รบกวนแนะนำจิตแพทย์ให้ด้วยค่ะ เป็นโรคซึมเศร้าค่ะ

มีใครเคยเข้าพบจิตแพทย์บ้างคะ ช่วยแนะนำจิตแพทย์ รพ.เอกชนในกรุงเทพให้หน่อยนะคะ มีอาการซึมเศร้า หมดกำลังใจในชีวิต รู้สึกว่าตัวเองไร้คุณค่า ร้องไห้ไม่มีสาเหตุค่ะ เมื่อจิตป่วย กายก็ป่วยตามไปด้วย ปวดหัว ปวดท้องไม่มีสาเหตุ
รบกวนด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

ไม่รู้จักจิตแพทย์หรอกค่ะ
แต่เข้ามาให้กำลังใจ
ขอให้คุณ bambi รู้สึกดีขึ้นเร็วนะคะ

เพื่อนเราก็เป็น..เห็นเค้าทานยา แล้วก็พยายามไปออกกำลังกาย..จะได้รู้สึกดีน่ะค่ะ
พอดีน้องเพื่อนเราเป็นจิตแพทย์น่ะค่ะ แต่เค้าอยู่ตจว.ค่ะ

สู้ๆค่ะ:D

อย่าอยู่คนเดียว พยายามหาคนคุยด้วยอ่ะครับ



ถ้าไปหาหมอเค๊าก็คงประมาณชวนเราคุย ชวนเราระบายความรู้สึกในใจออกมา


เป็นกำลังใจให้นะครับ


ขอให้รู้สึกดีขึ้นในเร็ววัน ไม่มีใครไม่เคยเสียใจและล้มครับ


สำคัญที่สุดคือเราต้องมองไปข้างหน้า อย่ามองกลับหลัง และคิดถึงแต่อดีต



สู้ๆนะ

** แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ

** ลองหากิจกรรมทำร่วมกับผู้อื่นไหมคะ

** หรือไม่ก็ลองไป ทำบุญ เลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆ จะได้รู้สึกดีขึ้น

** ไปออกกำลังกาย .... ปั่นจักรยาน ที่สวนรถไฟ

** อยู่กับธรรมชาติ .... ไปเที่ยว ต่าง จังหวัด ที่ธรรมชาติเยอะๆอะคะ

ปล. เอาใจช่วยนะคะ
ปล. สู้สู้ คะ :)

เพื่อนเดียเปนจิตแพทย์ค่ะ ไว้จะถามเค้าให้นะคะ
หรือจะให้เค้าแนะนำหมอเก่งๆให้ค่ะ

ทางที่ดีหาคนอยู่ด้วย หาอะไรทำให้ไม่คิดมากนะคะ
เพื่อนเดียคนนึงก้เป็นโรคนี้ค่ะ ตอนนั้นเค้าเป็นหนักมากเลย >"<
แต่ตอนนี้ ทานยา + หาหมอประจำ ค่อนข้างดีขึ้นแล้วค่ะ
แต่ก้ยังไม่หายขาด

เดียว่าเรื่องแบบนี้อยู่ที่กำลังใจ และตัวเราค่ะ
พยายามอย่าคิดอะไรมาก นึกถึงคุณพ่อคุณแม่ และคนที่รักเราเข้าไว้ค่ะ แล้วจะดีขึ้นเอง
สู้ๆนะค้า ^^

Ps. pm เบอร์โทรหมอไปให้นะคะ เพื่อนเดียไม่ใช่หมอที่เก่งมากนะคะ
แต่เค้าบอกว่า ขอเค้าคุยก่อน เพราะหมอแต่ละคนเก่งไม่เหมือนกัน คนละด้าน
ขอเค้า screen ก่อน ว่า จขกท ซึมเศร้า เพราะสาเหตอะไร ยังไง
แล้วเค้าจะแนะนำ หมอเก่งๆ ที่ถูกทางให้ค่า
Ps2. เพื่อนเดียจบจากศิริราชค่ะ คงแนะนำอาจารย์แพทย์เก่งๆศิริราชได้ค่ะ

เคยมีเพื่อนๆ คุณแม่เป็นค่ะ เค้าเคยไป รพ. หาหมอ ทานยาสารพัดอย่าง ทานแล้วก็นอน ลืมตาไม่ขึ้น พูดไม่ชัดแบบปากเบี้ยวๆ เราว่าไม่ค่อยโอเคเลยอ่ะ ตอนหลังเค้าไปเข้าวัดนั่งฝังธรรมะ ไปนั่งบ้านเพื่อน ทานข้าวนอกบ้าน หาคนคุยด้วย ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ลองดูนะคะ:D

ลองฟังเทศน์จากพระที่อธิบายง่ายๆ ดูมั้ยคะ? สวดมนต์ทุกวันก็ช่วยได้ ช่วยให้จิตใจนิ่งขึ้นได้น่ะค่ะ ถ้าสนใจหนังสือสวดมนต์ พีเอ็มมานะคะ จะส่งไปให้ และจะส่งหนังสือธรรมะที่ใช้ในชีวิตประจำวันให้ด้วยค่ะ

Quote:

---

Originally Posted by Meesook

ลองฟังเทศน์จากพระที่อธิบายง่ายๆ ดูมั้ยคะ? สวดมนต์ทุกวันก็ช่วยได้ ช่วยให้จิตใจนิ่งขึ้นได้น่ะค่ะ ถ้าสนใจหนังสือสวดมนต์ พีเอ็มมานะคะ จะส่งไปให้ และจะส่งหนังสือธรรมะที่ใช้ในชีวิตประจำวันให้ด้วยค่ะ

---

อยากให้ลองดูแบบที่พี่ทินีบอกครับ เป็นกำลังใจให้ครับ :D

เป็นกำลังใจให้นะคะ

หวังว่าคงจะผ่านพ้นไปได้ค่ะ

ไม่ว่าจะซึมเศร้าด้วยเรื่องอะไรก็ตาม

สู้ๆค่ะ

มาเปนกำลังใจให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ



พยายามคิดบวกเข้าไว้ค่ะ

เห็นไหมมีเพื่อน ๆ มาให้กำลังใจตั้งเยอะ หนูไม่ได้อยู่คนเดียวนะจ๊ะ สุู้สู้นะค่ะ:D

ชื่อ หมอ ปราโมทย์ สุขนิตย์ เก่งทางนี้มากค่ะเพราะญาติที่บ้านรักษาอยู่ค่ะ เป็นอาจารย์หมอที่รามาด้วยลองติดต่อดูนะค่ะ

เพิ่งเห็นข้อความที่คุณ bambi มาเพิ่มเติม ว่าคุณรู้สึกไม่มีค่า อยากบอกว่าทุกๆ คน มีคุณค่าในตัวเองค่ะ และไม่มีใครเทียบกับใครได้เลย คุณค่าของแต่ละคน ไม่เหมือนกันเลยค่ะ แต่มีคุณค่าแน่ๆ

มีเทียนไขเล่มหนึ่ง รู้สึกน้อยใจ ว่าตัวเองไม่มีค่าเลย เทียนไขรู้สึกต่ำต้อยมาก เมื่อมองดูพระอาทิตย์ เพราะพระอาทิตย์มีแสงในตัวเอง และแสงสว่างมากด้วย ใครๆ ก็ต้องมาพึ่งพาพระอาทิตย์ ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ หรือแม้แต่ดวงดาว และพระจันทร์

ส่วนเทียนไข ไม่มีแสงในตัวเอง ต้องพึ่งพาไม้ขีดไฟมาจุด แล้วยังแสงน้อยนิดเดียว... เทียนไขคิดว่า ถ้าให้ใครๆ เลือก ทุกๆ คนก็คงต้องเลือกพระอาทิตย์แน่นอน... หรือแม้แต่เทียบกับหลอดไฟ เทียนไขก็ยังดูด้อยค่ามากๆ อยู่ดี...

แต่พอถึงเวลากลางคืน พระอาทิตย์ลับไปแล้ว ปรากฏว่าไฟฟ้าดับ ผู้คนในบ้าน ก็ต่างวิ่งหาเทียนไขมาจุด เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ให้แสงสว่างได้... เทียนไขก็ได้รู้คุณค่าของตัวเองในตอนนั้น...

ทุกๆ คน ทุกๆ อย่างมีคุณค่าในตัวเองแน่นอนค่ะ ลองไปทำงานการกุศลดูมั้ยคะ ลองไปช่วยเหลือคนที่ต้องการความช่วยเหลือ แล้วคุณจะได้รู้สึกว่า คนที่ด้อยกว่า มีอีกเยอะค่ะ และคุณยังดีกว่าคนเหล่านั้นมากๆ

ยกตัวอย่างอีกเรื่องนึงแล้วกันนะคะ มีมูลนิธิแห่งหนึ่งดูแลเด็กที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายอยู่ ส่วนมากเด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง จะรู้สึกว่าตัวเองหมดความหมายแล้ว เพราะป่วย ทำอะไรไม่ค่อยได้ เด็กๆ เหล่านี้ ก็มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคซึมเศร้าสูงค่ะ

วันนึง ทางมูลนิธิก็พาเด็กที่เป็นมะเร็งนี้ ไปเยี่ยมเด็กตาบอด เด็กๆ ที่ป่วยเป็นมะเร็ง ก็ได้เข้าไปช่วยเด็กตาบอดในบางเรื่อง เช่น อ่านหนังสือนิทานให้ฟัง แล้วก็เล่นกันตามประสาเด็ก

พอกลับมาจากบ้านเด็กตาบอด เด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง ก็รู้สึกดีขึ้นมากๆ มีเด็กคนนึงพูดว่า "เรายังดีนะ แค่เป็นมะเร็งเอง แต่เราก็ยังมองอะไรๆ เห็น... ไม่เหมือนเด็กตาบอด น่าสงสารจังนะ" แล้วเด็กที่เป็นมะเร็งกลุ่มนั้น ก็เลิกสงสารตัวเอง และรู้สึกว่าตัวเองยังดีกว่าคนอื่น ไม่ได้แย่อย่างที่คิด...

ขอให้คุณ bambi รักตัวเองมากๆ นะคะ แต่ไม่ต้องสงสารตัวเองนะคะ เพราะคุณมีคุณค่าแน่นอนค่ะ...

เป็นกำลังใจให้นะคะ :)

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปเร็วๆ กลับมาสดใสเหมือนเดิมเร็วๆนะคะ
สู้ สู้ค่ะ

ที่เพื่อน ๆ แนะนำก็เป็นวิธีที่ดีนะคะ แต่ถ้ามีอาการขนาดคุณเจ้าของกระทู้เล่าคงต้องใช้ยาช่วยแล้วละค่ะ แต่เดี๋ยวนี้มียาใหม่ ๆ ทานแล้วจะช่วยปรับสภาพอารมย์ทำให้อาการดีขึ้นเร็วบวกกับกิจกรรมต่างๆ ที่เพื่อน ๆ แนะนำจะช่วยให้ดีขึ้นเร็วค่ะ ที่เห็นเก่ง ๆ ชำนาญเรื่องซึมเศร้าก็เป็นคุณหมอสมรัก ชูวานิชวงศ์ มีคลินิกอยู่แถวบางซื่อ ถ้าสนใจก็พีเอ็มติดต่อมานะคะ หายได้ค่ะ ไม่ต้องกังวลแต่ต้องรีบรักษาค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

สู้ สู้ ค่ะ

ขอน้อมรับคำแนะนำ แง่คิด มาคิดและปฏิบัติตามค่ะ

ขอบคุณมากๆๆค่ะสำหรับทุกความเห็น ทุกกำลังใจ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ น้ำใจที่มีให้คนที่กำลังอ่อนแอ ซาบซึ้งใจอย่างหาที่สุดมิได้ค่ะ

ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกว่าเราจะไม่อ้างว้างอีกต่อไป และมิตรภาพก็มีอยู่จริง

ขอบคุณที่ทำให้เรารู้สึกว่าไม่ไร้ค่าจนเกินไปนัก และเราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก

สุดท้าย.. ขอบคุณมากค่ะที่สละเวลาอันมีค่าให้กับมิตรผุ้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนคนนี้ค่ะ

สัญญาว่าจะเข้มแข็ง พรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้ค่ะ สู้ๆค่ะ

ไปวัดดีกว่าค่ะ ทำบุญ ทำสมาธิค่ะ แล้วอยู่กับเพื่อนๆ ครอบครัว

น่าจะ ดีขึ้นน่ะค่ะ

Quote:

---

Originally Posted by bambi

ขอน้อมรับคำแนะนำ แง่คิด มาคิดและปฏิบัติตามค่ะ

ขอบคุณมากๆๆค่ะสำหรับทุกความเห็น ทุกกำลังใจ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ น้ำใจที่มีให้คนที่กำลังอ่อนแอ ซาบซึ้งใจอย่างหาที่สุดมิได้ค่ะ

ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกว่าเราจะไม่อ้างว้างอีกต่อไป และมิตรภาพก็มีอยู่จริง

ขอบคุณที่ทำให้เรารู้สึกว่าไม่ไร้ค่าจนเกินไปนัก และเราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก

สุดท้าย.. ขอบคุณมากค่ะที่สละเวลาอันมีค่าให้กับมิตรผุ้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนคนนี้ค่ะ

สัญญาว่าจะเข้มแข็ง พรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้ค่ะ สู้ๆค่ะ

---

ดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ?


อยากจะบอกว่าความรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่มีค่าอะไรเลย

เป็นเพียงความคิดที่เราบอกตัวเองเท่านั้นครับ

คุณค่าของตัวเราเองไม่ได้หายไปไหน

เวลาจะพิสูจน์สิ่งนั้นเอง


ยิ้มไว้น๊า ผมก็เคยตกอยู่ในความรู้สึกต่ำต้อยไร้ค่าเหมือนกัน


แต่มาคิดเข้าจริงๆ มีคนที่เห็นค่าของเราอีกตั้งเยอะครับ


คุณไม่ได้สู้อยู่ตัวคนเดียวหรอกครับ ยังมีคนอื่นที่แย่กว่าเรา หรือกำลังต่อสู้กับเวลาที่ยากลำบากนี้เช่นกัน



เข้มแข็งนะครับ !!


^____^

เห็นด้วยคะ ว่ายิ้มเข้าไว้ ความรู้สึกจะดีขึ้น

แม้ฝืนยิ้ม ก็ยังช่วยให้ใจหดหู่น้อยลง ลองดูนะคะ

อีกวิธีนอกจากจะปรึกษาหมอแล้ว ลองหาทำสิ่งที่ตัวเองชอบ อะไรก็ได้ จะช่วยให้การดำเนินชีวิตมีคุณค่าขึ้นไหมคะ

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ สู้ๆ ค่ะ

มาเปนกำลังใจให้ค่ะ:D

เป็นกำลังใจให้คุณ Bambi นะคะ

เข้ามาส่งกำลังใจอีกคนค่ะ
เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองเน๊อะ...ในนี้เพื่อนเยอะออก:D

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ทุกอย่างต้องมีทางแก้ค่ะ สู้ๆนะคะ :)

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ

ลิเองก็เคยประสบกับตัวเอง เลยเข้าใจอาการดีว่าเป็นยังไง
ครอบครัว และตัวเราเอง ช่วยเราให้พ้นจากสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ได้ดีที่สุดค่ะ

ให้กำลังใจตัวเอง ให้เวลากับตัวเอง เวลาที่คิดทบทวน ไม่ใช่เวลาที่คิดจมอยู่แต่เรื่องเดิม ๆ ปัญหาที่กำลังเกิด

วันนี้หลังจากเราผ่านไปได้ วันหน้าหากเราจะต้องเจอเรื่องเลวร้ายอีก เรื่องใหม่มันก็แค่ ความเลวร้ายส่วนต่าง ที่เราต้องผ่านมันไปให้ได้ เหมือนที่เคยทำได้ แค่นั่นเอง

ในปัญหา ก็ยังมีคุณค่า มีบทเรียน มีสิ่งดี ๆ ให้กลับมา ในปัญหาไม่ได้ให้เราแค่ความเศร้า ความทุกข์ใจ เพียงเราค่อย ๆ ใช้เวลากับมัน รู้จัก และเข้าใจกับมัน ปัญหาก็จะเป็นทางแก้ไขในตัวของมันเอง

ลองดูนะคะ ทุกคนต่างมีวิธีที่แตกต่างกันออกไป ลิเชื่อว่าวันนึงคุณจะคนพบวิธี พบทางที่เหมาะกับคุณด้วยตัวของคุณเอง ถึงวันนั้นคุณจะรู้สึกภูมิใจที่ตัวเองผ่านมันมาได้ และในที่สุดปัญหาก็จะไม่ใช่เพียงแค่ปัญหา

ที่พูดมาไม่ใช่เพียงคำสวยหรู แต่เป็นคำพูด ความรูสึกจากใจ จากคนที่เคยประสบ และมีอาการอย่างเดียวกัน จึงอยากมาแชร์ความรู้สึก มาให้กำลังใจ

ลิ และทุก ๆ คนที่แวะมาต่างก็เชื่อว่าคุณสามารถทำได้นะคะ ถ้าใจเราว่าได้ ไม่มีอะไรยากเกินไปจริง ๆ

เราเคยอ่านน่ะ เรื่องโรคซึมเศร้ามันเป็นโรคที่เกิดจากความรู้สึกที่เราไม่เคารพตัวเอง คิดว่าตัวเองด้อยค่า อาจเกิดขึ้นจากเหตุการณ์แรงๆในชีวิต หรือคิดไปเอง เพราะชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น

ขอแนะนำให้คุณ จขกท ลองสำรวจตัวเองว่าอะไรในใจมันทำให้คุณรู้สึกอย่างนี้ เอาแบบอย่าโกหกตัวเอง แล้วแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ อย่าคิดทางลบว่ามันเป็นไปไม่ได้ ทำไมความโชคร้ายมันต้องเกิดขึ้นกับฉัน ขอบอกทุกคนโชคร้ายทั้งนั้นแหละ ถ้าเขาคิดว่าเขาโชคร้ายหรือไม่มีความสุข คนมีความสุขอยู่ที่ไหนก็มีความสุข นั่งรถเมล์ก็มีความสุขได้ เข้าไปดูของของคนอื่นในเว็บ SBN ก็มีความสุขได้แม้ตัวเองไม่มี:)

ทางแก้เช่นว่า ปัญหาคือ เราจน แก้โดย จนแต่เงินแต่ไม่จนน้ำใจ ผลที่ได้ เพื่อนฝูงเยอะแยะ

ขอแนะนำหนังสือชื่อว่า บนปากเหว ของ คุณอ้อม อิศริยา เค้าก็เคยเป็นโรคซึมเศร้าแบบใกล้บ้าแล้ว พอดีไปรักษาหายที่แคนาดาเลยมาแชร์ประสบการณ์ผ่านการเขียน

แนะนำอีกหน่อย หนังสือสร้างความมั่นให้ตัวเอง ของ คุณ บัณฑิต อึ้งรังษี ที่เค้าเป็นวาทยากร มี 3 เล่มที่เค้าเขียนออกมา อ่านแล้วจะกลายเป็นคนมั่นมาก

แล้วก็หนังสือมองโลกในแง่ดี เข็มทิศชีวิต ตอนนี้มี 2 เล่ม ของคุณฐิตินาถ เปลี่ยนความคิด...ชีวิตเปลี่ยน ของคุณเหมียว

เราอ่านแล้วก็รู้สึกชีวิตมีความสุขขึ้นเยอะเลยนะ

จุดจบของมนุษย์ทุกคนสุดท้ายก็ต้องตาย เราขอให้ คุณ จขกท เลือกหนทางไปสู่จุดนั้นโดยใช้ทางที่มีความสุขนะคะ อย่าเสียเวลาซึมเศร้ากับสิ่งที่ไม่มีตัวตนเลยค่ะ ทุกสิ่งในโลกนี้ไม่มีอะไรจริงๆหรอกค่ะ มันเกิดแล้วก็ดับไป

แค่อยากมาเป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ..
>>หายไวๆนะค่ะ..

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ เราเป็นแม่บ้านหลังจากส่งลูกเสร็จว่างงง PM มาคุยแก้เหงาได้นะ

เคยเกือบเป็นนะคะโรคนี้ มีอาการแย่ๆทางใจอยู่เหมือนกัน

ลองไปหาซื้อหนังสือชื่อ the top secret อ่านดูนะคะ หาซื้อตามร้านใหญ่ๆเช่น ซีเอ็ด

หนังสือเล่มนี้ช่วยให้พี่มีมุมมองที่ต่างไปจากเดิม มองตัวเองและสิ่งรอบตัวดีขึ้นกว่าเดิม
ช่วยได้ในระดับนึงเหมือนกันนะ แต่ก็ต้องอยู่ที่ใจเราเองและคนรอบข้างด้วย

ส่วนจิตแพทย์ น้องสาวรู้จักค่ะ ถ้าสนใจเดี๋ยวพี่ติดต่อให้นะคะ

น้องหมอคนนี้เคยแนะนำอาจารย์หมอที่ รพ. พญาไทให้ แต่ในที่สุดพี่ก็ไม่ได้ไป พอดีมาอ่านหนังสือเล่มนี้ก่อน รู้สึกดีขึ้น จัดการกับตัวเองได้ในระดับนึงก็เลยไม่ได้ไปหาหมอจ้ะ


สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ;)

Quote:

---

Originally Posted by bambi

ขอน้อมรับคำแนะนำ แง่คิด มาคิดและปฏิบัติตามค่ะ

ขอบคุณมากๆๆค่ะสำหรับทุกความเห็น ทุกกำลังใจ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ น้ำใจที่มีให้คนที่กำลังอ่อนแอ ซาบซึ้งใจอย่างหาที่สุดมิได้ค่ะ

ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกว่าเราจะไม่อ้างว้างอีกต่อไป และมิตรภาพก็มีอยู่จริง

ขอบคุณที่ทำให้เรารู้สึกว่าไม่ไร้ค่าจนเกินไปนัก และเราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก

สุดท้าย.. ขอบคุณมากค่ะที่สละเวลาอันมีค่าให้กับมิตรผุ้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนคนนี้ค่ะ

สัญญาว่าจะเข้มแข็ง พรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้ค่ะ สู้ๆค่ะ

---

ดีแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้อีกคน คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ไห้มากๆนะค่ะเพราะท่านเป็นคนที่รักเรามากที่สุดในโลก อย่าคิดว่าตัวเองไร้ค่า ถ้ามีเวลาว่างมากลองไปอ่านหนังสือให้กับคนพิการตาบอดหรือช่วยสอนหนังสือให้กับน้องๆที่ด้อยการศึกษาดีมั้ยค่ะ พี่เชื่อว่ายังมีอีกหลายๆที่ที่ต้องการคนที่มีความรู้อย่างน้องค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะสู้ๆๆ ;)

อยากแนะนำ อ.ปรัชญา ปิยะมโนธรรมอ่ะค่ะ คือ เราเคยมีความรู้สึกแบบเจ้าของกระทู้ ซึ่งเราทำงานฝ่ายพัฒนาบุคลากร ก็เลยเชิญอาจารย์มาบรรยายเรื่อง Problem solving and Decision making อาจารย์ให้ข้อคิดและคำแนะนำดีๆ ในหลายๆ เรื่อง มันโยงมาถึงสภาพจิตใจที่เราเป็นอยู่ ก็พยายามเอาวิธีคิดอาจารย์มมาใช้ ทุกวันนี้ เราดีขึ้นมาก แต่ไม่ทราบเหมือนกันว่าคลีนิคอาจารย์อยู่ที่ไหน รู้แต่ว่าอาจารย์เป็นอ.ประจำภาควิชาจิตวิทยาที่ ม.รามฯ อ่ะค่ะ (search ใน net ก็เจอประวัติอาจารย์ค่ะ ถ้าสนใจก็ลองดู)
แต่เท่าๆ ที่ฟังอาจารย์เล่าวิธีการรักษา ก็คือ ชวนคุยให้คนไข้สบายใจ ชวนคุยหาสาเหตุที่เค้าป่วยทางจิตอ่ะค่ะ แต่สิ่งนึงที่อยากจะแนะนำ คือ อย่าไปปรึกษากับคนที่ไม่เข้าใจปัญหาเรา เพราะเค้าแนะนำ สิ่งที่ไม่ถูกต้อง แนะนำตามประสบการณ์ไม่ใช่หลักการซึ่งมันอาจใช้กับบางคนไม่ได้ อาจทำให้สภาพจิตใจเรายิ่งแย่ค่ะ
สู้ สู้ ค่ะ

เป็นกำลังใจให้มากๆเลยนะคะ ขอให้ผ่านไปให้ได้ และขอให้คุณ bambi คิดเสมอว่ามีทุกข์ก็มีสุข ความทุกข์จะแวะเวียนมาทักทายเราทุกคน อยู่ที่เราจะผ่านมันไปให้ได้ ไม่มีใครทุกข์อยู่ตลอด สู้ๆนะคะ

ก่อนอื่นขออนุญาตแนะนำเวปไซด์ให้นะคะ www.thaimental.com
ที่นี่จะมีจิตแพทย์มาตอบคำถามค่ะ

ยังไงเราก็ขอร่วมให้กำลังใจคุณ Bambi ด้วยนะคะ
อย่าให้ตัวเองว่างเกินไปนะคะ พยายามหากิจกรรมทำ ออกกำลังกาย ถักโครเชต์ นิตติ้งเพลินๆ นะคะ

ขอให้หายดีขึ้นนะคะ :p:p
สู้สู้ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะค่ะ ก่อนอื่นเลย ควรจะอยู่กับธรรมชาติค่ะ อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ นั่งสูดอากาศให้สดชื่นนะค่ะ ถ้ายังไม่ดีขึ้น ก็ไปหาหนังตลกมาดูนะค่ะ ดูไปเลยค่ะ ตลกฮา ๆ หนังไทย หนังฝรั่ง และพยายามอ่านหนังสือที่เป็น Self-improvement ค่ะ ส่วนตัวชอบเล่มนึงมากค่ะ นั่นคือ What to say when you talk to yourself ค่ะ เป็นหนังสือที่ดีมาก ๆ ค่ะ มีคนแนะนำมาให้อ่าน ชอบมาก ๆ เลย ไม่แพงด้วยค่ะ ลองไปหาใน Amazon นะค่ะ คือ ตอนนั้น เราอยากปรับ Attitude ของเราให้เป็นคนคิดบวกค่ะ แล้วหนังสือเล่มนี้ช่วยได้มากค่ะ อยากแนะนำเจ้าของกระทู้นะค่ะ

แต่ถ้าทำตามนี้แล้วไม่หาย คงต้องไปหาหมอแล้วละค่ะ เพราะมีเพื่อนที่ไม่สนิทเท่าไหร่เคยเป็น เค้าบอกว่า เป็นกรรมพันธุ์ เป็นกันทั้งครอบครัวเลย แต่ไม่ทราบนะค่ะว่า เค้าไปหาที่ไหนค่ะ

ขอให้ใจตัวเราเองเข้มแข็งก่อน อาจดูยากนะค่ะ แต่เชื่อสิไมนานเราจะชนะใจตัวเองได้(เหมือนอยากมีหน้าท้องแบนๆ ก็ต้องงดข้าวเย็น+ซิส อัพ บ่อยๆ มันเป็นเรื่องที่ฝืนใจทำ แต่ถ้าฝืนใจได้ เราก็จะมีหน้าท้องแบนๆ นะค่ะ) คุณต้องให้กำลังใจตัวเองเยอะๆ รักตัวเอง อย่าคิดมาก นั่งสมาธิช่วยได้มาก นึกดูว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ แล้วคิดกลับกัน มองปัญหาต้องมองทั้งสองด้าน ทุกอย่างมีเหตุผลของมัน มองโลกในแง่ดี(ยิ่งคิดบวก ยิ่งสวยขึ้น) หรือ อ่านหนังสือ ซีเคร็ด(แมกกาซีน) ไม่ได้โฆษณาแต่อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นจริงๆ
สู้ สู้ นะค่ะ:o

โรคซึมเศร้า เกิดจากความไม่สมดุลของสารเคมีในสมองนะคะ ถ้าเป็นโรคนี้จริงๆธรรมะก็ช่วยมะค่อยได้แล้วค่า แต่ถ้าเป็นซึมเศร้าชั่วคราว เฉียบพลัน จากการสูญเสียชีวิตของคนใกล้ชิด อกหัก รักคุด ปัญหารุมเร้านี่ต้องธรรมะค่ะ ถ้าเป็นซึมเศร้าจริงๆต้องพบหมอนะคะ มียาที่ช่วยปรับสมดุล และต้านเศร้าค่ะ ไม่แนะนำให้อยู่คนเดียวเด็ดขาดค่ะ ให้อยู่กับคนที่ active มองโลกแง่บวกนะคะ ทำกิจกรรมมากๆเพื่อดึงความสนใจออกจากความรู้สึกเศร้า อาจเล่นเกมส์ง่ายๆ หรือ ไปทำกิจกรรมช่วยเหลือคนที่ด้อยโอกาสต่างๆ น่าจะดีขึ้นนะคะ ด้วยความเป็นห่วงค่า

เอาใจช่วยค่ะ เป็นกำลังให้นะคะ สู้ๆ

เข้ามาให้กำลังใจ จขกท. ค่ะ เราเองเป็นคนเครียดง่าย มีหลาย ๆ เรื่องมาทำให้ปวดหัวบ่อย ๆ โชคดีที่ได้อยู่บ้านบ่อยขึ้น คุยกับพ่อแม่ทุกวัน ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาก ๆ ค่ะ วันหยุดก็ปลูกต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ ตัดหญ้า ทำโน่นทำนี่ หายเครียดไปเยอะเลยค่ะ

สู้ ๆ นะคะ

Quote:

---

Originally Posted by orange

เคยมีเพื่อนๆ คุณแม่เป็นค่ะ เค้าเคยไป รพ. หาหมอ ทานยาสารพัดอย่าง ทานแล้วก็นอน ลืมตาไม่ขึ้น พูดไม่ชัดแบบปากเบี้ยวๆ เราว่าไม่ค่อยโอเคเลยอ่ะ ตอนหลังเค้าไปเข้าวัดนั่งฝังธรรมะ ไปนั่งบ้านเพื่อน ทานข้าวนอกบ้าน หาคนคุยด้วย ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ลองดูนะคะ:D

---

อาการของคนไข้ที่เล่ามา ว่ามีอาการลืมตาไม่ขึ้น พูดไม่ชัด ปากเบี้ยว คิดว่าเกิดจาก side effect ของยาค่ะ ซึ่งอาการเช่นนี้ไม่ได้เกิดกับยารักษาโรคกลุ่มที่มีอาการทางจิตทุกตัว จะมีก็เฉพาะยาบางตัว ที่รักษาบางโรคเ่ท่านั้น ซึ่งหากมีอาการเกิดขึ้น สามารถพบแพทย์เจ้าของไข้ เพื่อที่จะปรับขนาดของยาใหม่ หรือเปลี่ยนยา ทำให้อาการพวกนี้ลดลง และหายไปได้ค่ะ

Quote:

---

Originally Posted by moomaam

โรคซึมเศร้า เกิดจากความไม่สมดุลของสารเคมีในสมองนะคะ ถ้าเป็นโรคนี้จริงๆธรรมะก็ช่วยมะค่อยได้แล้วค่า แต่ถ้าเป็นซึมเศร้าชั่วคราว เฉียบพลัน จากการสูญเสียชีวิตของคนใกล้ชิด อกหัก รักคุด ปัญหารุมเร้านี่ต้องธรรมะค่ะ ถ้าเป็นซึมเศร้าจริงๆต้องพบหมอนะคะ มียาที่ช่วยปรับสมดุล และต้านเศร้าค่ะ ไม่แนะนำให้อยู่คนเดียวเด็ดขาดค่ะ ให้อยู่กับคนที่ active มองโลกแง่บวกนะคะ ทำกิจกรรมมากๆเพื่อดึงความสนใจออกจากความรู้สึกเศร้า อาจเล่นเกมส์ง่ายๆ หรือ ไปทำกิจกรรมช่วยเหลือคนที่ด้อยโอกาสต่างๆ น่าจะดีขึ้นนะคะ ด้วยความเป็นห่วงค่า

---

ตามด้านบนเลยค่ะ ควรจะพบจิตแพทย์ เพื่อวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าจริงหรือไม่ หรือเป็นแค่อาการซึมเศร้า เพราะหากเป็นแค่อาการซึมเศร้า เมื่อปัญหาคลี่คลาย อาการก็จะค่อยๆหายไป

แต่หากเป็นโรคซึมเศร้า ก็จะมีการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ทั้งทางร่างกายและจิตใจด้วย ทำให้การทำกิจวัตรต่างๆแย่ลง จำเป็นต้องได้รับการรักษาค่ะ

และอีกอย่างคือ ต้องวินิจฉัยแยกจากโรคในกลุ่มที่อาการคล้ายๆกันค่ะ เพื่อที่แพทย์จะได้วางแผนในการรักษาและให้ยา

ต่ายมีเพื่อนเป็นจิตแพทย์ อยู่ รพ.รามาค่ะ แต่ไม่ได้เป็นถึงขั้นอาจารย์หมอ เป็นแค่ fellow :D ยังไงถ้าสนใจจะแนะนำให้นะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ โรคนี้รักษาหาย แต่ต้องใช้เวลา และกำลังใจทั้งจากตัวเองและคนรอบตัวค่ะ :D