ขอความเห็นหน่อยค่ะ อยากเลิกกับแฟน -*-

ว่าจะเลิกตอบกระทู้นี้แล้วเชียว แต่อดไม่ได้จริง ๆ

เราไม่ค่อยเข้าใจผู้หญิงสมัยนี้เท่าไหร่ (เอ...จริง ๆ เราก็ยังไม่แก่นะ) ว่าทำไมถึงคิดว่าการแชร์กันหรือแยกกระเป๋ากันใช้เป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือการที่คิดว่าเป็นธรรมดาของผู้ชายที่นานวันเข้าก็จะเปลี่ยนไป เรากลับเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดานะ ถ้าเป็นเรื่องธรรมดา งั้นหมายความว่าตอนเป็นแฟนเรารักกัน เค้าทำเพื่อเราได้ทุกอย่าง แต่พอแต่งงานเค้ารักเราน้อยลง, เปลี่ยนไป ในขณะที่เรารักเค้ามากขึ้นและต้องยอมทำใจรับกับสิ่งที่เค้าเปลี่ยนไปเหรอ เราเชื่อว่าลึก ๆ แล้วผู้หญิงน่ะรู้อยู่แก่ใจว่าเค้ารักเราน้อยลงแต่ไม่กล้ายอมรับความจริงต่างหากหรือจะให้บังคับก็บังคับเค้าไม่ได้ กลัวเค้าเลิก เลยตั้งเหตุผลขึ้นมาปลอบใจตัวเองว่า เอาน่า ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละ

อยู่คนเดียวก็หาเลี้ยงตัวเอง อยู่สองคนก็ต้องหาเลี้ยงตัวเองแถมเปลืองตัวอีก ปากบอกว่าพยายามปรับตัวเข้าหากัน (แต่จริง ๆ แล้วกัดฟันอดทนเต็มที่) ลองนึกดูดี ๆ ว่าอย่างนี้ใครรักใครมากกว่ากัน

คนเฒ่าคนแก่ของเราเค้าสอนว่าอย่าไปมองข้อดีของเค้าเพราะพอถึงเวลาเค้าไปมีคนอื่น ถามว่าคุณยังจะยอมเค้าอยู่ไหมเพื่อเห็นแก่ความดีของเค้า ในทางกลับกันถึงเวลานั้นเค้าแทบไม่เห็นแก่ความดีของคุณด้วยซ้ำไป เค้าจะคิดแต่ว่าเราไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ คนใหม่สิดีกว่าอีก เวลาทะเลาะกันจริง ๆ ไม่มีใครเอาข้อดีมาด่ากันหรอกค่ะ จะขุดกันมาแต่ข้อเสีย ดังนั้นถ้าจะคบกันจริง ๆ ขอให้ดูว่าข้อเสียเค้ามีอะไรบ้างแล้วเรารับได้รึเปล่า ข้อดีไม่ต้องไปพูดถึงค่ะเพราะทุกคนน่ะมันมีความดีในตัวทั้งนั้นแหละ

วันใดที่คุณหาเลี้ยงตัวเองมาโดยตลอดแล้วไปพบทีหลังว่าเค้าไปหาเลี้ยงผู้หญิงคนอื่นหรือว่ามาขอหย่ากับเราเพื่อไปอยู่หาเลี้ยงกับผู้หญิงคนใหม่โดยขอแบ่งครึ่งทรัพย์สินที่เราร่วมหามาด้วยกัน เราก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ายังจะทำใจรับกันได้รึเปล่าว่า เอาน่า ผู้ชายก็เป็นอย่างนี้แหละ แบ่งให้เค้าไปเถอะ

ว่าจะไม่ตอบแล้วเหมือนกันค่ะ ^_^ อยากจะบอกว่าอย่าพยายามเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเลยนะคะ ทุกครอบครัว ทุกคู่มีความแตกต่างและหลากหลายค่ะ อย่างคู่เค้าไม่เหมือนเราก็ไม่ได้หมายความว่าความรักของเค้าไม่เฟอเฟ็ค ต้องอย่างชั้นซิถึงจะดี ถึงจะโอเค แบบนี้ซิถึงเรียกว่ารักจริง คนเรานั้นลองมองให้กว้างๆ มองให้กลางๆ อย่าเอาบรรทัดฐานของตัวเองมาวัดคนอื่นค่ะ :)

น้ำใจเย็นนะคะ นอกจากเรื่องเงินกับเรา เค้ามีปัญหาเรื่องอื่นอีกหรือป่าว
เค้าอาจอยากให้เราประหยัดเพื่ออนาคตก้อได้ค่ะ คนหากับคนใช้มันต่างกันคะ
เราก้อเปงเวลาไปข้างนอก ไปทานข้าว ซื้อของ ถ้าเราซื้อบ่อยๆ ติดๆกันทุกวัน
แฟนเราก้อบ่นเหมือนกันค่ะ เราใช้เงินเก่งเหมือนกัน เค้าเป็นคนหา ก้อต้องบ่น
เป็นธรรมดา แต่คงไม่มีอารัยหรอกค่ะ เศรษฐกิจไม่ค่อยดีค่ะ ต้องประหยัด
เปงธรรมดา อย่าคิดว่าเค้าเปลี่ยนไปเลย เราใช้เหตุผลเข้ามาตัดสินใจดีกว่าคะ
อย่าใช้อารมเลยนะคะ รักกันไว้ คิดถึงเรื่องดีๆไว้ค่ะ

Quote:

---

Originally Posted by 69

ว่าจะเลิกตอบกระทู้นี้แล้วเชียว แต่อดไม่ได้จริง ๆ

เราไม่ค่อยเข้าใจผู้หญิงสมัยนี้เท่าไหร่ (เอ...จริง ๆ เราก็ยังไม่แก่นะ) ว่าทำไมถึงคิดว่าการแชร์กันหรือแยกกระเป๋ากันใช้เป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือการ ที่คิดว่าเป็นธรรมดาของผู้ชายที่นานวันเข้าก็จะเปลี่ยนไป เรากลับเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดานะ ถ้าเป็นเรื่องธรรมดา งั้นหมายความว่าตอนเป็นแฟนเรารักกัน เค้าทำเพื่อเราได้ทุกอย่าง แต่พอแต่งงานเค้ารักเราน้อยลง, เปลี่ยนไป ในขณะที่เรารักเค้ามากขึ้นและต้องยอมทำใจรับกับสิ่งที่เค้าเปลี่ยนไปเหรอ เราเชื่อว่าลึก ๆ แล้วผู้หญิงน่ะรู้อยู่แก่ใจว่าเค้ารักเราน้อยลงแต่ไม่กล้ายอมรับความจริง ต่างหากหรือจะให้บังคับก็บังคับเค้าไม่ได้ กลัวเค้าเลิก เลยตั้งเหตุผลขึ้นมาปลอบใจตัวเองว่า เอาน่า ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละ

อยู่คนเดียวก็หาเลี้ยงตัวเอง อยู่สองคนก็ต้องหาเลี้ยงตัวเองแถมเปลืองตัวอีก ปากบอกว่าพยายามปรับตัวเข้าหากัน (แต่จริง ๆ แล้วกัดฟันอดทนเต็มที่) ลองนึกดูดี ๆ ว่าอย่างนี้ใครรักใครมากกว่ากัน

คนเฒ่าคนแก่ของเราเค้าสอนว่าอย่าไปมองข้อดีของเค้าเพราะพอถึงเวลาเค้าไปมีคน อื่น ถามว่าคุณยังจะยอมเค้าอยู่ไหมเพื่อเห็นแก่ความดีของเค้า ในทางกลับกันถึงเวลานั้นเค้าแทบไม่เห็นแก่ความดีของคุณด้วยซ้ำไป เค้าจะคิดแต่ว่าเราไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ คนใหม่สิดีกว่าอีก เวลาทะเลาะกันจริง ๆ ไม่มีใครเอาข้อดีมาด่ากันหรอกค่ะ จะขุดกันมาแต่ข้อเสีย ดังนั้นถ้าจะคบกันจริง ๆ ขอให้ดูว่าข้อเสียเค้ามีอะไรบ้างแล้วเรารับได้รึเปล่า ข้อดีไม่ต้องไปพูดถึงค่ะเพราะทุกคนน่ะมันมีความดีในตัวทั้งนั้นแหละ

วันใดที่คุณหาเลี้ยงตัวเองมาโดยตลอดแล้วไปพบทีหลังว่าเค้าไปหาเลี้ยงผู้หญิง คนอื่นหรือว่ามาขอหย่ากับเราเพื่อไปอยู่หาเลี้ยงกับผู้หญิงคนใหม่โดยขอแบ่ง ครึ่งทรัพย์สินที่เราร่วมหามาด้วยกัน เราก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ายังจะทำใจรับกันได้รึเปล่าว่า เอาน่า ผู้ชายก็เป็นอย่างนี้แหละ แบ่งให้เค้าไปเถอะ

---

แหะ แหะ มองโลกในแง่ร้ายไปหน่อยป่าวจ๊า ล้อเล่นน๊า มองอีกมุม ถ้าผู้ชายคิดแบบนี้เหมือนกัน จะทำไงดีล่ะคะ

Quote:

---

Originally Posted by nutella

ว่าจะไม่ตอบแล้วเหมือนกันค่ะ ^_^ อยากจะบอกว่าอย่าพยายามเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเลยนะคะ ทุกครอบครัว ทุกคู่มีความแตกต่างและหลากหลายค่ะ อย่างคู่เค้าไม่เหมือนเราก็ไม่ได้หมายความว่าความรักของเค้าไม่เฟอเฟ็ค ต้องอย่างชั้นซิถึงจะดี ถึงจะโอเค แบบนี้ซิถึงเรียกว่ารักจริง คนเรานั้นลองมองให้กว้างๆ มองให้กลางๆ อย่าเอาบรรทัดฐานของตัวเองมาวัดคนอื่นค่ะ :)

---

เราไม่ได้หมายความว่าอย่างที่เราอธิบายไปมันเพอร์เฟคนะคะ แล้วก็ไม่ได้คิดจะเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานด้วย เพียงแต่ว่าให้คุณตอบตัวเองให้ได้ก็แล้วกันว่า ถ้าผู้หญิงเป็นฝ่ายยอมทุกอย่างทั้ง ๆ ที่มันฝืนใจเรามาก ๆ แต่เค้าไม่เห็นยอมเราเลย ใครรักใครมากกว่ากัน

สุดท้ายแล้วก็อยู่ที่เจ้าตัวเค้าจะเลือกค่ะว่าจะไปทางไหน จะยอมกัดฟันอดทนเพื่อประคับประคองชีวิตคู่เพียงเพราะยึดติดว่าอุตส่าห์คบกันมานานก็ไม่เป็นไรหรือธรรมชาติของผู้ชายก็เป็นแบบนี้ก็ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องอย่างนี้มันต้องมีคนนึงได้เปรียบ คนนึงเสียเปรียบอยู่แล้ว คุณอยากจะได้เปรียบหรือเสียเปรียบก็เลือกเอาค่ะ ไม่ได้ว่าอะไร

ตอนอยู่เป็นโสดอยู่กับพ่อกับแม่ พ่อแม่ไม่เคยทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ แต่กลับมายอมเครียด เป็นทุกข์เพราะใครก็ไม่รู้ และยังไม่ยอมรับความจริงอีกว่าตัวเองถูกเอาเปรียบอีกก็แล้วแต่ค่ะ แต่ละคู่ก็เลือกเอาเองละกัน

ตอบคุณ amm ถ้ามองกลับกันผู้ชายคิดแบบนี้บ้างจะทำยังไง ก็แสดงว่าเค้าไม่ได้รักคุณจริง ๆ น่ะค่ะ ผู้หญิงเป็นแฟนด้วย ไปไหนมาไหนด้วยกันหรือแต่งงาน มันก็เป็นฝ่ายเสียหายทั้งนั้นแหละค่ะ ดังนั้นผู้ชายควรชดเชยอะไรให้เราบ้าง ไม่ใช่เปลืองตัวก็เปลืองยังจะนั่งอมทุกข์ เป็นทุกข์กับความสัมพันธ์นั้น ๆ อีก แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ บางคนเค้าอาจจะอยู่ในสถานะแบบนี้อยู่จนถึงตอนนี้ก็ได้ ก็เลยมองว่าเป็นเรื่องธรรมดา ทนได้ (รักเค้ามากกว่าตัวเองอีก แต่ไม่ยอมรับความจริง) ก็เลยไม่ถือสาเรื่องแบบนี้

ตอนนี้ยังรักกันดีอยู่ก็ดีค่ะ อาจจะคิดว่าเราเห็นแก่ตัว มองโลกในแง่ร้ายไปรึเปล่า แต่วันในที่ทะเลาะกันขึ้นมาแล้วไม่มีอะไรเหลือเป็นของคุณเลย วันนั้นอย่าเสียใจนะคะ

ที่เขียนมาเราแค่ไม่อยากให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่ถ้าใครยินยอมจะให้ตัวเองถูกเอาเปรียบก็ไม่ว่ากันค่ะ คุณอาจจะเป็นผู้หญิงเก่ง หาเงินได้เองเลยไม่ถือสาก็ได้

มีลูกด้วยกัน ต้องคิดให้มากน๊ะๆๆ

Quote:

---

Originally Posted by pong-toffee

คบกันคาดหวังอะไร
ได้ใจหรือได้เงิน
ใจเราหรือใจเขา
เป็นเราเราจะตอบคำถามให้กับตัวเองก่อน

---

อยากจะตอบตั้งแต่วันแรกแล้วเหมือนกันค่ะ และชอบความเห็นนี้ข้างบนนี้ค่ะ ^^

และก็ชื่นชมคุณ rinsai ป๋ามากๆ เลยค่ะ (จากใจเลยเนี่ยะ)


ความเห็นของเรานะคะ

เงินของข้าใครอย่าแตะ ใช้ได้ทั้งหญิงและชาย ต่างคนต่างมีภาระและสังคมของตนเอง

ส่วนที่ได้มาฟรีๆ ถือว่าเป็นกำไรของความสัมพันธ์ แต่ไม่ใช่รับอย่างเดียว ควรให้กลับบ้าง

ถ้าให้เค้าไม่ได้เท่าที่เค้าให้เรา อย่าเป็นภาระเพิ่มให้เค้า

ความมั่นคง เราควรสร้างด้วยตัวของเราเอง อย่าหวังพึ่งหรืออยากได้ของใคร

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ถ้าคิดว่าคนนี้พึ่งไม่ได้ ลองคิดดูว่าเราเคยทำตัวเป็นที่พึ่งให้เค้า(บ้าง)หรือยัง

ถ้ายังไม่เคย จะเลิกหรือจะอยู่แล้วแต่ใจ

ถ้าให้แล้ว จะเลิกหรือจะอยู่ ก็แล้วแต่ใจ

แล้วชั้นตอบทำไมเนี่ยะ :confused:

ไม่มีความเห็นค่ะว่าควรเลิกคบหรืออยู่ต่อไป......ไม่มีอะไรแน่นอนในชีวิต

โดยส่วนตัวเวลามองความรัก

มักใช้สองสิ่งมองคือ สมอง+หัวใจ;)

ถ้าใช้สมองมองอย่างเดียว....คงไม่ต่างอะไรจากคนที่เห็นแก่ตัว

แต่ถ้าใช้ความรักอย่างเดียวในการตัดสินปัญหา.....คำตอบที่ได้มักไม่เที่ยงตรง เหมือนคนตาบอด คล้ำถูกคล้ำผิด

ลองเลือกพิจารณาดูว่าคุณควรให้ความสำคัญด้านไหนมากที่สุดค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ:)

Quote:

---

Originally Posted by rinsai

คุณโชคดีมากค่ะ

เราจบป. โท แฟนยังไม่จบป. ตรี (อายุเท่ากัน)
เราเงินเดือนหลายหมื่น แฟนเงินเดือนไม่กี่พัน
เราซื้อเป๋าตังค์ เสื้อผ้า นาฬิกา รองเท้าให้แฟน แฟนไม่เคยซื้ออะไรให้เรา (วันเกิดก็ต้องทวงเอาอ่ะนะ)
เราให้เงินแฟนเดือนละไม่ต่ำจาก 5000 แต่แฟนไม่เคยให้เงินเรา (บางทีให้มา 500 แต่ก็เอาคืนไป 1500)
เรามีรถ แฟนไม่มี แถมเราต้องขับรถให้แฟนนั่ง
ส่วนใหญ่ไปไหนเราจ่ายตลอด แฟนจ่ายบ้างแต่น้อยมาก

พูดแค่นี้หลายคนก็ถามแล้วว่าคบทำไม... บอกได้คำเดียวว่า "ยังรัก"
และไม่ได้คิดเรื่องอนาคตร่วมกัน เพราะถ้าคิดปุ๊บ ต้องเลิกคบทันทีทันใด
ที่เราคบเค้า เราไม่เคยคบเพื่อหวังให้เค้ามาเติมเต็ม เพราะเรามีเต็มอยู่แล้ว
แต่เราคบเค้าบนพื้นฐานและความคิดที่ว่า "เราพร้อมที่จะอยู่คนเดียว
ถ้าเราแต่งงานกับใครไปแล้วชีวิตมันแย่ลง เราก็ไม่แต่ง"

แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ยังเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ ที่ต้องการมีคนรัก
เราเลยคิดว่า "ถ้าเรายังรักกัน และยังไม่เดือดร้อนอะไรมากจากการคบกับเค้า
เราก็ไม่รู้ว่าจะตัดเค้าออกไปจากชีวิตเราทำไม เพราะเราก็ยังรักกัน"


เราจะบอกกับทุกคนเลยว่า...
ใครมาเป็นแฟนเรา ไม่ต้องซื้อนู่นซื้อนี่อะไรให้เราหรอก
ขอแค่รักเราและเอาตัวเองให้รอด ไม่มาเบียดเบียนเราเท่านั้นก็บุญเราแล้วค่ะ


เป็นกำลังใจให้นะคะ เราหวังว่าเรื่องของเราคงทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นนะคะ

---

`สุดยอดเลยค่ะ บอกได้คำเดียว น่านับถือมากๆ

Quote:

---

Originally Posted by LoVe59

คุณrinsai แฟร์มากๆ...สุดยอดค่ะ
ชอบประโยคนี้ของคุณด้วย "ถ้าเราแต่งงานกับใครไปแล้วชีวิตมันแย่ลง เราก็ไม่แต่ง"

---

เห็นด้วยค่า

Quote:

---

Originally Posted by cocoa

ตอนเค้าให้คุณทุกอย่างคุณแสดงความเอื้อเฟื้อมั่งมั้ยคะ
ทุกอย่างมี limit อ่ะค่ะ

สิ่งที่คุณเคยได้ ไม่ใช่สิ่งที่เป็น "หน้าที่" ที่เค้า "ต้องทำ"
แต่เป็น "น้ำใจ" และ "ความรัก" ที่เค้ามอบให้

การที่เค้าไม่ให้ก็ต้องมาพิจารณาดูว่าเค้าเปลี่ยนไปเพราะอะไร
อาจเป็นที่เค้าเอง หรืออาจเป็นที่การรับอย่างเดียวตลอดหนึ่งปีของคุณค่ะ


ขอโทษที่พูดตรงๆ

---

เห็นด้วยอย่างยิ่งเช่นกันค่ะ


ความเห็นของวีร์นะคะ
คนคบกันเป็นแฟนกัน มันก็ต้องมีทั้งให้ และรับ บางครั้งไม่ว่าจะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งให้มากกว่าอีกฝ่าย ก็ไม่ต้องไปคิดเล็กคิดน้อยอะไรมากมายหรอกค่ะ เพราะว่าส่วนมากแล้วคนที่ต้องจ่ายตังค์จะเป็นคนที่คิดมากๆ และคิดว่าเราจ่ายมากกว่าเขา ทั้งๆที่จริงๆแล้วอาจจะเท่ากันก็ได้ หรือ อีกฝ่ายจ่ายครั้งเดียว ตูมใหญ่ แต่อีกฝ่ายจ่ายเล็กๆน้อยๆแต่หลายๆครั้ง

ประเด็นคือ ถ้าคบกับแฟนแล้วคิดแต่เรื่องเงิน ก็คงปวดหัว ทะเลาะ และเลิกกันไปหลายคู่แล้วล่ะค่ะ

แต่ถ้าเขาเปลี่ยนแบบนี้(เคสพี่จขกท.) เป็นวีร์ วีร์จะคุยนะ จะถาม จะรู้ให้ได้ว่า เพราะอะไร ทำไม เหตุผลที่แท้จริงคืออะไร ทำไมเขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้

ขอโทษจริงๆนะคะ ถ้าอันนี้ตรงไป แต่...ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะใช่ต้นเหตุหรือเปล่า?

พี่จขกท.เคยชินกับที่เขาจ่ายให้ตลอด จนพี่เลยไม่ชอบที่จะต้องออกเองหรือเปล่าคะ? แล้วที่แฟนพี่เขาออกให้พี่ตลอด เท่ากับเขาเป็นฝ่ายให้ตลอด พี่เคยได้ให้อะไรเขากลับมั่งหรือเปล่าคะ?

คนเป็นแฟนกัน เขาต้องมีทั้งให้ และ รับ เนอะ?

วีร์ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่ามาตอบช้าไปหรือเปล่า แล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่า มาทำให้หลายๆคนรู้สึกแย่กับความ ตรง ของวีร์หรือเปล่า?

แต่วีร์ไม่ชอบ เฟค อ่ะค่ะ ก็ถ้าอยากแก้ปัญหา ก็ต้องหา ต้นเหตุที่แท้จริง และแก้ให้ตรงจุด

ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าหลายคนมาอ่านแล้วไม่ชอบกับความเห็นวีร์ แต่มันก็แค่ความเห็นอ่ะค่ะ

ยังไงก็ เป็นกำลังใจให้พี่ จขกท. ละกันนะคะ

ปล.วีร์เองก็ออก feminist เหมือนกัน แต่...คนเรารักกันแล้ว คบกันแล้ว บางครั้งบางเรื่องมันก็ต้องยอมกันบ้างเนอะ

คุณ Rinsai สุดยอดค่ะ นับถือๆเป็นหญิงสมัยใหม่ที่เก่งจริงๆ

เคยอ่านหนังสือ คุณกะละแมร์ บอกว่า "เงินไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เป็นเรื่องเดียวที่ทำให้เลิกกัน"
อืม.....เราว่านะเวลาคนเราคบกันใหม่ๆ เรามักจะพูดว่ารวย จน ไม่สำคัญรักกันที่ใจ แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง ข้าวก้ต้องใช้เงินซื้อ น้ำมันรถก้ต้องใช้เงินซื้อ ไปหาหมอก็ต้องใช้เงินซื้อ ดูหนังฟังเพลง ก็ต้องใช้เงินซื้อ เงินน่ะจำเป็นมากๆ

เวลาไม่มีเงินชีวิตก็ดูเหมือนจะหดหู่ ไม่มีความรื่นรมย์และไม่มีความมั่นใจ แต่ทั้งๆนี้ทั้งนั้น เงินก็ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต ความรักและความเข้าใจก็สำคัญ

เราไม่ชอบเอาเปรียบใคร และก็ไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ อเมริกันแชร์นี่จะชอบมากๆๆ 5555 แต่ที่ไทย เวลาไปใหนกันแล้วมาแชร์เพื่อนมันจะมองว่าน่าเกลียด จะต้องมีคนใดคนหนึ่งควัก กับแฟนไปใหนช่วยออกเงิน เค้าก็บอกน่าเกลียดเหมือนกัน สรุปไปทานข้าวดูหนังฟังเพลง แฟนออก แต่ถ้าเราจะซื้ออะไรส่วนตัวเราออกเองไม่เคยขอให้เค้าซื้อให้

แต่ปีนึงเราก็จะตอบแทนเค้าที โดยการให้ของขวัญแพงๆให้ อย่าง ทอง หรือ นาฬิกา เป็นการบอกว่า ขอบคุณนะคะที่ pay ให้ทั้งปี ส่วนตัวเรา เรารู้สึกไม่ติดค้างแฟน และแฟนไม่เคยบอกว่าเรางกอยากได้ฝ่ายเดียวหรืออะไรเลย

อันนี้เล่าจากประสบการณืนะคะ ว่าจะพูดนิดเดียว ยาวเลย :D

สรุป พยายามหาเงินใช้เอง ไม่ร้องขอ แล้วเค้าจะให้หรือไม่ให้เราก็ไม่มายด์ค่ะ ^^