เป็นเหมือนกันเลย
เรื่องซิปเนี่ย ลืมประจำ
ยิ่งเป็นกางเกงที่มีกระดุม2-3เม็ดนะ
ลืมทุกทีว่าต้องรูดซิปอีก 555
Printable View
แอบขำ จขกท.น่ารักดีค่ะ จริงน่าลองลงไปเดินดูนะค่ะ เป็นการเช็คเรทติ้งไปในตัว...
ปิ๊กก็เคยค่ะ ใส่รองเท้าออกจากบ้านคนละสี แต่เปนแบบเดียวกันนะค่ะ...มารู้ตัวตอนลงจากรถ...ฮามาก
เคยแต่จะเปลี่ยนรองเท้าคัชชูเป็นรองเท้าแตะ แบบเปลี่ยนโดยไม่ได้ปิดประตูอ่ะ
เอารองเท้าแตะหย่อนมาตรงข้างๆรถ แล้วถอดคัชชูวางไว้
สรุปออกรถโดยไม่ได้หยิบคัชชูขึ้นรถ
ออกไปจนถึงบ้านถึงรู้ว่า ไม่ได้เอารองเท้ากลับมาจากมหาลัย
สงสัยมันคงวางเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงลานนั้นแหละ
เรื่องเปิ่นตัวเองนึกไม่ออก 555 แต่แอบเม้าท์คุณแม่ตัวเอง ประจำค่ะ ชอบถอดรองเท้าขึ้นรถ บางทีนึกได้ก็รอดตัว แต่บางทีถึงที่หมายเลยค่ะ จะลงจากรถหารองเท้าไม่เจอ อิอิ ต้องหาซื้อใหม่ทุ๊กที
เรื่องรองเท้าไม่เคยค่ะ เคยแต่ลืมแก้วน้ำไว้บนหลังคารถ มันสามารถอยู่บนหลังคารถได้นานทีเดียว ประมาณว่าถ้าไม่มีคนทัก มันก็คงยังอยู่บนนั้นจนถึงบ้านอ่ะค่ะ อายมากกกกกกกก เพราะหน้ามหาลัยเรย เด่นเป็นสง่ามาก แต่ก็นะ เรื่องมันผ่านมานานมากแล้ว อย่าไปจำๆ 555
เรื่องรองเท้านี่ก็เคยค่ะ ไม่ได้เอารองเท้าที่คิดจะใส่ติดรถไปด้วย เลยต้องไปทำงานทั้งๆ รองเท้าแตะ แล้วพอสิบโมงก็ต้องไปซื้อคู่ใหม่ (ออฟฟิศอยู่ในห้างอ่ะค่ะ ก็เลยง่ายหน่อย)
เรื่องโก๊ะ อื่นๆ ก็เคยใส่คอนแทกเลนส์ซ้ำ ทั้งๆ ที่ใส่อยู่แล้วค่ะ เรื่องของเรื่องคือตอนกลางคืนไปเที่ยว กลับมาดึก ก็โดดขึ้นเตียง หลับไปเลย ไม่ได้ถอดเลนส์ ตอนเช้า ตื่นมา ก็แกะเลนส์ใหม่ ใส่เข้าไป แต่เอ๊ะ... ใส่ผิดข้างรึเปล่าเนี่ย ทำไมมันเบลอมากๆ เจ็บตาด้วย ก็ถอดออกมา จะลองสลับข้างดู ตอนที่เอาเลนส์แช่ในตลับ แล้วหยดน้ำยา เพื่อล้างใหม่ ก็เพิ่งเห็นว่า เลนส์มีสองชิ้นซ้อนกันอยู่ ถึงเพิ่งระลึกได้ว่าเมื่อคืนไม่ได้ถอนเลนส์นี่หว่า...
มีโก๊ะกว่านี้อีก เกิดจากการลองเสื้อผ้าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมานี่ล่ะ แต่เล่าไม่ได้ล่ะ ติดเรท...... :p
เคยมีเรื่องรองเท้าเหมือนกันค่ะ ไปต่างจังหวัดกับเพื่อน(ไปรถเพื่อนนะคะ)
ก็เอารองเท้าไว้ในรถอีกคู่ วางไว้ตรงพื้นที่เรานั่งด้านหลังคนขับ
พอจะลงไปเช็คอินที่โรงแรม ใส่รองเท้าลงมาอย่างละข้างอ่ะค่ะ
(ข้างนึงเป็นแตะคีบส่วนอีกข้างเป็นรองเท้าหัวปิดส้นแบน) ซึ่งไม่มีความเหมือนกันเลย
ก็เดินจากรถไปจนถึงประตูโรงแรมอยู่แล้ว เพือนก้มลงไปเห็นขำกันกลิ้งเลย เรายังไม่รู้สึกตัวเลยอ่ะค่ะ
ไม่พอวันรุ่งขึ้นไปกินซีฟู้ดตอนกลางวัน เดินลงจากรถไปนั่งกินเสร็จสรรพ จะเดินไปล้างมือ
แล้วพื้นมันเป็นทางลาด ก็เลยก้มลงไปดู จ๊ะเอ๋กับรองเท้าเจ้ากรรมอย่างละข้างอีกแล้วเป็นรอบที่สอง
ก็รีบๆเดินไปล้างมือ เดินกลับมาเล่าให้เพื่อนฟังขำกันปูกับกุ้งแทบจะออกมาข้างนอก
เฮ้อออออออ มันก็เป็นไปได้เนอะ :)
เรื่องรองเท้านี่ยังไม่เคยนะค่ะ เกือบๆลืมแต่พอนึกได้ทุกที แต่เรื่องที่จอดรถนี่ซิค่ะ จำไม่ค่อยจะได้ ไม่ว่าไปห้างหรือที่ทำงาน หารถตัวเองไม่เคยเจอ มีอยู่วันนึงเดินขึ้นลงตึกจอดรถ 9 ชั้น2รอบ จำไม่ได้ว่าจอดชั้นไหน แล้วดันไปจำที่จอดของเมื่อวานก่อนได้แต่ เอ้ไหงไม่มีรถเราหว่า หายไปไหน หรือโดนเข็นออกไป บังเอิญว่าพี่รปภที่ตึกจำรถเราได้ค่ะ เลยช่วยหา ทุกวันนี้ก็ยังไม่หายจากอาการที่จอดรถนะค่ะ พอจอดรถก็ต้องจำเบอร์ล็อคที่จอดไว้อ่ะ เรื่องเด็ดก็วันนึงตอนเย็นรีบจัดๆ จะไปทำธุระก้อวิ่งไปตึกจอดหารถไม่เจอ นึกได้ว่าเทื่อเช้าให้ที่บ้านมาส่ง เฮ้อ กลุ้มจายตัวเองเลยค่ะ