เพื่อนๆๆเป็นไหมคะ ยามที่ตัวเองเริ่มรู้สึกท้อแท้กับชีวิต

น้องหมาตัวนี้หรอค๊ะที่หาย น่ารักมากมาย ถ้าเค้ายังอยู่ในบริเวณหมู่บ้าน บ้านใดบ้านหนึ่ง (( เป็นผู้ชายรึป่าวค่ะ อาจจะไปติดสาวรึป่าว )) วันนึงเราอาจจะได้เจอเค้าอีก เข้าใจความรู้สึกค่ะ ว่าคงคิดถึงและเป็นห่วงมากมาย แมวเอิ๊กก้อเคยหายค่ะ หายไปเลย กว่าจะทำใจได้ ร้องไห้ทุกวันเหมือนกัน :(
ยังไงก้อขอหั้ยได้ตัวน้องหมากลับมานะค๊ะ เป็นกำลังใจหั้ยค่ะ



http://dl10.glitter-graphics.net/pub...skrgjfpbac.gif

เห็นใจเลยค่ะ และเข้าใจถึงความเป็นห่วงเลยจริงๆ เพราะที่บ้านป๊อปก็เลี้ยงเจ้าไซบีเรียนนี้เหมือนกันช่วง นี้ติดหญิงมากมาย มีวันนึงตามไม่ได้ เลยจะดูว่าจะกลับเองมั้ย สรุป สามวันหายไปวันที่สี่ก็กลับมา (คงหิวล่ะซิ) เราก็ทำเป็นเมินๆไม่ใส่ใจ อ๋อกลับมาแล้วเหรอย่ะ ชิ แต่ในใจเป็นห่วงสุดๆ คุณเปิ้ลอย่าเพิ่งเครียดเลยนะทำใจสบายๆๆ ปล่อยวาง อะไรลืมๆได้ก็ลืมมันซะนะคะ และเรื่องคุณแม่อย่าโกรธท่านเลยค่ะ ท่านคงรู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน คนแก่รักษาใจท่านไว้เถอะค่ะ

สุดท้ายป๊อปเอารูป วิวทะเลบนเขาตะเกียบ จ.ประจวบฯ มาฝากคุณเปิ้ลนะพอดีป๊อปเพิ่งไปเที่ยวมา เผื่อคุณเปิ้ลและเพื่อนๆในนี้เห็นและกำลังเครียดๆเซ็งๆ อาจช่วยได้นะคะ หรือไปเที่ยวที่นั่นเลยก็ดีค่ะ เพราะเมื่ออาทิตย์ที่แล้วที่ป๊อปไปเที่ยวก็คือสาเหตุแห่งความเครียดนี่แหละค่ะ พอกลับมาก็รู้สึกดีขึ้นพร้อมรบกับสิ่งต่างๆแล้วค่ะ

http://image.ohozaa.com/ig/dsc09398.jpg http://image.ohozaa.com/in/dsc09392.jpg

สู้ๆนะคุณเปิ้ล จุ๊บๆๆ

เป็นกำลังใจให้นะคะ....สู้..สู้..

เข้าใจคุณเปิ้ลเลยอ่า มันไม่มีอารมณ์ทำอะไรจริงๆ หมารี่ที่รักสุดๆก็เคยหายออกจากบ้านพักที่ปากช่องไป เพราะตกใจเสียงพุตอนปีใหม่ ถามยามในบ้านก็บอกไม่เห็นหมาวิ่งออกไป คงอยู่ในบ้านแหละ ไอ้เราก็หาแทบจะขุดใต้บ้านขึ้นมาดู สุดท้ายคิืดว่าในบ้านไม่มีแน่ๆ เลยออกตามหาแถวบ้านแทน ทั้งคืนไม่ได้นอน นั่งร้องไห้กับน้องสาวสองคน โทดกันไปมา แม่ด้วย เพราะตอนเล่นพุกันไม่มีใครผูกเจ้านี่ไว้ มัวแต่สนุกกันไง

สุดท้ายตอนเช้าตั้งสติใหม่ ขับวนหาใหม่ สักพักสังเกตุเห็นกระจกหน้าต่างบ้านหนึ่งมีอะไรแวบๆ เปิดกระจกรถหงายหน้าขึ้นไปมอง โหน้องหมาเราเองกำลังตะกุยหน้าต่างใหญ่เลย มันคงมามองกระจกหน้าต่างแล้วเห็นรถเลยจำได้ (คิดว่าน่ะ เพราะมันจะจำรถรี่ทุกคันได้หมด) เลยกดออดเรียกเจ้าของบ้าน ตอนแรกเค้าก็งงๆ เพราะเช้ามากๆ เกือบๆ 7 โมง เราก็บอกหมาเราหาย แล้วไปเห็นน้องหมาเราบนหน้าต่างบ้านชั้นสองของคุณ เค้าบอกว่ากำลังจะเอาไปตามหาเจ้าของอยู่พอดี มันวิ่งลงเขามาเมื่อคืน แล้วมุดเข้าไปอยู่ในรั้วบ้านเค้า... โหเห็นน้องหมาน้ำตาแทบไหล หญ้าเต็มตัว หมดความเป็นชิสุไปเลย ดีใจมากๆ แทบจะลงไปกราบเจ้าของบ้านที่ช่วยเก็บน้องเค้าไว้ให้ ดีใจสุดชีวิต เพราะคิดว่าถ้าไม่มีคนเหิ้วมันไป (หน้าตามันก็ดีน่ะ ดูตรง Avatar รี่เอาละกัน) ก็คงโดนงูหลามงาบหัวไปแล้ว เพราะงูแถวนั้นเยอะมากๆ บางทีเสือก็มี หมาชาวบ้านก็หายบ่อย สรุปที่รู้ๆ คืนนั้นเพราะเสียงพุ หมาหายกันเกือบสิบหลัง

ที่เล่ามาซะยาวอยากจะบอกว่า อย่าหยุดพยายามที่จะหาน้องเค้าน่ะค่ะ ลองดูแถวบ้านดีๆ ว่ามีใครเก็บน้องหมาไว้ในบ้านหรือป่าว หรือถ้าเป็นไปได้ ทิ้งรางวัลคนที่เอาตัวมาคืนหรือหาพบไว้หน่อยก็ดีค่ะ สู้ๆเข้าน่ะคุณเปิ้ล

เป็นกำลังใจให้น่ะครับ เข้าใจความรู้สึกเลย ขนาดผมโดนน้า(ที่ไม่มีความรับผิดชอบ)มาเอาน้องหมาไปโดยไม่บอก
บ้านแทบแตกครับ คือเป็นห่วงต่างๆนาๆมากมายหลายสิ่ง อันนี้ยิ่งหายไปยิ่งไปกันใหญ๋ แต่ก็อย่าคิดมากครับ
คิดบวกเข้าไว้ ให้กำลังใจตัวเองและคุณแม่ด้วยน่ะครับ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เป็นบทเรียน แต่ไม่ซ้ำเติมคนพลาดครับ

หาน้องให้เจอน่ะครับ

มาให้กำลังใจนะคะ

ตอนบุ๋มเด็กๆ 8 ขวบ หมาตัวแรกๆที่เคยเลี้ยงหายไป หายตั้งแต่เป็นลูกหมา ตอนนั้นใจสลายแล้ว ร้องไห้ทุกวัน จนที่บ้านซื้อหมาใหม่มาให้เลี้ยง ก็ค่อยๆหายเศร้า แต่ไม่ลืม เพราะว่ามันเป็นพี่ของน้องไผ่ตง น้องไผ่ตงหัวใจวายตาย เลยไปขอเจ้าของเค้าเอาตัวนี้มาเลี้ยงแทน ก็รักมันมากๆ

จนวันนึงผ่านไป บุ๋มอายุ 12 มีหมาตัวใหญ่ๆมาร้องงื้ดๆหน้าบ้าน ไม่รู้จัก มันอยู่หน้าประตูบ้านครึ่งวัน คุณยายเอาข้าวไปให้กินมันก็หูลู่ ดีใจ ที่บ้านก็งงๆ แต่ไม่กล้าเอาเข้าบ้านเพราะหมาแปลกหน้า ไม่รู้ว่าเคยฉีดยารึเปล่า คุณแม่กลัวลูกๆโดนมันกัด จนมีคุณตาที่อยู่ต่างจังหวัดมาเยี่ยมวันนั้นพอดี มันก็กระโจนหาคุณตาคนนั้นเลย แล้วคุณตาก็เรียกชื่อลูกหมาตัวที่เคยหายไปตัวนั้น มันก็จำได้ค่ะ ทุกคนก็เรียกชื่อมัน เรียกๆๆๆ แล้วก็ให้มันเข้ามาบ้านเลย เพราะว่าคุณตาคนนี้เป็นคนเลี้ยงตัวที่หายไปตอนมันเด็กๆ มันก็ผูกพันมากค่ะ

ขอให้มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นนะคะคุณเปิ้ล หมาของบุ๋มหายไปตอนเล็กๆยังกลับมาได้เลย น้องไซบี้เค้าน่าจะจำทางกลับบ้านได้ค่ะ เค้าคิดถึงเรา เค้าต้องมาหาเราค่ะ ทำใจสบายๆนะคะ

เป็นกำลังใจให้จ๊ะ :D

พี่เปิ้ล ใจเย็นๆนะคะ

รุ้งเข้าใจมากๆเลย อ่านแล้วเสียใจแทนค่ะ แต่ก็ต้องใจเยนๆน๊า รุ้งก็เพิ่งเสียน้องหมาไป เส้าแทบตายค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่เปิ้ล
ตามหาน้องเจอไวไวนะคะ สู้ๆค่ะ^^

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้เจอน้องหมาไวไวนะคะ
คิดว่าน้องหมาคงไปเที่ยวเดี๋ยวก็คงกลับมาค่ะ...

ฮือๆๆ อยากบอกว่ายังไม่ได้ข่าวคราวของน้องหมาเลยค่ะ เมื่อวานก็หาทั่ว ทั้งๆๆที่แจกใบปลิว และติดตามเสาทั่วไปหมด แต่ก็เงียบค่ะ แต่เปิ้ลจะทำตามที่พี่ๆๆเพื่อนๆๆเล่ามานะคะ จะลองเข้าทุกซอยและตะโกนเรียกเค้าดู เผื่อเค้าเอาไว้ในบ้านก็ได้ค่ะ

เปิ้ลขอขอบคุณทุกๆๆความคิดเห็น และทุกๆๆๆกำลังใจค่ะ มันทำให้เปิ้ลได้แง่คิด และมีกำลังใจขึ้นมากค่ะ หลังจากที่รู้สึกสมองมันตื้อๆๆไปหมด ขอขอบคุณจากใจจริงๆๆค่ะ