ชวนคุยเรื่องรองเท้าส้นสูงค่ะ

เป็นเหมือนกันเลยจ๊ะ ชอบเดินตกตามร่อง ตามรู แล้วส้นก็เข้าไปขัดอยู่ข้างใน เคยดึงออกมา แล้วส้นหักก็มี

น้องแป้งจ๋า เจ๊ก็ไว้อาลัยกับเจ้าจิมมี่มา 2 คู่แล้วล่ะ :cry:

เมื่อหลายปีที่แล้ว ไม่อยากบอกว่ากี่ปี ตอนเรียนมหาลัยแต่งตัวเปรี้ยวปิ้ด ใส่กระโปรงสั้น รองเท้าส้นสูงสีเขียวยี่ห้ออะไรจำไม่ได้แต่แพง สะพายกุดชี่ด้วย เลิกเรียนออกมาจากห้อง เดินลงบันได แล้วก็โครมมมเลยค่ะ ส้นหัก อายก็อาย เจ็บก็เจ็บ จะใส่กลับเดินไปที่รถก็ไม่ได้ เพื่อนเลยไปซื้อรองเท้าแตะมาให้ อายสุดๆเลย

ไม่สามารถใส่ รองเท้าส้นสูงก่า 1 นิ้วเยยอะคร๊า ไม่รู้เปงไร
พอใส่สูงๆรู้สึกว่าไม่ self เดินไม่สวย แปลกๆทุกที
นี่เปงเหตุผลหั้ยต้องกลับมาใส่ส้นติดดินทุกทีที่ลองใส่สูงๆอะคะ
แต่ก้อยังพยายามถึงทุกวันนี้อะ.... :D :D

เป็นบ่อยเหมือนกันค่ะ ยิ่งคู่โปรดเนี่ย มักจะเจอแบบนี้บ่อยๆ
ถึงขนาต้องถอดรองเท้า แล้วต้องก้มมาดึงรองเท้าที่ติดอยู่ออกเลยอ่ะ
ไม่เข้าใจเลยจิงจิ๊ง...ง...ทำไมถึงซุ่มซ่ามได้ขนาดนี้นะเรา...ฮือๆ :cry:

มีคำแนะนำจ้า ปกติ เวลาเกียวเดินเจอพื้นที่ไม่เรียบ เป็นรู หรือเป็นตะแกรงระบายน้ำ หรืออะไรก็ตาม เกียวจะเดินแบบไม่ลงส้นอะคะ นึกออกม๊า แต่เนียนๆ นะคะ เดี๋ยวกลายเป็นเดินไม่สวย คือเอาน้ำหนักตัวลงปลายเท้า (เหมือนเขย่งเดิน แต่ไม่ให้คนรู้ว่าเขย่ง)

เวลาขึ้นบันได ก็เหมือนกันคะ เดินแบบเขย่ง เวลาลง ก้อเอียงเท้า บันไดจะได้ไม่ข่วนด้านหลังรองเท้าจ๊ะ

อ่ะโฮะๆ จะบอกว่าใช้วิธีเจ๊เหมียนกันจ๊ะ

เคยไปไซท์งาน ถามพี่ๆ ว่าใส่ผ้าใบไปได้มะ เค้ามองหน้าแบบว่า ลำลอง แสดงว่าใส่กุงเกงได้ ไม่ใช่รองเท้าผ้าใบ ไปถึงไซท์งาน ลมแทบจับ มันคือโรงไฟฟ้า แล้วต้องเดินกระไดขึ้นไปสูงๆ ทีนี้พื้นโรงงานพวกนี้ มันต้องเป็นตะแกรง เพื่อว่าเกิดไรข้างล่าง คนข้างบนจะได้รู้ เดินเขย่งมันทั้งวันค่ะ

ในใจอาฆาตอีพี่ไว้แระ กลับออฟฟิดเมื่อไหร่ แม่จะวีนนนนนนน :twisted:

ปัญหาเดียวกันเลย รองเท้าเจ๊งไปหลายคู่แล้วเหมือนกันค่ะ
สงสัยต้องใช้วิธีของพี่เกียวเข้าช่วยแล้วล่ะ :wink:

ว่าแต่...คุณแป้ง ตกลงแล้ววีนพี่คนนั้นไปหรือยังคะ???
สงสัยครั้งหน้าถ้าต้องไปโรงไฟฟ้าอีก พี่เค้าคงเตรียมรองเท้าไว้ให้คุณแป้งใส่โดยเฉพาะแน่เลย
(พี่เค้าคงกลัวโดนวีนอีก) :P

หมวยอะซุ่มซ่ามประจำเหมือนกันค่ะ นอกจากส้นหักแล้วยังเคยล้มหน้าคว่ำอีกด้วย แบบเจ็บก็เจ็บนะ อายก็อายนะแต่ก็ต้องรีบลุกเพราะยิ่งทำท่าเจ็บคนจะยิ่งมองอะค่ะ

ยกมือหยอยๆ เป็นค่ะ เป็นทุกคู่ด้วยค่ะ ที่สำคัญ เป็นในอาทิตย์แรกแทบทุกคู่ด้วย
ทั้งๆ ที่แต่เห็นตะแกรง ร่อง หลุม เดินหลบหมด แต่ก็ยังโดนพวกบันได ขาโต๊ะ เพราะซุ่มซ่ามง่ะ
ตอนนี้ปลงไปละ



พังได้ ก็ซื้อใหม่ได้ ชิชิ ตังค์ไม่ตายหาใหม่ได้ แง๊ๆๆๆ :cry:

เป็นค่ะ เป็นปกติเลย นี่คือสาเหตุว่าทำไมไม่เคยตัดใจซื้อรองเท้าแพงจัดๆ ได้สักที แบบว่าเป็นพวกขี้ระแวงอ่ะค่ะ ทุกวันนี้เวลาว่างๆ ยังชอบคอยสำรวจส้น สำรวจด้านหน้ารองเท้าตัวเองตลอดว่ามีรอยเปื้อนหรือถลอกบ้างหรือเปล่า ถ้ามีจะหงุดหงิดมากๆ ทั้งๆ ที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่ารองเท้ามันอยู่กับเท้า อยู่กับพื้นตลอดเวลา จะสะอาดเอี่ยมอ่องได้อย่างไร แต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่มีใครชอบให้รองเท้าเลอะเทอะหรือมีรอยถลอกหรอกเนอะ

จนถึงปัจจุบันนี้มีรองเท้าจำนวนมากที่ซื้อมาเพราะถูกใจแต่แทบไม่เคยใส่เลย เก็บใส่กล่องปัดฝุ่นไว้เป็นอย่างดีเพราะกลัวเลอะหรือส้นพัง นานน๊านจะหยิบมาใส่แค่ในวันที่รู้แน่ว่าไม่ต้องเดินมากและไม่ออกไปเลอะอะไรได้แน่ๆ ส่วนวันธรรมดาที่วิ่งทำงานน่ะรึ... ใส่รองเท้าสองสามร้อยไปเถอะ!! (พอดีทำงานที่มีกรรมนิดหน่อยค่ะ ต้องวิ่งหน้างานเยอะมากเวลาจัดงาน แต่ก็ต้องสวยด้วย จะมาลากแตะไม่ได้เด็ดขาดทีเดียวเชียว เรียกได้ว่าต้องสวยและถึกด้วย ว่างั้นเถอะ เลยต้องพกรองเท้าสวยแต่ไม่แพงสำรองไว้ด้วยค่ะ)