Printable View
อันนี้ต้องถามจิ๊ดว่า แล้วคุณแฟนคุณโรสโรสว่าไงบ้างเอ่ย เค้าเต็มใจทำอะป่าว เอาเข้าจริงๆมันยากมากที่จะไปพูดตรงๆกะคุณแม่เค้าอ่ะนะ เรียกว่าเป็นไปไม่ได้เลย ถ้าขัดไม่ได้หรือไม่ได้อยากซื้อให้ก็คงต้องบอกให้คุณแฟนบอกคุณแม่ไปตรงๆอ่ะนะว่าตอนนี้เป็นหนี้มากมายขอผ่อนหนี้ที่มีให้หมดก่อน แต่ถ้าคุณแฟนเต็มใจซื้อให้ก็อย่าพูดเลยค่ะ ยังไงเค้าก็แม่ลูกกัน เราแค่พูดเลียบๆเคียงๆกะคุณแฟนก็พอ ไม่รู้ว่าช่วยอะป่าวเนี่ยที่พิมพ์ๆไปเนี่ย
ไม่เคยจอแบนี้ค่ะ และไม่เคยรู้จักใครที่เป็นแบบนี้ด้วยอ่ะ
แต่ถ้าเป็นนิว จะคุยกับสามี ให้ซื้อของให้แม่น้อยกว่านี้ได้มั๊ย
เพราะถ้าแต่งงานแล้ว มีครอบครัวเป็นของตัวเองแล้ว
ก็ต้องรักครอบครัวตัวเองด้วย ไม่ใช่รักแม่ แล้วไม่รักลูก-เมีย
ทำให้ลูก-เมีย ต้องเดือดร้อน รับภาระหนี้สินด้วย
ถึงบางอย่างจ่ายหนี้หมดแล้วก็กลายเป็นสินทรัพย์ แต่เมื่อไหร่จะหมดอ่ะ
กูเงินซื้อบ้าน ซื้อรถ มันไม่แปลกอ่ะ เพราะเป็นของชิ้นใหญ่ ราคาสูง
แต่ถึงกับต้องกูเงินซื้อกระเป๋าด้วยเนี่ย มันเกินไปป่าวค่ะ
ถ้าต้องอยู่ด้วยกัน แล้วกัดก้อนเกลือกินด้วยกัน เพื่อสร้างอนาคตมันก็ดีอยู่
แต่ต้องกัดก้อนเกลือกิน เพราะเอาไปชำระหนี้ที่ใช้เกินตัว
มันเหนื่อย ท้อ เครียด ค่ะ
เห็นด้วยมากๆคะกับความคิดข้างบน
เข้ามาเครียดด้วยค่ะ
เพราะว่าปัญหาทุกอย่างคือมันจะตกมาอยู่ที่แฟนคุณค่ะ
ซึ่งเค้าอายุยังไม่มากต้องมารับภาระที่มากขนาดนี้ ก็น่าเห็นใจค่ะ
ต้องไปใช้หนี้ธนาคาร หลายๆล้านไม่ใช่เรื่องง่ายนะคะ
ลองนั่งล้อมวงกันคุยดูมั้ยคะ บอกให้แฟนบอกคุณแม่เค้าว่า
เดือนนี้ต้องจ่ายธนาคารเท่าไหร่ ถ้าเงินไม่พอจะทำยังไงดี
แล้วลองฟังคุณแม่ท่านจะพูดและช่วยแก้ปัญหาอย่างไรค่ะ
เห้นจัยเลยอะคระ
สู้ๆนะคระลองบอกคุนแฟนหั้ยคุยกะคุนแม่ของเค้าดูสิคระ
นุ๋คิดว่าถ้าท่านเป้นผู็ใหญ้พอท่านต้องรับฟังความเดือดร้อนของลูกคระ
กลุ้มแทน ลองบอกคุณแฟนดีมั๊ย หาวิธีที่จะบอก คุณคงจะพอทราบวิธีในการบอกแฟน บอกยังไงเค้าถึงจะยอมรับฟังคห. โดยอุปนิสัยแต่ละคน คงต้องใช้การบอกแตกต่างกันไป กับคุณแฟนคุณคงมีวิธีในการโน้มน้าวให้เค้าฟัง
ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป คงหาความสุขในครอบครัวไม่ได้
สงสัยต้องบอกให้คุณแฟนแกบอกกับแม่ตรงๆแล้วล่ะค่ะ ว่าต้องลดรายจ่าย ถ้าคุณแม่โกรธก็คงต้องยอมค่ะ แต่คงไม่นานเพราะเราพูดบนพื้นฐานความถูกต้อง เศรษฐกิจอย่างนี้ฟุ่มเฟือยมากๆก็ไม่ดีนะคะ
:cry:ไม่มีความเห็นเลยค่ะ สำหรับเรื่องนี้ เพราะมันขึ้นอยู่กับตัวเค้าเองน่ะค่ะ เราจะพูดอะไรคงไม่ได้หรอกค่ะ เพราะเค้าเต็มใจที่จะทำค่ะ
อันนี้เค๊าเรียกว่ามีแม่เป็นเจ้ากรรมนายเวรค่ะ
ถ้าใครไม่เชื่อเรื่องกรรม อาจเห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระ
สังเกตุให้ดีๆ คุณสามีไม่กล้าเตือนคุณแม่ หรือพยายามเตือน หรือเตือนกันซึ่งหน้า
แม่ก็ไม่รับรู้ ทั้งๆท่ีน่าจะรู้ แต่ทำไมไม่รู้ตัวเลย แปลกไม๊คะ
(ไม่ใช่ว่าเค๊าแกล้งไม่รู้นะคะ) ก็เพราะมันคือ"กรรม" ไงคะ
คุณสามีไม่อยากทำ ไม่อยากซื้อให้ แต่ก็จำยอมทู๊กที
แล้วถึงแม่อยากจะหยุดซื้อ ก็หยุดไม่ได้ เพราะยังไม่หมดกรรมกัน
ถ้าน้องไปบอกให้สามี แข็งข้อ ขัดใจแม่ เกิดเป็นเรื่องทะเลาะกัน
ก็ยิ่งบาป ยิ่งเป็นการผูกกรรมกันไปอีก คนที่ทำไม่ดีกับพ่อแม่
ก็เหมือนทำกรรมกับพระอรหันต์ เพราะพ่อแม่ถือว่าเป็นอรหันต์ของลูก
ทางแก้คือ สวดมนต์ไหว้พระ ตั้งสติอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร
(เคสนี้ให้แม่คนเดียวเลยค่ะ) ทำบ่อยๆ (น่าจะประมาณ1เดือน) ถ้าทำได้ รับรองเห็นผล
แม่เค๊าจะรู้สึกตัวเอง รู้สึกผิดเอง เลิกซื้อ เลิกฟุ้งเฟ้อไปเอง
แต่ต้องมีวิธีค่ะ พี่ดิวมีบทสวดมนต์ สำหรับอโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวร
ที่มีคนทำแล้วได้ผล ถ้าอยากได้บทสวดนี้ ส่งPMมานะคะ เดี๋ยวจะส่งไปให้ค่ะ
แต่ถ้าไม่อยากได้ก็ไม่เป็นไร เพราะของแบบนี้ต้องเป็นคนที่่มีความตั้งใจทำเท่านั้น
ไม่งั้นได้ไปก็ไม่มีประโยชน์ค่ะ
ปล.น้องๆที่สนใจPM มาพร้อมemail address ด้วยนะคะ เพราะfileที่จะส่งให้
มันใหญ่ เลยตึงมามะได้ เดี๋ยวส่งให้ทางmailจ้า
Quote:
Originally Posted by srichardson
^
^
^
^
เห็นด้วยค่ะ