Printable View
สวัสดีเพื่อนๆSBNทุกคนคะ เห่อเวปใหม่เลยมาลองตั้งกระทู้สักหน่อย
มีเรื่องอยากปรึกษาขอคำแนะนำคะ ช่วงนี้เครียดๆ
เรื่องของเรื่อง อยากมีร้านเป็นของตัวเองคะ แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะเปิดร้าน หรือทำธุรกิจอะไรดี
(แหะๆ...แต่เงินลงทุนไม่ได้มีมากอะไรนะคะ ด้วยความที่อยู่ต่างจังหวัดด้วย ทำอะไรก็ไม่ค่อยสะดวกเหมือนกทม. )
เพื่อนๆทำธุรกิจหรือเปิดร้านอะไรกันอยู่บ้างคะ หรือมีเฟรนไชส์อะไรที่น่าลงทุนบ้างไหม
หรือใครมีคำแนะนำอะไรดีๆก็พร้อมรับฟังคะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ :D
ไม่ใช่เซียนธุรกิจนักนะคะแต่เห็นว่าอยู่ต่างจังหวัดเหมือนกันและมีความตั้งใจอยากเริ่มธุรกิจเล็ก ๆ เลยอยากแบ่งปัน (ไม่ได้มาอวดอะไรนะคะ อยากแบ่งปันจริง ๆ เพราะสนับสนุนให้ทุกคนมีอาชีพเสริมค่ะ) จริง ๆ อยากรบกวนถามก่อนว่าเงินลงทุนที่ว่าไม่เยอะนี่คือประมาณเท่าไหร่คะ แล้วมีที่ขายหรือตึกเป็นของตัวเองรึเปล่า
ขอเล่าของเราเองละกันนะคะ เผื่อไว้เป็นไอเดีย (แต่ทั้งนี้ต้องดูสิ่งแวดล้อมที่คุณอยู่ด้วยอะค่ะว่าเป็นยังไง) ยาวหน่อยนะคะ อยากจะเล่าให้ละเอียดเลย
แรกเริ่มเราเลยเนี่ย ตอนเค้าเปิดให้จองบ้านเอื้ออาทร ราคา 390,000 บาท เราก็เข้าไปดูก็เออ...ดีเหมือนกัน โครงการที่ราชบุรีเป็นบ้านเดี่ยวค่ะ ขนาด 21 ตรว. เข้าจากถนนเพชรเกษมไปแค่ 500 เมตร ก็กะว่าจะซื้อให้คนเช่าเพราะถือว่าต้นทุนถูกมาก ๆ คือหลังละ 390,000 บาท เราก็ซื้อไว้ 4 หลัง ดาวน์หลังละ 6,000 บาท รวมเป็นหนี้ประมาณ 1,600,000 บาท (หนี้นะคะ ไม่ได้ซื้อสด) ได้บ้านมา 4 หลัง
จากนั้นให้คนเช่า ซึ่งจะเป็นแม่ค้าในตลาดกับนักเรียน เราก็คิดค่าเช่าหลังละ 2,500 บาท/เดือน เอาค่าเช่าบวกกับเงินเดือนงานประจำ โปะผ่อนไปหลังละ 8,000 บาทต่อเดือนค่ะ ช่วงปลายปีมีโบนัสก็เอาไปโปะเพิ่ม หนี้ทั้งหมดนี้คาดว่าจะหมดภายใน 5 ปี
ต่อมาพวกแม่ค้ากับนักศึกษาที่เช่าอยู่เค้าบอกเราว่า เนี่ยทำงานอยู่กรุงเทพฯ ช่วยหาเสื้อผ้ากรุงเทพฯ สวย ๆ มาขายหน่อยสิ เราก็เออ..ดีเหมือนกัน ประจวบเหมาะพอดีว่ามีคนเช่าขอย้ายออก 1 หลัง เลยไม่ให้คนเช่าแล้วค่ะหลังนั้น เอามาทำร้านเสื้อผ้า ไปซื้อที่ประตูน้ำวันเสาร์-อาทิตย์ ไปอาทิตย์เว้นอาทิตย์ ก็ดีนะคะ ไปซื้อส่งได้เสื้อตัวละ 120 บาท เอามาขายพวกแม่ค้า นักเรียน 300 บาทค่ะ (จะบอกให้ว่าค้าขายกับแม่ค้าและนักศึกษานี่สะพัดมากเลยนะคะ แม่ค้านี่ซื้อยังมีต่อราคา แต่นักศึกษานี่ไม่ต่อราคาเลย) เงินทุนตอนนั้น 5,000 บาทเอง ได้เสื้อผ้ามาเต็มร้านเลยค่ะ พวกแม่ค้ากับนักศึกษาก็มีพาเพื่อน ๆ มาดูเสื้อผ้าที่ร้าน ของแม่ค้าก็เน้นสีสด ๆ เจ็บ ๆ ตัวใหญ่ ๆ แต่ถ้าของนักศึกษาจะเน้นโป๊ ๆ สายเดี่ยว ชุดเที่ยวกลางคืน หลัง ๆ ก็ค่อย ๆ เพิ่มเอามิสทีนมาขาย พวกแป้งตลับและก็น้ำหอม โลชั่นน่ะค่ะ แต่ลิปสติกเคยเอามาแล้วไม่เวิร์คเพราะตั้งไว้เจออากาศร้อนแล้วเสียหมดเลย
เสื้อผ้าประตูน้ำกำไรดีนะคะ ตัวไหนขายไม่ออก แขวนอยู่เป็นเดือนแล้ว ขาย 150 บาทยังกำไรเลยค่ะเพราะทุนแค่ 120 บาทเอง กำไรแต่ละเดือนเอาไปผ่อนบ้านสบาย ๆ เลย ไม่ต้องควักเงินเดือนประจำไปจ่ายค่าบ้านด้วยค่ะ
จากนั้นได้คุย ๆ กับแม่ค้าที่อยู่ในหมู่บ้าน เค้าบ่น ๆ กันว่าลูกชอบไปเล่นเกมในตลาด น่ารำคาญต้องคอยขับรถไปรับส่ง ก็เลยปิ๊งไอเดียว่า เปิดร้านเกมดีกว่า ก็หาข้อมูลจากในเน็ตว่าจะเลือกเกมคอมพ์หรือเกม play ดี เปิดบนชั้น 2 ของร้านเสื้อผ้านะคะ ด้านบนบ้านเอื้ออาทรมันจะมีห้องนอนใหญ่ 1 ห้อง ห้องนอนเล็ก 1 ห้อง
เกมคอม ลงทุนคอมพ์เครื่องนึงประมาณ 13,000 บาท ค่ากล่องเก็บเงิน (คือไม่ต้องมีคนนั้งเฝ้า) กล่องละ 3,000 บาท เราเปิดไว้ 6 เครื่อง ในห้องนอนใหญ่ และมีค่าแรงเดินสายไฟ ค่าลงโปรแกรม ค่าลิขสิทธิ์ (เสียให้สรรพสามิต) รวม 60,000 บาท รวมค่าห้องเกมออนไลน์ 156,000 บาท เก็บ ชม. ละ 15 บาท/เครื่อง
ห้องนอนเล็กเพิ่งเปิดเป็นห้องเกม play เมื่อต้นปีนี้เองค่ะ เพราะถามเด็ก ๆ แล้วบางคนก็ว่าเกมออนไลน์ดี แต่บางคนก็บอกว่าเกม play มันส์กว่า
เกม play นี่เรามี Play station 2 ราคามือหนึ่งเครื่องละ 4,500 บาท (ซื้อที่สะพานเหล็ก) โทรทัศน์ขนาด 21 นิ้วของซัมซุง 3,250 บาท (ต่อราคาจาก 3,500 บาทเพราะเราซื้อ 5 เครื่อง) กล่องเก็บเงิน 3,000 บาท ดังนั้นลงทุนเครื่องละ 10,750 จำนวน 3 เครื่องเป็นเงิน 32,250 บาท เก็บค่าเล่น 20 บาท/ชม.
เกม Play station 3 มีอยู่ 2 เครื่องค่ะ ตัวนี้มาใหม่ แพงงง... เครื่องละ 13,000 บาท (ราคาสะพานเหล็กเลยนะคะ) โทรทัศน์ 21 นิ้ว 3,250 บาท กล่องเก็บเงิน 3,000 บาท ดังนั้นลงทุนเครื่องละ 19,250 บาท จำนวน 2 เครื่องเป็นเงิน 38,500 บาท เก็บค่าเล่น 30 บาท/ชม. แต่จะมีค่าแผ่นเกมส์อีกประมาณแผ่นละ 200 บาท ถ้าเป็นเกมที่เด็กฮิต เช่น ฟุตบอล รถแข่ง ต้องมีไว้ 5 แผ่น เท่าจำนวนเครื่องค่ะ ส่วนเกมอื่น ๆ มีไว้ 2-3 แผ่น ตรงนี้คำนวนไม่ถูกเหมือนกันค่ะเพราะจะมีต้องซื้อเกมใหม่ ๆ เข้าตลอด แต่คิดว่ากำไรนะคะ
ร้านที่สะพานเหล็กบอกว่า เกม Play ต้องมีเปลี่ยน joy stick ทุกปีเพราะพังแน่ นี่ยังรอดูอยู่ว่าครบปีแล้ว joy มันจะพังจริงไหม
ช่วงวันธรรมดาเด็กจะมาเล่นประมาณ 4โมงเย็นถึง 2 ทุ่มค่ะ แต่วันเสาร์อาทิตย์จะมาเล่นกันตั้งแต่ 7 โมงเช้า ถึงสี่ทุ่ม บางครั้งเลยไปตึหนึ่งตีสองก็มี ดังนั้นเดือน ๆ นึงจะเก็บค่าเช่าได้เป็นหมื่นค่ะ เปิดมาได้ 5 เดือนแล้ว ตัวเครื่องและโทรทัศน์ยังไม่มีอาการเสียค่ะ ยังไม่ได้ซ่อมอะไรเลย
สรุป ธุรกิจเกมที่ทำมาข้างต้น คิดว่าทำเพื่อเอาเงินไปผ่อนตัวบ้านเท่านั้นค่ะ ถ้าผ่อนบ้านหมดภายใน 5 ปี อาจจะยกเลิกทำเกมเพราะนาน ๆ เข้า ตัวเครื่องและโทรทัศน์มันน่าจะพัง อาจต้องเปลี่ยนทั้งหมด ซึ่งถ้าต้องเปลี่ยนทุก ๆ 3 ปีหรืออะไรเงี้ย มันเหมือนซื้อรถน่ะค่ะ เปลี่ยนบ่อยแล้วเปลือง ผ่อนบ้านหมดจะเลิกทำเกม ขายแต่เสื้อผ้าเอากำไรและได้เงินค่าเช่าบ้าน 3 หลังเป็นเงิน 7,500 บาทดีกว่า ไม่เหนื่อย ได้แน่ ๆ ค่ะ (ซึ่งค่าเช่าบ้านต่อไป เราอาจขอปรับเพิ่มได้อีกนะคะ เพิ่งรู้ซึ้งเลยว่า งานอะไรก็ไม่สบายเท่ามีบ้านให้คนเช่า)
ก็เล่าให้เป็นไอเดียนะคะ ทั้งหมดนี้ เงิดสดจริง ๆ ที่เราใช้ไม่ถึง 250,000 บาท แต่ทำรายได้ประมาณ 2-3 หมื่นค่ะ แต่ตอนนี้ยังเอาเงินนี้มาใช้ไม่ได้เพราะยังผ่อนบ้านไม่หมด ถ้าผ่อนบ้านหมดจึงจะได้เงินตรงนี้เต็ม ๆ ค่ะ
ปล. นี่เป็นเหตุผลว่า ทำไมเวลาซื้อของในนี้แล้วให้ส่งของไปที่บ้านเอื้ออาทร (แม่ค้าบางท่านงง ๆ ว่าราซื้อเสื้อผ้าชุดละเป็นหมื่น แต่อยู่บ้านเอื้ออาทร !?) เพราะว่าเป็นบ้านเช่า มีคนอยู่ตลอดค่ะ แต่ตัวบ้านเราเองจริง ๆ ไม่ค่อยมีคนอยู่จ้า (ถึงโดนขโมยขึ้นไปแหม็บ ๆ)
คุณ 69 น่ารักจังเลยค่ะ
มีน้ำใจกับเพื่อนๆในนี้เสมอเลย
แอบมาให้ข้อมูลอีกนิดนึง
เพื่อนเราขายพวกเสื้อยืด เสื้อกล้าม สายเดี่ยว กางเกงขาสั้นที่โบนันซ่ามาบุญครอง (มะใช่โบนันซ่าเขาใหญ่น๊า)
เปิดมาตั้งแต่เรียนมหาลัยจนถึงทุกวันนี้ก็ยังขายอยู่ จากงานหลักเป็นงานเสริม
เค้ารับมาตัวละไม่กี่สิบบาท แล้วเอามาขายตัวละ199 หลักๆเค้าคือเน้นขายตามแฟชั่นไม่มากและเน้นขายของไปไวๆ
ถ้าของค้างเกิน2เดือน เค้าก็จะไประบายของออกให้แม่ค้าตามตลาดนัดในราคาต้นทุน
ยังไงก็ไม่เจ็บตัวค่ะ
ขอบคุณคุณ69นะคะ ที่มาแบ่งปันสิ่งดีๆให้กันคะ อุตสาหพิมพ์มาซะยาวเลย
ขอชมด้วยคะ ว่าเป็นคนขยันและไอเดียดีจริงๆ ครบวงจรเลย (เห็นด้วยคะว่า พวกเด็กๆ กับวัยรุ่นผู้หญิงเนี่ย เป็นลูกค้าที่ดีเลย)
จริงๆสนใจเกี่ยวกับพวกบ้านเช่า ตึกแถวให้เช่าเหมือนกันคะ แต่เหมือนจะลงทุนเยอะ (เป็นหนี้เยอะ) เลยอยากทำพวกหอพักเล็กๆดู
ร้านอาหารเล็กๆก็อยากทำ เดี๋ยวลองศึกษา และคิดถึงความเป็นไปได้อีกที
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
Quote:
Originally Posted by AnnAnnAntz
เห็นด้วยเลยค่ะว่าเสื้อผ้ากำไรดีจริง ๆ แต่ต้องดูโลเกชั่นที่เราขาย แล้วจับกลุ่มลูกค้าให้ได้ หาของเก่ง ๆ เชียร์เก่ง ๆ น่ะค่ะ ไม่จำเป็นว่าต้องซื้อเสื้อผ้าทุกแนวมาขายเพราะเราไม่ได้ทุนหนาที่จะหว่านกลุ่มลูกค้าขนาดนั้น เอาแค่ดูว่าใครน่าจะซื้อง่ายแล้วค่อยเลือกแบบเสื้อผ้าขายค่ะ อย่างเราเน้นแม่ค้ากับวัยรุ่น ดังนั้นพวกเสื้อผ้าหรู ๆ ผ้าซาติน ลูกไม้ที่ดูดีนี่ตัดออกไปได้เลย เน้นเลือกเอาแต่ที่สีสด ๆ ลายดอก ๆ ส่วนของวันรุ่นนักเรียนนักศึกษาก็เน้นสายเดี่ยวโป๊ ๆ อะค่ะ
เสื้อผ้าแต่ละตัวที่เอามาขาย ตอนเลือกนี่บาดจิตเหมือนกันนะคะ ขัดใจอย่างแรงเลยคือให้เราใส่ก็คงไม่ใส่อะค่ะ กางเกงขาสั้นจุ๊ดจู่ สายเดี่ยวโป๊ ๆ ตัดเย็บไม่ดีนักแต่แบบดูน่ารัก แค่นี้ก็ขายได้ค่ะ เด็กเค้าก็ซื้อแฮะ
จริงค่ะคุณ69
ทำพวกของเกี่ยวกับแฟชั่น ต้องเน้นขายไวไปไว
ตอนแอนทำร้านเครื่องประดับHandmade จากแก้วเพื่อระบายของจากโรงงานที่เหลือจากส่งออก
ก็เอาของสำเพ็งมาขายเพิ่มให้ดูvariety กำไรดีมาก conceptเดียวกันคือต้องมาไวไปไว
ต้องมีแบบใหม่ๆมาเรื่อยๆ เพราะถ้าซ้ำๆกันเกินเดือน ร้านอื่นๆจะหามาลงบ้าง
แต่เผอิญร้านเรามีUnique คือมีงานดีไซน์ของโรงงานเองก็ขายได้เรื่อยๆ
ส่วนเรื่องทำร้านอาหาร..พี่สาวก็เปิดร้านอาหารอยู่ค่ะ..เหนื่อยแต่ได้กำไรดีเช่นกัน
ถ้าจะให้ดีไปเลือกซื้อผักหรือวัตถุดิบเองก็ดีนะคะเพราะตอนเราทำร้านอาหาร ก็จะมีพวกคนขายผักเค้าก็อาสาจะเอาผักมาส่งให้
ด้วยความขี้เกียจเวลาเค้าเอาบิลมา ก็ติ๊กเลือก..ๆๆๆ ไปว่าต้องการอะไร
ตอนมาส่งเด็กก็รับและเช็คว่าครบไหมแล้วจ่ายเงินเลย
หลังๆมาเอะใจว่า ทำไมของสดหมดเร็วจัง เลยอยู่รอเค้าแล้วจับชั่งน้ำหนัก
แจ๊คพอตค่ะ.. ปรากฎว่าน้ำหนักหายไปอย่างละ2-3 ขีด
หลังจากนั้นเลิกเลยค่ะ.. ชั่ง ตรวจ เช็ค ทุกอย่างเลย
ทำร้านอาหารชอบตรงที่เวลาลูกค้าทานแล้วชมว่าอร่อย คนทำตัวลอยเลย 555+
ปล.แอบเห็นพี่ผึ้ง greenpark ออนไลน์อยู่.. น่าจะมีเรื่องเด็ดๆในการเปิดร้านอาหารมาแชร์กัน
ดีใจจังเลยคะ มีเพื่อนๆพี่ๆมาให้คำแนะนำ SBNช่วยได้ทุกเรื่องจริงๆ
ขอบคุณ AnnAnnAntzด้วยนะคะ
ขอชื่นชมคุณ 69 มากๆ ค่ะ ที่มีน้ำใจกับเพื่อนๆ เสมอๆ ค่ะ เราชอบตามอ่านเวลาคุณ 69 ตอบกระทู้จังค่ะ
อยากบอกว่าพิมพ์ละเอียดมากๆ คิดว่าคงใช้เวลาไม่น้อยทีเดียวค่ะ แต่คุณ 69 ก็เลือกที่จะมาแบ่งปันความรู้ให้เพื่อนๆฟังค่ะ ^^
ตอบคุณ จขกท ค่ะ
ขอแนะนำเพิ่มเติมนะคะ ลองดูกลุ่มลูกค้าแถวนั้นนะคะ ว่าเป็นกลุ่มไหน แล้วมีร้านทำธุรกิจแบบไหนบ้าง อย่างถ้าอยู่ใกล้นักศึกษาหรือมหาวิทยาลัย
ก็อาจจะขายเสื้อผ้าวัยรุ่น หรือถ้ามีความรู้เกี่ยวกับเสริมสวยก็ทำร้านเสริมสวย (อันนี้จากเราสังเกตที่อพาร์ตเม้นท์ที่เราเปิดอยู่ ในซอยนั้นจะมีร้านทำผม
เยอะมากๆค่ะ เปิดกันเป็นว่าเล่น แต่ก็มีคนเข้าทุกร้าน แบบว่าแถวนั้นเป็นโรงงานค่ะ สาวโรงงานจะชอบเข้าร้านทำผมกันมากๆ ก่อนไปทำงานขอสวยไว้ก่อน
บางทีขับรถผ่านออกมา เที่ยงคืนดึกดื่นยังนั่งไดร์ผมอยู่ในร้านกันเลยค่ะ หรือถ้าใกล้มหาวิทยาลัย หรือโรงเรียนก็ทำร้านอินเตอร์เน็ต แล้วรับพิมพ์งาน เข้าเล่ม
อะไรพวกนี้ก็ได้นะคะ จ้างคนมานั่งพิมพ์ที่ร้าน แล้วเราก็คอยเก็บเงิน บางคนรับพิมพ์หน้าละ 3 บาทยังเคยเห็นเลยค่ะ แล้วเราก็อาจจะเก็บ 10-15 บาทประมาณนี้น่ะค่ะ
บริการดีๆ นักศึกษาก็ติดค่ะ อย่างตอนเราเป็นนักศึกษา เข้าร้านรับพิมพ์งาน ถึงจะแพงกว่าอีกร้านนึงนิดหน่อย แต่บริการดีกว่า พูดจาดีกว่า เราก็ยอมค่ะ
เดี๋ยวนี้เด็กประถม ทำรายงานส่งอาจารย์ ยังต้องจ้างร้านพิมพ์เลยค่ะ พวกอาจารย์ก็ยังต้องมาจ้างเหมือนกัน ทำผลงานส่งอะไรแบบนี้น่ะค่ะ แต่อย่างที่คุณ 69
บอกน่ะค่ะ ทำบ้านเช่าดีนะคะ เป็นเสือนอนกินค่ะ เก็บค่าเช่าไปเรื่อยๆ ยังงัยก็รอท่านอื่นๆ มาแนะนำต่อนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^_^
ขอบคุณคุณgookgai นะคะ
ว่าไปแล้วอยากมีหอพักแถวมหาวิทยาลัยจังเลย เห้อ...แต่คงไม่มีเงินทุนเยอะขนาดนั้น
กระทู้นี้อ่านแล้ว ขอบคุณ คุณ 69 จิงๆ และเพื่อนสมาชิกที่สละเวลามาตอบ นะคะ