"อีกสองร้อยปีฉันรวยแน่ ความจริงที่ไม่ได้ฝัน ของชายวัย 73"

...... ปี 2553 แม้สังขารจะร่วงโรยไปตามกาลเวลา จากการตรากตรำทำงานหนักมาตลอดชีวิต ประกอบกับมีโรคหืดหอบมาเยี่ยมเยียนในวัยชรา และเพิ่งลอก..ดวงตาที่เป็นต้อ ทำให้ลุงห้วนต้องหยุดพักฟื้นร่างกายเนื่องจากหมอห้ามไม่ให้ทำงานหักโหมเหมือนเช่นแต่ก่อน ภาระหนักเลยตกไปอยู่ที่ป้าไล และได้จ้างคนงานมาช่วยทำงานแทนลุงห้วน ทั้งรดน้ำต้นไม้ โกยขี้วัวและตัดหญ้า

http://www.oknation.net/blog/home/bl...ages/0lb11.jpg

..... วันนี้สวนป่าที่ลุงห้วนลงมือลงแรงมาทำตลอดชีวิต ได้เติบโตเป็นรูปธรรมอย่างชัดเจน จากเดิมที่หลายคนเคยปรามาส แต่ลุงห้วนก็ได้ทำความฝันของตัวเองให้เป็นความจริงขึ้นมาแล้ว ในช่วงชีวิตของคนๆหนึ่งแม้จะอยู่ไม่ถึงสองร้อยปี ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า แต่ผลงานที่ลุงห้วนสร้างไว้ นั้นอยู่เกินสองร้อยปีแน่นอน หากคนยุคต่อไปยังคงยืนหยัดมั่นในอุดมการณ์ มรดกทางธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ ที่ชายชราตัวเล็กๆคนหนึ่งทิ้งไว้ให้เป็นแบบอย่างแห่งการอนุรักษ์ แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวหากมองภาพรวมทั้งโลก แต่มันก็ได้เกิดขึ้นแล้ว ถึงชาตินี้ลุงห้วนจะไม่รวยเหมือนคนอื่น แต่รับรองอีกสองร้อยปีลุงห้วนรวยแน่

..... ซึ่งความรวยนั้น คือรวยธรรมชาติ รวยความดี ที่ไม่ได้ผุกร่อนไปตามกาลเวลา ......

http://www.oknation.net/blog/home/bl...s/0lb00001.jpg

http://www.oknation.net/blog/home/bl...ages/0lb21.jpg

.... อาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ความมืดเริ่มเข้ามาแทนที่ บรรยากาศรอบบ้านของลุงห้วนที่ปกคลุมด้วยป่าใหญ่ เริ่มมีเสียงของสัตว์หากินกลางคืนออกมาบรรเลงเพลงกล่อมไพร กล่อมลุงห้วน ป้าไลให้นอนหลับหลังตรากตรำงานมานานแสนนาน ก่อนจากกันวันนั้น ลุงห้วนได้มอบคาถาบทสำคัญให้แก่เรา ว่า งานทุกอย่างจะสำเร็จลงได้คือ " ลงมือทำจริง ไม่เบียดเบียนสังคม และ อย่าเห็นแก่ตัว อย่าเห็นแก่ตัว อย่าเห็นแก่ตัว "

.....สวัสดีครับ ...


จากบทความ อีกสองร้อยปีฉันรวยแน่ ความจริงที่ไม่ได้ฝัน ของชายวัย 73

ตามอ่านอีกบทความของเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่เกิดขึ้นในป่าของ คุณลุงห้วน ได้ในบทความ ...พาลูกเป็ดเดินป่า ยามหน้าแล้ง ....


http://www.oknation.net/blog/home/bl...es/0000a34.jpg

ขอบคุณ คุณ เณรรูณ แห่งบล๊อก Oknation.net ที่เขียนบทความ และถ่ายภาพ เรื่องราวชีวิตดีๆ ที่เกิดขึ้นบนแผ่นดินนี้ ให้เราได้รับรู้

ขอบคุณครับ
SBN Webmaster

ขอบคุณนะคะ

ขอบคุณมากๆจ๊ะ ดีจังเลย

ขอบคุณมากๆๆนะคะ ตอนนั้นไม่ทันดูตอนที่ออกโทรทัศน์ แต่ตอนนี้ได้เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณมากจริงๆๆค่ะ

ดีจัง ที่ประเทศเรายังมีคนแบบคุณลุง คิดทำเพื่อให้โลกน่าอยู่ขึ้น
ขอบคุณมากค่ะ ที่นำมาแบ่งปัน ให้มองเห็นอีกแง่มุมนึงดีดี

ขอบคุณ WM มากมายค่ะสำหรับสิ่งดีๆที่นำมากฝากกัน ชอบต้นไม้ที่มีไก่ขึ้นไปยืนค่ะ มันดูเหมือนดอกไม้หลากสี สวยจังเลยค่ะ :D

ขอบคุณ WM ครับ ที่นำเรื่องราวของคนที่ เสียสละ รับผิดชอบ รักษาแผ่นดิน และผืนป่า ให้กับสิ่งมีชีวิตรุ่นหลัง ยังมีป่าให้อาศัย
มาบอกเล่า เพื่อถ่ายโอนจิตสำนึกรับผิดชอบต่ออนาคตของแผ่นดินและผืนป่า ให้กับคนในชุมชน ไม่ให้ตกเป็น เพียงหน้าที่ของบางคน
หากแต่ ทุกคนควรต้องรับผิดชอบต่ออนาคตของแผ่นดินที่เราอาศัยอยู่ร่วมกัน ให้เราสามารถใช้ชีวิตบนแผ่นดินนี้ต่อไปได้

ถึงแม้ว่า ทกวันนี้ รวย จน แตกต่างกัน แต่ ... หากเราต่าง ไม่มี สำนึกรับผิดชอบต่ออนาคตของแผ่นดินที่เราอาศัยอยู่ร่วมกัน
จนทำให้ ไม่มีแผ่นดินให้อาศัย จะ จน จะ รวย ก็ไม่่ต่างกัน

สิ่งที่เราทำได้ ในพื้นที่ชุมชนแห่งนี้ ผมเห็นว่า อย่างน้อยที่สุดควรช่วยกันให้ทุกคนในชุมชนนี้ ได้รับรู้เรื่องราวเหล่านี้
เพื่อให้เขาเหล่านั้นสำรวจใจตน ที่มีต่อผืนป่าและแผ่นดิน ที่เราอาศัยอยู่ร่วมกัน

ร่วมกัน Thanks This Post ให้กับกระทู้นี้ ที่โพสต์แรก หากเราอ่านแล้วรู้สึก "ขอบคุณ"

หากเราอ่านแล้ว อยากให้คนที่เรารัก ได้อ่าน ก็ช่วยกันบอกต่อเรื่องราวเหล่านี้ ต่อไป


ขอบคุณ WM ชุมชน SBN และทุกคนที่อาศัยอยู่ร่วมกัน

อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ

อ่านแล้วก็ "อิน" เพราะที่บ้านก็เป็นคนใต้ ทำสวนยางค่ะ

ขอบคุณที่นำบทความดีๆ มาแบ่งปันกันนะคะ ^^

เข้ามาอ่านที่เพื่อนสมาชิก ตอบไว้แล้วครับ
ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาพูดคุยกันครับ

เรื่องราวนี้ สวยงามพอที่จะบอกเล่าต่อไปครับ
นำมาบอกเล่าต่อ เพื่อให้กำลังใจ ทั้ง คุณลุงห้วน เจ้าของเรื่อง และ คุณเณรรูณ คนบอกเล่าเรื่องราวครับ

ขอบคุณนะครับ ที่มารับรู้เรื่องราวและหากรู้สึกยินดีกับเรื่องราวเหล่านี้ และนำไปบอกต่อ
ทางเราที่ได้นำเรื่องราวมาบอก ณ ที่นี้ รู้สึกยินดียิ่งครับ และขอขอบคุณ มากครับ