เฮ้อออออออ !!!! ขอถอนหายใจยาวๆกับการเดินทางกลับบ้านครั้งนี้
แวะมาแจ้งเพื่อนๆที่ให้กำลังใจมาตลอดนะคะ ขอบคุณทุกๆคนมากๆ นะคะ
เครืองออกตี 2 ตามเวลา ที่ Guilin ถึงอู่ตะเภาประมาณ ตี 3 ครึ่ง
เห็นสนามบินแล้ว ความรู้สึกแรก เหมือนไม่ได้อยู่เมืองไทยเลยค่ะ
เหมือนอยู่ค่ายอพยพ เหมือนอยู่ในภาวะสงคราม มีเตียงรักษาพยาบาล
มีคนป่วย มีคนรอรับการรักษา ต่างชาตินอนกันเกะกะ ตามพื้น เศร้าค่ะ
คิดว่าจะถ่ายรูปมาให้ดู คุณสามีดันไม่ได้ชาร์แบทกล้อง เลยอดค่ะ
ถึงโรงแรมดุสิต พัทยา ประมาณเกือบๆ ตี 5 ทีแรกคิดว่าจะขับรถไปอยุธยาเลย
จาไปแวะหาคุณแม่อ่ะค่ะ แต่เนื่องจากอดนอนมาทั้งคืน ก็เลยตัดสินใจนอนพัก
ที่ดุสิต พอบ่ายสองก็เริ่มออกเดินทางต่อ นอนอยุธยา 1 คืน
เมื่อวานนี้ขับรถจากอยุธยา กลับมาเชียงใหม่ ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
ตั้งใจว่าถึงบ้านจะรีบมาแจ้งเพื่อนๆ ปรากฏว่า สายชาร์ทคอม หาย เฮ้อ!!!
วันนี้เลยต้องไปถอยมาใหม่ เพิ่งจะได้ออนไลน์ นี่แหละค่ะ
ตอนเช้าไปหาคุณหมอเพื่อนตรวจครรภ์ น้องแข็งแรงดี
คุณหมอได้สอบถามถึงเรื่องที่ต้องติดอยู่เมืองจีน ก็คุยกันสนุกสนาน
แต่พอคุณหมอรู้ว่าขับรถจากอยุธยา มาเชียงใหม่เองเท่านั้นแหละ โดนซะ
คุณหมอบอกว่า "ไม่ใช่อายุ 24 นะคุณน้ำ พอแล้ว หมอไม่ให้บินแล้วนะ"
ก็รับปากคุณหมอไปเรียบร้อย
ยังงัยซะก็มาถึงบ้านเรียบร้อย ขอบคุณเพื่อนๆที่เป็นห่วง เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
