คนมีลูก..คนกำลังจะมีลูก..และคนที่ยังไม่มี..สำคัญมากลองอ่านดู

อ่านแล้วเครียดแทนเลยค่ะ กลายเป็นพ่อแม่รังแกฉันจริงๆ
มีญาติที่พยายามสอนลูกให้เป็นที่หนึ่งในทุกๆเรื่องเหมือนกัน ซึ่งส่วนตัวแล้ว against มาก เพราะมันไม่มีทางที่คนจะ perfect ไปได้ทุกอย่าง แล้วถ้าวันนึง ลูกเค้าต้องผิดหวัง เค้าจะรับความผิดหวังได้มั๊ย
เพื่อนอีกคน ลูกกำลังจะเข้าอนุบาล มันบอกว่าจะให้ลูกเข้าอนุบาล inter ดังๆ ระดับ ivy league เท่านั้น ฟังแล้วจะบ้าตาย

เก่ง ดี มีความสุข เป็นสิ่งที่พ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกเป็น แต่ถ้าเรามีลูกจะขอเอา ความสุข ดี เก่ง ให้เค้ามีความสุขแล้วสิ่งอื่นๆก็จะตามมาค่ะ

น่าสงสารน้องจังเลยอ่า

น่าสงสาร มากเลยค่ะ

มีลูกจะไม่บังคับ อยากเรียนอะไร จะตามใจ

เป็นอุทาหรณ์จริงๆค่ะ

อ่านแล้วอึ้ง สงสารเด็ก เดี๋ยวนี้มีปัญหาทางจิตกะปฏิสัมพันธ์กันเยอะเลย

เศร้าอ่ะ

มีลูก เราจะไม่ทำแบบนี้

คุณพ่อ-แม่ ของน้องเค้าต้องหยุดโทษกันเองก่อนค่ะ
เหมือนความเห็นของเพื่อนๆด้านบน

เพราะตอนนี้ความกดดันเรื่อง ลูก มีเข้ามาแล้ว ไหนจะต้องมาทุกข์ใจกับเรื่องความไม่เข้าใจในกันและกันอีก มันก้อจะยิ่งเครียด ผลก้อจะไปตกกับลูก
ควรจะโฟกัสที่ตัวลูก โดยปรับความเข้าใจ รับความจริงทุกอย่าง ไม่ใช่โทษกันและกัน
ตัวเด็กเค้ารับรู้ได้นะคะ ว่าพ่อ-แม่ มีอารมณ์ประมาณไหน ถึงจะไม่สามารถแยกแยะได้เท่ากับผู้ใหญ่ก้อตามที


อ่านแล้วมันจุกขึ้นมาเลยค่ะ สงสารมาก
แม้ว่าตัวเองจะยังไม่ได้มีวุฒิภาวะใกล้เคียงที่จะเป็น แม่คน ได้ก้อตามที
แต่เรื่องนี้ เป็นอีกเรื่องที่ละเอียดอ่อน เด็กก้อคือ เด็ก

เรื่องนี้โดนเต็มๆยังไงไม่รู้ค่ะ
ที่บ้าน เค้าก้อเป็นห่วงเรื่องการเรียนแต่ จะห่วงแบบห่างๆ
ให้เราจัดการตัวเองให้มากที่สุด ประมาณว่าลูกอยากเรียนอะไรเพิ่มก้อเรียน
ไม่อยากเรียนก้อได้ แต่เค้าจะคอยถาม ว่าเราโอเคใช่มั้ย ตามเพื่อนทันรึป่าว

กับน้องก้อเหมือนกันค่ะ
แต่ มีน้องชายคนเล็กเค้าค่อนข้างเกเร ติดเพื่อน เลยต้องส่งไปเรียนประจำ ที่ ตจว.
เป็นโรงเรียนคาทอลิก ที่ห่างไกลสิ่งยั่วยุ ไม่มีแม้แต่สถานที่ติว
พ่อให้เหตุผลว่า อยู่ในเมือง แสงสี น้องก้อติดเกมส์ กลับจากโรงเรียนที่ยั่วยุก้อเยอะ
แล้วยิ่งติดเพื่อนก้อไปกันใหญ่ เลยส่งไปอยู่ชั่วคราวที่โน่น

สงสารน้องมาก คงคิดถึงบ้านนน
ป.ล. ตอนนี้ น้องอยู่ ม.5

สงสารลูกเพื่อนคุณมาก พ่อแม่รังแกฉัน

เรามีลูกเล็กค่ะ ให้เล่นไม่ได้หวงห้ามอะไร แต่เรามีการจัดเวลา เล่นได้เท่าไหร่ หยุดเมื่อไห่ ลูกต้องเคารพกฎที่ตั้งไว้ไม่อย่างนั้นไม่มีรอบหน้า

พ่อแม่ต้องแบ่งเวลาให้ลูกดีๆค่ะ การเรียนเป็นเรื่องสำคัญ แต่เด็กเล็กไม่ให้เขาเล่น เด็กขาดชีวิตชีวา เหมือนต้นไม้ขาดน้ำ

อืมมมม อ่านแล้วก็เศร้าค่ะ ลูกยังเล็กอยู่ แต่ก็อยากให้เค้าอยู่โรงเรียนดีๆ มีเพื่อนที่ดี สังคมดีว่างั้นเถอะ อยากให้เข้าได้ดีในอนาคต แต่ก็คงยึดหลักทางสายกลาง ตึงบ้าง ผ่อนบ้าง เพราะเอาจริงๆลูกเรา เราเลี้ยงได้แต่ตัวค่ะ แต่หัวใจเค้าเราเลี้ยงไม่ได้ เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ถ้าพ่อแม่มาบังคับเราแบบนี้ เราก็คงเศร้าเหมือนกัน

เราก็มีลูกเรียนอยู่ในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงดังของประเทศค่ะ แต่ลูกเราเข้าไปได้เนื่องจากโควต้าที่เราเป็นบุคลากรในนั้นค่ะ ปัญหาของเราก็จะแตกต่างค่ะ คือเนื่องจากไม่ต้องสอบแข็งขันกับใครเพราะยังไงก็ติด ลูกเราเลยไม่ต้องมาเรียนติวเพื่อสอบเข้า ป.1 อีกทั้งยังเป็นเด็กอายุน้อยของปีนั้นด้วยอีก เวลาเรียนก็จะเกิดความแตกต่างกัน ระหว่างลูกเรากับเพื่อนๆ ที่สอบได้เอง ก็จะเห็นเลยว่าลูกเราไม่เก่งเท่าเด็กพวกนั้นค่ะ แต่ลูกเราก็ไม่ได้เรียนแย่นะค๊ะ เทอมต้นป. 1 ได้ 4.00 เทอมสองได้ 3.95 เฉลี่ย 3.98

อย่าพึ่งสงสัยว่าเราบ้าไปหรือเปล่า!

คืออย่างนี้ค่ะ ที่โรงเรียนนี้จะสอบเก็บคะแนนตลอดปี แล้วมันก็จะมีการคุยกันของผู้ปกครองว่า ลูกเธอวิชานี้ เต็ม 10 ได้เท่าไร วิชานี้ เต็ม 5 ได้เท่าไร.....ตลอดปีเลยค่ะรวมๆ แล้ว ปีหนึ่งทุกวิชารวมกันก็เกือบ 40-50 หน จิตตกค่ะลูกคนอื่นบางคนเต็มเกือบหมด บ้างก็ขาดไปนิดหน่อย แต่ลูกเราตามตูดตลอดเลย ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่า อย่าไปเอาลูกเราเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น แต่ก็สารภาพผิดค่ะว่า มันอดที่จะเอาไปเปรียบเทียบไม่ได้ คิดอยู่เหมือนกันว่าเปิดเทอมนี้ต้องไปเรียนเพิ่มเติมเสียแล้ว โชคดีค่ะที่ได้อ่านเหตุการณ์นี้ ขอบคุณมากจริงๆที่ช่วยเตือนสติ

อ่านแล้วจุกอกแทนน้องเลยคะ กลับบ้านมาทบทวนการเรียน ติวเข้มอีก อันนี้มันแทบจะเหมือน
เด็กที่จะสอบเข้ามหาลัยเลย

สงสารน้องจิงๆ เราจำได้เลยว่า อนุบาลเบื่อเรียนมากๆ ชื่นชม รร บางรร เดี๋ญวนี้ที่เน้น activity
แล้วดีใจ เห็ฯน้องๆ วิ่งเล่น ได้ร่วมกันทำโปรเจ็กสนุกๆ วาดรูปแล้วปลื้มใจแทนน้องสมัยนี้
ดูแล้วอยากให้ลูกได้รับสิ่งแบบนั้นแทนที่จะไปกดดันให้เขาเป็นหมอ เป็นอัจฉิรยะ

อ่านแล้วเป็นข้อคิดเตือนใจจิงๆ คะ