หลงรักเด็ก art 555555555555555555555555555555555555555555555
อันนี้เอาประสบการณ์ตรงของเรามาเล่าให้ฟังนะจ๊ะ :D
เมื่อก่อน เราเคยชอบคนๆนึงมากๆ เค้าเป็นเด็ก art อ่า เรียนทางด้านออกแบบ
ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงมากๆๆ เราก็พยายามจีบ อิอิ 5555
(ก็คนมันชอบเนอะ ไม่อายๆ 5555)
พยายามสื่อทุกทางให้เค้ารู้ และเค้าก็รู้ด้วย 55555
(เพราะรู้ดีว่า ถ้ารอให้เค้ามาจีบชาตินี้คงไม่ได้ เพราะเค้าจีบใครไม่เป็น)
ระหว่างนั้นก็มีคนเข้ามาในชีวิตเราเยอะมากๆ แต่ไม่ชอบอะ ทำไงได้ 55555
ชอบคนนี้เท่านั้นอ่า :D
ระหว่างที่ปฏิบัติการจีบเค้าอยู่ เราก็พยายามปรึกษา
หาความเห็นกับคนที่มีประสบการณ์แก่กล้าอย่างเพื่อนเราว่าจะทำไงดีวะ
เพื่อนเราแนะนำเลยบอกว่า
1 ต้องโทรเป็นเวลา คือเวลาเดิมทุกครั้งของแต่ละวัน เป๊ะๆ :D
2 sms เป็นเวลาเช่นกัน คือเวลาเดิมทุกครั้งของแต่ละวัน เป๊ะๆ
เช่นหกโมงเช้าก็ต้องหกโมงเช้า ห้ามช้าแม้แต่วินาทีเดียว :D
3 นัดเจอบ่อยๆ แบบชวนไปเดิน shopping ไปทานข้าวกัน อะไรประมาณนี้
สรุป เวลาผ่านไประยะหนึ่ง ไม่มีที่ท่าว่าจะหือจะอือ
แต่ก็ไปกับเราทุกครั้งที่ชวน เอ๊ะ ยังไง อิอิ :D
มีวันนึงเราแบบ ไม่ไหวอะ คือ มันเหมือนไม่รู้จุดยืนของตัวเอง
ก็เลยถามไปตรงๆเลย เค้าก็ตอบกลับมา มันเป็นประโยคที่ทำให้เราต้องฉุกคิดไปเลย
เพราะเค้าบอกว่า " เค้ารู้สึกดีกับเรามากๆ แต่.........."
ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าประโยคที่จะต่อจากคำว่า แต่...... มันหมายความว่าอย่างไร
ณ วินาทีนั้นมีคำถามพรั่งพรูเป็นร้อยเป็นพันคำถามที่เราหาคำตอบไม่ได้
ว่าเราไม่ดีตรงไหน ทั้งๆที่เราก็พร้อมทุกอย่าง ไม่เคยบกพร่องอะไรสักนิด
ระยะเวลาที่ผ่านมา มันไม่มีค่าเลยสำหรับเธอเลยใช่ไหม เท่านั้นแหละเราเลย
ขอเป็นคนถอยห่างออกมาจากเค้าทีละก้าวอย่างช้าๆ
จากที่เราโทรหาวันละ 4-5 ครั้ง ค่อยๆลดลงมาเป็นวันละครั้ง สองครั้ง
แบบไม่เป็นเวลาแล้วแต่อารมณ์ 5555 จนเงียบไปไม่โทร :D
จากที่เรา sms หาอย่างห่วงหาอาธรณ์ กลายมาเป็น sms
ถามไถ่ถึงชีวิตประจำวันเท่านั้น เสมือนเพื่อนเท่านั้นเอง
จากคนที่ปิดตัวเอง............................. กลายเป็นคนที่เปิดตัวเอง
จากคนที่ไม่ค่อยสนใจคนอื่นๆที่เข้ามาในชีวิต..............................
เริ่มเปิดและใส่ใจคนที่พร้อมจะมาดูและเรามากขึ้น...............................................
และเราก็เจอ.......................คนๆนั้นก็คือแฟนเราที่น่ารักที่สู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ณ ทุกวันนี้
คือ ตอนนั้นแฟนเราที่น่ารัด เอ๊ยยยย....... น่ารัก เค้าพยายามจีบเรามาตลอด
โทรมาบ่อยมากๆแต่เราก็ไม่เคยใส่ใจ(ทั้งๆที่เค้าก็รู้ว่าเราชอบคนๆนั้นอยู่)
ไม่รู้ไปหลงอะไรกับไอ้เบื้อกนั่น 55555555555555555 อิอิ
ซึ่งตอนนั้นแฟนที่น่ารักของเราอยู่เมกา ส่วนเราอยู่ไทย ซึ่งเวลาว่างไม่ค่อยตรงกัน
แต่เค้าก็โทรมาคุยกับเราเหมือนเค้าอยู่เมืองไทย ทำตัวปกติแบบ เหมือนให้เวลากับเราเต็มที่
คือโทรเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน :D
ซึ่งเป็นสิ่งแรกที่เรารู้สึกดีหวะ จากคนที่เป็นคนทุ่มเทความรักให้คนอื่นตลอด
วันนี้ได้เป็นคนที่ถูกคนอื่นทุ่มเทความรักมาให้บ้าง เอ๊ะ อบอุ่นดีแฮะ อิอิ :D
เราก็เริ่มเปิดใจรับเค้ามาเรื่อยๆ จนเรารับรักเค้า และก็ตกลงเป็นแฟนกันได้ หนึ่งวัน
และแล้วววววววววววววววววว ก็มีเรื่องที่แบบ......นะ........
คนเก่า เด็ก art ที่เราชอบ มันกลับมา เค้าก็มาสารภาพรัก
ส่ง sms มาบอก ว่า "ขอโทษครับ ขอโอกาสอีกครั้งได้ไหม ทำไมหายไปไหน รู้ไหมที่หายไปเค้าหงุดหงิดไปหมด"
เราก็ 55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
แฟนเราก็ดันเห็นพอดี ก็แย่งโทรศัพท์ไปแล้ว ก็พิมพ์อย่างไวกลับไป ว่า "เวลาเดินหน้าเสมอครับ"
เราก็คิดในใจ แฟนชั้นน่ารักที่สู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :D
