ใส่แบรนด์เนมกับรองเท้าแตะพนักงานจะบริการฉันอย่างไร

ดึจัง ขอบคุณมากค่ะที่เอามาให้
เป็นเเง่มุมที่สะท้อนมากๆ

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ
มีข้อคิดๆดีดี อย่ามองคนแค่ภายนอก
อยากให้ sa shop ต่างๆมาอ่านจัง

เคยได้ยินเรื่อง โอปร่า วินฟรีย์ ไปช้อปปิ้งที่ประเทศไหนซักแห่งแหล่ะที่ร้าน Hermes วันนั้นเธอแต่งตัวปอนมากแล้วพนักงานในร้านจำเธอไม่ได้เลยต้อนรับเธอไม่ดี เท่านั้นแหล่ะได้ยินมาว่าเธอวีนซะ แต่ไม่รู้ว่ากลับบ้านนะเอากระเป๋าแอร์เมส ขว้างทิ้งหรือเปล่านะ :rolleyes:

โดยส่วนตัวแล้วเราคนหนึ่งละจะพยายามแต่งตัวให้ถูกกาละเทศะ ไม่ใช่เพื่อใครก้อเพื่อตัวเองและเป็นการให้เกียรติ์สถาณที่และตัวเราเองจ้ะ ที่สำคัญเวลาแต่งตัวสวยลูกมักจะชมตอนนี้แหล่ะ"ชื่นใจ"ที่สุด

เคยอ่านนานแล้ว1ครั้ง

แต่อ่านอีกก็ชอบมากค่ะ โดยเฉพาะพนักงานบีเอ็ม

เห็นด้วยกับเซลล์ที่ขาย BMW คับ
แต่งตัวเริ่ด แต่ไม่ซื้อ มีถมไปค้าบบ

เคยอ่านมานานเเล้วค่ะ ที่เป็นประสบการณ์ตรงคือตอนไปดูรถที่ BMW วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ซึ่งเราจะเเต่งตัวตามสบายเสื้อเชิ้ตกางเกงลำลอง เครื่องประดับก็ไม่ได้ใส่ ไปเจอเซลส์เป็นคุณป้าอายุมากเเล้วเเต่บริการได้นุ่มนวลชวนจ่ายตังค์เป็นอย่างยิ่ง มารู้ตอนหลังว่าเเกเป็นหัวหน้าฝ่ายขาย วันนั้นวันเดียวก็ประทับใจเเล้วเพราะเเกพูดจาเเนะนำรถได้ดีเเละบอกว่าให้ลองเอาไปขับดูได้เลย ต่อมาไปดูกับสามีอีกครั้งก่อนตัดสินใจซื้อคราวนี้เจอน้องเซลส์อีกคนยิ่งประทับใจค่ะ อธิบายรายละเอียดมากมายอย่างกับว่าวันนี้เป็นวันรับรถของเราเลย สุดท้ายเค้าก็ได้ตังค์เราไป

อ่านแล้วสนุกดี ประทับใจเซลล์ BMW จัง

เราว่าพนักงานคงจะตกใจ ถ้ารู้ว่าเป็นคนๆดียวกันอ่ะ

ร้านเราขายเครื่องประดับอยู่ เป็นร้านที่เปิดประตูให้เข้าออกได้โดยไม่ต้องกดปุ่มอะไร
พวกแต่งตัวดีๆส่วนใหญ่จะเข้ามาโชว์แหวนที่ใส่มากกว่า เพราะเข้ามาก็เอามือวางบนตู้เลย แบบกรีดนิ้วด้วยนะ 555 กลายเป็นว่าคนที่มาซื้อจะเป็นชาวบ้านๆ ที่แต่งตัวธรรมดาซะมากกว่า
ควักเงินออกมาแบงก์พันเป็นปึ๊งๆเลย แล้วคนพวกนี้จะบอกเราว่า ไปร้านโน้นมา เค้าไม่มองไม่สนใจเลย เแต่งตัวซอมซ่อเค้าก็ไม่ต้อนรับ

เพื่อนพี่ชายเราเป็นเจ้าของปั๊มน้ำมันที่บางแสน ที่อยู่ใกล้ๆห้างคาร์ฟูล
มันจะมีโชว์รูมเบ๊นซ์อยู่เยื้องๆกับบ้านเค้า เกือบสิบปีที่แล้วพี่คนนี้เค้าก็ใส่เสื้อยืดขาว กางเกงเล
ข้ามถนนไปดูขอดูรถรุ่นอีคลาส ตากลม แถมจ่ายสดอีก พนักงานก็คงแอบงงนะเราว่า คงไม่คิดว่าจะซื้อ

เห็นด้วยค่ะ เพราะเราเองก็เคยเจอค่ะ ลูกค้ามาดูรถ บางคนแต่งตัวมาดีมาก เครื่องประดับเต็มตัวเลยค่ะ แต่ว่าต่อนั่นต่อนี่มากมายเลยค่ะ ขอทุกอย่าง แถมยังแสดงตัวอวดร่ำอวดรวย

ผิดกับลูกค้าที่แต่งตัวง่ายๆ เรียกได้ว่าเสื้อยืดกางเกงขาก๊วยเนี่ยแหละคะ ลุงแกมาถึงยกมือไหว้พวกเราก่อนเลยแล้วค่อยถามเรื่องราคารถ ไม่ต่ออะไรซักคำ ไม่ขออะไรมากมาย ไม่มีเรื่องมากด้วย อีกวันนึงคุณลุงกลับมาพร้อมกับเงินสดหนึ่งล้านบาท แถมก่อนกลับยังขอบคุณพวกเราอีกตะหาก ทั้งๆที่เราต้องเป็นฝ่ายขอบคุณคุณลุงคนนั้น คราวนี้เวลาเจอคุณลุงเลยต้องชิงยกมือไหว้ก่อนที่คุณลุงจะไหว้พวกเราอ่ะค่ะ

เลยทำให้คิดว่าคนเราอย่ามองที่การแต่งตัวค่ะ เพราะเท่าที่เห็นผู้ใหญ่บางคนนะคะ เรียกได้ว่าเป็นเศรษฐีเงินสดเลยล่ะค่ะ ยังแต่งตัวธรรมดาอยู่เลยค่ะ

แต่อันนี้เป็นต่างจังหวัดนะคะ ยังไม่ค่อยเยอะเหมือนกรุงเทพเท่าไร แต่ว่าไม่ต้องเป็นร้านพวกหรูๆหรอกค่ะ เพราะเราเองก็อารมณ์เสียกับพนักงานพารากอนบ่อยๆค่ะ เพราะที่นี่เค้าไม่ค่อยอยากจะขายคนไทยซักเท่าไร ไปเซ็นทรัลดีกว่า

เล่มนี้เคยอ่านที่ fitness ค่ะ จำได้ ๆๆ