*+*+* ปัญหาชีวิตคิดไม่ตก..ควรเปลี่ยนงานดีไหมคะ คิดหนักมาก..นอนไม่หลับเลยค่ะ *+*+*

พี่ๆ ทุกคนพูดมา ถูกต้องมากๆเลยค่ะ

โดยเฉพาะที่พี่นีน่า บอกว่า ถ้าตัดความช่วยเหลือทางบ้านออกไป

หวานคงจะย้ายไม่ไหวอ่ะค่ะ

ขนาดที่เดิมเงินเดือนพออยู่ได้ ก็ยังใช้เก่งซะขนาดนี้

...แฟนก็บอกว่า ว่าถ้าหวานย้ายไปอยู่ที่ใหม่เงินเดือน 8 พัน ก็คงไม่ได้ช้อปปิ้ง

แล้วการช้อปปิ้ง นี่มันก็ถือเป็นความสุขในชีวิตอย่างนึงเลยด้วย

ถ้าเอาจริงๆ ถ้าไม่มีครบครัว support เงินเดือนปัจจุบัน หวานยังอยู่ไม่ได้เลย

นับประสาอะไรกับการจะไปเอาเงินเดือน 8 พัน



ถ้าอยู่ที่บริษัทเดิม ก็อยากย้ายแผนก

การโอนย้ายมีค่ะ ทำได้... แต่ก็ไม่ใช่ย้ายกันง่ายๆ

หวานไม่รู้จะเดินไปบอกนายยังไง ว่าเราขอย้าย... T___T เครียดไปซะทุกทาง

อีกใจก็อยากทำตามฝันกับการเป็นผู้ประกาศด้วย ...

(( ตอนเด็กๆเคยฝันค่ะ ว่าอยากเป็นแอร์ กะผู้ประกาศ ในเมื่อเคยเป็นแอร์มา 6 ปีแล้ว

ก็อยากถามฝันอีกฝันนึงด้วย ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นได้แค่ฝันรึเปล่า )) T__T

แต่พูดก็พูดค่ะ ว่าเราอยากอยู่กับความจริง ไม่ใช่ความฝัน

หวานรู้ตัว ว่าเป็นคนเปราะบางมากค่ะ ไม่ใช่คนแข็งแกร่ง ไม่ชอบเถียง ทำให้ดูเหมือนเป็นคนไม่สู้คน

อาจเพราะเคยเป็นแอร์มาก่อน.. เวลานายสั่งงาน หวานก็ ..ค่ะๆ ได้ค่ะ..

นายยังบอกเลย ว่าหวานเรียบร้อยเกินไป..ให้ทำตัวบู๊ๆ กว่านี้หน่อย เพราะงานเรามันบู๊ๆ

แต่มันทำไม่ได้นี่นา...ก็บุคลิกตัวเราเป็นแบบนี้

...พูดไป ก็เหมือนคนแก้ตัวข้างๆคูๆไปเรื่อยๆนะคะ พูดวนไปวนมา

แต่ตอนนี้หวานสับสนจริงๆอ่ะค่ะ ...

อ่านเรื่องของคุณหวานแล้ว....เหมือนจะอยู่บริษัทเดียวกันรึเปล่าคะเนี่ย วัฒนธรรมองค์กรแบบนี้คับคล้ายคับคลา

พิมพ์ไม่ค่อยเก่งนะคะ แนะนำก็ไม่เป็น เอาเป็นว่าเล่าสู่กันฟังละกัน

บริษัทที่ 69 อยู่นี่ก็เหมือนบริษัทคุณหวานแหละค่ะ (อาจจะบริษัทเดียวกันซะด้วย) อยู่มาตั้งแต่เรียนจบเลยค่ะ ทำมา 7 ปีกว่าแล้วและรู้ตลอดว่าเราไม่ชอบงานที่ทำอยู่...แต่สิ่งที่ทำให้เรา(ซึ่งฐานะทางบ้านปานกลางค่ะ คุณพ่อเป็นนายตำรวจจริงแต่ไม่ด้วยอยู่หน่วยที่จะสามารถหาเงินเบี้ยบ้ายรายทางได้) สามารถทนอยู่ได้คือ เราต้องการเงินเดือนสูงเท่านี้ เราต้องการบริษัทที่มั่นคงเท่านี้ เรายังไม่เห็นที่ไหนมีสวัสดิการได้มากเท่านี้และเราเห็นแล้วว่ามีคนอื่นอีกมากมายที่เค้าต้องการเข้าทำงานในบริษัทนี้

สิ่งที่ทำให้ 69 ทนได้ บอกตามตรงว่าเป็นเพราะตัวเลขในสลิปเงินเดือน มันทำให้เรามีเครดิต ซื้อบ้านได้ ซื้อรถเบนซ์ได้ มีเงินเปิดร้านเสื้อผ้าเล็ก ๆ ที่ต่างจังหวัดได้และมีเงินเก็บ 6 หลักได้ มันอาจจะดูเล็กน้อยสำหรับคนที่บ้านรวยอยู่แล้ว แต่สำหรับคนต่างจังหวัดอย่างเรา เรารรู้สึกเพอร์เฟคและแฮปปี้มาก ๆ ค่ะ ลึก ๆ ในใจตั้งใจไว้แล้วว่าจะทนงานนี้ให้ได้นานที่สุด เก็บเงินให้ได้มากที่สุดและเมื่อถึงเวลา เราจะไม่ขออยู่ในวัฏจักรชีวิตมนุษย์เงินเดือนอีกแล้ว ดังนั้นสำหรับเรา ยังไงก็ต้องทนค่ะ

คุณหวานอยู่ในฐานะที่โชคดีกว่า 69 มาก ๆ เพราะสามารถจะเลือกได้ว่า ทน หรือ ไม่ทน

แต่อยากให้คุณหวานนึกดี ๆ ว่า สิ่งที่คุณไม่ชอบ คือ เนื้องาน หรือว่า คน

ในความเห็นเรานะคะ ถ้าไม่ชอบเนื้องาน แต่เพื่อนร่วมงานรอบ ๆ ดี อย่างน้อยมันก็แค่เหนื่อยกายค่ะ แต่ถ้าได้ทำงานที่เราชอบแต่ผู้คนรอบข้างไม่ดี แบบนี้จะเหนื่อยใจ อยู่ที่ว่าคุณหวานจะเลือกแบบไหนค่ะ

การเปลี่ยนงาน บางทีมันไม่ใช่การแก้ปัญหานะคะ มันเป็นการเปลี่ยนที่แก้ปัญหามากกว่า

ก็ขอให้คุณหวานใจเย็นๆนะคะ ยังมีเวลาคิดทบทวน เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ใจเย็นๆๆนะค่ะคุณหวาน
การเลือกที่จะทำงานที่เราคิดว่าชอบก้อดีค่ะ
ถ้าย้ายเร้วสบายใจ ก้อทำค่ะ อย่าได้แคร์
แต่เมื่อคุณหวานย้ายไปที่องค์กรใหม่
จะไม่เจอคนประเภทนี้อีกหรือค่ะ (ทุกองค์กรค่ะที่มีคนประเภทนี้)
เท่ากับว่าคุณหวานต้องย้ายๆๆ ไปเรื่อยๆๆ
หุ หุ หุ คิดว่าเงินเดือน 8,000 ไม่พอช๊อบแน่ๆๆค่ะ
สู้ สู้ สู้

เรื่องงาน ถ้ารู้สึกว่าอยู่แล้วมันไม่ใช่ที่สำหรับเรา แค่รู้สึกแบบนี้ก็ออกได้เลยค่ะ
เพราะเคยเป็นเหมือนกัน คนเรามักจะมีSENSEในเรื่องแบบนี้ ฝืนอยู่ไปยิ่งแย่ เสียสุขภาพจิต
แต่เรื่องงานใหม่ ให้คิดูให้ดีๆว่าเราชอบทำอะไร แบบไหน สถานที่ที่เราต้องไปอยู่
ถ้าให้ดี ควรไปดูสถานที่ทำงานเลยค่ะ ว่าเค๊าอยู่กันแบบนี้เราอยู่ได้หรือเปล่า
เรื่องเงินเดือน พี่ว่า 8000 นี่เป็นไปไม่ได้เลยค่ะ สำหรับวุฒิปริญญาโท แล้วก็มีประสบการณ์
ทำงานเป็นแอร์มา 6ปี ไม่นับรวมที่ทำงานปัจจุบัน ปกติคนที่ผ่านงานมาก่อน
เวลาสมัครงานเค๊าจะให้เรียกเงินเดือนนะ เราก็เรียกไปให้สมน้ำสมเนื้อ เดี๋ยวเค๊าก็มาคุยเอง
ว่าจะให้ได้เท่าไหร่ แล้วจะเพิ่มให้อย่างไร (ถ้าเค๊าสนใจคุณวุฒิเรานะคะ)ไม่มีทาง8000หรอกค่ะ
จบตรีมาใหม่ยังน้อยเกินไปเลยค่ะ ลองดูนะคะ ไม่ต้องเครียด
เราต้องมั่นใจในความสามารถของเรา ถ้าที่นี่ให้ 8000 จริง ก็อย่าไปทำมันค่ะ
มันดูถูกความสามารถ และเอาเปรียบกันเกินไป(รึเปล่า):D

Quote:

---

Originally Posted by 69

อ่านเรื่องของคุณหวานแล้ว....เหมือนจะอยู่บริษัทเดียวกันรึเปล่าคะเนี่ย วัฒนธรรมองค์กรแบบนี้คับคล้ายคับคลา

พิมพ์ไม่ค่อยเก่งนะคะ แนะนำก็ไม่เป็น เอาเป็นว่าเล่าสู่กันฟังละกัน

บริษัทที่ 69 อยู่นี่ก็เหมือนบริษัทคุณหวานแหละค่ะ (อาจจะบริษัทเดียวกันซะด้วย) อยู่มาตั้งแต่เรียนจบเลยค่ะ ทำมา 7 ปีกว่าแล้วและรู้ตลอดว่าเราไม่ชอบงานที่ทำอยู่...แต่สิ่งที่ทำให้เรา(ซึ่งฐานะทางบ้านปานกลางค่ะ คุณพ่อเป็นนายตำรวจจริงแต่ไม่ด้วยอยู่หน่วยที่จะสามารถหาเงินเบี้ยบ้ายรายทางได้) สามารถทนอยู่ได้คือ เราต้องการเงินเดือนสูงเท่านี้ เราต้องการบริษัทที่มั่นคงเท่านี้ เรายังไม่เห็นที่ไหนมีสวัสดิการได้มากเท่านี้และเราเห็นแล้วว่ามีคนอื่นอีกมากมายที่เค้าต้องการเข้าทำงานในบริษัทนี้

สิ่งที่ทำให้ 69 ทนได้ บอกตามตรงว่าเป็นเพราะตัวเลขในสลิปเงินเดือน มันทำให้เรามีเครดิต ซื้อบ้านได้ ซื้อรถเบนซ์ได้ มีเงินเปิดร้านเสื้อผ้าเล็ก ๆ ที่ต่างจังหวัดได้และมีเงินเก็บ 6 หลักได้ มันอาจจะดูเล็กน้อยสำหรับคนที่บ้านรวยอยู่แล้ว แต่สำหรับคนต่างจังหวัดอย่างเรา เรารรู้สึกเพอร์เฟคและแฮปปี้มาก ๆ ค่ะ ลึก ๆ ในใจตั้งใจไว้แล้วว่าจะทนงานนี้ให้ได้นานที่สุด เก็บเงินให้ได้มากที่สุดและเมื่อถึงเวลา เราจะไม่ขออยู่ในวัฏจักรชีวิตมนุษย์เงินเดือนอีกแล้ว ดังนั้นสำหรับเรา ยังไงก็ต้องทนค่ะ

คุณหวานอยู่ในฐานะที่โชคดีกว่า 69 มาก ๆ เพราะสามารถจะเลือกได้ว่า ทน หรือ ไม่ทน

แต่อยากให้คุณหวานนึกดี ๆ ว่า สิ่งที่คุณไม่ชอบ คือ เนื้องาน หรือว่า คน

ในความเห็นเรานะคะ ถ้าไม่ชอบเนื้องาน แต่เพื่อนร่วมงานรอบ ๆ ดี อย่างน้อยมันก็แค่เหนื่อยกายค่ะ แต่ถ้าได้ทำงานที่เราชอบแต่ผู้คนรอบข้างไม่ดี แบบนี้จะเหนื่อยใจ อยู่ที่ว่าคุณหวานจะเลือกแบบไหนค่ะ

การเปลี่ยนงาน บางทีมันไม่ใช่การแก้ปัญหานะคะ มันเป็นการเปลี่ยนที่แก้ปัญหามากกว่า

---

ขอบคุณ คุณ 69 มากค่ะ หวานก็รู้ค่ะ ว่างานทุกที่มีปัญหาหมด

เปลี่ยนงานไม่ใช่การแก้ปัญหา

ตอนนี้กำลังสร้างกำลังใจให้ตัวเองอยู่ค่ะ :p

Quote:

---

Originally Posted by due

เรื่องงาน ถ้ารู้สึกว่าอยู่แล้วมันไม่ใช่ที่สำหรับเรา แค่รู้สึกแบบนี้ก็ออกได้เลยค่ะ
เพราะเคยเป็นเหมือนกัน คนเรามักจะมีSENSEในเรื่องแบบนี้ ฝืนอยู่ไปยิ่งแย่ เสียสุขภาพจิต
แต่เรื่องงานใหม่ ให้คิดูให้ดีๆว่าเราชอบทำอะไร แบบไหน สถานที่ที่เราต้องไปอยู่
ถ้าให้ดี ควรไปดูสถานที่ทำงานเลยค่ะ ว่าเค๊าอยู่กันแบบนี้เราอยู่ได้หรือเปล่า
เรื่องเงินเดือน พี่ว่า 8000 นี่เป็นไปไม่ได้เลยค่ะ สำหรับวุฒิปริญญาโท แล้วก็มีประสบการณ์
ทำงานเป็นแอร์มา 6ปี ไม่นับรวมที่ทำงานปัจจุบัน ปกติคนที่ผ่านงานมาก่อน
เวลาสมัครงานเค๊าจะให้เรียกเงินเดือนนะ เราก็เรียกไปให้สมน้ำสมเนื้อ เดี๋ยวเค๊าก็มาคุยเอง
ว่าจะให้ได้เท่าไหร่ แล้วจะเพิ่มให้อย่างไร (ถ้าเค๊าสนใจคุณวุฒิเรานะคะ)ไม่มีทาง8000หรอกค่ะ
จบตรีมาใหม่ยังน้อยเกินไปเลยค่ะ ลองดูนะคะ ไม่ต้องเครียด
เราต้องมั่นใจในความสามารถของเรา ถ้าที่นี่ให้ 8000 จริง ก็อย่าไปทำมันค่ะ
มันดูถูกความสามารถ และเอาเปรียบกันเกินไป(รึเปล่า):D

---

ขอบคุณมากค่ะ พี่ดิว

แต่เรทเงินเดือน 8 พัน เนี่ย มันเป็นองค์กรกึ่งภาครัฐ จึงใช้เงินเดือน fixed rate ตามระดับอ่ะค่ะ

หวานใช้วุฒิป.โท เข้าไปที่ระดับนี้ก็สูงมากแล้วค่ะ

บางคนวุฒิป.โท เข้าไปแค่ระดับ 4 เองอ่ะค่ะ

อยู่ในสถานการณ์คล้ายๆกันเลยค่ะ แต่ก่อนเคยอยู่โรงพยาบาลเอกชน

เงินเดือนน้อยกว่างานปัจจุบันครึ่งหนึ่ง

ตอนนี้อยู่คลินิกผิวหนังระดับ high end ของประเทศ ได้เงินเป็นส่วนแบ่ง

จากคลินิก 25% และ 50% สำหรับเลเซอร์บางอย่าง

เงินเดือนประมาณซื้อรถญี่ปุ่นขนาดกลางได้ด้วยเช็คของเงินเดือนๆนั้น

ในขณะปรกติหมอจะได้ส่วนแบ่งประมาณ 10%

แต่งานที่ทำค่อนข้างอึดอัด เจ้าของโทรหาตลอด หนูต้องโน่น หนูต้องนี่ นะจ้ะ

ทำไมหนูไม่มาตามพี่ล่ะจ้ะ หนูต้องไปช่วยพี่ที่โน่น ที่นี่ นะจ้ะ

บางทีถึงขนาดเอาเราไปวางตามชอปปิ้งมอลล์ ให้พูดโน่นพูดนี่ เหมือน MC ไงก็ไม่รู้

ที่บ้านเราก็ไม่ค่อยชอบใจ

มันดูขัดๆกับวิชาชีพไหม


ที่โรงพยาบาลเก่า ก็ยังอยากให้กลับไปทำ ก่อนหน้านี้ปรึกษาทุกคนเหมือนกัน

solution ของเราสรุปเว่


งานที่เหมาะสมต้องมีเงินเดือนที่สามารถทำให้เราสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ด้วย

ถ้างานนั้น เงินเดือนไม่สามารถ provide ชีวิตปกติของเราได้ มันก็ไม่ใช่งานที่เหมาะสมกับเราก่ะ


พี่ที่เราปรึกษาด้วยบอกเราว่า งานใหม่มันไม่ได้มีอันนี้อันเดียวก่ะ

ดูงานใหม่ไปเรื่อยๆ ดูที่เหมาะสมกับไลฟ์สไตล์ของเรา แล้วก็เป็นงานที่เราชอบ ไม่อึดอัด


ชีวิตคนเราต้องดีขึ้นเรื่อยๆก่ะ การออกจากงานเดิมไปสู้งานใหม่ที่เราเห็นข้อเสียตั้งแต่ยังไม่ได้เข้าไป

ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีก่ะ

เพราะขนาดยังไม่เข้าไป เรายังเห็นข้อเสียเลย

เวลาเข้าไปทำจริง มันต้องมีข้อเสียมากกว่านั้น

ตอนนี้มาอดทนรอด้วยกันดีกว่าก่ะ


ถ้าตอนนี้ มันไม่สุดจะทนจริงๆ

รอ จนได้งานที่เหมาะสม แล้วค่อยออกจากงานเดิมที่คิดว่าไม่ไหวน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดนะคะ

เห็นด้วยกับคุณ Lilyrabbit ค่ะ

นิยามของคำว่า งาน ของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันจริง ๆ ค่ะ บางคนโชคดีมากมายที่ได้งานที่ตัวเองรัก ในขณะที่คนหลายคน (รวมทั้งเรา) ได้ทำงานที่เราไม่ได้รักแต่มันทำให้เราใช้ชีวิตอยู่ได้

คุณหวานกำลังสร้างกำลังใจให้ตัวเองอยู่ ถือว่าดีมาก ๆ ค่ะ ระหว่างนี้ก็ค่อย ๆ มองงานใหม่ไปเรื่อย ๆ คุณหวานโชคดีมาก ๆ นะคะที่ไม่ต้องทนก็ได้ จะออกซะตอนนี้ก็คงไม่เดือดร้อนอะไร แต่อย่างน้อยเราควรทนเพื่อให้แน่ใจก่อนว่าไม่ไหวจริง ๆ แล้วค่อยออก เผลอ ๆ สุดท้ายแล้วคุณหวานอาจจะได้เห็นว่า มันไม่มีงานใดเพอร์เฟคสำหรับใครจริง ๆ ค่ะ ทุกคนที่ทำงานบนโลกใบนี้ต่างก็ทำเพื่อจะได้มีเงินเพื่อให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้เหมือน ๆ กัน

ทางเลือกมีแค่ 2 ทางเท่านั้นค่ะ คือ ถ้าคุณหวานเลือกจะใช้ชีวิตฟู่ฟ่า หรูหราแบบที่เคยเป็น คุณหวานก็ต้องทนและยอมรับงานให้ได้ในที่สุด กับอีกทางนึงคือไปทำงานที่ชอบ ไม่ต้องทน แต่ต้องปรับตัวเองว่าเราจะไม่สามารถไปใช้ชีวิตแบบเดิม ๆ ได้เพราะเงินเราไม่อำนวย ทางเลือกมีเท่านี้จริง ๆ ค่ะและเราต้องรับผิดชอบการตัดสินใจของเราในทางที่เราเลือกเองด้วย

คงแนะนำได้เท่านี้นะคะ ผิดถูกไม่ตรงใจอย่างไรก็ขออภัยด้วยเพราะมันเป็นความเห็นของ 69 ซึ่งเป็นคนที่ไม่ได้มีต้นทุนทางครอบครัวและการศึกษามากนัก เลยยึดหลักที่ว่างานอะไรที่จะทำให้เราได้เงินเยอะมาสร้างฐานะได้ ทำได้หมดค่ะ ให้ต้องทนอย่างไรก็ต้องทนให้ได้

ตอนนี้ทนมา 7 ปีกว่าแล้วค่ะ กะว่าจะทนอีก 10 ปี ถึงเวลานั้นอายุ 40 พอดี ช่องทางทำกินที่ตอนนี้ค่อย ๆ สร้างไว้ถึงตอนนั้นน่าจะมั่นคงและคงจะเลิกทนแล้วค่ะ

....เป็นกำลังใจให้คุณหวานนะคะ...

ช้อบแช้บอ่านของคุนหวานแล้วก็เครียดตามด้วยนะค่ะหนิ
ถ้าวัฒนธรรมองค์กรเป็นแบบนี้จริงๆ เพราะช้อบแช้บก็ผู้หญิง
แล้วเป็นพวกอีโก้สูง ทำงานด้วยตัวเอง (คืองานมาเราลุยก่อนเลย)
ตอนนี้ยังเรียนไม่จบ ปีสุดท้ายแล้ว...ด้วยสายงานของช้อบแช้บ
เป็นงานลุยด้วยค่ะ เหมาะกับผู้ชาย มีทางเลือกว่า
ลงออฟฟิค (นั่งจับเจ่าทั้งวัน) ลงไซต์งาน (ลุยกับผู้ชาย) หรือธุรกิจส่วนตัว
...คุนหวานถ้ารักชอบกับอาีชีพงาน มันคงจะเจือๆกับความสุขได้นะค่ะ
แต่ถ้าเรื่องเงินเป้นสิ่งสำคัญหนึ่งในชีวิตด้วยแล้ว...ช้อบแช้บว่าคุนหวานคงต้องทนต่อไปแล้วละค่ะ
ไม่งั้น...ก็ลุยธุรกิจส่วนตัวเองเลยค่ะ ^^

ชั่งน้ำหนักให้ดีๆนะคะ
ลองมองหางานที่ตอบโจทย์ได้มากกว่านี้ค่ะ

อุปสรรค์จะทำให้แข็งแกร่ง และคนเข้มแข็งเท่านั้นจะอยู่รอดค่ะ
ชีวิตข้างหน้าต่อไป คุณหวานจะต้องเจออะไรที่มันโหดกว่านี้เยอะ

ทำงานในหน้าที่ให้เต็มที่และดีที่สุด อย่าขาดตกบกพร่อง
ถ้าข้ามผ่านอุปสรรค์ผู้ร่วมงานมาได้ เวลาคุณมองย้อนไปจะภูมิใจตัวเองนะคะ
ไม่มีใครที่ไม่โดนนินทาค่ะ แล้วจะสนไปทำไมคะ

p.s.
เงินเดือน8,000 บาท อยู่รอดยากค่ะ ความสุขในชัวิตก้อจะหายไป
ความเครียดจะเกิดขึ้นแทน ลองคิดดูดีๆนะคะ