***** การเลี้ยงสัตว์ จะทำหั้ยภาระครอบครัวเพิ่มมากขึ้นรึป่าวคะ ???? ช่วยโหวตหน่อยค่ะ ^^

:) ขอถามความเห็นของเพื่อนๆหน่อยนะค๊ะว่า สมมุติว่า เวลาที่เครียดๆ หรือว่าที่บ้านกำลังมีปัญหา เช่น อาจญาติป่วย คนสำคัญมั่ยสบาย แต่มั่ยได้ถึงขนาดเลือดตกยางออก แต่ประมาณว่า คนที่บ้านมั่ยค่อยมีความสุขกันเท่าไหร่ แต่รักยังกันดี แล้วก้อยังใช้ชีวิตอยู่เป็นปกติอยู่ แต่ว่าอาจจะต้องมีการดูแลใครเป็นพิเศษ อยากทราบว่าถ้าลูกหลานในบ้านต้องการอยากเอาสัตว์มาเลี้ยงในบ้าน ((สัตว์ที่เลี้ยงง่ายอ่ะค่ะ)) เช่น หมา แมว ปลา เต่า คุณเพื่อนๆจะอนุญาติไหมค๊ะ ??? (( ไม่ได้มากมายแค่ตัวเดียวงี้ค่ะ)) มันจะทำหั้ยเพิ่มภาระที่บ้านมากมั้ยค๊ะ หรือว่าจะทำหั้ย มีปัญหาและยุ่งยากมากขึ้นรึป่าว ??? แต่ว่าที่บ้านนอกจากคนป่วย ก้อมีคนไม่ป่วยอยู่ด้วยนะค๊ะ ญาติๆค่ะ

*** คำถามอาจจะดูเรียบๆ แต่ว่าอยากจะทราบความคิดเห็นของแต่ละคนค่ะ ว่าสัตว์เลี้ยง มันเกี่ยวข้องกับปัญหาทางครอบครัวรึป่าว เพราะถ้าเป็นความคิดเอิ๊ก เอิ๊กว่ามั่ยน่าเกี่ยว แถมเป็นการรีแล็คซ์อีกต่างหาก เบื่อๆก้อมาเล่นกับสัตว์เลี้ยง เพื่อนๆคิดยังไงกันบ้างค๊ะ ต้องการคะแนนโหวดนิ๊ดนึงค๊ะ เพราะว่าจะนำมาช่วยในการตัดสินใจตอนนี้ ((บางที่เรื่องมันเล็ก แต่มันก้อทำหั้ยเป็นสาเหตุทะเลาะกันในครอบครัว)) ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆค่ะ ^^



http://dl10.glitter-graphics.net/pub...skrgjfpbac.gif

เอาคนใกล้ตัวเลยนะคะ แม่เราเมื่อก่อนไม่ชอบหมาเลย เห็นหมาหลงเข้ามาในบ้านก็ต้องไล่อยู่เนืองๆ พอเราแต่งงานออกมา พี่ชายก็หย่าเมียกลับมาอยู่บ้าน แล้วขโมยขึ้นบ้าน พี่ชายเราก็ไปเอาลูกหมามาเลี้ยงที่บ้านกันขโมย แรกๆแม่เค้าก็ไม่ชอบนะคะ แต่ตอนนี้เนี่ยเราตกกะป๋องไปเลย เวลาที่มาเยี่ยมเราอาทิตย์ละครั้ง ต้องรีบกลับทุกทีเลยบอกคิดถึงหมา :D แต่มีเค้าก็ดีนะคะ แม่เราหายเหงาเยอะเลยค่ะ

อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวเปิ้ลนะคะ เปิ้ลว่าจะเลี้ยงสัตว์เลี้ยง มันก็ทำให้เรามีภาระมากขึ้นค่ะ แต่ก็ทำให้เรามีความสุขมากขึ้นเช่นกันค่ะ เช่นเมื่อก่อนอยากไปเที่ยวต่างจังหวัดก็ไปค้างได้ แต่ปัจจุบันก็ห่วงน้องหมาที่บ้าน ถึงแม้จะมีคนดูแลให้ก็ตามค่ะ แต่เค้าติดเราค่ะ และเลี้ยงเค้าก็ต้องดูแลเค้าอย่างดี รายละเอียดจิปาถะจะตามมาค่ะ ( แต่มีเค้าทำให้เรามีความสุขค่ะ )


ทั้งนี้ทั้งนั้น เปิ้ลอยากให้ทุกคนเลี้ยงเพราะ รัก ค่ะ เปิ้ลเห็นบางคนเลี้ยงสักพักแล้วก็เบื่อ จะให้คนอื่น สงสารเค้าค่ะ เพราะเค้ามีจิตใจนะคะ ถึงแม้จะพูดไม่ได้ ( อัลเซเชี่ยนตัวเก่าเรา ถ้าเราไปเที่ยวตจว เค้าไม่ยอมทานข้าวเลยค่ะ จะรอแต่หน้าบ้าน ตอนหลังเลยไปไหนเอาไปด้วย ถ้าที่นั่นเค้าให้ไป หรือก็ไม่ไปเที่ยวเลยค่ะ ) อยากบอกว่า ถ้าเลี้ยงแล้วจะผูกพัน ยิ่งรักมากขึ้นค่ะ

อยากให้พร้อม ถึงค่อยเลี้ยงค่ะ จะได้ไม่มีปัญหาตามมาทีหลังค่ะ

ยังไงคุณ จขกท. ก็ลองตัดสินใจดูนะคะ ว่าเราพร้อม แต่กับสมาชิกในครอบครัวพร้อมหรือเปล่า ไหนจะกินข้าว ,เวลาเจ็บป่วย ก็ต้องดูแล ,ยามเค้าฉี่ หรือถ่าย ก็ต้องทำความสะอาด , ถ้าคุณคิดว่าพร้อมก็เลี้ยงเค้าได้ค่ะ ไม่อยากให้เป็นเหมือนบ้านคนที่เรารู้จักค่ะ เลี้ยงเค้ามา 5 ปีแต่แล้วจะให้คนอื่น เพราะเลี้ยงไม่ไหว ไม่มีเวลาให้กับเค้า และตัวญาติเรา ก็เรียนโท คิดดูเค้าจะรู้สึกยังไง

จากที่คุณจขกท. เล่ามาคร่าวๆๆ เราว่าเลี้ยงปลา อาจเหมาะกว่าน้องหมา หรือน้องแมวนะคะ เพราะที่บ้านท่านมีท่านที่ไม่สบายอยู่ เค้าอาจแพ้ขน ก็ได้ค่ะ ยังไงลองตัดสินใจดูนะคะ

สัตว์เลี้ยงบางชนิดก่อให้เกิดความรำคาญได้นะครับ เช่น นก
ผมเคยเลี้ยงนกกระตั้ว เสียงดังมากครับ เลี้ยงได้สักพักใหญ่ๆ ก็ไม่ไหว ต้องขายต่อเพื่อนไป

ส่วนหมาแมวนี่ ภาระเรื่องการให้อาหารสำหรับคนที่ไม่ใช่เจ้าของ จะให้เค้าดูแลดีเท่าเราทำก็คงยาก

ปลาเป็นทางออกที่ดีที่สุดนะครับ คนเป็นภูมิแพ้จากขนสัตว์จะไม่เจอปัญหานี้เลย
ปล. สมัยที่ผมเลี้ยงปลาสวยงาม เวลาเรียนเสร็จเครียดๆ ก็มานั่งดูปลา สบายใจดีครับ

ในกรณีหากที่บ้านไม่ได้จ้างคนงานนะคะ อาจเป็นความสุขของเราที่ได้เล่นกับสัตว์เลี้ยง
แต่เป็นภาระของคุณพ่อคุณแม่เนื่องจาก นอกจากจะหาเลี้ยงเรายังต้อง มาหาข้าวหาปลาให้น้องหมาน้องแมวทานเวลาเค้าไม่สบายมีปัญหาก็ต้องไปหาหมอ ซึ่ง จุดนี้คิดว่าจะเป็นภาระคุณพ่อคุณแม่มากกว่า จริงๆแล้วเมื่อเราจะนำเขามาเลี้ยง ก็ต้องมั่นใจว่าภาระทุกอย่างที่จะต้องดูแลสัตว์ชนิดนั้นต้องเป็นของเราทั้งหมดและตลอดไป ชั่วชีวิตของสัตว์นั้นๆ ถ้าเราไม่สามารถรับผิดชอบจุดนี้ได้ ไม่ควรนำเค้ามาไว้ในความดูแลของเราค่ะ;)

Quote:

---

Originally Posted by greenpark

เอาคนใกล้ตัวเลยนะคะ แม่เราเมื่อก่อนไม่ชอบหมาเลย เห็นหมาหลงเข้ามาในบ้านก็ต้องไล่อยู่เนืองๆ พอเราแต่งงานออกมา พี่ชายก็หย่าเมียกลับมาอยู่บ้าน แล้วขโมยขึ้นบ้าน พี่ชายเราก็ไปเอาลูกหมามาเลี้ยงที่บ้านกันขโมย แรกๆแม่เค้าก็ไม่ชอบนะคะ แต่ตอนนี้เนี่ยเราตกกะป๋องไปเลย เวลาที่มาเยี่ยมเราอาทิตย์ละครั้ง ต้องรีบกลับทุกทีเลยบอกคิดถึงหมา :D แต่มีเค้าก็ดีนะคะ แม่เราหายเหงาเยอะเลยค่ะ

---

น่านนะสิค๊ะ เอิ๊กคิดว่าสัตว์เลี้ยงน่าจะทำหั้ยเราหายเหงาขึ้นบ้าง ??

Quote:

---

Originally Posted by ple15

อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวเปิ้ลนะคะ เปิ้ลว่าจะเลี้ยงสัตว์เลี้ยง มันก็ทำให้เรามีภาระมากขึ้นค่ะ แต่ก็ทำให้เรามีความสุขมากขึ้นเช่นกันค่ะ เช่นเมื่อก่อนอยากไปเที่ยวต่างจังหวัดก็ไปค้างได้ แต่ปัจจุบันก็ห่วงน้องหมาที่บ้าน ถึงแม้จะมีคนดูแลให้ก็ตามค่ะ แต่เค้าติดเราค่ะ และเลี้ยงเค้าก็ต้องดูแลเค้าอย่างดี รายละเอียดจิปาถะจะตามมาค่ะ ( แต่มีเค้าทำให้เรามีความสุขค่ะ )


ทั้งนี้ทั้งนั้น เปิ้ลอยากให้ทุกคนเลี้ยงเพราะ รัก ค่ะ เปิ้ลเห็นบางคนเลี้ยงสักพักแล้วก็เบื่อ จะให้คนอื่น สงสารเค้าค่ะ เพราะเค้ามีจิตใจนะคะ ถึงแม้จะพูดไม่ได้ ( อัลเซเชี่ยนตัวเก่าเรา ถ้าเราไปเที่ยวตจว เค้าไม่ยอมทานข้าวเลยค่ะ จะรอแต่หน้าบ้าน ตอนหลังเลยไปไหนเอาไปด้วย ถ้าที่นั่นเค้าให้ไป หรือก็ไม่ไปเที่ยวเลยค่ะ ) อยากบอกว่า ถ้าเลี้ยงแล้วจะผูกพัน ยิ่งรักมากขึ้นค่ะ

อยากให้พร้อม ถึงค่อยเลี้ยงค่ะ จะได้ไม่มีปัญหาตามมาทีหลังค่ะ

ยังไงคุณ จขกท. ก็ลองตัดสินใจดูนะคะ ว่าเราพร้อม แต่กับสมาชิกในครอบครัวพร้อมหรือเปล่า ไหนจะกินข้าว ,เวลาเจ็บป่วย ก็ต้องดูแล ,ยามเค้าฉี่ หรือถ่าย ก็ต้องทำความสะอาด , ถ้าคุณคิดว่าพร้อมก็เลี้ยงเค้าได้ค่ะ ไม่อยากให้เป็นเหมือนบ้านคนที่เรารู้จักค่ะ เลี้ยงเค้ามา 5 ปีแต่แล้วจะให้คนอื่น เพราะเลี้ยงไม่ไหว ไม่มีเวลาให้กับเค้า และตัวญาติเรา ก็เรียนโท คิดดูเค้าจะรู้สึกยังไง

จากที่คุณจขกท. เล่ามาคร่าวๆๆ เราว่าเลี้ยงปลา อาจเหมาะกว่าน้องหมา หรือน้องแมวนะคะ เพราะที่บ้านท่านมีท่านที่ไม่สบายอยู่ เค้าอาจแพ้ขน ก็ได้ค่ะ ยังไงลองตัดสินใจดูนะคะ

---

เคยเลี้ยงเหมือนกันค่ะปลาทอง ซื้อมาจากจตุจักร สุดท้ายก้อตาย เอิ๊กยังงงอยู่เรยค่ะว่า ตายได้ยังไง ตัวก้อโต((ตัวละร้อย เค้าบอกว่าแข็งแรง แพงรึป่าวไม่รุค่ะ ซื้อครั้งแรก เลือกตัวอ้วนสุด พร้อมสอนวิธีเลี้ยงมาเสร็จ)) ทำตามที่เค้าบอกทุกอย่าง ทุกเรื่อง สุดท้ายทำไมตายก้อยังไม่ทราบ หงายท้องป่อง เสียใจมากมาย จนมีความรุสึกว่าทำไมปลาตายง่าย (( อันนี้ไม่ทราบนะค๊ะ ความคิดส่วนตัว เพราะเราเลี้ยงเค้าไม่ทนเรย)) แต่ตอนนี้ก้อยังพยายามหาทางรักสัตว์อยู่ค่ะพี่เปิ้ล ขอบคุณอีกหนึ่งความเห็นค่ะ ^^

จริงอยู่ค่ะ ที่ทำให้เราหายเหงา และที่สำคัญก็ทำให้เรามีความสุขมากด้วย แต่เราก็ต้องดูแลเค้าให้ได้ด้วยเช่นกันค่ะ จนเค้าแก่ตายไปค่ะ ต้องรับผิดชอบชีวิตเค้าให้ได้ และต้องให้ดีด้วย เหมือนดูแลตัวเราเอง เลยค่ะ ไม่ว่าเค้าจะอายุน้อย ยามแก่ ยามเจ็บป่วย

ลองตัดสินใจให้ดี ให้รอบคอบนะคะ เพราะเค้าจะอยู่กับเราไปนานอย่างน้องไม่ต่ำกว่า 12 ปีค่ะ ขอตัวไปนอนแล้วนะคะ

สุดท้ายขอให้น้องเอิ๊ก ตัดสินใจอย่างรอบคอบนะคะ มีอะไรปรึกษาได้ค่ะ ฮือๆๆแต่ตอนนี้น้องหมาพี่ถูกลักพาตัวไปน่ะสิคะ เศร้าใจอยู่เนี่ยค่ะ

เป็นภาระมากๆเลยค่ะ....เดี๋ยวอย่าเพิ่งหาว่าเราใจร้าย ภาระอยู่ที่ความรู้สึก เราเป็นคนไม่เคยเลี้ยงสัตว์ ออกจะโดนสัตว์หลายอย่างทำร้ายตั้งแต่เด็กบ่อยๆ(แทบจะเกลียด) แม่เราเจ้าระเบียบ+รักสะอาดมาก ลูกสาวอยากได้หมา เค้าเป็นเด็กอารมณ์รุนแรงนิด สามีรักหมามากเป็นพิเศษ เลยให้เค้าเป็นของขวัญ เอาจริงๆลูกไปเรียน สามีไปทำงาน เรากับแม่ทำงานที่บ้าน ปัจจุบันเราที่1 แม่ตามมาติดๆเลยค่ะ ไอ้คนที่รักและอยากได้ไม่ผูกพันเท่าคนที่ไม่ชอบ+เกลียด ยิ่งรักมากก็ห่วงมากเลยเป็นภาระมาก ช่วงนี้อากาศเย็นให้เค้านอนบนเตียงด้วยทุกคืนเค้าตัวเล็ก(ชิวาวา)สามีก็ตัวใหญ่ นอนหลับไม่สนิทเลยทุกคืน ต้องรู้สึกตัวมาดูเป็นระยะทั้งคืนกลัวเค้ามุดแต่ในผ้าห่มขาดอากาศ กลัวตัวเอง+สามีเผลอทับ กลางวันจะเดินไปใหนก็ตาม เข้าห้องน้ำก็รอหน้าห้อง นั่งทำงานก็เกาะแข้งเกาะขาต้องอุ้มมานั่งตักแล้วเค้าก็หลับ แต่ถ้าเป็นสามี+ลูกๆเค้าคงตอบว่าไม่เป็นภาระแน่นอน

Quote:

---

Originally Posted by PREZZO

สัตว์เลี้ยงบางชนิดก่อให้เกิดความรำคาญได้นะครับ เช่น นก
ผมเคยเลี้ยงนกกระตั้ว เสียงดังมากครับ เลี้ยงได้สักพักใหญ่ๆ ก็ไม่ไหว ต้องขายต่อเพื่อนไป

ส่วนหมาแมวนี่ ภาระเรื่องการให้อาหารสำหรับคนที่ไม่ใช่เจ้าของ จะให้เค้าดูแลดีเท่าเราทำก็คงยาก

ปลาเป็นทางออกที่ดีที่สุดนะครับ คนเป็นภูมิแพ้จากขนสัตว์จะไม่เจอปัญหานี้เลย
ปล. สมัยที่ผมเลี้ยงปลาสวยงาม เวลาเรียนเสร็จเครียดๆ ก็มานั่งดูปลา สบายใจดีครับ

---

ขอบคุณ PREZZO ค่ะ ^^