Printable View
เป็นน้องใหม่นะคะ แบบว่าเห็นในนี้อบอุ่นกันดีจัง เลยอยากขอปรึกษาค่ะ
คือว่าเลิกกับแฟนได้มาสองปีแล้วแต่ทุกวันนี้ยังนอนร้องไห้คิดถึงเค้าอยู่เลยค่ะ เพราะกับแฟนคนนี้ก้อคบกันนานมากจนเกือบจะแต่งงานอยู่แล้วแต่มีอันต้องเลิกรากันไป
ใครเคยเจอเหตุการณ์ที่คบกับแฟนจนจะแต่งงานแต่อยู่ๆก้อมีเรื่องให้ต้องเลิกรากันไปแบบนี้บ้างมั้ยคะ
ทุกวันนี้รู้สึกทำใจรับไม่ได้เลย ไม่คิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเองค่ะ:(
อยากบอกว่าให้รักคนที่ควรรัก ไม่เสียใจกับคนที่ไม่ควรเสียใจค่ะ
ก็เข้าใจนะคะว่าความเสียใจมันห้ามไม่ได้ แต่มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติอ่ะค่ะ
เชื่อว่าทุกคนก็ต้องเคยอกหัก เพียงแต่อย่าซ้ำเติมตัวเองและยอมรับอย่างเข้าใจ
ไม่ดิ้นรนที่จะหายเสียใจแต่รับรู้และยอมรับความจริง แล้วในที่สุดความเสียใจก็จะจางหายไปค่ะ
ลิเองก็เคยเจอเรื่องที่เสียใจแบบมากๆเหมือนกันค่ะ อาจจะไม่ใช่เรื่องความรักเหมือนคุณchanel gal
แต่ตอนนั้นก็จำได้ว่าตัวเองเสียใจมาก แต่มันก็ผ่านไปได้อ่ะค่ะ เลยได้เรียนรู้ว่าทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราในที่สุดมันก็จะผ่านไปได้ค่ะ จริงๆนะคะ:)
ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบ จขกท.ค่ะเพราะรักตัวเองมากเกินไป
คู่กันแล้วไม่แคล้วกันค่ะ แต่ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ
ความเสียใจมันคงห้ามกันไม่ได้ แต่เดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไปได้ค่ะ
อย่าไปคิดถึงเค้าให้มาก
อย่าร้องไห้ทุกคืน
เพราะมันคงยากหากบอกให้ หยุดคิดถึงเค้า
ทำอะไรเพื่อตัวเองมากขึ้น
รักตัวเองมากขึ้น
ให้โอกาสใหม่ๆ กับตัวเองนะคะ
ซักวันทุกอย่างก้อดีขึ้นค่ะ
ที่สำคัญ เรื่องดูแลตัวเองนี่ ห้ามปล่อยเด็ดขาด
เวลารักษาใจครับ
เหอ เหอ
แต่ไม่เคยเป็นครับ เพราะมีแต่ ฉาวๆๆ ห้อมล้อม กร๊ากกกกกกกกก
B'cos now what u all busy with is thinking of him and everything form the past.
I recommend u find sth just to keep u busy with like studying, shopping, making DIY stuffs, cooking, hanging our with bff whatever. I always writing thesis when I can't make up my mind. It always takes all of my time and keep my busy even in my dream.
if u can do that at least for 2 weeks, 50% of ur feeling for him will go and if u can just do it for a month, 99% will go. After that u just get going.
It won't be difficult. Just find sth u love to do and u can do it well to keep u busy. Always works.
เคยเป็นค่ะ เรื่องสมัยเรียน ยังไม่ถึงขั้นจะแต่งงาน แต่แพลนนู่นแพลนนี่ด้วยกันเยอะมาก เสียใจเป็นหลายปีเลยค่ะ 6 เดือนแรก ลืมตาตื่นขึ้นมาก็น้ำตาไหลก่อนเลย ก็พยายามทำใจแล้วก็ทุ่มเทกับการเรียน พ่อแม่ เพื่อนๆ จนกระทั่งทำงาน.... ไร้คู่อยู่นาน มันทำใจไม่ได้น่ะค่ะ ถ้าจิตว่างเมื่อไรแล้วเผลอคิดถึง ก็น้ำตาร่วงเลย ก็คอยบอกตัวเองว่าอย่าไปยึดติดกับอดีต ให้มองไปข้างหน้าดีกว่า ไม่มีอะไรเป็นของเรา แล้วคนถ้าไม่ใช่คู่กัน สุดท้ายก็คงเลิกรากันไปอยู่ดี แล้วอยู่ดีๆวันนึงนั่งคิดเรื่องเค้า เฮ้ย ไม่เศร้าแล้วอ่ะ รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก พอเศร้ามากๆถึงจุดนึงมันคงชาชินทำใจไปได้เอง ตอนนี้ไม่ร้องไห้แล้วค่ะ นึกถึงเรื่องเก่าๆ แล้วก็ยิ้มได้แล้ว เรื่องทำใจให้หายเศร้าเนี่ยมันอยู่ที่เวลา และสไตล์ของแต่ละคนนะคะ ถ้า 2 ปี แล้วยังไม่เลิกเศร้าเนี่ย ต้องลองเปลี่ยนบรรยากาศครั้งใหญ่ดูค่ะ เราลองมาหลายวิธีแล้วค่ะ ถึงขั้นลองไปเที่ยวคนเดียวด้วย
ทุกวันนี้มีคนแสนดีรู้ใจอยู่ข้างๆแล้วค่ะ ถ้าวันนั้นไม่เลิกกับเค้าคนนั้น คงจะไม่มีความสุขเท่าวันนี้ มองไปข้างหน้านะคะ ค่อยๆทำใจไป จะสุขจะทุกข์อยู่ที่ตัวเราเองนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
พี่เคยค่ะนานมาแล้วสมัยจบใหม่ๆ วางแผนอะไรๆทุกอย่างตกแต่งเรือนหอ (บ้านเค้า) แล้วแพลนเรื่องลูกเรียบร้อย ว่าแต่งแล้วจะมีเลย แล้วเค้าจะให้พ่อแม่เค้าไปสู่ขอ แต่ท้ายสุดก้อ ตกสวรรค์เพราะแม่เค้าอยากให้แต่งงานกับคนอื่นที่รวยกว่าบ้านเรา ไม่ยอมไปขอเรา พูดต่อหน้าเลยว่าอยากให้แต่งกับคนที่เค้าหาให้มากกว่า(ตอนที่คบกันแม่เค้าก้อเฉยๆ ไม่ยินดียินร้ายอะไรคงไม่คิดว่าลูกเค้าจะจริงจังกับเรามั่งแต่ป๊าเค้าโอเคตามใจลูกทุกอย่าง) อะโฮ้ย..ชีช้ำที่สุด แต่ท้ายสุดก้อผ่านไปด้วยดี จำได้ว่าน้ำหนักลด 5 กิโลภายในหนึ่งเดือน (อันนี้ชอบมาก) ตอนนั้นออกไปหาเพื่อนทุกวัน แล้วทำตัวสวยตลอดไม่เคยปล่อยตัวโทรม แล้วตอนนี้ก้อได้ข่าวว่าแฟนเก่าเราก้อยังไม่แต่งงานเลยแต่กลับไปติดเด็กเชียร์เบียร์เลี้ยงดูกันอยู่ ถูกใจหม่าม๊าเค้าล่ะ ;)
เพราะฉะนั้นอย่าคิดว่าขาดเค้าแล้วอยู่ไม่ได้เป็นความคิดที่ งี่.........ที่สุดต้องทำตัวให้สวยให้เค้าเสียดายว่าที่เค้าทิ้งเราไปนะเราไม่รู้สึกอะไรเลย อย่าปล่อยตัวโทรม แล้วหาคนใหม่ให้ได้ดีกว่าเค้า ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะจ้ะ :p
หมั่นไส้น้องนพ ที่บอกว่าสาวๆล้อมรอบนั่นคือเวลาไป ซื้อของตอนเซลรึเปล่าจ้ะ สาวๆตรึมเลย:p
เคยถูกแฟนบอกเลิก(ตอนนั้นวางแผนแต่งไปดูบ้านมาแว้ว)....ร้องไห้อยู่ 3-4 วันได้แฟนใหม่อิอิ
แล้วแฟนใหม่ ดี๊ดี คบมาจนถึงตอนนี้ 2 ปีแล้ว
แต่ก็มีปัญหาอีกตรงที่แฟนเป็นอิสลาม ที่บ้านกิ๊ฟเลยไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่แบบว่าคนละศาสนา
แต่กิ๊ฟก็คบต่อไป สู้ๆ เรื่องแต่งไว้ทีหลัง หนีตามกันไปซะเลยย ฮิ้วววววว
รู้สึกจะไม่ได้ช่วย K.chanel_gal เลยอ่ะ
แต่แค่อยากจะบอกว่า ผู้ชายมีถมเถ หัวใจของเราก็อยู่ที่เรา ไม่มีใครเอาไปได้
ทำใจให้เข้มแข็ง รักตัวเอง รักพ่อแม่ รักเพื่อน.....แล้วหาหนุ่มใหม่ซะ
เศร้ามันก็เศร้าละคะ...แต่...ร้องไห้ไม่ได้ทำให้หายเศร้า
แต่งตัวสวยปิ๊งๆ ไปเที่ยวกับเพื่อนลืมไปซะทุกอย่าง
สู้โว้ยยย.....อิอิ ลืมตัวแต่เป็นกำลังใจให้นะคะ
ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ เพราะ ยังไม่มีใครจะมาจริงจังด้วยอ่า(พูดง่ายๆคือไมมีใครเอา อิอิ)
จะบอกว่าอย่าไปเสียใจเลยค่ะ ทำตัวสวยๆเข้าไว้ แล้วออกไปเจอคนใหม่ๆที่ดีกว่านี้
ถ้าคิดถึงเค้าก็นึกแต่เรื่องที่เค้าทำไม่ดีกับเราสิค่ะ จะได้เลิกคิดถึงอิอิ
อย่าไปเสียดายเวลาที่คบกันนะค่ะ เพราะ ถือว่าเป็นการเรียนรุ้กันค่ะ
อยากบอกว่าขอให้ทำใจและยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ค่ะ
ตอนที่โอ๊คเลิกกับพ่อไอรินก็แย่เหมือนกัน ตอนนั้นไอรินยังอยู่ในท้องอยู่เลย
แต่เรามองว่า ณ วันที่เราตั้งท้องลูกของเค้าอยู่ เค้าทำกะเราได้ขนาดนี้ แล้ววันข้างหน้าเค้าจะทำกะเรากะลูกยังไง โอ๊คเลยเก็บข้าวของๆเค้าแล้วเอาไปทิ้งไว้ข้างล่างคอนโด ให้เค้ามาขนไปเลย 555+ (ประมาณว่าเค้าพาผู้หญิงมานอนที่ห้อง แล้วเราก็เปิดไปเจอหลักฐานหลักฐานเต็มๆ แถมยังรุมด่าเราอีกตั้งหาก เหอะๆ)
เรื่องนี้อาจจะส่วนตัวมากไปหน่อย แต่แค่อยากจะแชร์ประสบการณ์ที่เจอมาให้คุณchanel_gal ได้ฟังอ่ะคะ คิดซะว่าดีกว่าแต่งงาน มีลูกแล้วมาเลิกกันนะคะ
คนคู่กันแล้วยังไงคงไม่แคล้วกันหรอกค่ะ
อย่าคิดมากเลยนะคะ มาช้อปใน SBN ให้หายเศร้าดีกว่า
^_^
^
^
^
^
น้องโอ๊คเข้มแข็งจังเลยค่ะ ยังงัยลูกเราก็ต้องมาเป็นที่หนึ่งเนอะ ช่างxxxพ่อมัน
ส่วนเรื่องของน้องchanel_galพี่ยังไม่เคยเจอกะตัวเองค่ะ แต่ว่าเพื่อนกำลังเป็นอยู่อ่ะ
จะบอกว่ายังงัยเราก็ต้องรักตัวเองให้มากที่สุดค่ะ สวยเข้าไว้ค่ะ อย่าโทรม ดูแลตัวเองดีๆ เยอะๆค่ะ
ยังงัยเราก็ต้องอยู่ได้ค่ะ ก่อนที่เราจะเจอเค้าเรายังอยู่ได้เลย ตอนนี้ไม่มีเค้าแล้วทำไมเราจะอยู่ไม่ได้ค่ะ
เลือกจดจำแต่สิ่งที่ดีๆค่ะ
เข้มแข็งนะคะ สู้ สู้ค่ะ
จขกท. ถ้ามีใครเข้ามาแล้วเป็นคนดี ต้องลองเปิดใจดูคนใหม่ ๆ บ้างน้า ตั้ง 2 ปีมาแล้ว อย่าปิดโอกาสตัวเองที่จะเจอคนใหม่นะ ขอให้หายเศร้าไว ๆ มีชีวิตใหม่ที่สดใส ซาบซ่าจ้า
"คิดไปเรื่อยจึงเป็นเหตุให้เกิดทุกข์
จิตนี้มีความสำคัญ
ธรรมดาคนเราคิดอะไรมักจะไม่ค่อยรู้ตัว
วันหนึ่งๆคนที่จะรู้สึกตัวว่า คิดอะไร ทำอะไร จริงๆมีน้อย
ตามอารมณ์นี่แหละ
คิดไปเรื่อยๆ จึงเป็นเหตุให้เกิดทุกข์
ทุกข์เกิดขึ้นกับเราทุกวันนี้ เพราะเราไม่รู้จักความคิด
คิดผิด คิดถูก ก็ไม่รู้
และ เมื่อคิดผิด ก็เกิดทุกข์ทันที
บางครั้งก็ทุกข์เกินกว่าเหตุอีกด้วย
บางครั้งเจ็บไข้ได้ป่วย ไม่่สบายกายนิดหน่อย
แต่จิตใจทุกข์มาก
ทุกข์กายนิดหน่อย แต่ไปเพิ่มทุกข์ใจอีก
เพราะเราปล่อยความคิดของเราให้คิดไปตามกิเลส
ถ้าเราสามารถระงับจิตได้ ทำใจสงบได้ ปัญหาก็จะเบาลง
สมมุติว่าขณะนี้ เดี๋ยวนี้ เรานั่งสมาธิ ทำใจให้สงบสักพักหนึ่ง
5 นาที หรือ 10 นาที ดูลมหายใจเข้า หายใจออก
จิตก็ไม่คิดอะไร ก็สงบสบาย ไม่มีทุกข์ใช่ไหม
นี่แสดงว่าทุกข์เกิดเพราะคิดผิด คิดปรุงแต่งเรื่อยไปนี่เอง
เห็นอะไร ได้ยินอะไร ไม่ชอบใจ ก็คิดปรุงแต่งไปจนไม่สบายใจ
หรือว่าอยู่ดีๆ นึกถึงอดีดที่เคยมีเรื่องราวไม่ถูกใจ คิดไป นึกไป ปรุงไป
จนไม่สบายใจ เป็นทุกข์ บางทีเกิดอาฆาตพยาบาทก็ได้
การปรุงแต่งของจิตของเราจะมีลักษณะอย่างนี้
การสำรวมจิตอย่างที่ทำอยู่ขณะนี้ คือการมาจำศีลภาวนาที่วัด
จะยืน จะเดิน จะนั่ง จะนอน ทำใจสงบสบาย
ฝึกหัดใจให้หยุดคิด หยุดปรุงแต่ง
เมื่อไม่ปรุง ก็ไม่มีทุกข์อะไร
และนอกจากนั้นก็พยายามศึกษา พยายามทำความเข้าใจว่า
ที่เราไม่สบายใจกันทุกวันนี้ ส่วนใหญ่เพราะคิดผิด
หลวงพ่อชาท่านสอนว่า " ทุกข์เพราะคิดผิด "
คิดถูกได้ มีโอกาส แก้ทุกข์ได้
เราจึงควรพยายามศึกษา "
"คิดอย่างไรเรียกว่าคิดถูก คิดอย่างไรเรึยกว่าคิดผิด
ความจริงเราไม่ต้องทำอะไรมาก
เพียงแต่คอยสำรวมระวัง คอยสังเกตว่า
เรามีความรู้สึกอย่าไร คิดอย่างไร
ให้มีสติ สัมปชัญญะ ระลีกรู้อยู่ รู้สึกตัวอยู่เสมอ
อันนี้ให้ถือเป็นหน้าที่ของเรา
เราไม่ต้องอ่านหนังสือ หรือพังเทศน์อะไรมากมาย
เพียงแต่ พยายามเปลี่ยนนิสัย ให้เป็นคนช่างสังเกต
คือสังเกตความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง
สังเกตว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ กำลังพูดอะไรอยู่ กำลังคิดอะไร
การปฎิบัติเช่นนี้ การพยายามติดตามสังเกตเช่นนี้ จะทำให้เกิดปัญญา"
จากหนังสือ "ทุกข์เพราะคิดผิด" พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
ใครสนใจอยากขอรับหนังสือ PM มาได้ค่ะ เดี๋ยวส่งให้จ้า
คิดเสียว่า กรรมที่เราได้ทำร่วมกันเมื่อชาติก่อน มันสิ้นสุดลงแค่นี้ จึงทำให้เราได้มีเวลาร่วมกันเพียงเท่านี้
คิดเสียว่า เลิกกับเค้าไปตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้แต่งกัน ดีกว่า แต่งกันไป มีลูกผูกพันธ์ ปัญหาจะมากกว่านี้ ความเจ็บช้ำมันอาจจะมากกว่านี้ และมันอาจส่งผลกระทบต่อลูกเราก็ได้
ไม่มีใคร หรืออะไร ช่วยเราได้เท่าตัวเราเอง ต่อให้รู้สึกเสียใจแค่ไหน ก้อจงอดทน เพราะเรานั้นเกิดมาด้วยความรักของพ่อและแม่ สิ่งที่น่าเสียจัยกว่าไม่ใช่การโดนคนที่เรารักทอดทิ้ง แต่คือการไม่รักตัวเองนะคะ
ถ้ายังทำใจไม่ได้ ก้อไม่ต้องฝืนมาก แค่มีสติรับรู้ทุกการกระทำ เจ็บ ก้อยอมรับว่าเจ็บ เสียใจ ก้อยอมรับว่าเสียใจ แต่เราต้องเปิดรับความสุข หรือความรักที่คนอื่นมอบให้เราด้วย แล้วทุกๆอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี
เวลา....ทำให้ทุกอย่างผ่านไปค่ะ
****ปลอบคนไม่ค่อยเป็นอ่าค่า แต่คำแนะนำของเพื่อนๆ ดีดี ทั้งนั้นนะคะ ลองเอาไปใช้ดูคะ
เราเป็นคนหนึ่งที่ตอนเครียดๆ แล้วมาช็อปกระเป๋าใน SBN แล้วคลายเครียดได้คร้า ลองดูก้อได้นะคะ *******
***** คิดซะว่าเขาไม่คู่ควรกับเรา เขาไม่มีบุญขนาดจามาใช้ชีวิตกะเรา อิอิ เราดีกว่าเห็นๆๆ คร้า *****
พ่อแม่รักเราที่สุด
และก็ไปหาเพลงผู้ชายห่วยๆมาฟังค่ะ
ตั้งสติให้ดี ว่าในชีวิตที่ผ่านมาเราพบกับความสุขไหม หากพบกับความทุกข์เพราะใจคิดไปเองว่าแบบที่พบนี้เป็นทุกข์ เหมือนที่คุณ Due ว่าทุกข์เพราะคิดผิด ลองคิดใหม่ว่าเขาอาจจะไม่ใช่คู่ของเราถ้าอยู่กับเขาต่อไปอาจจะตกนรกทั้งเป็นก็ได้ แล้วก็คิดที่มีจะความสุขในสภาพแวดล้อมที่จริงใจที่สุดคือความรักของคุณพ่อคุณแม่และพี่น้องของเราเอง ตั้งสติให้ดีดีนะคะ รักตัวเองให้มาก ๆ เพื่ออนาคตต่อไปขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
เพื่อนๆทุกคนน่ารักมาก มาให้กำลังใจเพียบเลย เห็นมั้ยคะไม่ได้มีเพียงเราที่อยู่ลำพัง และไม่ได้มีแต่เราที่มีความทุกข์ เอามันเป็นประสบการณ์ที่ดี ไปสอนใจต่อไป วันนึงข้างหน้าเราอาจคิดได้ว่า เอ้ เราเสียใจอะไรอยู่ตั้งหลายปีว้า เสียเวลามั่กๆ ฮ่าฮ่า กลายเป็นขำไปเลย
ถ้าเค้ารักเรา เค้าคงไม่ไป ฉะนั้นคงไม่ยุติธรรมถ้าเรายังมัวแต่รักคนที่เค้าไม่ได้รักเรา ชีวิตต้องมีความหวังค่ะ หวังไปข้างหน้า อย่าไปยึดติดอดีต วันนี้ไม่มีเค้าก็ยังมีเพื่อน มีพ่อแม่ พี่น้อง ครอบครัว อยู่แบบคนโสดก็ดีนะคะ ทำตัวให้สวย ดูดีเสมอ ว่างๆก็ช็อปนุ้งเป๋า อิอิ สนุกออกค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เคยมีประสบการณ์เดียวกันค่ะ
เมื่อปีที่แล้วจะแต่งกันอยู่แล้วค่ะ พอจะแต่งงานกัน ก็เริ่มมีแรงกดดันจากผู้คนรอบข้าง จากนั้นก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เริ่มที่บ้านแฟนไปดูฤกษ์ ปรากฏว่าดวงไม่ตรงกัน ส่วนบ้านเรา ไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องดวงอะไรเลย ก็เลยเริ่มขัดแย้งกัน จนตอนนี้ พักกันไปแล้วค่ะ ห่างกันมาครึ่งปีแล้วค่ะ
ตอนแรกก็เศร้าๆ โกรธว่าเป็นเพราะคนรอบข้างมากดดัน แต่จริงๆ แล้ว เมื่อคิดดูดีๆ เราสองก็กดดันกันเองด้วยแหละ ต่างคนต่างจะเอาแต่เรื่องของตัวเอง ก็เลยเป็นอย่างนี้ และตอนนี้ก็ไม่คิดจะแต่งงานแล้วค่ะ จะมีความรักให้มีความสุขเฉยๆ รักกันดีๆ ดูแลกัน แบบไม่มีความคาดหวัง ไม่มีแรงกดดันดีกว่าค่ะ
แต่ก็ไม่ได้เศร้ามาก เศร้าอยู่สองอาทิตย์เองค่ะ ส่วนนึงเป็นเพราะรู้สึกว่าตอนรักกัน ก็รักกันดีๆ มีความสุขอ่ะค่ะ เค้าก็รักเราดี เราก็ดูแลเค้าดี ก็เป็นช่วงชีวิตที่ดีๆ ตอนนี้เศร้าไป ก็ไม่ได้ช่วยอะไรค่ะ มีความสุขดีกว่าค่ะ อย่างน้อยก็ได้เรียนรู้ว่าที่ผ่านมา มีความผิดพลาดยังไง และก็จะไม่ทำอีกค่ะ
แต่ก็ยังลุ้นให้กลับมาเป็นแฟนกันอยู่นะเนี่ย pray for me too na ka.... แต่เรื่องแต่งงานน่ะ ไม่เอาแล้ว...
น้อง chanel_gal มีอะไรโทรมาคุยกันได้นะคะ ส่งเบอร์โทรไปทางพีเอ็มแล้วนะคะ พี่ทิมีประสบการณ์คล้ายๆ กัน พี่ทิอาจจะช่วยได้ค่ะ เพราะพี่ทิหายเศร้าไปนานแล้วค่ะ...
เคยเจอกับตัวเหมือนกันค่ะ คบกันตอนเรียนอยู่ 7 ปี สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน เฮิร์อยู่หลายเดือนค่ะ จนต้องพึ่งธรรมมะ สัจจธรรมที่ว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับลง ถ้าเข้าใจตรงนี้ พิ้งค์คิดว่าเราจะทำใจกับทุกสิ่งได้ง่ายขึ้นนะคะ อีกอย่างนึง ลองเชื่อในพรหมลิขิตดูนะคะ ชีวิตเราทุกคนอาจถูกลิขิตมาแล้วก็ได้ เมื่อถึงเวลาหนึ่ง เราจะเจอกับคนหนึ่ง อีกเวลาหนึ่งเราต้องเลิกกะเขา เพื่อเจออีกคนนึง ซึ่อเราอาจรักเขามากกว่าคนที่ผ่านมาก็ได้ค่ะ เอาใจช่วยให้ทำใจได้เร็วๆๆนะคะ
คุณทิน่ารักจังค่ะให้โทรปรึกษาได้ด้วย เป็นพี่สาวที่แสนดีประจำเว็บเลยค่ะ
เราอย่าไปคิดอะไรมาก ๆ เวลาก็พิสูจน์แล้วว่า ทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้
ขาดเขา เราอยู่จ้า รักตัวเองให้มาก ถามตัวเราก่อนสิคะ เกิดมาสิ่งที่สำคัญที่สุดของเราคือใคร
คืออะไร แฟน...ถ้ามีแล้ว เราสามารถมีอีกได้ไม๊คะ ถ้ามี เราอาจจะมีดีกว่าก็ได้ค่ะ
ส่วนคุณพ่อคุณแม่ เรามีอีกได้ไม๊คะ
พี่ขอฝากอะไรบ้างได้ไม๊คะ ..... เลือดข้นกว่าน้ำนะคะ
เรารักและกตัญญูผู้ให้ชีวิตเราให้มาก ๆ แล้วเราจะสบายใจ
ไม่ต้องไปเสียน้ำตาให้ใครขนาดนั้นค่ะ รักตัวเองมาก ๆ
ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม แล้วเราจะรู้ว่า เรามีคนที่เราต้องรักอีกเยอะแยะค่ะ สู้นะคะ
หันมารักตัวเองค่ะ แล้วกรวดน้ำสวดส่งให้เค้าไป
คนมาปลอบเพียบเลยนะคะ ดีจัง
จ้าเข้าใจนะคะ เคยเจอกะตัวเองค่ะ คบมาเกือบเก้าปี(ก่อนหน้านั้นก็เป็นเพื่อนมาหลายปีค่ะ) แล้วก็ต้องเลิก ตอนนี้ผ่านมาสี่ห้าปีแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ยังรักเค้าอยู่เลยค่ะ พยายามจะคบใครใหม่ก็ทำไม่ได้ แต่จ้าโอเคนะคะ ไม่ได้ทุกข์ทุรนทุรายอะไรแล้ว เป็นแบบยอมรับได้ ปีแรกๆ ที่เลิกเน่าสนิทเลยค่ะ มัวแต่คิดไม่เข้าใจนู่นนี่อยู่นั่นล่ะ ตอนนี้ชิวๆ แล้วค่ะ แต่พอเลิกกันได้ปีนิดๆ ก็ได้ข่าวว่าเค้าแต่งงานนะคะ เศร้าเหมือนกัน แต่ที่สุดก็ดีใจกะเค้านะคะ เข้าใจว่าเค้าคงมีความสุขแล้วน่ะค่ะ คือตอนคบกันเค้าก็ดีน่ะค่ะ แล้วก็คบอยู่นาน ต่างคนต่างก็รักกัน แต่นิสัยบางอย่างก็ไม่ค่อยถูกใจกัน แต่จ้ารักก็คบไปเรื่อย ภายหลังเค้าเป็นฝ่ายตัดสินใจค่ะ ก็เกลียดเค้าไม่ลงหรอกค่ะ
จ้าเป็นแนวเข้าใจตัวเองว่าแค่ไหนยังไงมากกว่า ไม่ได้ไปโทษอะไรแล้ว ไม่กดดันให้ตัวเองไปคบใครทดแทนด้วย แต่ต่างคนต่างวิธีนะคะ ต้องลองดูน่ะค่ะ
หาอะไรทำยุ่งๆ อยู่กะเพื่อนกะครอบครัวเยอะๆ ค่ะ
ยังไงพีเอ็มมาคุยได้นะคะ
เพิ่งกลับมาเปิดคอมค่ะ:)
ไม่รู้จะพูดยังไงดีนะคะ คำว่าขอบคุณอาจจะยังน้อยไปเลยค่ะ เพื่อนๆพี่ๆในนี้น่ารักมากเลย
ยังไงแป้งก้อจะสู้ต่อไปนะคะ เห็นเพื่อนๆพี่ๆที่เคยเจอปสก.คล้ายๆแป้งยังผ่านมันไปได้เลย
อ่านแล้วก้อรู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ยังไงก้อตามขอขอบคุณอีกครั้งนะคะ :)
แป้งค่ะ
ยินดีเสมอค๊าคุณแป้ง
พี่ๆน้องๆเพื่อนๆในนี้น่าักกันทุกคนค่ะ
อย่าเศร้าต่อไปอีกเลยนะคะ
Keep walking even walk alone ค่ะ
ปล.เบื่อๆเหงาๆเซ็งๆกลุ้มๆเศร้าๆ โทรมาหาโอ๊คได้นะคะ 084-1457690 หรือ PM มาก็ได้ค่ะ ^_^
วันที่ 9 สิงหา ควรจะเป็นวันแต่งงานของเราค่ะ
พิมพ์การ์ด ตัดชุด จองโรงแรมเรียบร้อยแล้ว
แต่ก็มีเรื่องต่างๆมากมายเกิดขึ้น
เราเลิกกับแฟนก่อนวันงานแค่สองเดือนกว่าๆเองค่ะ
ร้องไห้มากมายชนิดที่ว่า เพิ่งตระหนักได้ว่า คนเรามีน้ำตาได้มากมายขนาดนี้
เลิกกันช่วงแรกๆ ยังเอาแหวนแต่งงานที่เตรียมไว้ให้แฟน (แหวนที่แลกกัน)มานั่งดู แล้วก็ร้องๆๆๆๆๆๆ จนหลับไปเลย
คิดถึงช่วงก่อนหน้านั้น ที่เคยเอาแหวนทั้งของเขาและของเรามาลองเล่นๆตั้งหลายๆครั้ง แล้วก็ยิ้มกับตัวเอง
พอต้องเลิกกันเลยรู้สึก เหมือนตกเหวค่ะ
เลยต้องเอาของไปเก็บไว้ให้ห่างๆสายตา
เพราะทำใจไม่ได้
ความคิดช่วงที่เพิ่งเลิกกันแรกๆจะ กลับไปกลับมาระหว่าง
ความคิดยกโทษให้อภัย กับความคิดแค้น
ไม่ต้องโกรธตัวเองค่ะ
เป็นธรรมชาติของมัน
ปล่อยให้ตัวเองได้คิดถึงมันตามจริง
พอผ่านไปสักพัก
ทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น
ช่วงที่ผ่านมา เราเองก็พยายามอ่านหนังสือธรรมะมากๆ
มันช่วยได้จริงๆค่ะ
เพิ่งอ่านของคุณดังตฤณ ชื่อ รักแท้มีจริง จบไป
ดีค่ะ
ถ้ามีปัญหายังไง pm มาปรึกษากันนะ
เขาว่า จิตใจเรานี่มันบังคับกันไม่ได้นะ
ที่ทุกข์ โกรธ เศร้า ดีใจ เซ็ง เหงา ทุกวันนี้ เพราะเหตุปัจจัย
ที่เสียใจ แฟนจากไป ก็เป็นเหตุ ให้เสียใจ
จะไปบังคับให้จิตใจมันแฮปปี้ มีความสุขเราทำไม่ได้ ทุกๆ วันจิตเราเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอดไม่คงที่
จะเอาอะไรกับจิตใจอีกคน ก็ยิ่งยากจะไปเข้าใจ ไปบังคับให้เขากลับมารัก กลับมาให้เรามีความสุข
ที่ทำได้คือรู้ตัวว่า เสียใจคือเสียใจ เศร้ารู้จิตคือเศร้า
ก็เฝ้ามองไปเป็นธรรมดา เหมือนมองอะไรสักอย่างที่เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาตินะคะ
จิตก็เหมือนฟ้าฝนนะคะ นึกจะครึ้มก็ครึ้มก็เพราะมีแรงกดอากาศก็ว่าไป แต่ก้ใช่ว่าจะฝน่ตกทุกวันนะคระ :D
ฝนยังหยุดตกเลย แดดก็ออกหลังฝน เหมือนจิตใจมนุษย์ มันไม่เศร้าไม่ตลอด
ก็เหมือนจิตเรา นั่งมองมันเปลี่ยนแปลงไป เศร้าก็ให้มันเศร้าไป เหงาก็เหงาไป แค่รู้ว่าจิตเราเป็นอย่งาไรก็พอ
อย่าไปบังคับ อย่าไปฝืน
บางครั้งเราคลุกอยู่ในสิ่งสกปรก เราว่ายๆ อยู่ในนั้นคิดว่าเป็นน้ำสะอาด คนบอกเท่าไหร่เราก็ไม่รู้
จนเราคลุกกับมันจนรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว มันสกปรก เมือ่รู้ตัวนะแหละ เราเองแหละที่เป็นคนเดินออก
มาจากแอ่งน้ำสกปรกนั้นเอง
สู้ๆ นะคะ
อย่าจมอยู่กับความหลังเลยค่ะ คิดถึงวันข้างหน้าของเราไว้เถอะ
Quote:
Originally Posted by srichardson
ป่าวคับเพ่
ที่ฉาวๆ ห้อมล้อม
ตอนไปเก็บค่าแชร์ อ่า
แม่ค้า แย่งกันเปีย
กร๊ากกกกกกกกก
ต้องอย่างนี้สิคะคุณโอ๊ค แกร่งมาก ๆ เลย ถ้าน้องไอรินโต เค้าจะต้องรักและชื่นชมในตัวคุณแม่ของเค้ามากเลย ที่ผ่าน ณ เวลานั้นมาได้อย่างแข็งแกร่ง (ขอโทษ จขกท. นะคะ ฝากข้อความถึงคุณโอ๊คหน่อย เหะ เหะ)
คุณ จขกท. คะ รักตัวเองนะคะ หันกลับมาดูแลตัวเอง ดูแลใจตัวเอง ออกไปข้างนอก ไปเจอเพื่อน ช็อปปิ้ง แต่งหน้า แต่งตัวสวย ๆ รับรองว่า ต้องมีผู้ชายดี ๆ เข้ามาให้คุณได้เลือกอีกเยอะแยะแน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
Quote:
Originally Posted by cherry_k;326399[COLOR=Red
Quote:
Originally Posted by oohio
ขอบ คุณพี่เชอร์รี่กะคุณโอ๋มากๆค่ะ ตอนนี้สบายใจมากเลยคะ ได้อยู่กับลูกอย่างมีความสุขโดยที่เราไม่ต้องทุกข์เรื่องของคนนั้นอีกต่อไป (ขอโทษเจ้าของกระทู้ที่นอกเรื่องนะคะ แหะๆ)
โอ๊คเลยอยากบอก คุณchanel_gal ว่าอย่าจมอยู่กับคววามเศร้าเลยคะ ยิ่งเราคิด เราก็ยิ่งเศร้า มองไปข้างหน้านะคะ ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอคะ
สู้ๆค๊าาาาาาาาาาาา เป็นกำลังใจให้นะคะ ^_^
ของเรา 7 ปี ค่ะ (7 ปี อาถรรพ์) เป็นมาทุก ๆ ๆ อาการ เหมือนความเห็นของเพื่อน ๆ ที่กล่าวมา
ท้ายสุด คิดเสียว่า
" มันเสียโอกาสดี ๆ ในชีวิต ที่ไม่มีเราเคียงข้าง "
สมน้ำหน้า...มัน 55555555
เชื่อว่าชาติที่แล้วคงทำกรรม หรือทำบุญมาร่วมกัน เลยทำให้เราต้องมาเจอกันเมื่อเวรกรรมนั้นหมดแล้วก็ต้องจากกันไป
ก็ถือว่าเป็นการใช้กรรมจากฉลาดที่แล้วนะคะ
แล้วสิ่งดีดีจะตามมานะจ๊ะ
ช่วยอะไรไม่ได้เลยอ่ะ เป็นแบบแอนอ่ะค่ะ พวกรักตัวเองมากเกินไป
กลายเป็นคนที่เลิกคนที่ขอแต่งหมดเลย... ตอนนี้พยายามจะปรับตัวเองอยู่ แหะๆ
คนเลิกก็เศร้าเหมือนกันนะ ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม ไม่มีใครตั้งใจอยากทำร้ายความรู้สึกคนอื่นหรอกค่ะ
ทุกวันนี้ยังนั่งนึกเหมือนกันว่า ถ้ายังคบกันอยู่ แต่งงานกัน เราอาจจะมีความสุขกว่าตอนนี้ไหม เพราะเค้าก็รักเราดูแลเรามากเหลือเกิน
แต่ด้วยว่า ยังมีอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่ใช่ บางที ถ้าเลิกแต่ตอนนี้ อาจจะดีกว่าลึกไปกว่านี้ก็ได้ นั่นคือที่คิดอ่ะค่ะ
เพราะถ้าไม่มั่นใจ ไม่แน่ใจแล้ว อนาคตมันก็ไม่อาจจะดีไปกว่าวันนี้อ่ะค่ะ
จากมุมมองตรงข้ามนะคะ
หลีกเลี่ยงสิ่งเดิมๆที่เคยทำร่วมกัน อยู่กับเพื่อน อยู่กับครอบครัว โดยเฉพาะแม่ ดีที่สุดเลยค่ะ เราเจ็บ แม่เจ็บยิ่งกว่า
ขอแนะนำว่าตอนรักคุด โทรไปร้องไห้กับแม่แหละ(คิดได้ไง)
ปรกติสนิทกับแม่อยู่แล้ว แล้วก็เชื่อ(เอาเอง)คนเนี๊ยะรักและหวังดีกับเราชัวร์ๆ
มีประสบการณ์สยอง คือโดนแฟนทิ้ง(แซ๊ดด)แล้วพอเริ่มมีแฟนใหม่ก็ไปเจอแบบ
คุณoaklandthเข้าในระยะเวลาไล่ๆกันเลย ต้องตายแน่ถ้าไม่ได้นึกขึ้นได้ว่า
แม่อุ้มท้องมาเก้าเดือนไม่มีความจำเป็นที่ฉันจะต้องตายเพื่อใคร(ก็ไม่รู้)อีกคน
เจ็บจนชักดิ้นชักงอร้องไห้ขี้มูกโป่ง..จนวันนี้ที่ผ่านมันมาได้แล้ว มองกลับไปก็นะ
ไม่ได้เจ็บขนาดนั้นแล้ว(นี่นา) แต่ละคนก็มี เงื่อนไข conditions ต่างๆกันไปเนอะ
ไม่รู้ว่าจะช่วยคุณ chanalgal ได้บ้างอ๊ะเปล่า ลองดูนะคะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ คิดซะว่าเขาเองบุญไม่มากพอจะคู่กับเรา เลิกไปแล้วดีกว่าเลิกหลังแต่งนะค่ะ เข้าใจความรู้สึกค่ะ
สู้ๆๆนะจ้ะ
อ๋อ เห็นด้วยว่าโทรไปหาแม่ก็ดีค่ะ ตอนนั้นเลิกกะแฟนไม่รู้จะทำไงร้องไห้ตอนเที่ยงคืนกว่า เดินไปหาแม่ แม่หลับแล้วล่ะ กอดแม่ร้องไห้ แม่เราไม่เคยพูดอะไรหยาบๆเลย วันนั้นแม่คงเจ็บด้วยและอยากปลอบใจลูกสาววัยรุ่น แม่บอกว่า เออ ช่างแม่งมันลูก !!! เลยขำเลย :))
เพิ่งเลิกเหมือนกันค่ะ ตื่นมาก็ยังคิดถึงอยู่ แต่ตั้งสติได้สักพักก็ดีขึ้น บอกตัวเองว่าต้องอยู่กับตัวเองให้ได้ เหงาซะมากกว่า
ขอแนะนำให้กลับไปจีบพ่อ แม่ค่ะ เพราะพ่อแม่ ไม่มีวันบอกเลิก และทำให้เราเสียใจ จิงเนอะ