ไม่อยากเป็นคนขี้หึง แก้ปัญหายังไงดีคะ

มีเรื่องตลกอย่างนึงค่ะ

คือ เสียใจ ไม่สบายใจ ทีไร ซื้อกระเป๋า ใน SBN ทุกทีเลย งื๊ด ๆ ...

บอกสามีไว้ ว่าเวลาเจอหญิงอื่น แล้วเค้าถามว่าทำงานอะไร
ให้ตอบไปว่า เป็นยาม ค่ะ

เรื่องคุยกะสามี
ก็เคยคุยเรื่องนี้กันอยู่ค่ะ

เค้าก็บอกว่า เค้าจะไม่เฉียดกราย ไปสู่หนทางที่จะมีปัญหา
พอฟังแล้วก็สบายใจ
เวลาผ่านมาซัก 2 อาทิตย์ ก็เข้าอีหรอบเดิมอีกแระ เฮ้อ...

อยู่เพื่อลูก จะสู้เพื่อลูกค่ะ

กำลังใจจากเพื่อน ๆ ทำให้สบายใจขึ้น
ได้ระบายบ้าง ก็บรรเทาอาการเจ็บได้ค่ะ...

คำถาม

ดิฉันมีเรื่องกลุ่มใจมากๆๆๆค่ะคือว่าพ่อของดิฉันเป็นคนที่ขี้หึงมากๆๆ
แม่ไปไหนไปได้เลยกับลูกเขยพ่อก็หึงดิฉันไม่รู้จะแก่ปัญหาอย่างไรดี
ไม่ทราบว่าแม่ทำกรรมกับพ่อไว้อย่างไรทั้งที่พ่อก็เคยบวชเรียนมาก่อน
อยากทราบวิธีแก้ไข


และอีกเรื่องดิฉันโดยแดดแล้วที่แขนของดิฉันเป็นดวงสีขาวหาหมอแล้วก็ไม่หายอยากทราบว่าจะแก่กรรมอยากไร

คำตอบ

คนที่ขี้หึงมากๆ ก็เพราะรักมาก ในอดีตก็คงเคยปรารถนาให้มีคนมารักมากๆไว้ก็เป็นได้

เพราะไม่รู้ว่ารักมากก็ทุกข์มาก ทุกข์ทั้งคนที่รัก และคนถูกรักเลยจริงๆ อย่างกรณีที่คุณพ่อของท่านผู้ถามประสบไว้เป็นต้น

ธรรมชาติใจคนเรามักพอใจที่มีคนมารัก อยากได้ความรักมากจากคนอื่น
โดยก็ไม่รู้ว่า จะต้องเป็นทุกข์ เสมือนเหรียญสองด้านเสมอ
คนที่เป็นทุกข์ที่สุดในกรณีนี้ หาใช่คนอื่นไม่ คือตัวคุณพ่อของท่านผู้ถามนั่นแหละ
เพราะใจนั้นคอยแต่จะระแวดระวัง หวงแหน บางทีถึงขั้นระแวง อย่างนี้ใจเป็นไปกับโทสะหมด
คนที่ทุกข์ตามมาอันดับสองได้แก่คุณแม่ ที่ดูเหมือนจะหมดความเป็นตัวของตัวเอง หมดอิสระภาพ
นี้ก็เป็นทุกข์อย่างหนึ่ง
ต้องค่อยๆคุยให้เหตุผลกันไปเรื่อยๆ
หาอุบายเล่าเรื่องราวสมมุติให้พ่อฟังว่า คนที่ขี้หึงมากๆนั้น
คนเป็นภรรยาทุกข์มากที่สุด จริงๆแล้วก็เพราะรักนั่นแหละแต่ขาด
เหตุผล ขาดปัญญา ดังนั้น กลายเป็นว่าไปทำร้ายจิตใจของคนที่เป็นคู่ไปเสียได้
อย่างนี้ เรียกว่า รักไม่เป็น เพราะทำให้เกิดทุกข์มากมายทั้งตัวเอง และคนที่ตนรักนั่นแหละ
ดังนั้น คุณพ่ออาจจะค่อยๆเห็นเหรียญอีกด้านหนึ่งซึ่งตัวท่านเองไม่เคยมองเห็นเลย ใจคุณพ่ออาจจะเกิดเมตตาขึ้นมาและใคร่จะทำให้คุณแม่มีความสุขอย่างถูกต้อง เรื่องนี้ บอกกล่าวตรงๆไม่ได้ เพราะกำลังขาดเหตุผล และท่านผู้ถามเองก็เป็นลูก อาจจะหาโอกาสเล่าเหมือนเล่าเรื่องคนอื่นให้ท่านฟัง ยกตัวอย่างว่า มีคนถามในเว็บไซต์นี่แหละ อ่านแล้วชอบจังเพราะเห็นว่า ความรักนั้นแม้รักอยู่นั่นแหละ หากขาดเหตุผลเสียแล้ว ตนเองและผู้ที่เกี่ยวข้องนั้นย่อมเป็นทุกข์มากๆเลย เล่าโน่นเล่านี่ไปเรื่อยๆ ท่านฟังท่านอาจจะแอบไปพิจารณาของท่านได้
ในอดีต คุณพ่ออาจจะเคยถูกพรากของรักของหวงและยังจำติดตาติดใจ ดังนั้นจึงไม่อยากเจออย่างนั้นอีกก็ได้
แต่คนที่มีเยื่อใยเหนียวแน่นอย่างนี้ อารมณ์ที่เป็นอาจิณกรรมมักไม่พ้นจากเรื่องความผูกพันอย่างนี้ เป็นไปกับความหวงแหนมากๆ หากตายไป กรรมอย่างนี้ส่งผล ก็อาจจะได้กำเนิดเป็นสุนัขเฝ้าบ้านเพราะเหตุแห่งความหวงแหน เป็นงูเฝ้าถ้ำอะไรทำนองนี้ หรือไปเกิดเป็นเปรต เพราะใจนั้นไม่ใคร่เกิดกุศล มีแต่เสน่หาถ่ายเดียว ไม่ใช่เรื่องดีเลยนะคะ
ถ่ายสำเนาคำถามคำตอบหลายๆเรื่องจากเว็บนี้ ที่เห็นว่าคุณพ่อน่าจะสนใจลองให้ท่านอ่านดู หากท่านเกิดชอบใจเพราะมีอดีตกุศลมา ไม่นานท่านก็จะเปลี่ยน เพราะปัญญาเกิดแก่ท่านมากขึ้นแล้ว ท่านก็จะเข้าใจเรื่องวิบาก เรื่องการสร้างทุกข์ให้ตนเองและผู้อื่นอันเป็นกรรมที่พึงเลี่ยง ละเว้นเสีย หนักๆเข้าท่านก็อาจจะค่อยผ่อนคลายจิตใจของตัวเองได้บ้าง ลองดูก็ไม่เสียหายนะคะ
หากท่านไม่รับ ก็ถือว่าเป็นกรรมของท่าน และเป็นวิบากของคุณแม่ท่านนั่นแหละ ยอมรับเอาเถิดว่าท่านเป็นของท่านอย่างนี้ ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้ ก็พยายามหาวิธีหลีกเลี่ยงไม่ให้ใจท่านยึดมากขึ้น อันนี้เป็นโทษแก่คุณพ่อท่านโดยตรง น่าสงสารนะคะ
ส่วนรอยขาวที่แขนนั้น หากไม่หายแล้ว เพราะหมออาจจะไม่ทราบว่าเกิดจากปัจจัยอะไร ก็รักษาไม่ได้
โรคบางอย่างเกิดแต่กรรม แก้ไม่ได้ค่ะ
โรคบางอย่างเกิดจากจิต อันนี้แก้ได้ค่ะ
โรคบางอย่างเกิดจากอุตุ ความร้อนความเย็น อันนี้แก้ยาก เพราะเรากำหนดเอาเองไม่ได้ค่ะ
โรคบางอย่างเกิดจากอาหาร อันนี้ เราดูแลให้ดี ก็แก้ได้ค่ะ
รอยอย่างนี้ น่าจะเกิดจากอุตุนะคะ เพราะอาจจะแพ้แดด แล้วทำให้เม็ดสีผิวนั้นเปลี่ยนแปลงไป
และอาจจะเกิดจากกรรมที่ส่งผลระหว่างกาลที่มีชีวิตอยู่ อาจจะเกี่ยวกับว่า เคยไปทำร่องรอยที่ไม่สวยงามให้แก่ใคร หรือสถานที่ใดไว้ก็ย่อมเป็นไปได้ทั้งนั้น แต่จะให้เจาะจงลงไปชัดเจนนั้นย่อมไม่ใช่วิสัยค่ะ ไม่สามารถทำได้
ให้ยอมรับและอย่ากระทำความหงุดหงิด หรืออยากให้รอยหายไป บางทีก็ทำไม่ได้แก้ไม่ได้เสียแล้ว
หากบุญดี และอยู่ในวิสัยที่จะเปลี่ยนแปลงได้ ท่านก็จะพบสาเหตุ พบปัจจัยแห่งโรคได้ในโอกาสต่อไป เรื่องอย่างนี้ก็อาจจะเกิดได้
อยากผิวงามก็อย่าเป็นคนช่างหงุดหงิด ต้องเป็นคนใจเย็นมีเมตตา ไม่เจ้าโทสะ โทสะทำให้ผิวในปัจจุบันเสีย และหากส่งผลในชาติต่อไป ก็ยังเบียดเบียนให้ได้รูปทรามปิวทรามมาครอบครองเสียอีก เกิดมาเป็นคนผิวหยาบ ผิวทราม เพราะใจนั้นเป็นโทสะมากค่ะ
พึงทำเหตุใหม่ให้ดีๆก็แล้วกัน หากแก้ได้ก็ดีไป หากแก้ไม่ได้ก็ยอมรับเถอะค่ะ ดีกว่าเสียแขนเสียขาอย่างคนอื่นเขา ใช่ไหมคะ?

อ่านแล้ว เศร้าใจจังค่ะ :(

แต่ต้องอดทนค่ะ เพื่อลูกนะคะ เค้าจะไปมีคนอื่น ถ้าคุณแน่ใจว่าเค้าเป็นต้องเลือกคุณ ต้องกลับมาหาคุณ แล้วคุณทนได้ ทนที่จะหึงต่อไปเรื่อย ๆ ก็ทนค่ะ แต่ถ้าทนไม่ได้ ทำยังไงได้ล่ะคะ

สำหรับเอ๋ คำเดียวค่ะ ถ้าเค้ามีคนอื่น คือ เลิก ค่ะ เอ๋เองก็มีลูกแล้วสองคน แต่ที่เลิก ใจลึก ๆ ก็เพราะอยากกลับไปอยู่เมืองไทย เลยเป็นข้ออ้างค่ะ เหตุนี้ทำให้เค้าไม่กล้ามีด้วยมั้งคะ เพราะกลัวเอ๋กลับไปแล้วไม่กลับมาอีกเลย

คุณจขกท ต้องถามตัวเองค่ะ ว่าทนได้มั้ย อย่ากลัวนะคะ เพราะว่าการพยุงครอบครัวด้วยการอดทน มันก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุข กลับทำให้เราทุกข์อีกต่างหาก

ถ้าคุณคิดว่าเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ได้ พวกนั้นเป็นแค่ขนมหวาน ขนมขบเคี้ยว ไม่จริงจัง และยังอยากใช้ชีวิตคู่กับเค้าต่อไป ก็ถามเค้าว่า คุณรักลูกมั้ย รักครอบครัวมั้ย คุณไม่อายลูกเหรอ หรือไม่กลัวลูกอายเพื่อน ๆ เหรอ ที่มีพ่อเจ้าชู้ ยิ่งคุณมีตำแหน่งทางสังคม เป็นที่รู้จักของคนอื่น คุณยิ่งควรเป็นตัวอย่างที่ดี ไม่ใช่แค่เพื่อสังคม แต่เพื่อลูกของคุณเอง เค้าจะได้ภูมิใจ ที่มีคุณพ่อที่รักครอบครัวและรักแต่แม่ของเค้าคนเดียว

ทางออกอีกทางค่ะ ช็อปปิ้ง ออกกำลังกาย ไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ หาเพื่อนคุยที่นี่เลยค่ะ อย่างน้อยก็ทำให้คุณจขกทลืม ๆ ไปได้บ้างนะคะ ถึงไม่ทั้งหมดก็เถอะค่ะ

ถ้าแรงไปก็ขอโทษนะคะ พูดจากความรู้สึกอ่ะค่ะ:( แต่ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ค่ะ)

ความระแวงสงสัยเนี่ยะ ห้ามไม่ได้จริงๆ ค่ะ ยิ่งมีครั้งแรกแล้วมันจะทำให้เราหวาดระแวงว่าจะมีครั้งที่สอง เราว่าคุยกันให้เข้าใจ นะคะ แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจความรู้สึกเลยอ่ะ

คุณ only_authentic พูดโดนใจค่ะ แบบที่เราคิดเป๊ะเลยแต่ไม่กล้าออกความเห็น กลัวแรงไป

เป็นกำลังใจให้ สู้ สู้ นะครับ

คำถาม

ดิฉันขอปรึกษาเรื่องครอบครัวค่ะ ดิฉันแต่งงานกับสามีได้ 9 ปี เกือบ 10 ปีแล้วค่ะ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา สามีดิฉันจะเป็นคนเจ้าชู้ จะมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาประมาณสองปีจะมีหนึ่งครั้งโดยประมาณนะคะ ดิฉันมีลูกกับสามีสองคนค่ะ คนโตอายุประมาณเจ็ดขวบ คนที่สองอายุประมาณสองขวบค่ะ ทุกครั้งที่ดิฉันจับได้เค้าจะเลิกทุกคน แต่จะมีล่าสุดเมื่อประมาณสองปีที่แล้วค่ะ เค้ามีเรื่องชู้สาวกับน้องที่ทำงานเดียวกันคือ เค้าเป็นหัวหน้าแผนก ดิฉันทราบได้เพราะมีน้องที่ทำงานเล่าให้ฟังค่ะ แต่ดิฉันก็ไม่ได้เชื่อทุกอย่างแต่ดิฉันมีหลักฐานค่ะ ก็คุยกับแฟนเค้าก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไร แล้วก็บอกว่าไม่มีอะไรแล้ว ดิฉันก็ดูพฤติกรรมเค้าทุกอย่างเค้าเป็นปกติค่ะ จนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ดิฉันบังเอิญไปเจอหลักฐานบางอย่าง ที่เค้าใช้เรียกผู้หญิงคนนี้ว่า My Wife ดิฉันรู้สึกเสียใจค่ะ แล้วก็เศร้าใจ ก็พยายามคิดว่าควรจะทำอย่างไรดี ข้อดีของเค้าคือ เค้าไม่เคยไปค้างที่อื่น เงินทองให้ดิฉันเก็บ ดิฉันก็จ่ายให้เป็นรายวันค่ะ เค้าเป็นคนรับผิดชอบครอบครัว ข้อเสีย คือ เป็นคนเจ้าชู้ ได้บ่อยๆ คือเผลอเป็นนอกใจมีเรื่องผู้หญิงเข้ามา ตอนนี้ดิฉันคิดอยากเลิกค่ะ แต่กลัว 1. ลูกมีปัญหา พ่อแม่แยกทางกัน 2. ภาระค่าใช้จ่ายจะมากขึ้น หากดิฉันเลิกต้องการลูกไปเลี้ยงเอง แต่เท่ากับว่าดิฉันพาลูกไปลำบาก เพราะลำพังเงินเดือนดิฉันหมื่นกว่าบาท ส่วนของเค้าประมาณสามหมื่นกว่าบาทค่ะ ดิฉันกลุ้มใจมากค่ะ ตอนนี้อยู่ในช่วงที่สับสนกับชีวิตตัวเองมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรดี รบกวนช่วยชี้แนะ หรือแนะนำด้วยค่ะ ว่าดิฉันควรจะทำอย่างไรกับชีวิตตอนนี้ดี จากคนเศร้าค่ะ

คำตอบ

ชีวิตนั้น ชื่อว่า หาความสุขได้ยาก เพราะสุขเป็นเรื่องไม่ยั่งยืน แปรเปลี่ยนไปได้ตามเหตุปัจจัย
ให้ท่านผู้ถามพิจารณาดูอย่างนี้นะคะว่า หากท่านผู้ถามเดินเข้าไปในร้านขายต้นไม้ ท่านผู้ถามเห็นต้นไม้ต้นหนึ่งก็พอใจ พอไต่ถามความรู้จากร้านค้าแล้ว เขาก็บอกว่า ต้นไม้นี้ ใบดก ร่วงบ่อย มีเพลี้ยหนอนมาก ต้องทำความสะอาดมาก ติดลูกได้ยาก..อาจจะไม่มีดอกหรือผลเลย หากรู้อย่างนี้ ท่านผู้ถามก็ต้องถอยออกมาใช่ไหมคะ?
ทีนี้อยู่กินกันมาตั้ง 9 ปี 10ปี นี่ เวลาไม่น้อยเลย..ดังนั้น เรื่องเจ้าชู้ ก็คงไม่มีใครไปแก้ไขได้ เพราะธรรมชาติของเขาเป็นอย่างนั้น
หากเปรียบเป็นต้นไม้ เป็นต้นไม้สวย ยังมีใบพุ่มสวย มีผลออกตลอดทั้งปี แต่แหม..กิ่งนี่ชอบย้อยออกไปบ้านข้างๆ เสียจริงๆ...ทำให้คนอื่นพลอยมาเด็ดเอาลูกเอาผลไปกินโดยไม่ได้ขออนุญาตจากเรา ...เพราะกิ่งต้นไม้ระรานออกไปบ้านคนอื่นนั่นเอง
ธรรมชาติต้นไม้นี้ ก็เหมือนสามีของท่านผู้ถาม..
หากท่านผู้ถามเกิดไม่พอใจแล้ว ก็ล้มต้นไม้ทิ้งไปเลย แน่นอน..คนข้างบ้านจะได้ไม่มาเด็ดผลไม้จากต้นนี้ แต่ปัญหาคือ ท่านผู้ถามและลูกๆ ก็อดเช่นเดียวกัน
สามี ไม่ใช่ต้นไม้...ใจจึงแบ่งได้ยาก ทำใจได้ยาก คนเดินทางก็รู้
แต่ข้อเท็จจริงคือ คนเจ้าชู้นั้น... ใครๆในโลกนี้จะเปลี่ยนนิสัยเขาได้หรือ?
ต้องยอมรับความจริงให้มากขึ้น.. พร้อมๆ กับรักเขาให้น้อยลง ใจจะได้เดือดร้อนน้อยลงไปด้วย...รักมาก ก็ทุกข์มากค่ะ...
อย่าถึงกับคิดจะแยกทางกัน ก็เหมือนกับคนผู้เป็นเจ้าของต้นไม้ จะล้มหรือฟันต้นไม้ทิ้งไป... ประโยชน์ของต้นไม้นั้นยังมีอยู่นะคะ.. ก็ใส่ใจเฉพาะที่ในประโยชน์ไป
จึงจำเป็นต้องฝึกใจค่ะ...รักน้อยลง ทุกข์ก็น้อยลงนะคะ
ให้ฝึกหย่าด้วยใจ แต่อย่าหย่าที่ตัวหรือกฏหมาย
หมายความว่า..ให้ลด ละความยึดถือว่า เขานี้ไม่ควรจะเจ้าชู้เลย ลงไป..เพราะเขาเจ้าชู้โดยอัธยาศัย เปลี่ยนได้ยาก ..หากเป็นต้นไม้ ก็เก็บเอาเฉพาะส่วนดีๆกิน ก็ยังเหลือกินเหลือใช้..ลดความรู้สึกหวงแหนลงไป ท่านก็จะโปร่งใจมากขึ้นค่ะ
เงินทองเขาให้ท่านผู้ถามเก็บก็นับว่าดีแล้วนะคะ..เพราะที่จะไปเจือจานคนอื่นๆนั้นคงมีไม่มาก..
อดข้าวนั่นแหละ เราจะตาย..ไม่ตายด้วย อดเสน่หา... นะคะ
ดังนั้น สมควรอยู่กันไปอย่างนี้ ยอมรับว่า เขาเป็นคนมีนิสัยเจ้าชู้ ...ก็พึงระมัดระวังตนเรื่องความปลอดภัยเรื่องโรคติดต่อเข้าไว้ ....
หมั่นเก็บหอมรอมริบ เผื่อตาดีตาร้ายขึ้นมา...อย่างน้อยๆก็ยังมีอะไรติดเนื้อติดตัวเพื่อตนเองและลูกบ้างค่ะ
หย่าที่เยื่อใย คือ ใจของท่านที่ผูกพันอยู่... สักวันหนึ่ง ในยามที่จำจะต้องจากกันไป ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตายเพราะหมดด้วยเหตุปัจจัยจริงๆ ....ท่านผู้ถามจะได้ไม่เสียใจมากจนเกินไปนะคะ
ตอนนี้ ต้นไม้นี้ ยังมีประโยชน์มาก เป็นร่มเงา ให้ดอกผล ให้ความมั่นคงแก่ชีวิตครอบครัว ..เสียไปบางอย่าง ....ก็ทำได้เพียง แค่ยอมรับ เท่านั้นเองค่ะ
หาโอกาสสร้างประโยชน์ตนให้มากเข้าไว้..เอาความทุกข์ครั้งนี้มาศึกษาเหตุผลของพระธรรม จะเป็นการดีค่ะ..
ผลที่เดือดร้อนอย่างนี้ เพราะอาศัยความไม่มีศีลของท่านผู้ถามนับแต่อดีตชาติมา..ก็สมควรใส่ใจในเรื่องการรักษาศีลเข้าไว้ หมั่นทำทาน รักษาศีล และเพิ่มพูนปัญญาให้มากเข้าไว้ด้วยการฟังธรรม ปฏิบัติธรรม..ท่านจะมีความสุขในความทุกข์ได้มากขึ้นค่ะ

ผู้หญิงช่างเป็นเพศที่อดทนจริงๆ :rolleyes:

Quote:

---

Originally Posted by only_authentic

อ่านแล้ว เศร้าใจจังค่ะ :(

แต่ต้องอดทนค่ะ เพื่อลูกนะคะ เค้าจะไปมีคนอื่น ถ้าคุณแน่ใจว่าเค้าเป็นต้องเลือกคุณ ต้องกลับมาหาคุณ แล้วคุณทนได้ ทนที่จะหึงต่อไปเรื่อย ๆ ก็ทนค่ะ แต่ถ้าทนไม่ได้ ทำยังไงได้ล่ะคะ

สำหรับเอ๋ คำเดียวค่ะ ถ้าเค้ามีคนอื่น คือ เลิก ค่ะ เอ๋เองก็มีลูกแล้วสองคน แต่ที่เลิก ใจลึก ๆ ก็เพราะอยากกลับไปอยู่เมืองไทย เลยเป็นข้ออ้างค่ะ เหตุนี้ทำให้เค้าไม่กล้ามีด้วยมั้งคะ เพราะกลัวเอ๋กลับไปแล้วไม่กลับมาอีกเลย

คุณจขกท ต้องถามตัวเองค่ะ ว่าทนได้มั้ย อย่ากลัวนะคะ เพราะว่าการพยุงครอบครัวด้วยการอดทน มันก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุข กลับทำให้เราทุกข์อีกต่างหาก

ถ้าคุณคิดว่าเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ได้ พวกนั้นเป็นแค่ขนมหวาน ขนมขบเคี้ยว ไม่จริงจัง และยังอยากใช้ชีวิตคู่กับเค้าต่อไป ก็ถามเค้าว่า คุณรักลูกมั้ย รักครอบครัวมั้ย คุณไม่อายลูกเหรอ หรือไม่กลัวลูกอายเพื่อน ๆ เหรอ ที่มีพ่อเจ้าชู้ ยิ่งคุณมีตำแหน่งทางสังคม เป็นที่รู้จักของคนอื่น คุณยิ่งควรเป็นตัวอย่างที่ดี ไม่ใช่แค่เพื่อสังคม แต่เพื่อลูกของคุณเอง เค้าจะได้ภูมิใจ ที่มีคุณพ่อที่รักครอบครัวและรักแต่แม่ของเค้าคนเดียว

ทางออกอีกทางค่ะ ช็อปปิ้ง ออกกำลังกาย ไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ หาเพื่อนคุยที่นี่เลยค่ะ อย่างน้อยก็ทำให้คุณจขกทลืม ๆ ไปได้บ้างนะคะ ถึงไม่ทั้งหมดก็เถอะค่ะ

ถ้าแรงไปก็ขอโทษนะคะ พูดจากความรู้สึกอ่ะค่ะ:( แต่ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ค่ะ)

---

++++++++++++++++++++++++ ตรงใจมากกกกกกกกกกกกก

มีพี่ที่เภารู้จักเจอปัญหาอย่างเดียวกันเลยค่ะ เธอสุดทนเลยเลือกที่จะบอกสามีตรงๆทั้งน้ำตาแต่ไม่มีอารมณ์โกรธนะคะ เป็นอารมณ์ลักษณะว่าสละแล้วเพราะเหนื่อยมากๆ

เธอว่าเธอเศร้าใจ ผิดหวังที่สุดและไม่มีความสุขทุกครั้งที่สามีมีท่าทีกับหญิงอื่น เธอซื่อสัตย์กับสามีและสามีเธอควรให้เกียรติและซื่อสัตย์กับเธอทั้งต่อหน้าและลับหลังไม่ใช่หรือ ลองสมมติว่าวันนี้สามีไม่มีอะไรเหลือเลย ไม่มีหน้าที่การงานใหญ่โต ไม่มีเงินหรือแม้กระทั่งเป็นหนี้สิน หรือพิกลพิการไปตรงหน้าเดี๋ยวนี้เธอก็รักและให้เกียรติพร้อมดูแลปรนนิบัติพัดวีเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน แต่กับผู้หญิงพวกนั้นที่รายล้อมและเข้าหาสามีเพราะเปลือกนอก เมื่อสิ่งเหล่านั้นหมดไปแล้วผู้หญิงเหล่านั้นยังจะอาวรณ์อาลัยอีกไหม ตรองดู แต่ถ้าสามียังยินดีกับความชื่นชมจอมปลอมจากหญิงอื่นแบบนี้ เธอคิดว่าความรักความห่วงใยที่มอบให้มาตลอดและภายภาคหน้าของชีวิตเธอคงไม่มีค่าพอสำหรับสามีที่จะหวงแหนและรู้ซึ้งถึงคุณค่าจนยอมแลกและเสียมันไป ยอมทำร้ายจิตใจเธอ เธอก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่อีก ลูกคนเดียวเธอเลี้ยงได้ เธอให้สามีเลือกก่อนว่าพอใจแบบไหน ถ้าพอใจหญิงอื่นๆเธอก็จะคืนอิสระให้เดี๋ยวนั้นเลย


พี่เค้าว่าสุดจะทนแล้วค่ะมีสามีแล้วต้องมาเป็นทุกข์ น้ำตาตกขนาดนี้ไม่เอาแล้ว พี่เค้าบอกเพราะพี่ทนและไม่เคยพูดสามีก็คิดว่าไม่มีอะไรหรอก ยอมได้มั้งเพราะไม่ได้จริงจังนี่ชั่วครั้งชั่วคราวและไม่เคยคิดว่าทำให้ภรรยาเจ็บช้ำน้ำใจขนาดไหน หลังจากฟังพี่เค้าพูดแล้วสามีพี่เค้าเลิก ไม่เอาเลยค่ะ เค้ากลัวใจพี่คนนี้ไปเลย ลองดูค่ะเผื่อได้ผล ^^"

Quote:

---

Originally Posted by bambam89

แต่เราทนไม่ได้อ่ะค่ะ เรื่องอื่นพร้อมที่จะทน แต่เรื่องการปันใจ ให้หญิงอื่น เราทำใจไม่ได้จริง ๆ
อยากจะแกล้งโง่ แต่ก็ทำไม่ได้ซักที

---

ออกคำตอบแบบตรงๆ ก่อนนะครับ เพราะจขกท.ตอบคำถามมาแล้วในประโยคนี้นี่ครับ

ออกตัวว่าไม่ใช่คนที่มีนิสัยจีบไปเรื่อยเหมือนกัน นิสัยเจ้าชู้ก็ไม่ใช่ไบรท์อ่ะครับ(ถ้ามีแฟนแล้วนะ)

แต่จะตอบเท่าที่อยากคุยกับจขกท.เท่านั้น ไม่ได้แนะนำเอาคำพูดไบรท์ไปคุยกับเค้า(เพราะไบรท์ได้ข้อมูลมาด้านเดียวจากคุณ และอาจะมีเหตุผลอย่างอื่นมากมายที่ไบรท์ก็ไม่ได้อยากไปยุ่งกับคนสองคนเท่าไหร่)

"แต่เราทนไม่ได้อ่ะค่ะ เรื่องอื่นพร้อมที่จะทน แต่เรื่องการปันใจ ให้หญิงอื่น เราทำใจไม่ได้จริง ๆ"
- ความรักทำไมต้องทนหล่ะครับ แล้วทำไมเรื่องอื่นทนได้หล่ะครับ (ไม่ได้จะกวนนะ) แล้วทำไมเรื่องนี้เรื่องเดียวที่ทนไม่ได้
- อย่างแรกตอนที่รักกันใหม่ๆ หรือตัดสินใจจะใช้ชีวิตด้วยกัน คุณรู้หรือไม่ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้(เห็นว่าตอนที่จีบคุณใหม่ก็แบบนี้ใช่ไหมครับ เค้าถึงได้มาแต่งงานกับคุณ)
- ถ้าเค้าไม่เจ้าชู้ แต่กินเหล้าเมาหัวราน้ำ ซ้อมลูกเมีย หรือไปมีเรื่องฆ่าคนตายนี่คุณรับได้ไหมครับที่ว่ารับได้ทุกเรื่อง

ที่ไบรท์จะพูดคือ คำว่ารักเนี่ย รักแบบไหนครับ รักแบบรักเค้า หรือรักแบบรักเรา
จากคำพูดคุณเหมือนกับ คุณรักตัวเองมากกว่าเพราะการที่จะให้เค้าออกไปเกี้ยวสาวนอกบ้านเนี่ย จะทำให้ความรักที่มีต่อคุณลดลงใช่ไหมครับ? หรือกลัวว่าเค้าจะไม่ได้รักคุณอีกต่อไป

ดังนั้นมันก็คือความรักที่มีพื้นฐานมาจากความกลัว การถูกลงโทษ กลัวอย่างโน้น อย่างนี้(ซึ่งปัจจุบันเจออะไรแบบนี้เยอะมากๆ)





คำตอบมันก็อยู่ในประโยคแล้วครับ"ทำใจ"ไงครับ ไม่ใช่ทำใจแบบที่คนทั่วไปพูดกัน

แต่"ปรับ"ใจคุณใหม่ว่าคุณต้องมองบางอย่างในแบบที่มันควรจะเป็น จะสุขจะทุกข์อยู่ที่เราครับ อย่าเอาหัวใจไปผูกกับใคร

เปลี่ยน"มุม"ที่"มอง"แล้วชีวิตจะสุขขึ้นอีกเยอะครับ ถ้าคุณสามีของคุณไม่ไปไข่เรี่ยราด หรือเอาโรคมาติดคุณ(วางเป็นกฎไว้เลยครับถ้าคิดจะคุยกัน)

ลองรักตัวเองให้มากๆ ก่อนแล้วคุณจะมอบความรักแบบไม่มีเงื่อนไขไม่มีความกลัวออกมาได้ครับ ถ้าเค้าไม่เปลี่ยนคุณไม่เปลี่ยนทุกอย่างจะไม่มีวันดีขึ้นครับ

ไม่ได้บอกให้คุณเป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะไม่แน่เค้าก็อาจจะยอม"ทน"บางอย่างอยู่ก็ได้นะครับ

คบกันมานานแล้วมีพยานรักด้วยกันแล้วเนี่ย พวกคุณต้องรักกันแน่นอนครับ
แค่เปลี่ยนมุมมองหน่อย

โชคดีครับ

เจ้าชายสายฟ้า