พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ห้อง SBN คะ อยากสอบถามความคิดเห็นหน่อยนะคะว่า เป็นผู้หญิงอายุจะขึ้นเลข 3 อยู่แล้ว ก็ทำงานมาหลายปี ควรจะต้องมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแล้วบ้าง เช่น รถ บ้าน หน้าที่การงาน เงินเก็บอะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ จะได้ทำตัวถูกเมื่อถึงวันนั้นขอบคุณค่ะ
พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ห้อง SBN คะ อยากสอบถามความคิดเห็นหน่อยนะคะว่า เป็นผู้หญิงอายุจะขึ้นเลข 3 อยู่แล้ว ก็ทำงานมาหลายปี ควรจะต้องมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแล้วบ้าง เช่น รถ บ้าน หน้าที่การงาน เงินเก็บอะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ จะได้ทำตัวถูกเมื่อถึงวันนั้นขอบคุณค่ะ
ตอบลำบากจังค่ะ เพราะคิดว่าน่าจะขึ้นอยู่กับข้อจำกัด โอกาสของชีวิต ความชอบ และสิ่งที่คุณมองหาในชีวิตด้วยค่ะ
หากคุณวัดความสำเร็จในชีวิตเป็นทรัพย์สิน ก็น่าจะต้องเริ่มผ่อนบ้าน หรือคอนโด ซื้อรถเป็นของตัวเอง มีเงินสดเก็บไว้ประมาณ 1/3 ของรายได้ มีเงินลงทุนในตลาดทุน หรือกองทุนต่างๆ มีประกันชีวิต ประกันสุขภาพ แต่งงาน มีลูก เก็บเงินไว้ให้ลูกเข้าโรงเรียนดีๆ... ถ้าคำถามของคุณ ถามถึงมาตรฐานทั่วๆ ไปของสังคมไทย ก็น่าจะเป็นอย่างนี้ค่ะ
แต่บางคน ก็วัดความสำเร็จในชีวิตเป็นการได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบ และเชื่อว่าต้องใช้ชีวิตให้เหมือนว่าวันนี้เป็นวันสุดท้าย เค้าก็จะใช้เงินไปกับสิ่งที่เค้าชอบ เช่นท่องเที่ยว บ้านอาจจะยังไม่ต้องมีก็ได้ แต่ต้องได้เที่ยวอย่างน้อยปีละห้าครั้ง อาจจะแต่งงาน แต่ไม่มีลูก หรือไม่ก็ไม่แต่งงาน อะไรแบบนี้...
หรือบางคน มีข้อจำกัดของชีวิต ว่าต้องใช้หนี้ที่คนในครอบครัวก่อขึ้น เมื่ออายุสามสิบ เค้าก็ยังไม่มีทรัพย์สินเป็นของตัวเองก็เป็นได้ค่ะ
สรุปว่าขึ้นอยู่กับเป้าหมายในชีวิตของคุณนะคะ... สำคัญที่ว่า วางเป้าหมายไว้ และทำเพื่อให้ไปสู่เป้าหมายนั้นค่ะ แต่ไม่ต้องเครียด ถ้ายังทำไม่ได้เมื่ออายุสามสิบ วันนี้ไม่ได้ วันหน้าก็ค่อยทำให้ได้ก็ยังได้ค่ะ ตราบเท่าที่ยังมีชีวิตอยู่
ขอบคุณคุณ Meesook นะคะ
เอาเป็นถามเพิ่มนะคะ ที่ผ่านมา เพื่อนๆ พี่ๆ มองย้อนไปตอนอายุ 30 มีอะไรที่เป็นความมั่นคงของชีวิตในตอนนั้นแล้วบ้างคะ???
กระเป๋าดีๆซักใบค่ะ เป็นชิ้นเป็นอันดีค่ะ ละเพื่อความมั่นคงในความรู้สึกค่ะ --"
ปล.ไร้สาระไปขออภัยด้วยค่า
มีใจ ครับ มีใจที่มั่นคงขึ้นครับ
อย่างอื่นเป็นแค่ของภายนอกครับ
มีพอประมาณแค่จำเป็นใช้ ไม่เดือดร้อน
ทำทุกอย่างอย่างเต็มความสามารถสร้างเหตุไว้ให้ดี ผลดี ๆ ก็ตามมาเองครับ :D
รู้สึกภูมิใจในตัวเอง ที่ทำมาหาเลี้ยงตัวเองได้ และยังแบ่งเบาภาระพ่อกับแม่ หลังจากเค้าเลี้ยงดูเรามาหลายปี
รู้สึกมั่นคงในตัวเอง รู้จักตัวเอง หาตัวเองเจอ รู้ว่าเราต้องการอะไร มากกว่าการเดินตามคนอื่น หรือหลงไปตามกระแสฮิตต่างๆ
เริ่มเข้าใจว่าความสุขในชีวิต คือการหาตัวเองเจอน่ะคะ
ส่วนสินทรัพทย์ ทรัพย์สิน ก็แค่พอมีบ้าง พอประมาณ ไม่สร้างภาระเกินตัวน่ะคะ แต่ก็ไม่ใช้ชีวิตบนความประมาท
อายุ 30 เป๊ะ...(สามสิบยังแจ๋วนะ)
เป็นแอร์ฯ มา 7 ปี...มีครบทุกอย่าง บ้าน รถ เงิน กระเป๋า นาฬิกา... อิอิ แต่ทว่า ไม่มีแฟนค่า.......
จะหาได้จากที่ไหนบ้างคะ??
อ้อ ลืมตอบคำถามเจ้าของกระทู้ ถ้ามองย้อนกลับไป เราเพิ่งเริ่มเก็บเงินจริงๆ จังๆ ตอนอายุ 27 28 เองมั้งค์ ก่อนหน้านั้นก็แบบใช้เยอะ เที่ยวเยอะ ซื้อนู้น ซื้อนี่เยอะ แต่พอมาถึงจุดๆ หนึ่งรู้สึกว่า ได้อะไรมาเกือบครบละ (เหลือแต่แฟนอย่างที่บอกอิอิ) แล้วรู้สึกว่าเราควรต้องเก็บเงินแล้วนะ เผื่อไว้ใช้อนาคตที่ไม่มีอะไรแน่นอนอ่ะค่ะ
เราว่าอายุขนาดนี้ถ้ามองจากเพื่อนๆ รอบตัวก็แล้วแต่คนนะคะ บางคนก็ไม่มีอะไรเลย บางคนเค้าก็เริ่มเก็บกันแล้วค่ะ ยิ่งพวกที่แต่งงานมีลูกจะเริ่มเก็บไว้ให้ลูกมากมาย...คนโสดก็ enjoy life ไปวันๆ แฮะๆ
55 ชอบค่ะ ชอบ ๆ หาได้จากที่ตรงไหนแล้วบอกด้วย จะได้ไปหามั่ง อิอิQuote:
Originally Posted by lukbua
ฮ่า ๆๆๆ ช่ายเระ... มีทุกอย่างแล้วแต่ขาดคุณแฟนแสนดี จะหาไงลาเนี่ย....
ขอตอบคำถามเจ้าของกระทู้หน่อย... เรา 28 นะ มีคอนโด รถ กระเป๋านิด ๆ หน่อย มีเงินเก็บบ้าง.. ที่ได้มาไม่ได้จากครอบครัวเลยนะ หาเช้ากินค่ำนั่นแหละจ้า.. ค่อย ๆ เก็บนะ.... เกิดแก่ไปไม่มีใครเลี้ยงอย่างน้อยก็มีที่อยู่เป็นของตัวเองไง ไม่ต้องพึ่งใคร..... เพื่อนเราหลายคนลงทุนด้วย พวกกองทุนอ่ะจ้า... แต่เราไม่กล้าเสี่ยงเลยฝากประจำโลด...แต่เงินส่วนใหญ่หมดไปกับกระเป๋าอ่า...เหอๆๆๆ
จริงๆ แล้วอย่างคุณทินีว่านะคะ แล้วแต่บุคคล โอกาส จังหวะชีวิต หลายอย่างค่ะ แต่ส่วนตัวแล้ว แต่งงานไว ทำงานมานานแล้วน่ะค่ะ แต่งงาน ยี่สิบสาม มีลูกยี่สิบห้า ตอนอายุสามสิบมีครบหมดแล้วค่ะ รถ บ้าน คอนโด ลูกสาวซึ่งก็โตแล้วอ่ะค่ะ ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตเรียบง่ายสบายๆ ไม่เครียด ทำงานของเราไปเรื่อยๆ มีเงินเก็บพอสมควร ประมาณนี้น่ะค่ะ ที่สำคัญอย่าเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นนะคะ เพราะบางทีถ้าคนอื่นมีมากกว่า เราอาจจะรู้สึกท้อถอย นะคะ เราก็เป็นตัวเรา ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง อย่างอื่นดีๆ จะตามมาค่ะ
จะตอบยังไงดีอ่ะครับ....
การดำเนินชีวิตคนเราต่างกัน ทั้ง ความคิดและอาชีพ ฯลฯ
ใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุดดีกว่าครับ
มีกิน มีใช้ ไม่เดิอดร้อน ใช้ชีวิตให้สนุก มีความสุขกับคนรัก
(ว่าแต่ คนรักเค๊าหากันที่ไหน) จะไปหามั่ง
(ตามกระแส)
30 เหมือนกัน... อิอิ... แนะนำดังนี้ครับ... คุณต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อนน่ะ... ว่าสิ่งที่คุณเรียกว่า "ความมั่นคง" สำหรับตัวคุณคืออะไร วางแผนไว้สำหรับ 5-7-10 ปีข้างหน้า...
- คุณต้องการมีบ้านเป็นของตัวเองไหม อยากมีบ้าน คอนโด ที่ดิน ตามกำลังของคุณ?
- หรืออยากมีทรัพย์สิน เงินเก็บ ทอง หุ้น กองทุนรวม สิ่งของ(กระเป๋า นาฬิกา เครื่องประดับ)?
- หรืออยากลงทุนอะไรที่เป็นของตัวเอง เพื่อสร้างความมั่นคงในชีวิต ที่จะสบายใจได้ว่าไม่ลำบากในอนาคต?
อะไรสักอย่างเหล่านี้ มันอยู่ที่ตัวคุณเองครับ ลองจัดลำดับดูว่าต้องการอะไรมากที่สุด เลือกให้ดีๆแล้วลุยเลยครับ ^^
สำหรับผมตอนนี้... นาฬิกา ทอง และเงินเก็บครับ ขออีกนิดให้ได้พอสมควรแล้วจะเริ่มหยอดกระปุกหาคอนโดไว้พักพิง (ตอนนี้เช่าอยู่-มีบ้านอยู่ ตจว. แล้วครับ)
ปล. พิมพ์เอง อ่านเอง... แล้วก็บ่นกับตัวเอง... แก่แล้วเว้ยเรา! (=*=)
ชอบคำตอบของคุณ meesook จ้า เราก็ว่าแบบนั้นเหมือนกัน
ถ้าสำหรับตัวเรา สมัยก่อนอายุ 27 ก็เฉยๆๆ อยากทำไรก็ทำคิดไม่ออก เงินทองใช้ๆไป ไม่เดือดร้อน เพราะมีงานทำ แถมไม่คิดว่าจาแต่งงานด้วย เพราะคาดว่าคงไม่มีใครมาขอ
จากนั้นต่อมา
บินไปบินมา ตอนนี้ 10 ปีเต็ม หลังจากเรียนจบทำงานไม่เคยอยู่เมืองไทยเลย ชีวิตร่อนเร่อยู่ 10 ปี
ในที่สุด..........มันก็ถึงเวลาหยุดอยู่กับที่สักที.......ตั้งหลักปักฐาน แต่งงานมา 1 ปีเต็ม รู้สีกชีวิตมีค่ามากขึ้น มีคนมาอยู่ข้างๆคอยเป็นห่วงตลอด
ทรัพย์สินเงินทอง ช่วยกันหา ช่วยกันคิด เหมือนเพื่อนสนิท............มีบ้าน มีรถ แทบจะไม่มีหนี้สินใดๆเลย........อยู่แบบสบายใจไปวันๆจริงๆ...อาจจะไม่ได้รวยอะไร แต่เรากะแฟนใช้ชีวิตเหมือนคนที่ retired แล้วอ่าค่ะ
ณ ตอนนี้ถึงรู้ว่าที่เรารอคอยมาตลอดมันอยู่ตรงนี้เองค่ะ..........ในใจเราตอบตัวเองได้ว่า นี่คือความมั่นคงในชีวิตของเรา อาจจะไม่ดีที่สุดถ้าเทียบกับคนอื่นๆ แต่เราพอใจในตรงนี้แล้วค่ะ
ตอนนี้อายุ 29 แล้ว
มีคอนโดเล็กๆๆ รถมอไซเล็กๆๆ
ทองนิดๆๆ ตังค์หน่อยๆๆ
ก้อมีความสุขดีน่ะค่อยๆๆเป็นค่อยๆๆไปน่ะค่ะ
จะเอาใจช่วย
เคยผิดพลาดมาเลยทำให้ชีวิตเซๆไปพักนึงตอนนี้ตั้งหลักได้แล้วว
กว่าจะถึง สามสิบ ก็อีกนานหลายปี ...อืมม..มม:rolleyes:นู๋คิดมะออกอ่ะก่ะ...
พอ ๆ เลิกแบ๊ว...
ชอบคำตอบลุงฮัทอ่ะค่ะ เรื่องจริงนะคะ
สิ่งที่เห็นชัดชัด คือมีจิตใจ มีอารมณ์ที่มั่นคงขึ้นค่ะ
ทำให้มีสติมากขึ้น เราว่าดีมากนะอันนี้....
เวลาเกิดปัญหาอะไรก็ตาม ทางออกมันจะเกิดได้ต้องมีสติ
อย่างไรก็ดี ปัจจัยแวดล้อมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ภาระหน้าที่ เรื่องราว และการใช้จ่ายในชีวิตก็ต่างกัน
เอาเป็นว่า มีพอกิน พอใช้ มีเก็บ มีใช้ในสิ่งที่ชอบ
มีพอจะเลี้ยงครอบครัว พ่อแม่ให้มีความสุขได้โดยลำพังตัวเองค่ะ
อันนี้ล่ะ เราว่ามั่นคงสุดแล้ว
เห็นด้วยกะคุณทินีว่ามันขึ้นอยู่กับเป้าหมายในชีวิตของแต่ละคน เฮียขอเสริมอีกหน่อยนะว่าการมีเป้าหมายในชีวิตเป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่ต้องไปเครียดกับมันมาก เพราะชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่เรากำหนดมันไม่ได้ ตัวอย่างเช่น ตัวเฮียเอง ทำงานมาหลายที่ และที่ปัจจุบันก้อคิดว่าจะทำไปนานๆจนเกษียณ กะว่าจะมีโน่นมีนี่ ซื้อนั้นซื้อนี่ แต่หารู้ไม่ วันนึงพวกฝรั่งเค้าติดสินใจย้ายฐานจากเมืองไทยไปเมืองจีนแทน เรยต้องตกงานประมาณกลางปี แรกๆก้อวูบไปเรย สิ่งที่เราตั้งเป้าหมายไว้อะไรหลายๆอย่างมันสั่นคลอนไปหมด ตอนที่รู้ตัวว่าจะต้องโดนออกจากงานก้อช๊อค รับไม่ได้ แต่มาคิดอีกที นิคือปัจจัยภายนอกที่เข้ามากระทบกะชีวิตของเรา ทำให้อะไรหลายๆอย่างที่เราตั้งเป้าหมายไว้มันไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ มานั่งคิดมากกับสิ่งที่ไม่ใช่เกิดจากตัวเรามันก้อไม่มีประโยชน์ ก้อเรยไม่เครียดทำใจได้แบบรวดเร็วทันใจวันรุ่งขึ้นก้อไปทำงานตามปกติ แล้วก้อค่อยมาคิดทบทวนวางแผนชีวิตใหม่ หาวิธีที่จะจัดการกับปัญหาที่มันกำลังมา
ตั้งใจกับเป้าหมายที่ตั้งไว้ ปล่อยวางกับความรู้สึกบ้างบางครั้งบางคราว ไม่ต้องไปยึดติดกับความรู้สึกบางอย่างมากนัก แล้วก้อตั้งสติ หาวิธีที่จะไปให้ถึงฝันที่ตั้งไว้
Quote:
Originally Posted by Meesook
ขึ้นเลขสาม มีเป้าหมายที่ชัดเจนขึ้นค่ะ ตอนนี้รอแต่โอกาสและจังหวะเท่านั้น ;)
ก่อนหน้านี้คือ หาความสุขใส่ตัวไปวัน วัน :D
30 แล้วมีอารัยมั้ง อืมลองดูเราเป็นตัวอย่าง(ที่ไม่ดี) หุหุ
1.มีรถ1คัน(ยังผ่อนไม่หมด
2.มีบ้าน(ก็จัดว่าไม่เล็กไม่ใหญ่...แต่ของพ่อซื้อให้และพ่อก็ผ่อนให้ตามเคย)
3.มีเสื้อผ้า,กระเป๋า,เครื่องสำอางค์ มากมาย...ถึงแม้คิดว่าจะหยุดซื้อก็ตาม
4.มีหนี้บัตรเครดิสอีกอื้อ(ใช้เองทั้งสิ้น)
-และท้ายสุดมีสามี(ป้ายแดง)ที่เก็บเงินเก่งสุดๆ แต่ไม่เคยเหลือเพราะต้องเลี้ยงดูภรรยา
ผู้น่าสงสาร(อย่างเรา)555
*หวังว่าคงเปงมุมมองที่เปงประโยชน์นะคะ อิอิ
กระทู้นี่ ทุกความเห็น สอบผ่านหมดเลย
คุณ จขกท ........ลองดูสิว่า สิ่งแรกที่เราอยากมีคืออะไร แล้วทำให้เป็นจริงนะค่ะ
เอาใจช่วยค่ะ
ถ้าตอบในแง่สัจธรรม อยากบอกว่า ความสุขค่ะ ไม่ได้จะมาธัมมะธัมโมนะคะ
แต่อายุ26แล้ว แต่รู้สึกว่าสิ่งที่คนทุกวัยควรจะมีคือความสุขอ่ะค่ะ ที่มาจากภายในจริงๆ
สิ่งนี้สำคัญกว่าแก้วแหวนเงินทองอีกค่ะ ถ้าอายุ30แล้วเข้าใจชีวิตและมีความสุข
กับสิ่งที่เรามีเราเป็นได้ และได้ตอบแทนพ่อแม่หรือผุ้มีพระคุณกับเราบ้าง แค่นี้น่าาจะพอแล้ว
แต่ถ้าตอบแบบทั่วๆไป คงต้องบอกว่าควรมีรถ มีบ้าน มีแฟน มีลูก แต่ถามจริงๆว่ามีสิ่งเหล่านี้
แต่ใจยังไม่มีความสุข มันก็คงไม่มีความหมายอะไรอ่ะค่ะ
อายุ 30 มาเกือบ 10 ปีเเล้วค่ะ ต้องใช้เวลานึกนานหน่อยว่าตอนนั้นเริ่มมีอะไรเป็นของตนเองบ้าง ที่เเน่ๆตอนนั้นไม่มี LV เลยซักใบเเถมยังไม่รู้จักอีกต่างหากค่ะ เข้าเรื่องดีกว่านะคะ ตอนอายุ 30 เราเพิ่งเรียนจบกลับมาจากญี่ปุ่นใหม่ๆเลยค่ะ กลับมาก็ซื้อรถด้วยเงินตัวเอง ที่ซื้อรถเพราะจำเป็นต้องใช้เนื่องจากบ้านอยู่รามอินทราเเต่ทำงานเเถวสามย่าน ตอนอายุ 30 ยังอาศัยอยู่กับคุณพ่อคุณเเม่ค่ะ เเล้วก็ยังไม่สนใจของฟุ่มเฟือยอะไรเลย ต่อมาอายุ 34 เเต่งงานค่ะ ย้ายมาอยู่กับสามีซึ่งเป็นบ้านของเค้าเอง อยู่กัน 2 คนก็เหงาบ้าง ลูกก็ไม่ยอมมาเกิดค่ะ ตอนนี้เเหละที่เริ่มสนใจของสวยๆงามๆเเพงๆเพราะไม่ต้องเก็บเงินให้ใคร ที่เคยใช้รถญี่ปุ่นก็เปลี่ยนเป็นรถยุโรปค่ะ กระเป๋า นาฬิกากลายเป็นยุโรปหมดเลย ที่กล้าใช้จ่ายมากขึ้นก็เพราะมีความมั่นคงในหน้าที่การงานมากขึ้นเเละก็มีเงินเก็บพอสมควรค่ะ สำหรับเจ้าของกระทู้เราว่าไม่ต้องซีเรียสว่าต้องมีอะไรบ้างเมื่ออายุ 30 นะคะ ความต้องการของเเต่ละคนไม่เหมือนกัน ถ้าไม่พร้อมก็ไม่ต้องรีบเพราะถ้ามีทรัพย์สินเยอะเเต่เป็นการผ่อนทั้งหมดก็จะเครียดเปล่าๆนะคะ ลองประเมินดูว่าเรารับภาระได้เเค่ไหนจึงตัดสินใจอีกครั้งค่ะ
;)เพราะใจมั่นจะดูแลตัวมันเองงัย:pQuote:
Originally Posted by hut2211
ขอบคุณทุกๆคนที่มาตอบและเอาใจช่วยนะคะ ก่อนอื่นต้องขอบอกว่ามาตั้งกระทู้นี้ก็เพราะว่านอยด์มากมายตามที่บอก อายุเลข 3 แล้วแต่ยังรู้สึกว่ายังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย (นอกจากกระเป๋า ฯลฯ 555...) เลยอยากรู้เพื่อเป็นแนวทาง และส่วนใหญ่ที่มาตอบก็คือหาคำตอบให้ตัวเอง แล้วทำตัวเองให้เป็นสุข มีสติ ดำเนินชีวิตแบบไม่ประมาทและทุกๆอย่างก็จะตามมาเอง ขอบคุณมากเลยค่ะ :)
เฮียฮ้อ จะบอกว่า "สิ่งที่แน่นอนคือสิ่งที่ไม่แน่นอน" ใช่มั้ยจ้ะQuote:
Originally Posted by hdogillusive
เฮ้อ เลยเลข 3 มาก็หลายปีแล้ว... เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับคุณทินีค่า ขึ้นอยู่กับว่าเป้าหมายในชีวิตของเราคืออะไร ทุกวันนี้มีครอบครัวที่มีความสุขมากๆ ก็ทำให้รู้สึกว่าเราประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วค่ะ
^^Quote:
Originally Posted by bebegirl567
^^^
คล้ายๆกันเลยจ้า...
1.มีรถ1คัน(ยังผ่อนไม่หมด
เหมือนกันเรร.ร.ร.รร...ย ตอนนี้ผ่อนได้ล้อกะเครื่องยนต์มาละ
2.มีบ้าน(ก็จัดว่าไม่เล็กไม่ใหญ่...แต่ของพ่อซื้อให้และพ่อก็ผ่อนให้ตามเคย)
มีคอนโด (ที่พ่อ-แม่ ซื้อให้) ...ซักวันมันจะกลายเป็นบ้าน...
3.มีเสื้อผ้า,กระเป๋า,เครื่องสำอางค์ มากมาย...ถึงแม้คิดว่าจะหยุดซื้อก็ตาม
โอ้ว !!! ใช่เลย
4.มีหนี้บัตรเครดิสอีกอื้อ(ใช้เองทั้งสิ้น)
-----------
-และท้ายสุดมีสามี(ป้ายแดง)ที่เก็บเงินเก่งสุดๆ แต่ไม่เคยเหลือเพราะต้องเลี้ยงดูภรรยา
ผู้น่าสงสาร(อย่างเรา)555
ส่วนสามี...ตอนนี้แค่วางเงินจองไว้ คงได้ถอยป้ายแดงอีกไม่นาน 5555++
***แค่มีงานทำมีเงินใช้ (ในยุคเศรษฐกิจแบบนี้) ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร
พ่อแม่อยู่สุขสบาย และมีคนรักที่แสนดี (ถึงจะเจ้าอารมณ์ไปหน่อยก็เถอะ)
สำหรับเราแค่นี้ก็มีความสุขที่สุดแล้วล่ะ***