แสดงความเสียใจกับ จขกท ด้วยค่ะ...ปลงได้ก็ดีกับจิตใจเราเนอะ
แต่ไม่ควรปล่อยให้คน..ง่า คน แบบนี้ลอยนวลน๊า
Printable View
แสดงความเสียใจกับ จขกท ด้วยค่ะ...ปลงได้ก็ดีกับจิตใจเราเนอะ
แต่ไม่ควรปล่อยให้คน..ง่า คน แบบนี้ลอยนวลน๊า
พฤติกรรมเยี่ยงโจร ไม่อยากด่า:mad:
แต่นับถือจิตใจจขกท.เข้มแข็งมากค่ะ สู้ๆนะคะ:)
ถือว่าฟาดเคราะห์ไปละกันนะคะ เสียของดีกว่าเจ็บตัว :rolleyes:
ถ้ามีตำหนิแบบนี้จะช่วยสอดส่องให้อีกแรงค่ะ ;)
หรือคุณแอนจะลงเองก็ได้นะคะ รับรองค่ะ ได้คืนแน่นอนค่ะ เสียดายแทนค่ะ
ไปนั่งพิซซ่าฮัทกะเพื่อนแล้วโต๊ะที่เลือกนั่งมีถุงกระดาษวางอยู่ค่ะแล้วมันก้อมีกางเกงสไตล์ผู้ชายวางอยู่ไม่อยากมีปัญหาก้อเลยขอย้ายโต๊ะอ่ะค่ะแล้วพอสักพักก้อมีผู้หญิงมาตามถุงกระดาษ(ตัวใหญ่มากค่ะ)เรากะเพื่อนงี้พอเค้าเดินผ่านไปก้อแอบขำกันอยู่สองคน
คนที่เค้าเอาไปตอนนี้คงมีความสุข
จนกว่าจะถึงวันที่เค้าเสียของที่มีราคาไปสักวันเค้าคงจะนึกถึงเจ้าของกระเป๋าที่เค้าเคยหยิบของคนอื่นไปน่ะค่ะ
ดีใจด้วยที่ทำใจได้ค่ะ
เวรกรรมติดจรวดไอพ่น มิต้องกลัวค่ะ สู้สู้
เสียใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ แต่ก้อถือว่าฟาดเคราะห์ไปแล้วกันค่ะ เราก้อเคยเจอเหมือนกันค่ะ ทั้งแบบลืมเอง แล้วก้อโดนฉกไปต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ ก้อได้แต่แจ้งความแล้วก้อทำใจค่ะ ของนอกกายไม่ตายก้อหาเอาใหม่ได้เน๊อะ ^^
โห ฟังแล้วเศร้าเลยค่ะคุณแอน เสียใจด้วยจริง ๆ ปิ่นก็โดนทุบกระจกรถตอนกลางคืน แล้วดันเอาน้องบาลอง (ของเพือน) ไว้ในรถเหมือนกัน หายจ้อย กินไม่ได้นอนไม่หลับหลายวันเหมือนกัน เข้าใจความรู้สึกคุณแอนเลยแหล่ะ ถือว่าฟาดเคราะห์นะคะ ยังไงก็ให้กำลังใจเต็มที่ค่ะ:D
เส้าจังเลยค่ะคุณแอน
เสียดายกระเป๋า และ ตังค์แทนเรยยย.ยยยอ่า
งัยก็เอาใจช่วย ให้ได้น้องเป๋า คืนไวๆ นะคะ
ขอให้ตามจับตัวคนเอาไป ให้ได้คะ
สาธุ .....
เห็นรูป she ค่อนข้างชัดนะคะ พอหารูปรถสีรถของ she ได้มั้ยคะ
ลองตามดูนะคะ ขอให้ได้ของคืนเร็วๆ นะคะ
อ่านแล้วเศร้าแทนเลยค่ะ นึกถึงว่าถ้าเป็นเราคงเครียดไปเป็นอาทิตย์เลย
อย่าคิดมากนะคะ ทำใจให้สบาย แต่อย่าละความพยายามค่ะ
เสียใจด้วยนะค่ะ ถือว่าฟาดเคราะห์ค่ะ สู้ๆๆนะค่ะ :D
เคยเหมือนกันค่ะ
ครั้งแรก มือถือ N70 ลืมไว้ที่ร้านอินเตอร์เน็ต กลับมาที่ห้อง จะโทรหาเพื่อน ไม่มีค่ะ ทีนี้แบบใจหายแวปไปเลยค่ะ ตกใจมากจะร้องไห้เลยค่ะ ก็เลยพนมมืออธิฐานกับสมเด็จพระนเรศวร (หนูนับถือสมเด็จท่านนะค่ะ เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะค่ะ ไม่เชื่ออย่ารบหลู่นะค่ะ ขอร้อง แต่ท่านช่วยจริงค่ะ)ว่าขอให้ลูกได้คืนด้วยเถอะค่ะ ปรากฎว่าไปที่ร้าน มีค่ะ คนที่ใช้เครื่องต่อเราเค้าเอาไปให้เจ้าของร้านและเจ้าของร้านก็เก็บไว้ให้ เพราะตอนที่เข้าไปถามเค้าก็บอกว่า มีหนู แบบดีใจมากค่ะ รีบเข้าไปกราบท่านที่ม.เลยค่ะ
ครั้งที่ 2 ลืมไว้ที่ห้องเรียนรวมตึกเรียนรวมด้วย มือถือเหมือนเดิมคราวนี้แบบเบลอถือโทรศัพย์ไป คุยไป พร้อมกับไป save สไลด์ที่อ.ทำมาให้เอาไปอ่าน ปรากฏว่าลืมค่ะ save เสร็จเดินกลับมาที่โต๊ะ โดยเอามือถือวางไว้บน CPU และกลับหอเลยกว่าจะนึกได้ ประมาณ ครึ่งชั่วโมง เป็นช่วงเลิกเรียนประมาณ บ่าย 3 โมงด้วย และทุกครั้งที่ class จบเจ้าหน้าที่เค้าก็จะมาปิดแอร์ ปิดคอม ปิดโปรเจคเตอร์ ก็เอาอีกแล้วค่ะจะร้องไห้อีกแล้ว ก็พนมมืออธิฐานกับสมเด็จพระนเรศวร ว่าขอให้เจอด้วยเถอะค่ะ พอดีมี 2 เครื่องลองโทรเข้าไปติดค่ะแต่ไม่มีคนรับ ก็เลยรีบกลับไปที่ม. รวมเวลาน่าจะประมาณ 1 ชั่วโมง และตึงนี้ช่วงเย็นจะเป็นภาคพิเศษมาเรียน ก็รีบไป ปรากฎว่า เจออีกแล้วค่ะ (ท่านช่วยลูกอีกแล้ว) พอเลยรรีบไปกราบท่านค่ะ
ครั้งที่ 3 MP 4 ค่ะ อัดเสียงอ.เอาไว้ฟังตอนอ่านหนังสือสอบ แล้วพอกดอัดก็ฝากเพื่อนให้วางให้ข้างหน้า (เพื่อนนั่งแถวที่ 2 หนูนั่งแถวที่ 3 MP 4 ถึงอยู่แถวหน้าเลย แล้วเลิกเที่ยงพอดี ก็ตามเดิมที่เจ้าหน้าที่จะเข้ามาปิดอุปกรณ์ แบบว่าคราวนี้ลืมสนิทนึกไม่ถึงเลย ปรากฏว่า มีสอบที่ห้องนั่นอีก ตอนบ่ายโมง แล้วหนูกะเพื่อนมาก่อนคนอื่น มากัน3 คน แล้วเพื่อนเห็น (ทั้งที่เราเดินหน้ามันเราไม่เห็นว่ามันวางอยู่..) เพื่อนบอกว่า "พี่โย MP 4 ของพี่โยหรือป่าว" (ที่เรียกพี่ เพราะ ซิ่วค่ะ แอบแก่กว่าเพื่อน ซะงั้น แล้วยังมาเรียกเราพี่อีก เซ็งเลย )
หนูก็เอ๋อ เลยค่ะ ใช่แล้วทั้งที่มันยังทำหน้าที่อัดเสียงของมันอยู่ ดีใจมากค่ะ 3 ชั่วโมงเต็มที่มันยังอัดเสียงอยู่ (เรียน 2 ชั่วโมง ไปกินข้าวนอก ม . 1 ช่วโมง) เพราะถ้าหายเสียดายมากค่ะ เพราะซื้อมาแพงมาก 5,200 ตั้งแต่ที่มีแรกๆๆเลย ไปซื้อที่เดอะมอลล์ แล้วรักมากเครื่องนี้ ทนสุดๆๆไม่เคยพังเลยค่ะ อัดได้ตั้งเกือบ 50 ชั่วโมง
(ไม่เปลืองแบตด้วย ใช้แบบชาร์ตไฟนะค่ะ ) มีแต่หน้าจอร้าวเพราะน้องชายตัวอ้วนเอาไปนอนฟังในห้องแล้วนอนทับ
แบบดีใจมากเพราะถ้าไม่มี MP 4 อันนี้แย่เลยค่ะ เพราะต้องเอาฟังอีกรอบก่อนไปสอบ แปลกมากที่ไม่หายเพราะมีทั้งเจ้าหน้าที่ แม่บ้านเข้ามากวาด ก็ไม่มีใครเก็บเอาไป งง ค่ะ เพราะมันว่างไว้เด่นชัดมาก แถมสีก็แรงงงงงงงงง......เพราะเพื่อนเคยหายที่ตึกนี้ล่ะค่ะ ไม่ได้ไว้แถวหน้าด้วย แปปเดียวแค่นั้นหาไม่เจอเลย
เล่ามาซะยาวเลยที่จะบอกก็คือ ยังไม่เคยมีอะไรหายเลยค่ะ มีแต่เกือบหายเพราะลืมเอง อ่อ ลืม อีกเรื่อง ลืมกระเป๋าตังไว้ที่ร้านข้าว มีประมาณ 200-300 เองแต่ได้คืน
มันแปลกมากเลยค่ะ เพราะทุกครั้งที่หายไป จะได้คืนทุกครั้ง ไม่มีที่หายสาบสูญไปเลยยังไม่เจอ เพราะบางคนหายแล้วหายอีก แต่หนูถือว่าโชคดีทุกครั้งเลย
อาจจะเป็นเพราะสมเด็จพระนเรศวรท่านช่วยก็ได้นะค่ะ หนูเชื่อมาก ๆ ค่ะ เพราะมีอีกหลายเหตุการณ์มากที่เหลือเชื่อ ขนาดเพื่อน พี่ แม่ น้อง ยัง งง เลยค่ะ
**** ยังไงก็อย่าลืมเช็คของก่อนทุกครั้งนะค่ะเวลาไปข้างนอกจะได้ไม่ประมาทนะค่ะ*********
สู้ๆๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจขอให้ได้คืนค่ะ