Originally Posted by
Glam
ดูแล้วก็นั่งน้ำตาซึมอยู่กับคุณแม่ค่ะ สงสาร โกรธ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
เห็นมีคนนึงที่ลูกกะตาหลุดออกมานอนเลือดอาบหน้าอยู่ บางคนโดนตีจนช้ำทั้งตัวลงไปนอนเจ็บอยู่มันก็ช่วยกันรุมกระทืบซ้ำ...
เสียใจมากๆ รู้สึกผิดที่เราไม่ได้ไปช่วยเค้า เหมือนเราเอาเปรียบที่ไม่ไปอยู่ตรงนั้น เห็นแล้วแทบไม่เชื่อว่าตรงนั้นเป็นเมืองไทย..สยามเมืองยิ้ม
ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะมีคนปลุกปั่นให้คนไทยต้องมาตีกันเอง เลวจริงๆ มันบอกว่า "คนที่มาชุมนุมไม่ใช่คนไทย ตีได้เลยไม่บาป" (ฟังแล้วก็นึกถึง 14ตุลา ที่มีพระเลวบอกว่า "ฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาป")
แล้วหลังจากนั้นยังมีรัฐมนตรีโทรไปแสดงความยินดีกับพวกมันอีก เฮ้อ...ประเทศเกิดของเรา
ถ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลง ในอนาคตเราคงไม่มีปัญญาซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมใช้กันแล้ว วันๆก็ทำงานเพื่อเสียค่าครองชีพแพงๆ เสียภาษีให้คนชั่วเอาไปล้างผลาญ
แต่ของเรายังดีค่ะ ที่คนรอบข้างเราเข้าใจเรื่องนี้ดีกันทุกคน
คุณแม่...ว่างไม่ได้ ต้องไปทุกที
คุณตา... เดินไม่ค่อยไหวแล้ว แต่ก็ยังอยากไป นั่งรถเข็นไปมาแล้วหลายครั้ง
คุณแฟน...จากที่ไม่เข้าใจ พอได้ดู ได้ฟังความจริง ก็คอยไปเป็นเพื่อนเรา
อยากชวนค่ะ เพื่อนๆที่ไม่เข้าใจ ลองเปิดใจแล้วไปนั่งฟังซักพัก จะรู้ว่า ทำไมเศรษฐีร้อยล้านก็ยังไปนอนบนพลาสติกแผ่นละยี่สิบที่ข้างถนน