากินไปได้นานๆ ในcaseที่คุณpieเล่านี้ เค๊าคงลำบากแน่ๆอะ เพราะหมดความน่าเชื่อถือไปแล้ว

^^""""^^ thz so much ka

คุณพายใจเย็นๆนะคะ จะเป็นกำลังใจให้นะคะ ส่วนแม่ค้าคนนั้น (หมวยก็ยังไม่รู้เลยคนไหน แฮะๆๆ :oops: ) อยากให้ออกมาอธิบาย ขอโทษหรืออะไรก็ได้ คิดว่าถ้าบริสุทธิ์ใจทุกคนพร้อมจะรับฟังอะค่ะ คนเราผิดพลาดกันได้อภัยกันได้นะคะ จะได้ไม่ต้องโกหกอีกค่ะ...

ขอออกวามเห็นนะคะ ว่าอย่าไปซีเรียสกับมันเลย ค่ะ
ในเมื่อเราก็ได้สินค้าตรงตามความต้องการทูกอย่างแล้ว ถ้าเค้าเอาของปลอมมาขาย แล้วมารู้ทีหลังนี่สิ น่ากลุ้มนะคะ

ส่วนเรื่องเจ้าของจริง ๆ ก็ต้องเป็นเรื่องระหว่างคนขาย กับเจ้าของจริง ๆ ว่าเค้าตกลงกันยังงัย ก่อนที่เราจะไปซื้อ เราก้อไม่อาจรู้ใช้มะค่ะ เพราะฉะนั้น อย่าไปคิดให้มันเสียเวลา เสียสุขภาพจิตเลยนะคะ

คนเราร้อยพ่อ พันแม่ ค่ะ จะคาดหวังให้คนอื่น ต้องเป็นอย่างนั้น หรืออย่างนี้ มันควบคุมไม่ได้ สิ่งสำคัญอยู่ที่ตัวเราเองมากกว่า
ว่าจะจัดการ ความคิดของตัวเองยังงัย

เห็นใจคุณเจ้าของกระเป๋าตัวจริง กะคุณพายจังเลยค่ะ...

:oops: จายเย็นๆ นะคะคุณพาย สู้สู้ค่ะ เกี่ยวไหมเนี่ย :lol:

บอกได้คำเดียว ว่า ทำใจเถอะค่ะ

ถ้าเราเจอคนดีๆ ก็โชคดี ได้เพื่อนที่น่ารักๆเพิ่มอีก 1 คนบนโลกนี้ แต่ถ้าเจอคนที่เราไม่พอใจ ก็ถือว่าเราก็ได้รู้จักคนๆนึง ที่นิสัยแบบนี้ ทุกคนไม่ perfect ถ้าเราไม่หวัง ก็ไม่ผิดหวังค่ะ :D

เห็นด้วยกับหลายๆคนว่า ราคาขึ้นอยู่กับความพอใจของผู้ซื้อ และผู้ขายค่ะ เราก็ถือซะว่า เราขายไม่เก่งเท่าเค้าเนอะ :wink:

โอ๊ะ โยะ โหย

สังคมใบเวบก็งี้แหละคะ ร้อยพ่อ พันแม่
คนดีๆก็เยอะ คน...ก็แยะ

อ่านกรณีพิพาทต่างๆมาเยอะ จนรู้สึกว่าต้องทำใจ
กับสังคมในเนท

เอาใจช่วย ทุกๆคนนะคะ พรุ่งนี้ก็ลืมแล้วคะ

แหะ แหะ มาตอบช้าเชียวทู้นี้ ปกติวิ่งเข้ามันทุกทู้

ไม่ใช่อารายจ๊า เป้เปงคนขี้เกียจแบบคาดไม่ถึงอะ อิอิ แต่วันนี้ตั้งใจอ่านเลย
ปกติอ่านหนังสือไม่เคยจบก่อนสอบเลยน๊า.... :oops: :oops: :oops:

โห....ทำกันได้เนอะ เื่พื่อนนะเนี๊ยะ

ไมเป้ไม่เห็นเคยได้กำไรแม้แต่ครั้งเดียว ขาดทุนมากขาดทุนน้อยเท่านั้นอะคะ
แต่คิดอีกทีก้อช่างเหอะ ไม่ใช่คนที่เป้จาเจอในนี้แล้วถึงขนาดนับพี่นับน้องได้แน่นอนค่ะ

ปล่อยๆเค้าไป ผ่านมาแล้วก้อผ่านลงหลุมไปเลยนะ อย่ามาเจอะมาเจอกันอีกเลย ไม่หวายย :evil: :evil: :evil: :evil: :evil: :evil: :evil: :evil: :evil: :evil: :evil: :evil:

ถือว่าทำบุญเปงค่าอาหารกลางวันเค้าเนอะ แต่ว่าการค้าก้อเปงงี้อะคะ เฮ้ออออ

^^""""^^ thz so much ka

เรามีความรู้สึกว่า ถ้าเราถูกใจและราคาเป็นอะไรที่รับได้ก้อพอใจแล้วคะ

คุณพายขา...แอบมาให้กำลัใจคุณพายและเจ้าของกระเป๋าตัวจริงอีกรอบค่ะ.....คืออันนี้เมว่าอาจจะต้องทำใจนะคะ...เพราะเมเองยังเจอคุณลูกค้าที่ซื้อไปบวกราคาแบบว่าเป็นพันๆด้วยน้า....แต่เมไม่อยากคิดมากอ่ะค่ะ...กลัวแก่.... :D