ไม่อยากเป็นคนขี้หึง แก้ปัญหายังไงดีคะ

ขอตอบคุณไบรท์นะคะ
"แต่เราทนไม่ได้อ่ะค่ะ เรื่องอื่นพร้อมที่จะทน แต่เรื่องการปันใจ ให้หญิงอื่น เราทำใจไม่ได้จริง ๆ"
- ความรักทำไมต้องทนหล่ะครับ แล้วทำไมเรื่องอื่นทนได้หล่ะครับ (ไม่ได้จะกวนนะ) แล้วทำไมเรื่องนี้เรื่องเดียวที่ทนไม่ได้

**จริงของคุณหมอค่ะ พอดีเรื่องอื่นเนี่ย เช่น ทัศนคติ ในการทำงานที่ ไม่เหมือนกัน เคยเจ๊งจากการทำธุรกิจ

บอกตรง ๆรับได้ค่ะ

- อย่างแรกตอนที่รักกันใหม่ๆ หรือตัดสินใจจะใช้ชีวิตด้วยกัน คุณรู้หรือไม่ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้(เห็นว่าตอนที่จีบคุณใหม่ก็แบบนี้ใช่ไหมครับ เค้าถึงได้มาแต่งงานกับคุณ)

**ตอนคบกันเป็นแฟน เค้าไม่ส่ออาการเจ้าชู้เลย ที่จะมีก็คือ เค้าปลื้มเรา เหมือนที่ ตอนนี้ เค้าเริ่มปลื้มสาว ๆคนอื่น

- ถ้าเค้าไม่เจ้าชู้ แต่กินเหล้าเมาหัวราน้ำ ซ้อมลูกเมีย หรือไปมีเรื่องฆ่าคนตายนี่คุณรับได้ไหมครับที่ว่ารับได้ทุกเรื่อง

**อย่างที่คุณหมอว่าเเหละค่ะ เพราะทุกวันนี้ คำว่าข้อเสียอย่างอื่นที่เรารับได้ มันก็ไม่เลวร้าย
ขนาดกินเหล้าเมาหัวราน้ำ ซ้อมลูกเมีย หรือไปมีเรื่องฆ่าคนตาย
จริง ๆนอกจากเรื่องนี้ เค้าเป็นผู้ชายที่น่ารักมาก คนนึงเลยค่ะ เราเองซะอีก
ที่บ้างครั้งก็ไม่น่ารักเอาซะเลย
จะพยายามปรับมุมมองอย่างที่คุณหมอไบรท์พูดค่ะ (ไม่มั่นใจว่าจะทำได้รึป่าว)
แต่จะพยายามค่ะ

สามีก็พูดคล้าย ๆกับที่คุณไบรท์ และ คุณ hut2211 พูดค่ะ
จนเรารู้สึกว่า ผู้ชายจะมีแนวคิดในเรื่องนี้ คล้าย ๆ กัน

และผู้หญิงก็จะมีแนวคิด คล้ายกัน แต่สวนทางกับผู้ชายค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้ค่ะ เท่าที่อ่านดู คุณไม่ได้เป็นคนขี้หึงเลยนะคะ แต่ด้วยความที่เรายังเป็นมนุษย์ปกติ ที่ยังมีความรู้สึก ยังมีหัวใจอยู่ เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ที่เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับเรา ซึ่งเกิดจากพฤติกรรมของคนที่เรารัก ซ้ำยังเป็นพ่อของลูกเราอีก เป็นไปได้ยากคะที่จะไม่รู้สึกอะไรเลย

มันอาจจะยาก ที่เราจะทำใจยอมรับได้ แต่ด้วยsituationแบบนี้(มีลูกๆที่น่ารักแล้ว)อาจจะต้องลองพยายามปรับตัวดูก่อนนะคะ ทั้งตัวคุณ และสามี อาจจะต้องช่วยกันค่ะ


1.อยากให้ลองไปซื้อหนังสือ"ธรรมมะทอรัก" ของท่าน ว.วชิรเมธีมาอ่านนะคะ เป็นหนังสือที่ดีมากๆ บางทีสามารถให้คำตอบและมุมมองทางด้านความรัก ที่เราอาจจะนึกถึง หรือนึกไม่ถึง นำมาเรียบเรียง ให้เข้ากับชีวิตปัจจุบันได้เป็นอย่างดี เข้าใจง่าย สามารถapplyได้จริง เป็นหนังสือที่ดีมากๆเลยค่ะ


2. อยากให้คุณ จขกท. เขียนจดหมายถึงคุณสามี (คนเราสามารถรับรู้จากการอ่านได้ดี และ ละเอียดที่สุด) เขียนบรรยายความรู้สึกเมื่อแรกพบกัน สิ่งๆต่างๆที่ต่อสู้ฝ่าฟันร่วมกันมา ความสำคัญของสามีต่อตัวคุณและลูก ความรู้สึกและความว้าวุ่นใจของคุณในตอนนี้กับสิ่งที่สามีทำ และ ผลที่จะตามมาจากการกระทำของสามีค่ะ

มนุษย์เราจริงๆแล้ว ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ100%ค่ะ บางทีคุณสามีอาจจะมี"อาการหลงผิด" ทำอะไรที่เลอะเทอะไปบ้าง แต่ด้วยความที่เค้ายังเป็นคนที่คุณรัก เป็นพ่อของลูกๆ เคยมีความสุขและสิ่งดีๆร่วมกันมา ต้องพยามยามฟันฝ่ามรสุมตรงนี้ ให้ดีที่สุด อย่าให้คนนอกมาทำลายได้นะคะ

เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

p.s.อยากให้ผู้หญิงที่มาข้องแวะกับคนที่มีครอบครัวแล้ว รู้จริงๆค่ะว่ามันเป็นบาปมหันต์จริงๆ ที่คิดทำลายครอบครัวของคนอื่น(แต่ไม่แน่ใจว่า เค้าไม่รู้จริงๆว่ามีครอบครัว หรือแกล้งตาบอดหูหนวกกันแน่ ) สู้ๆ อย่ายอมแพ้เด็ดขาดนะคะ fighto!!!

Quote:

---

Originally Posted by Bright

ออกคำตอบแบบตรงๆ ก่อนนะครับ เพราะจขกท.ตอบคำถามมาแล้วในประโยคนี้นี่ครับ

ออกตัวว่าไม่ใช่คนที่มีนิสัยจีบไปเรื่อยเหมือนกัน นิสัยเจ้าชู้ก็ไม่ใช่ไบรท์อ่ะครับ(ถ้ามีแฟนแล้วนะ)

แต่จะตอบเท่าที่อยากคุยกับจขกท.เท่านั้น ไม่ได้แนะนำเอาคำพูดไบรท์ไปคุยกับเค้า(เพราะไบรท์ได้ข้อมูลมาด้านเดียวจากคุณ และอาจะมีเหตุผลอย่างอื่นมากมายที่ไบรท์ก็ไม่ได้อยากไปยุ่งกับคนสองคนเท่าไหร่)

"แต่เราทนไม่ได้อ่ะค่ะ เรื่องอื่นพร้อมที่จะทน แต่เรื่องการปันใจ ให้หญิงอื่น เราทำใจไม่ได้จริง ๆ"
- ความรักทำไมต้องทนหล่ะครับ แล้วทำไมเรื่องอื่นทนได้หล่ะครับ (ไม่ได้จะกวนนะ) แล้วทำไมเรื่องนี้เรื่องเดียวที่ทนไม่ได้
- อย่างแรกตอนที่รักกันใหม่ๆ หรือตัดสินใจจะใช้ชีวิตด้วยกัน คุณรู้หรือไม่ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้(เห็นว่าตอนที่จีบคุณใหม่ก็แบบนี้ใช่ไหมครับ เค้าถึงได้มาแต่งงานกับคุณ)
- ถ้าเค้าไม่เจ้าชู้ แต่กินเหล้าเมาหัวราน้ำ ซ้อมลูกเมีย หรือไปมีเรื่องฆ่าคนตายนี่คุณรับได้ไหมครับที่ว่ารับได้ทุกเรื่อง

ที่ไบรท์จะพูดคือ คำว่ารักเนี่ย รักแบบไหนครับ รักแบบรักเค้า หรือรักแบบรักเรา
จากคำพูดคุณเหมือนกับ คุณรักตัวเองมากกว่าเพราะการที่จะให้เค้าออกไปเกี้ยวสาวนอกบ้านเนี่ย จะทำให้ความรักที่มีต่อคุณลดลงใช่ไหมครับ? หรือกลัวว่าเค้าจะไม่ได้รักคุณอีกต่อไป

ดังนั้นมันก็คือความรักที่มีพื้นฐานมาจากความกลัว การถูกลงโทษ กลัวอย่างโน้น อย่างนี้(ซึ่งปัจจุบันเจออะไรแบบนี้เยอะมากๆ)





คำตอบมันก็อยู่ในประโยคแล้วครับ"ทำใจ"ไงครับ ไม่ใช่ทำใจแบบที่คนทั่วไปพูดกัน

แต่"ปรับ"ใจคุณใหม่ว่าคุณต้องมองบางอย่างในแบบที่มันควรจะเป็น จะสุขจะทุกข์อยู่ที่เราครับ อย่าเอาหัวใจไปผูกกับใคร

เปลี่ยน"มุม"ที่"มอง"แล้วชีวิตจะสุขขึ้นอีกเยอะครับ ถ้าคุณสามีของคุณไม่ไปไข่เรี่ยราด หรือเอาโรคมาติดคุณ(วางเป็นกฎไว้เลยครับถ้าคิดจะคุยกัน)

ลองรักตัวเองให้มากๆ ก่อนแล้วคุณจะมอบความรักแบบไม่มีเงื่อนไขไม่มีความกลัวออกมาได้ครับ ถ้าเค้าไม่เปลี่ยนคุณไม่เปลี่ยนทุกอย่างจะไม่มีวันดีขึ้นครับ

ไม่ได้บอกให้คุณเป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะไม่แน่เค้าก็อาจจะยอม"ทน"บางอย่างอยู่ก็ได้นะครับ

คบกันมานานแล้วมีพยานรักด้วยกันแล้วเนี่ย พวกคุณต้องรักกันแน่นอนครับ
แค่เปลี่ยนมุมมองหน่อย

โชคดีครับ

เจ้าชายสายฟ้า

---

^^^
^^^
^^^
^^
^
^
^

ตามนั้นเลยค่ะ ชีวิตคนเรามันไม่สมบูรณ์แบบ เราจะมองว่าทุกข์หรือสุข อยู่ที่ตัวเรานะค่ะ




ปล. ออกนอกบ้านแล้วไม่ใช่ของเรา(โบราณเค้าว่าไว้)

"ออกนอกบ้านแล้วไม่ใช่ของเรา (โบราณเค้าว่าไว้)"

เราว่าสมัยก่อนเค้าก็ต้องสอนอย่างนั้นแหละค่ะถูกต้องแล้ว เพราะผู้หญิงสมัยก่อนไม่ได้ทำงานนอกบ้าน ต้องอาศัยผู้ชายหาเลี้ยง มีสามีจะดีหรือไม่ดีก็ต้องทนกันไปเพราะถ้าเลิกกันไปก็ไม่รู้จะไปทางไหน ไม่มีที่ไป แต่ผู้หญิงสมัยนี้ไม่ได้เป็นอย่างนั้นค่ะ ผู้หญิงสมัยนี้หลาย ๆ คนสวย เก่ง ทำงานดี มีตำแหน่ง เป็นหน้าเป็นตาให้สามีได้ สามารถเป็นหลังบ้านผลักดันให้สามีก้าวหน้าในตำแหน่งหน้าที่ก็มีอยู่ถมไป ทุกอย่างเสมอกัน เท่าเทียมกัน ดังนั้นถ้าภรรยาไม่เคยนอกใจสามี สามีก็ไม่ควรนอกใจภรรยาเช่นกัน ถ้าคิดว่าเป็นเรื่องปกติแล้วจะมีศีล 5 ไว้ทำไมคะ เรื่องสามีนอกใจภรรยาไม่ใช่เรื่องปกติค่ะแต่มันเป็นเรื่องของทนได้กับทนไม่ได้ หลายคนที่เราเคยเจอมักปลอบใจตัวเองว่าเราไม่ได้ทนน๊า..เราใช้การทำความเข้าใจและทำใจยอมรับ แต่ความรู้สึกที่เกิดขณะที่คุณจะทำความเข้าใจยอมรับกับมันได้ คุณก็ต้องร้องไห้เท่าไหร่ เจ็บลึก ๆ ในใจมากแค่ไหนถึงผ่านมาได้ นั่นแหละค่ะที่เรียกว่าความทน ดังนั้นเราค่อนข้างไม่เห็นด้วยถ้าใครจะบอกว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าบอกว่าเรารับได้เราทนได้ อันนี้เชื่อค่ะ

อ่านดูแล้ว ก็คิดว่าเจ้าของกระทู้ไม่ได้เป็นคนขี้หึงนะคะ แต่อาจจะกำลังหาทางไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่าน

เข้าใจนะคะ ว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้น ทำให้คุณระแวง แต่มันก็เป็น "อดีต" นี่แหละค่ะ ที่มาคอยหลอกหลอนทำให้คุณคิดฟุ้งซ่านไปได้มากมาย

"อดีต" คือสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว และผ่านไปแล้วนะคะ บางคน ใช้อดีตมาตัดสินอนาคต ซึ่งก็ไม่น่าใช่วิธีที่ถูกต้องนัก

ที่คุณเคยจับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่นก็เป็น "อดีต"
ที่เค้าเคยปลื้มคุณตอนจีบกันใหม่ๆ ก็เป็น "อดีต" ไม่น่าจะเอามาเปรียบเทียบได้กับที่เค้าปลื้มสาวอื่นตอนนี้นะคะ เพราะสถานการณ์ไม่เหมือนกัน ตอนที่เค้าปลื้มคุณนั้น เค้ายังโสด และเค้ามาจีบคุณ แต่การที่เค้าปลื้มสาวอื่นตอนนี้นั้น ไม่จำเป็นจะต้องหมายความว่าเค้าจะจีบสาวคนนั้นนี่คะ เพราะสถานะของเค้าตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว เค้าเป็นคนที่มีครอบครัวและ การที่ปลื้มสาว ก็อาจะเป็นแค่ความชื่นชมเท่านั้น

แต่ที่คุณมีอยู่ตอนนี้ คือความรัก ความผูกพัน ความเป็นครอบครัว ซึ่งยังเป็นปัจจุบันอยู่นะคะ

เรื่องที่มันผ่านไปแล้ว และคุยกันจบไปแล้ว ก็ปล่อยให้มันจบไปตามนั้นเถอะนะคะ ใส่ใจกับปัจจุบันให้มากที่สุด และสำหรับเรื่องที่กำลังในปัจจุบัน ก็ใช้ปัจจุบันเป็นตัวตัดสินดีที่สุดค่ะ อดีตไม่จำเป็นต้องซ้ำรอยเสมอไปค่ะ...

ไม่มีอะไรจะมาทำร้ายคุณได้ ถ้าคุณไม่ปล่อยให้มันมาทำร้ายคุณค่ะ และสิ่งที่ทำร้ายคุณได้มากที่สุด ก็คือความคิดของคุณเองค่ะ

ตอบในฐานะที่เคยเป็นฝ่ายถูกหึงนะคะ

มันเป็นธรรมดาที่คนเราจะรู้สึกดี เวลามีคนมาชอบนะคะ เราจะรู้สึกมั่นใจในตัวเองมากขึ้น แต่การที่คุยตอบกับคนที่มาปลื้ม ไม่ได้หมายความว่าจะเล่นด้วยนะคะ มันคือมารยาทที่เราจะตอบกับคนที่รู้สึกดีกับเรามากกว่า แต่ของเราก็จะทำให้ชัดเจนมากๆ ว่าไม่เล่นด้วย (ถึงอย่างนั้นก็ตาม คนของเราก็หึงอยู่ดี) สามีคุณ ก็คงรู้สึกดี ที่มาสาวมาชอบ และนั่นก็เป็นธรรมดามนุษย์ค่ะ

และการที่เค้าดีใจที่มีสาวมาชอบเค้า ก็ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่รักคุณ หรือรักน้อยลงนี่คะ เค้าก็แค่ดีใจ ตามประสาปุถุชนธรรมดาน่ะค่ะ


จริงๆ แล้ว หึงไปก็เท่านั้น เพราะถ้าเค้าจะทำ เค้าก็จะทำอยู่ดี ไม่ว่าคุณจะหึง หรือไม่หึงก็ตาม มันเป็นเรื่องที่ควบคุมไม่ได้ค่ะ แต่ที่คุณควบคุมได้ คือใจใจของคุณเอง

คุณลองเปลี่ยนไปมองมุมเดียวกับสามีคุณบ้างก็ได้นะคะ คือถ้ามีสาวมาชอบ สามีคุณก็ดีใจ คุณก็ลองรู้สึกยินดีไปกับเค้า ที่มีคนมาชอบ เพราะนั่นแปลว่าเค้ามีเสน่ห์แน่นอน ลองดูนะคะ ว่าสามีคุณจะทำอย่างไร แต่ที่แน่ๆ เค้าจะต้องดีใจเป็นสองเท่า เพราะถ้าคุณยินดีไปกับเค้าด้วยที่มีคนมาชอบเค้า นั่นก็แปลว่าคุณก็เห็นด้วยว่าสามีคุณมีเสน่ห์ แล้วอีกอย่าง นั่นก็เป็นการแสดงให้เค้าเห็นว่าคุณไว้ใจเค้า ซึ่งก็จะยิ่งทำให้เค้าดีใจขึ้นไปอีก... คือในเมื่อเราควบคุมใครไม่ได้อยู่แล้ว เราก็คิดดีทำดีของเราดีกว่า ทำให้คนที่เรารักดีใจ ก็ดีกว่าทำให้คนที่เรารักไม่สบายใจใช่มั้ยคะ?

แต่ถ้าเค้ากลับมองว่าเป็นโอกาสที่จะเอาเปรียบคุณและสานต่อความสัมพันธะกับหญิงใหม่ นั่นก็ถือว่าแย่ และถ้าเกิดกรณีนี้ขึ้นจริงๆ คุณก็ควรจะทำใจค่ะ

เผอิญเป็นคนที่ขี้หึงแต่ไม่ขี้วีนจนสามีเกรงใจค่ะ ลองเอาวิธีนิ่งสงบทุกอย่างไปใช้ก็ได้นะคะ ทำตัวให้เค้าเกรงใจเราได้ผลดีกว่าทำให้เค้าเกรงกลัวค่ะ

กระทู้นี้โดนด้วยเลยค่ะ สำหรับเรานะคะ คุยกับเค้าตรงๆ มาตลอด จับได้ตลอด ร้องไห้ตลอด 6 ปี
แล้วทุกครั้งเราจะบอกเค้าว่า เราจะทน ทนให้ถึงที่สุด ถ้าวันไหนเราไม่พุดแล้วคือวันนั้นมันไม่ไหวแล้วจริงๆ
เค้าเลยบอกเราว่า เพราะเเบบนี้แหละทำให้เค้ารักเรา ไม่มีทางทิ้งเรา แต่เค้าจะพยายามทิ้งนิสัยไม่ดีนี้ให้ได้
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ และผู้หญิงที่เผชิญชีวิตคล้ายๆ กัน ค่ะ

ขอบคุณ ทุกความคิดเห็นเลยค่ะ บางข้อความอ่านแล้วน้ำตาซึม...

ที่คุณมีสุขพูดไว้ว่า

"อ่านดูแล้ว ก็คิดว่าเจ้าของกระทู้ไม่ได้เป็นคนขี้หึงนะคะ แต่อาจจะกำลังหาทางไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่าน"

ใช่เลยค่ะ ตราบใดที่ชีวิตเค้า ยังคงมีผู้หญิง ทยอยกันเข้ามาเกี่ยวพัน เราเอง
ก็หวังไว้ ว่า ไม่อยากให้ตัวเองฟุ้งซ่าน (เค้าอาจแค่ ปลื้มกัน เฉย ๆ)

มุมมองของสามี ที่เค้ามองเรา เค้ามองว่า เราคิดมาก ขี้ระแวง ไม่ไว้ใจเค้า ใจแคบ ค่ะ แล้วในที่สุดบ้านก็ร้อนเพราะเรา

เราเคยใช้ทั้งวิธีนิ่ง วีน ยังไงผลที่ได้รับก็ไม่ต่างกันค่ะ เพราะประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ เราหึง...เราถึงอยากปรับที่ตัวเองค่ะ

ด้วยหลายวิธีการ ที่กำลังเริ่ม เพราะเพื่อน ๆ ใน sbn นี่แหละ วันนี้เราเลยได้
หลายไอเดียค่ะ จะพยายามเปลี่ยนมุมมอง ปรับตัวปรับใจแบบที่เพื่อน ๆแนะนำค่ะ ถ้าใครมีไอเดีย แนะนำกันบ้างนะคะ

ผงเข้าตาตัวเอง แกะไม่ออกค่ะ

แม่เคยสอนว่า ผู้ชายต่อให้เราคิดว่า ดียังไงก็ต้องระวังเรื่องนี้ไว้ให้ดี ในช่วงชีวิตการแต่งงาน
เคยเจอมาครั้งนึง แต่เรามีวิธีการส่วนตัวเคลียปัญหากันจบไปแล้ว
จับได้ยังไม่คาหนังคาเขาทำเฉยไว้ก่อน
แน่ใจเมื่อไหร่ตายกันไปเลยข้างนึง เอาให้จบแบบไม่กล้าอีกเลย ประมาณว่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่สุดๆ ที่ใครๆต้องรู้
คุยกันวันละนิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นแบบเป็นเหตุเป็นผล เหมือนสอนเค้าว่าทำแบบนี้มันมีผลตามมายังไง
พร้อมกับดูไปด้วยว่าดีขึ้นไหม แบบเงียบๆ และลืมเรื่องที่ผ่านมาดีกว่าค่ะ
จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็ยังรักกันดี ดีขึ้นกว่าเดิมอีกด้วยค่ะ