ผู้ชายใน sbn นี้ คารมคมคายจิงๆเนอะQuote:
Originally Posted by norapitch
Printable View
ผู้ชายใน sbn นี้ คารมคมคายจิงๆเนอะQuote:
Originally Posted by norapitch
เห็นด้วย 100 % เลยค่ะ:)Quote:
Originally Posted by bua_benjakamol
ลองอยู่กับตัวเองดูค่ะ แล้วจะรู้ว่าไม่เหงาอย่างที่คิด
ความเหงา... น่าจะอยู่ในใจของเรามั้งคะ เพราะบางทีอยู่กับคนเยอะแยะ ก็เหงาอยู่ดี คือเราทำให้ตัวเองเหงาเอง ประมาณนั้น
แต่ความเหงา ก็เป็นแค่อารมณ์ค่ะ ที่เกิดขึ้นมาได้ แล้วก็ดับไปได้ แล้วก็จะเกิดขึ้นมาอีกก็ได้... เป็นธรรมชาติค่ะ
จริงๆ เราเป็นคนชอบใช้เวลาอยู่กับตัวเองเยอะๆ สนุกกับการอยู่คนเดียว แต่พอถึงอารมณ์ที่เหงาๆ ก็เหงาจริงๆ เหมือนกัน... แต่ก็นั่นแหละ เดี๋ยวแป๊บเดียวมันก็ผ่านไป แล้วซักพัก มันก็จะมาใหม่อีก...
พอรู้ธรรมชาติของความเหงาแล้ว ว่ามันเป็นแค่อารมณ์ ก็สนุกกับความเหงาค่ะ เวลาเหงาๆ ก็ปล่อยให้มันเหงาไป ไม่เดือดร้อนกับความเหงา เพราะรู้ว่าเดี๋ยวก็หาย ตอนเหงาก็อินกับอะไรๆ ได้เยอะดีนะคะ เพ้อๆ... ฟังเพลงก็อิน อ่านอะไรก็อิน เขียนนู่นเขียนนี่ ปล่อยอารมณ์ฟุ้งๆ ไปเรื่อยๆ ซักพัก สนุกดีค่ะ แล้วพอหายเหงาก็มานั่งดูที่ตัวเองเขียน เออ... ก็ช่างคิดได้เนอะ
ดีออก ความเหงาเนี่ย... เพราะทำให้เรารู้สึกดีกับเวลาที่ไม่เหงาได้มากๆ ทำให้ appreciate ช่วงเวลาที่ดีๆ ได้เยอะ
ถ้าไม่เหงา ก็ไม่รู้สิคะ ว่าเวลาดีๆ ที่มีอยู่น่ะ ดียังไง...
Quote:
Originally Posted by bua_benjakamol
จิงคะ ..ส่วนตัวเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว
รู้สึกว่ามันสะดวกดี ^___^
คติประจำใจลิ คือ
ถ้าเราเป็นเพื่อนกับความเหงาได้
เราก็จะไม่เหงาอีกต่อไป
(ซึ่งมันทำได้ยากมากกก)