ใครเคยใช้ชีวิดต่างแดนคนเดียว ช่วยมาเล่าให้ฟังหน่อยน๊า

หวัดดีค่ะ ขอมาเเชร์ด้วยคน เราเป็นอีกคนนึงที่ไปเรียนต่อในประเทศที่ไม่ใช้ภาษาอังกฤษค่ะ เเถมยังชาตินิยมมากๆ ก็ไม่ใช่ที่ไหนหรอกค่ะ ญี่ปุ่นไงคะ ก่อนไปก็พยายามเรียนภาษาญี่ปุ่นอย่างเต็มที่ เเต่เอาเข้าจริงก็เป็นใบ้ไปในช่วงเเรกเพราะมันไม่คุ้นสำเนียงค่ะ ฟังไม่รู้เรื่องเลย เเต่พออยู่ๆไปซักพักก็เริ่มปรับตัวได้ เเละโชคดีที่อาจารย์ญี่ปุ่นของเราเค้าจบจากอังกฤษมาทำให้อย่างน้อยก็พูดกับอาจารย์ได้รู้เรื่อง เรื่องเรียนก็ไม่มน่ามีปัญหา ส่วนกับเพื่อนๆเวลาเรียนก็ใช้วาดรูปบ้าง ภาษามือบ้าง สื่อสารกันจนได้ค่ะ ตอนไปอยู่เนี่ยอยู่คนเดียวเลยจริงๆเพราะมหาลัยที่เราไปไม่มีนักเรียนไทยเลยซักคน เเต่ก็ดีนะคะมันทำให้เราต้องพยายามพูดกับคนอื่นให้รู้เรื่อง ไม่งั้นเฉาตาย เรื่องถามทางหรือขอความช่วยเหลือขอบอกเลยว่ายากมากๆเพราะเค้าไม่พูดภาษาอังกฤษกันค่ะ ถ้าจะถามต้องมองหาคนที่เป็นนักศึกษาอาจจะช่วยได้นิดหน่อย พวกเด็กๆหรือคนมีอายุเนี่ยไม่ต้องไปถามเลยค่ะ เค้าอยากช่วยเเต่พูดไม่ได้จริงๆ เเต่ถ้าเป็นในเมืองท่องเที่ยวเช่น เกียวโต นารา อันนี้ค่อยโอเคค่ะเพราะเค้าจะคุ้นกับการมีนักท่องเที่ยวมาถามทาง ตอนนั้นที่ไปเรียนไม่คิดถึงบ้านเลยค่ะเพราะเรียนหนักเเละมีอะไรต้องทำเยอะ รู้สึกว่าสนุกมากๆ เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน ตอนนี้ก็ยังกลับไปเยี่ยมบ้านหลังที่ 2 เป็นประจำค่ะ ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มีเปลี่ยนเเปลงเล็กน้อย เเต่ตอนนี้ถ้าให้ไปอยู่ขอตอบเลยว่าไม่ไปค่ะ อยู่เมืองไทยสบายกว่าเยอะ