ลืม balen ไว้ในห้องน้ำ (แล้วไม่ได้คืนค่า) เศร้า

คิดซะว่าฟาดเคราะห์นะคะ

<<<<< เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ ... นิ โดน เหมือนกัน คุณเทอคงคล้องแขน ตัวเอง ไปเลย นิก็นะ น้องเป๋าอ่ะอยู่ข้าง ตัวแท้ๆ ห่วงชอปมากไปหน่อย หันมาอีก ที ไปแล้ว ... ยิ่งกว่าวิ่งอีกค่ะ ..... เกลี้ยงเลย ..... ทั้งเป๋าตังค์ เป๋าเครื่องสำอางค์ น้องดี้ 30 ลมทั้งยืนเลยค่ะ .....

ยังไง ก็ ขอเป็นกำลังใจค่ะ ... คิดซะว่า ชาติที่แล้ว เราคงเคยไปเอา ของเค้ามาเนาะ...

แต่ ยังไง เจ้าของกระทู้ ก็ กำลังใจดีมากเลยนะค่ะ นับถือค่ะ .... >>>>

Quote:

---

Originally Posted by cocoa

คิดว่าควรแจ้งความค่ะ


ความสะเพร่าของเราก็เป็นของที่เราควรจะแก้ไขและยอมรับถ้าเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ควรจะเกิด เกิดขึ้น
แต่การเอาของที่ไม่ใช่ของเราไป ก็เป็นนิสัยที่ควรแก้ไขของคนไทยเหมือนกันค่ะ




ต่อให้ไม่ได้ของคืน หรืออื่นใด อย่างน้อยก็แสดงความพยายามที่จะให้สังคมดีขึ้นก็ยังดีนะคะ
ส่วนน้องเป๋า เสียใจด้วยนะคะ ไว้ค่อยหาใบใหม่ให้แจ่มกว่าละกันเนอะ


ปล. พี่อุ้ม ถ้ามีจุดสังเกตที่หูส่งมาให้โก้ หรือถ้ามีรูปก็เอามาลงด้วยน้า เด๋วจะช่วยดูให้อีกแรงค่ะ

---

เสียใจด้วยนะคะ อย่าคิดมากเลยนะคะ คิดซะว่าเป็นของนอกกาย (แต่แอบเสียดายอ่ะ....)

แต่ยังไงก็คิดว่าควรจะแจ้งความ ด้วยเหตุผลเดียวกับคุณโก้ค่ะ

ขอให้ปาฏาหารย์มีจริง ได้เจอกระเป๋านะคะ...

ตอนนี้แอนได้แจ้งความแล้วค่ะ เพราะมีของสำคัญในกระเป๋าตังเยอะเหมือนกันค่า โชคดีที่ไม่ได้พกเงินเยอะมีเงินในนั้น

ประมาณ1300 บาทค่า

ส่วนเรื่องกระเป๋า มีพี่ๆเพื่อนๆหลายคนจะช่วยสอดส่องตามร้านต่างๆให้เพราะว่ากระเป๋ามันมีตำหนิ เลยมีจุดสังเกตุ

จิงๆแอนปลงเรื่องกระเป๋าแล้วค่า แต่อย่างที่หลายๆคนบอกแอนว่าเราอย่าปล่อยให้คนที่เอาไปนั้นลอยนวล

เพราะแอนไม่อยากให้เค้าไปอย่างนี้กับคนอื่นอีก อยากให้คนพวกนี้หมดจากสังคมไปค่า

ขอบคุณพี่น้อง sbn ทุกคนเลยค่า

อ่านแล้วใจหายแทนเลยค่ะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ

จริงๆ เห็นหน้าค่าตาชัดเจนขนาดนั้น...

น่าจะตามเอาคืนนะคะ อาจไม่ต้องถึงขนาดเอาเรื่องเอาราวมากมาย

แค่ขอรักคืนน่ะค่ะ....

ห้างนี้แหละ เราก็เคยลืมถุงใส่เสื้อพละของลูกชายไว้ในห้องน้ำ

แต่โชคดีที่มันไม่ใช่ของราคาแพงอะไร

ก็แค่ไปซื้อใหม่ที่ ร.ร....แต่มันก็สอนให้เราระวังตรงนี้มากขึ้นเยอะเลยค่ะ.....

โอ้ยยยย เพิ่งมาอ่านอ่ะ
อ่านแร้วโกดแทนมากกกกกกกกก

ชี เดินไปแบบว่า ถือไปหน้าตาเฉยมากๆๆๆๆเลยย
คิดด้ายไงเนี่ยย แย่มากก

สังคมสมัยนี้น่ากลัวมากมาย ระวังของกันให้มากๆนะคะ
ถ้าเป็นไปได้ ขอให้ได้คืนละกันนะคะ >"<

น่าเห็นใจเจ้าของกระทู้จัง
ถือว่าฟาดเคราะห์นะคะ..ดีกว่าเราบาดเจ็บนะคะ;)

เห็นใจจริงๆค่ะ ป้องก็เพิ่งหาย แต่เป็นกระเป๋าตังค์ LV เงินสดไม่เยอะ แต่สงสารน้องเป๋า อ๊า......... แงๆๆๆ ตอนนี้ใช้ถุงพลาสติกไปก่อง

จขกท ปลงเก่งมากๆ
ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวได้ใบใหม่ สวยกว่าเดิมจ้า

:mad:

อ่านแล้วโกรธแทนเลยอ่ะค่ะ ถึงเราจะสับเพร่าลืมไว้เองก็เหอะ
แต่เค้าไม่มีสิทธิหยิบออกไปนะ หึหึ

ถือซะว่าของนอกายนะคะ เดี๋ยวก็หาใหม่ได้ ยังไงจะช่วยจำกระเป๋าใบนี้ไว้ให้ค่ะ
เผื่อไปเจอที่ร้านมือสองที่ไหนหรือบางทีอาจจะในนี้ก็ได้

แสดงความเสียใจกับ จขกท ด้วยค่ะ...ปลงได้ก็ดีกับจิตใจเราเนอะ
แต่ไม่ควรปล่อยให้คน..ง่า คน แบบนี้ลอยนวลน๊า

พฤติกรรมเยี่ยงโจร ไม่อยากด่า:mad:
แต่นับถือจิตใจจขกท.เข้มแข็งมากค่ะ สู้ๆนะคะ:)

ถือว่าฟาดเคราะห์ไปละกันนะคะ เสียของดีกว่าเจ็บตัว :rolleyes:

ถ้ามีตำหนิแบบนี้จะช่วยสอดส่องให้อีกแรงค่ะ ;)

หรือคุณแอนจะลงเองก็ได้นะคะ รับรองค่ะ ได้คืนแน่นอนค่ะ เสียดายแทนค่ะ

ไปนั่งพิซซ่าฮัทกะเพื่อนแล้วโต๊ะที่เลือกนั่งมีถุงกระดาษวางอยู่ค่ะแล้วมันก้อมีกางเกงสไตล์ผู้ชายวางอยู่ไม่อยากมีปัญหาก้อเลยขอย้ายโต๊ะอ่ะค่ะแล้วพอสักพักก้อมีผู้หญิงมาตามถุงกระดาษ(ตัวใหญ่มากค่ะ)เรากะเพื่อนงี้พอเค้าเดินผ่านไปก้อแอบขำกันอยู่สองคน

คนที่เค้าเอาไปตอนนี้คงมีความสุข
จนกว่าจะถึงวันที่เค้าเสียของที่มีราคาไปสักวันเค้าคงจะนึกถึงเจ้าของกระเป๋าที่เค้าเคยหยิบของคนอื่นไปน่ะค่ะ

ดีใจด้วยที่ทำใจได้ค่ะ
เวรกรรมติดจรวดไอพ่น มิต้องกลัวค่ะ สู้สู้

เสียใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ แต่ก้อถือว่าฟาดเคราะห์ไปแล้วกันค่ะ เราก้อเคยเจอเหมือนกันค่ะ ทั้งแบบลืมเอง แล้วก้อโดนฉกไปต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ ก้อได้แต่แจ้งความแล้วก้อทำใจค่ะ ของนอกกายไม่ตายก้อหาเอาใหม่ได้เน๊อะ ^^

โห ฟังแล้วเศร้าเลยค่ะคุณแอน เสียใจด้วยจริง ๆ ปิ่นก็โดนทุบกระจกรถตอนกลางคืน แล้วดันเอาน้องบาลอง (ของเพือน) ไว้ในรถเหมือนกัน หายจ้อย กินไม่ได้นอนไม่หลับหลายวันเหมือนกัน เข้าใจความรู้สึกคุณแอนเลยแหล่ะ ถือว่าฟาดเคราะห์นะคะ ยังไงก็ให้กำลังใจเต็มที่ค่ะ:D

เส้าจังเลยค่ะคุณแอน

เสียดายกระเป๋า และ ตังค์แทนเรยยย.ยยยอ่า

งัยก็เอาใจช่วย ให้ได้น้องเป๋า คืนไวๆ นะคะ

ขอให้ตามจับตัวคนเอาไป ให้ได้คะ

สาธุ .....

เห็นรูป she ค่อนข้างชัดนะคะ พอหารูปรถสีรถของ she ได้มั้ยคะ
ลองตามดูนะคะ ขอให้ได้ของคืนเร็วๆ นะคะ
อ่านแล้วเศร้าแทนเลยค่ะ นึกถึงว่าถ้าเป็นเราคงเครียดไปเป็นอาทิตย์เลย
อย่าคิดมากนะคะ ทำใจให้สบาย แต่อย่าละความพยายามค่ะ

เสียใจด้วยนะค่ะ ถือว่าฟาดเคราะห์ค่ะ สู้ๆๆนะค่ะ :D
เคยเหมือนกันค่ะ
ครั้งแรก มือถือ N70 ลืมไว้ที่ร้านอินเตอร์เน็ต กลับมาที่ห้อง จะโทรหาเพื่อน ไม่มีค่ะ ทีนี้แบบใจหายแวปไปเลยค่ะ ตกใจมากจะร้องไห้เลยค่ะ ก็เลยพนมมืออธิฐานกับสมเด็จพระนเรศวร (หนูนับถือสมเด็จท่านนะค่ะ เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะค่ะ ไม่เชื่ออย่ารบหลู่นะค่ะ ขอร้อง แต่ท่านช่วยจริงค่ะ)ว่าขอให้ลูกได้คืนด้วยเถอะค่ะ ปรากฎว่าไปที่ร้าน มีค่ะ คนที่ใช้เครื่องต่อเราเค้าเอาไปให้เจ้าของร้านและเจ้าของร้านก็เก็บไว้ให้ เพราะตอนที่เข้าไปถามเค้าก็บอกว่า มีหนู แบบดีใจมากค่ะ รีบเข้าไปกราบท่านที่ม.เลยค่ะ
ครั้งที่ 2 ลืมไว้ที่ห้องเรียนรวมตึกเรียนรวมด้วย มือถือเหมือนเดิมคราวนี้แบบเบลอถือโทรศัพย์ไป คุยไป พร้อมกับไป save สไลด์ที่อ.ทำมาให้เอาไปอ่าน ปรากฏว่าลืมค่ะ save เสร็จเดินกลับมาที่โต๊ะ โดยเอามือถือวางไว้บน CPU และกลับหอเลยกว่าจะนึกได้ ประมาณ ครึ่งชั่วโมง เป็นช่วงเลิกเรียนประมาณ บ่าย 3 โมงด้วย และทุกครั้งที่ class จบเจ้าหน้าที่เค้าก็จะมาปิดแอร์ ปิดคอม ปิดโปรเจคเตอร์ ก็เอาอีกแล้วค่ะจะร้องไห้อีกแล้ว ก็พนมมืออธิฐานกับสมเด็จพระนเรศวร ว่าขอให้เจอด้วยเถอะค่ะ พอดีมี 2 เครื่องลองโทรเข้าไปติดค่ะแต่ไม่มีคนรับ ก็เลยรีบกลับไปที่ม. รวมเวลาน่าจะประมาณ 1 ชั่วโมง และตึงนี้ช่วงเย็นจะเป็นภาคพิเศษมาเรียน ก็รีบไป ปรากฎว่า เจออีกแล้วค่ะ (ท่านช่วยลูกอีกแล้ว) พอเลยรรีบไปกราบท่านค่ะ
ครั้งที่ 3 MP 4 ค่ะ อัดเสียงอ.เอาไว้ฟังตอนอ่านหนังสือสอบ แล้วพอกดอัดก็ฝากเพื่อนให้วางให้ข้างหน้า (เพื่อนนั่งแถวที่ 2 หนูนั่งแถวที่ 3 MP 4 ถึงอยู่แถวหน้าเลย แล้วเลิกเที่ยงพอดี ก็ตามเดิมที่เจ้าหน้าที่จะเข้ามาปิดอุปกรณ์ แบบว่าคราวนี้ลืมสนิทนึกไม่ถึงเลย ปรากฏว่า มีสอบที่ห้องนั่นอีก ตอนบ่ายโมง แล้วหนูกะเพื่อนมาก่อนคนอื่น มากัน3 คน แล้วเพื่อนเห็น (ทั้งที่เราเดินหน้ามันเราไม่เห็นว่ามันวางอยู่..) เพื่อนบอกว่า "พี่โย MP 4 ของพี่โยหรือป่าว" (ที่เรียกพี่ เพราะ ซิ่วค่ะ แอบแก่กว่าเพื่อน ซะงั้น แล้วยังมาเรียกเราพี่อีก เซ็งเลย )
หนูก็เอ๋อ เลยค่ะ ใช่แล้วทั้งที่มันยังทำหน้าที่อัดเสียงของมันอยู่ ดีใจมากค่ะ 3 ชั่วโมงเต็มที่มันยังอัดเสียงอยู่ (เรียน 2 ชั่วโมง ไปกินข้าวนอก ม . 1 ช่วโมง) เพราะถ้าหายเสียดายมากค่ะ เพราะซื้อมาแพงมาก 5,200 ตั้งแต่ที่มีแรกๆๆเลย ไปซื้อที่เดอะมอลล์ แล้วรักมากเครื่องนี้ ทนสุดๆๆไม่เคยพังเลยค่ะ อัดได้ตั้งเกือบ 50 ชั่วโมง
(ไม่เปลืองแบตด้วย ใช้แบบชาร์ตไฟนะค่ะ ) มีแต่หน้าจอร้าวเพราะน้องชายตัวอ้วนเอาไปนอนฟังในห้องแล้วนอนทับ
แบบดีใจมากเพราะถ้าไม่มี MP 4 อันนี้แย่เลยค่ะ เพราะต้องเอาฟังอีกรอบก่อนไปสอบ แปลกมากที่ไม่หายเพราะมีทั้งเจ้าหน้าที่ แม่บ้านเข้ามากวาด ก็ไม่มีใครเก็บเอาไป งง ค่ะ เพราะมันว่างไว้เด่นชัดมาก แถมสีก็แรงงงงงงงงง......เพราะเพื่อนเคยหายที่ตึกนี้ล่ะค่ะ ไม่ได้ไว้แถวหน้าด้วย แปปเดียวแค่นั้นหาไม่เจอเลย


เล่ามาซะยาวเลยที่จะบอกก็คือ ยังไม่เคยมีอะไรหายเลยค่ะ มีแต่เกือบหายเพราะลืมเอง อ่อ ลืม อีกเรื่อง ลืมกระเป๋าตังไว้ที่ร้านข้าว มีประมาณ 200-300 เองแต่ได้คืน

มันแปลกมากเลยค่ะ เพราะทุกครั้งที่หายไป จะได้คืนทุกครั้ง ไม่มีที่หายสาบสูญไปเลยยังไม่เจอ เพราะบางคนหายแล้วหายอีก แต่หนูถือว่าโชคดีทุกครั้งเลย

อาจจะเป็นเพราะสมเด็จพระนเรศวรท่านช่วยก็ได้นะค่ะ หนูเชื่อมาก ๆ ค่ะ เพราะมีอีกหลายเหตุการณ์มากที่เหลือเชื่อ ขนาดเพื่อน พี่ แม่ น้อง ยัง งง เลยค่ะ

**** ยังไงก็อย่าลืมเช็คของก่อนทุกครั้งนะค่ะเวลาไปข้างนอกจะได้ไม่ประมาทนะค่ะ*********

สู้ๆๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจขอให้ได้คืนค่ะ

เสียใจด้วยนะค่ะ เราอ่านแล้วก็จิตตกเลยค่ะ...เศร้าแทนจขกท.เลย
ลองไปโพสในพันทิพดูค่ะ เผื่อจะได้ผล ลองมานทุกๆวิธี เพราะเรื่องเพิ่งเกิดไม่นาน
เราเองก็เคยของหายค่ะ โดนเพื่อนกันเองขโมยค่ะ เศร้าหนักเข้าไปอีก


เปนกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ

เป็นกำลังใจให้นะคะคุณแอน ถือว่าฟาดเคราะห์ไปเนอะ เอาใจช่วยนะคะ สิ่งของนอกกายเดี๋ยวไปสอยใหม่น้า คิดยังงี้จะได้เศร้าน้อยหน่อยเนอะ พอฟังเรื่องคุณแอนก็ทำให้เรานึกถึงเรื่องเราเลย ขอเล่าคร่าวๆ เราไปเที่ยวห้างพาลูกวัยกำลังซนไป 2 คน พาไปแผนกรองเท้าเด็กค่ะ เราเองก็มัวสาละวนดูรองเท้าสลับกับดูลูกค่ะ ทำให้ไม่รู้ว่าสร้อยข้อมือทอง 1 บาทตกหายไป เรามารู้อีกทีก็ตอนไปทานข้าวค่ะ สามีถามว่าไม่ได้ใส่สร้อยข้อมือมาเหรอ เท่านั้นแหละหน้าซีดรีบเดินกลับทางเก่าไปหาเลยค่ะ แต่ก็ทำใจแล้วว่าหายชัวร์ โชคยังดีค่ะเรากลับไปแผนกรองเท้าเด็ก พนักงานแถวนั้นเก็บไว้ให้ เราเลยได้คืน แล้วซาบซึ้งใจมาก เราเลยทำหนังสือชมเชยถึงผู้จัดการห้างฯ แล้วนำของกำนัลเล็กๆน้อยๆไปให้ค่ะ

เห้อ ๆๆๆ คนสมัยนี้เนาะ เซ็งแทนเลยค่ะ

เราอยากให้คุณจขกท.แจ้งความจังเลยค่ะ แบบนี้มันจงใจขโมยชัดๆนะคะ
ต่อให้เค้าจะอ้างว่า เค้าเจอของก็เถอะค่ะ
เค้าก็รู้ว่าเป็นของใคร แต่ไม่อยากคืนให้ ...เลวร้ายค่ะ

อ่านแล้วก็นึกถึงคำพูดของอาจารย์ฝรั่งในคลาสวันนี้นะคะ
เค้าบอกว่าคนไทยเป็นพวก apathy ตอนแรกเราฟังก็ตระหงิดๆค่ะ
แต่พอเค้าอธิบายว่า คนไทยเป็นคนที่สบายๆ อะไรก็คิดว่า สบายๆ ไม่เป็นไร เค้าบอกว่าเค้าเห็นแล้วยอมไมได้แทน

เหมือนเรายอมให้คนอื่นเอาเปรียบตลอดเวลาอ่ะค่ะ
ซึ่งเราว่ามันก็จริง เพราะเราเองก็เป็น เราเคยไปเซ็นทรัลลาดพร้าวมา ครั้งเดียวในชีวิต
และจะไม่ไปอีกแล้ว
เนื่องจาก ไปแล้วโดนขโมยของ เราก็วิ่งไปวิ่งมาเหมือนคุณจขกท.เลยค่ะ หน้าตาเหลอหลา
มือสั่น ขาสั่นเลยทีเดียว วิ่งเข้าออกห้องน้ำ ร้านค้าเป็นระวิง
สุดท้ายโทรหาคุณแม่ ได้คำตอบว่า "ไม่เป็นไร ฟาดเคราะห์" ทุกครั้ง


บางทีเราควรเอาคืนคนพวกนี้บ้างนะคะ เดี๋ยวมันจะยิ่งได้ใจค่ะ
พอคิดว่าตัวเองขโมยแล้ว สบาย ไม่มีอะไรเกิดขึ้นภายหลัง ก็จะขโมยอยู่ร่ำไป
เหมือนกับเด็กที่ทุจริตการสอบแล้วไม่ถูกจับได้ เด็กก็จะทุจริตอยู่ทุกครั้งที่สอบแหละค่ะ

:) คุณจขกท.สู้ๆนะคะ อยากให้แจ้งความจริงๆ เพราะหน้ามัน เราก็มี
เอาใจช่วยเต็มที่นะคะ

เสียใจด้วยค่ะ...

เสียใจด้วยค่ะ แอบเศร้าอะ แต่ยังไงก็ขอให้ได้คืนนะคะ

เสียใจด้วยน่ะค่ะ

แต่คนที่เอาไป เก็บได้ ทำไมไม่คืน นิสัยไม่ดีเลย

ขอขอบคุณทุกกำลังใจเลยนะคะ

เสียใจด้วยนะค่ะ

เราเข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ
เพราะว่าเคยโดนเหมือนกัน
เราเลยกลายเป็นประเภทจิตตกไปเลย

คราวหลังอย่าลืมอะไรนะค่ะ เชคดูก่อนออกจากห้องน้ำนะค่ะ

ให้กำลังใจค่ะ
:)