*+*+* ปัญหาชีวิตคิดไม่ตก..ควรเปลี่ยนงานดีไหมคะ คิดหนักมาก..นอนไม่หลับเลยค่ะ *+*+*

จริงๆ ไม่ค่อยกล้าแนะนำเรื่องงานเท่าไหร่ เพราะคนที่อยู่ในสถานการณ์คือคุณหวาน

ขออนุญาตแนะนำตามประสบการณ์ เรื่องการตัดสินใจต่างๆ ในชีวิตนะคะ

ในสถานการณ์ของคุณหวาน คืออายุ 29 และไม่มีภาระครอบครัวต่างๆ ในความคิดเห็นของ Meesook คิดว่าเป็นช่วงชีวิตที่อิสระมากๆ คือเป็นช่วงที่มีโอกาส "ทดลองหาประสบการณ์" ค่ะ หมายความว่า ถ้าลองแล้วดี ก็ดีเลย แต่ถ้าลองแล้วไม่ชอบ ก็ไม่มีความเสียหายอะไรเกิดขึ้น

Meesook มองว่า การที่ได้ลองเดินในทางที่คิดว่าชอบนั้น นับว่าเรา"ได้กำไร" ค่ะ อย่างน้อยก็ได้ประสบการณ์ ได้รู้ว่าเราชอบจริงหรือไม่ และการที่เงินเดือนลดลงนั้น ไม่ได้เป็นการเสียหายอะไร เป็นเพียงการ "ขาดทุนกำไร" เท่านั้น ไม่ได้ขาดทุนจริงๆ เพราะคุณหวานไม่ได้มีภาระที่จะต้องเดือดร้อนเพราะเงินเดือนน้อยค่ะ

ถ้าทางใหม่ที่เลือกนั้น เป็นทางที่ดี ก็จะส่งผลที่ดีกับอนาคตของเรา

แต่ถ้าทางใหม่ที่เลือกนั้น ไม่ได้ดีอย่างที่คิด ด้วยอายุวัยนี้ คุณหวานก็ยังมีโอกาสหางาน/อาชีพใหม่ได้ไม่ยากค่ะ

ขอให้โชคดีและประสบความสำเร็จกับทุกทางที่เลือกนะคะ...

ถ้าชอบก็อยากให้ลองค่ะ จะได้ไม่มาเสียดายภายหลัง

อีกอย่างอายุประมาณนี้ โอกาสลองมีอีกไม่เยอะมาก สำหรับผู้หญิงค่ะ โดยเฉพาะการที่จะไปเริ่ม

ต้นเรียนรู้งานใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์ เพราะส่วนใหญ่คนที่อายุเท่าคุณหวาน

ที่ไม่ได้เปลี่ยนสายงาน จะมีประสบการณ์อย่างน้อยเกือบ 10 ปีแล้วอะค่ะ

เรื่องเงินเดือนสำหรับคุณหวาน คงไม่ใช่ปัญหา เพราะที่บ้านคง support อยู่

แต่ต้องยอมรับผลในสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจนะคะ อย่ามองกลับมาอีกค่ะ

บางทีสิ่งที่คิดว่าชอบ ทำจริงอาจจะไม่ชอบก็ได้ค่ะ หรืออาจจะชอบมากขึ้นไปอีกก็ได้

คนอื่นคงไม่สามารถตอบโจทย์นี้ได้ดีเท่ากับคุณหวานได้ลองด้วยตัวเองนะคะ

แต่อยากฝากข้อคิดไว้นิดนึงนะคะ

คนโชคดีที่ได้ทำงานที่ตัวเองรักจริงๆนั้น มีน้อยมากๆค่ะ สำหรับคนอื่นที่เลือกไม่ได้แล้ว

ควรทำใจให้รักมัน หรือตอบตัวเองให้ได้ว่าต้องการอะไรจากการทำงาน อาจจะไม่ใช่ว่ารักในงาน

นั้นๆ แต่ละคนอาจจะมีเหตุผลที่แตกต่างกันไป เช่น เพื่อฐานะการเงิน เพื่อศักดิ์ศรี เพื่อเป็นเกียรติ

กับวงศ์ตระกูล ฯลฯ ถ้ารู้ว่าเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับตัวเองคืออะไร และสนองเป้าหมายนั้นได้

ก็น่าจะเป็นงานที่ดีพอแล้วค่ะ

ขอให้โชคดีนะคะ

เลือกสิ่งที่ใจต้องการดีทีสุดคะคุณหวาน เงินเป็นสิ่งสำคัญมาก.กก แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต ^^

ทำอะไรแล้วคิดว่ามีความสุข ก็เลือกทำอย่างนั้นดีกว่าคะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณหวาน เลือกสิ่งที่รัก และ ดีที่สุดสำหรับคุณหวานนะคะ :)

ขอบคุณพี่ๆ และเพื่อนๆทุกคนมากค่ะ สำหรับคำแนะนำที่มีประโยชน์หลายๆแนวทาง

แต่ตอนนี้หวานยังให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้เลยค่ะ

คงต้องขอเวลาคิดทบทวนอีกหน่อย

แต่บอกตรงๆ ว่าที่เดิมงานมันเครียดๆๆๆ กดดันมากๆ

หวานอยากมีสุขภาพจิตดี และมีความสุขอ่ะค่ะ

อืมมม อยากช่วยจัง แต่พี่ไม่มีประสบการณ์เรื่องการทำงานเลย ไม่รู้จะแนะนำน้องยังไงดี
ส่วนเรื่องที่ทำงานเก่า ถ้าน้องหวานเงียบ เรียบร้อยแล้วโดนแบบนี้ ถูกจิกกัดเหน็บแนม พี่ว่าน้องลองพูดกับเพื่อนร่วมงานในปัญหาของเราดีมั๊ยคะ เผื่อว่ามันจะช่วยแก้ไขได้ แล้วเราอาจจะไม่อึดอัดอีกต่อไป และยังได้ทำงานที่นี่ต่ออีกด้วย

เป็นกำลังใจให้นะคะ :):)

ศิษย์ร่วมสำนักเราเก่งอยู่แล้ว ที่สำคัญอึดด้วย;)

ลองทำเรื่องขอย้ายแผนกไหมคะ ถ้าองค์กรใหญ่ๆๆขนาดนั้นน่าจะมีแผนกที่เราชอบน๊า....

ขอให้ได้งานที่ใช่เร็วๆๆนะคะ
PS. หรือไม่ก็ลองดูธุรกิจส่วนตัวไหมคะ ;)

เพื่อนเราก็เป็นคล้ายๆคุณหวานค่ะ ลูกคนเดียว พ่อรวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่เค้าก็เสียตั้งแต่เค้าอยู่ ม. 2 มั้งคะ ตอนฝึกงานพ่อเค้าซื้อ benz สปอร์ตให้ขับ เป็นที่อิจฉามาก :D เค้าทำงานอยู่ที่นึง จะยุ่งทุกวันหวยออก บอกแค่นี้ก็รู้แล้วมั้งคะ 5555 เค้าก็ทำนะคะ ทำมานานแล้วด้วย ไม่กล้าถามเงินเดือนกลัวโดนด่า แต่ดูเค้ามีความสุขนะคะ ไม่เดือดร้อน เพราะชีงกมากไม่ค่อยกล้าใช้ตัง ซึ่งขัดกับฐานะเค้ามากๆ คุณหวานยังเด็กอยู่ ต้องมีเรื่องลองผิดลองถูกเป็นเรื่องธรรมดา เราจะได้เอาประสบการณ์นั้นมาทำให้เราเข้าใจอะไรๆ มากขึ้น นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

คิดง่ายๆแบบนี้นะ เราลองมาตัด "ความช่วยเหลือ" ของทางครอบครัวออกให้หมดแล้วคุณหวานลองคิดดูว่าเงินเดือนเท่านี้แล้วจะอยู่ได้ไม พอกับค่าใช้จ่ายส่วนตัวที่ต้องใช้ทุกเดือนมั้ย

หรือว่าอาจจะลองๆดูที่อื่นไปเรื่อยๆด้วย ในเมื่อตอนนี้มันยังไม่ถึง dead line ที่จะต้องตัดสินใจนี่ค่ะ และพี่เชื่อว่ามันไม่ได้แค่เงินเดือนด้วยนะว่าน้อยหรือเปล่า คุณหวานต้องลองคิดดูถึงความก้าวหน้าในบริษัทใหม่ด้วย ว่าตำแหน่งคุณหวานจะไปถึงไหน เปรียบเทียบดูกับที่เดิมด้วย เขียนออกมาเป็นข้อๆ ระหว่างข้อดีและข้อเสียของทั้ง บริษัทที่ทำอยู่ในปัจจุบัน กับบริษัทใหม่ที่จะทำ

และอีกอย่างหนึ่งยิ่งทำงานองค์กรกึ่งรัฐบาลยิ่งแล้วใหญ่เลยค่ะ พี่กลัวว่าคุณหวานจะยิ่ง "โดดเด่นเป็นโดดเดี่ยวผู้น่ารัก" ไปกันใหญ่และจากพื้นฐานฐานะทางบ้านของคุณหวานมันคงปิดไม่มิดหรอกค่ะ คิดหรือค่ะว่าจะไม่โดยเป็นเป้าอีก

และอีกอย่างอย่าลืมว่าใน CV ของคุณหวานมันจะโชว์ว่าจากเงินเดือนเท่านี้ ตำแหน่งนี้ กลับ DROP ลงมาเป็นเงินเดือนเท่านี้ มันไม่ค่อยสวยนะพี่ว่า แต่ถ้าคุณหวานไม่มายน์ ก็แล้วไป

พี่อาจจะเขียนไม่ค่อยรู้เรื่องไปหน่อย ขวานผ่าซากไปนิดก็อย่าถือสากันนะค่ะ เป็นแค่แง่คิดของพี่อีกแง่หนึ่งเท่านั้นเอง แต่อยากจะให้อดทนและใจเย็นๆอีกซักหน่อย ในอนาคตอาจจะมีงานดีๆเงินเดือนงามและเป็นงานที่คุณหวานถูกใจก้ได้นะค่ะ "อย่าได้แคร์กับคนขี้อิจฉา ปากมากเลยค่ะ" ;)

Quote:

---

Originally Posted by titled

เติ้ลขอแนะนำอย่างนะครับ สำหรับเติ้ล เติ้ลเคยทำงานมาหลายอย่างมากๆ
สุดท้ายเติ้ลเลือกงานที่สบายใจ เพราะเงินไม่ใช่คำตอบทุกอย่างของชีวิตครับ

---

คิดแบบเดียวกับคุณเติ้ลค่ะ...

โดยเฉพาะอย่างคุณหวานด้วยแล้ว...มีครบทุกอย่าง...

งานทุกที่ต้องมีกดดัน...(พูดในฐานะเจ้านายค่ะ.หุหุ.)...

อย่าได้ท้อ...ทุกปัญหามีทางออก...ไม่ใช่พอรู้สึกอึดอัด...ก็เปลี่ยนงาน

นั่นมันไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหา...

ทำงานดี ทำงานเด่น สวย รวย ย่อมมีคนอิจฉาเป็นธรรมดา...มันเป็นสัจธรรม...

คุณหวานเป็นคนเผชิญให้คนอื่นมาตัดสินแทนไม่ได้หรอกค่ะว่าควรจะเลือกงานแบบไหน....

คุณหวานโตมากแล้วค่ะ....คุณพ่อท่านพูดถูกค่ะต้องคิดเอง...

เชื่อเถอะค่ะปัญหาแค่นี้...คุณหวานต้องผ่านไปได้..อดทนค่ะ...และคุณจะแกร่งขึ้น

แนะนำได้แค่นี้หละค่ะ...เป็นกำลังใจให้นะคะ

มาเป็นกำลังใจให้คุณ(พี่)หวานนะคะ

ขออนุญาตแชร์ด้วยค่ะ
เคทก็เคยเป็นอารมณ์เดียวกับคุณหวานค่ะ แต่ตอนทำงานเคทอายุ23
เราเป็นเด็ก เพิ่งจบ แค่6เดือนได้เลื่อนไปทำอะไรที่ใหญ่กว่าพี่ๆ30++
(ผู้ชายด้วยค่ะ ชอบจิกกัด เหมือนคุณหวานเลย ขนาดทาเล็บยังจิกเลย มีอะไรใหม่ๆมาเพิ่มไม่ได้ต้องถามซื้อมาเท่าไหร่ อะไรยังงัย แล้วเคทแอบรู้มาว่าเมาท์ ว่าเราสิ้นเปลืองอายุแค่นี้)
เพราะตอนนั้นไฟแรง อึดและถึกแค่ไหนไม่ว่า ทำไป2ปี ได้ทำครบทุกอย่างในการตลาดเลยค่ะ
แต่มันเสียสุขภาพจิต ปรึกษากับคุณพ่อแล้ว และตัดสินใจลาออก (6เดือนแล้วค่ะ)
คุณพ่อเลยให้มาช่วยกิจการที่บ้าน
แต่โดยส่วนตัวเคทอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเองด้วย
โดยมีนายทุนคือคุณพ่อ(อิอิ เรียกว่าขอยืมดีกว่าค่ะ)
และเราต้องมาต่อยอดเอง คุณพ่อให้ทำเองทุกอย่างเลยค่ะ
ตั้งแต่จดทะเบียนพาณิชย์
ตอนนี้เคทอายุ25และมีอะไรเป็นของตัวเอง
ถึงยังไม่ใหญ่โต แต่เราได้แสดงให้คุณพ่อและคนรอบข้างเห็นว่า
เรามีความสามารถพอที่จะมาทำอะไรด้วยตัวเอง คือเราเองรู้ถึงศักยภาพของเรา
อย่างคุณหวานเคทว่ามีมากพอ ที่จะทำอะไรด้วยตัวเองได้เลยล่ะค่ะ
เคทก็ได้แต่ให้กำลังใจค่ะ และอยากแนะนำนิดเดียว
ว่าตอนนี้คุณหวานยังมีที่บ้านคอยSupportอยู่
น่าจะหาอะไรทำเป็นของตัวเอง ที่เราชอบและสบายใจนะคะ
เพราะคุณหวานถือว่ามีโอกาส มากกว่าหลายๆคนที่ตกงานอยู่ตอนนี้นะคะ
ขอให้คุณหวานอย่าคิดมากค่ะ เดี๋ยวทุกอย่างจะผ่านไปได้;)

ปล.ขออนุญาตแนะนำนะคะ