จดหมายรักจากช่วงช่วง - หลินฮุ่ย (อ่านขำๆ)
จดหมายรักจากช่วงช่วง
ที่อยู่
โซนจัดแสดงแพนด้าแห่งสวนสัตว์เชียงใหม่
วันที่เฝ้า เดือนที่รอ พ.ศ.ที่คอย
ถึงหลินฮุ่ย..........แพนด้ายาใจ
สวัสดีจ้ะ หลินฮุ่ย
เธอเป็นยังไงบ้างจ้ะ หลินฮุ่ย สบายดีมั้ยตั้งแต่วันนั้นที่เธอเบื่ออาหารโดยไม่ทราบสาเหตุ อาการเธอยังกะหมีแพ้ท้องเลยนะ หลังจากวันนั้นพวกมนุษย์ก็จับตัวเธอแยกไปจากฉัน
วานนี้ตอนที่ฉันกำลังนั่งคิดถึงเธออยู่ ฉันก็ได้ยินพวกมนุษย์พูดคุยกันว่าเธอมีลูกแล้ว
เธอรู้มั้ยว่าตอนแรกที่ฉันได้ยิน ฉันตกใจและโกรธเธอมาก ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าเธอไปท้องกับใครมา ฉันเสียใจกับการกระทำของเธอที่เธอนอกใจฉันจนฉันอยากจะร้องเพลง "น้ำตาจ่าโท" (ช่วงนั้นฉันขอบตาคล้ำขึ้นด้วยล่ะ) แต่ฉันก็คิดไม่ออกจริง ๆ หมีแพนด้าในประเทศไทยก็มีแค่เธอกับฉันเท่านั้น ฉันเองก็ไม่เคยอะไรกับเธอ แค่เกือบไปครั้งนึงเท่านั้น
หลินฮุ่ย เธอรู้ใช่มั้ยว่าตอนฉันอยู่ที่เมืองจีน ฉันได้รับสมญาจากหมีสาวทั้งหลายว่า "ช่วง ช่วง ร้อยลีลา" หรือไม่ก็ "คาสแนนด้า" ดังนั้น เรื่องอย่างว่าเนี่ย ฉันไม่เป็นรองหมีแพนด้าใดในโลกอยู่แล้วล่ะ เรื่องตลกอยู่ที่หลังจากนี้ เธอรู้มั้ยว่าพวกมนุษย์แก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไง พวกมนุษย์เอาหนังโป๊หมีแพนด้าให้ฉันดู !! พวกมนุษย์นอกจากจะมีคลิปแอบถ่ายพวกเดียวกันเองแล้ว ยังจะมาแอบถ่ายหมีแพนด้าอีกอนิจจา มนุษย์ พวกมันเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย!!
มีเรื่องหนึ่งที่ฉันยังค้างคาใจถามเธอตรง ๆ แล้วกันนะ
หมีตัวไหนเป็นพ่อของลูกเธอ??
ยังไงก็ตามฉันร้อนใจกับเรื่องนี้มากหวังว่าเธอคงรีบตอบกลับนะ ฉันไม่อยากตาคล้ำไปมากกว่านี้
I look forward to hearing from you na.
คิดถึง..........จนเธอคิดไม่ถึงเลยล่ะ
จาก ช่วง ช่วง ในห้วงหฤทัย
พ.ล. (แพนด้าลิขิต)
ฉันว่าวันที่ 12 สิงหาคมนี้ พวกมนุษย์ต้องให้ลูกเธอมามอบดอกมะลิกับเธอแน่ ๆ
พนันกับฉันมั้ยล่ะ...
*******************************************************************************************
จดหมายรักจากหลินฮุ่ย
ที่อยู่
โซนจัดแสดงแพนด้าแห่งสวนสัตว์เชียงใหม่
วันที่เคลื่อน เดือนที่หนี ปีที่ผ่าน
ฉันเห็น จดหมายฉบับที่แล้ว เธอทักทายฉันด้วยคำว่า "สวัสดี" แบบพวกมนุษย์แล้วฉันรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเลย ฉันไม่อยากให้เธอรับค่านิยมของพวกมนุษย์มากจนเกินไป พวกเราเป็นหมีก็ไม่ควรลืมกำพืดหมี พวกเราก็น่าจะต้องอนุรักษ์ภาษาหมีเราไว้ อย่าให้ภาษาหมีของเราต้องวิบัติเหมือนกับภาษามนุษย์เลยเนอะ
ต้องขอโทษเธอด้วยนะที่ฉันตอบจดหมายเธอช้าไปหน่อยต้องสาละวนอยู่กับการเลี้ยงลูก ลูกสาวของเรากำลังซนเลยทีเดียว
อ้อ พอพูดถึงเรื่องลูกแล้วนึกได้จากจดหมายฉบับที่แล้วที่เธอส่งมาถามฉันว่า "ใครเป็นพ่อของลูกหมี"โถ โถ โถ โถ โถ โถ..........ช่วงช่วง ผู้น่าสงสารตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่มีใครบอกเธอเลยเหรอเนี่ย ว่า "เธอนี่แหละ ที่เป็นพ่อของเด็ก" ฉันเองไม่ถือโทษโกรธเธอหรอกนะที่เธอไม่รู้ว่าลูกหมีตัวนี้เป็นลูกของเธอ
เพราะตอนแรก.....ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าฉันท้องฉันไม่รู้จนกระทั่งวันที่หมีน้อยตัวนี้ไหลปรุ๊ดออกมาจากหมีใหญ่ (ฉันหมายถึงตัวฉันเอง อย่าคิดลึก)
ตอนนั้นฉันงงมากว่าฉันมีลูกได้ยังไง เพราะตั้งแต่เล็กจนโตฉันก็ไม่เคยปั่มปั๊มกับหมีตัวไหน ฉันยังรักษาพรหมจรรย์อย่างบริสุทธิ์ผุดผ่องเสมอมาจนกระทั่งวันนี้ฉันนอนนึกถึงเรื่องนี้อยู่หลายคืน ว่าไอ้หมีน้อยตัวนี้มันมาอยู่ในท้องฉันได้ยังไง มีใครเล่นคุณไสยเสกหมีเข้าท้องฉันรึเปล่าแล้วคืนที่ 10 ฉันก็ได้รับคำตอบต้องเป็นฝีมือของพวกมนุษย์แน่ ๆ
อุ๊ย ขอโทษอีกทีนะจ๊ะ ช่วงช่วง ฉันเผลอเข้าโหมดเครียดอีกแล้ว (ฉันใช้ศัพท์วัยรุ่นไหม ฮิฮิ)ตอนนี้ฉันเครียด ๆ น่ะ ไหนจะต้องเลี้ยงลูกของเราที่กำลังซน ไหนจะต้องรับมือกับพวกมนุษย์ที่เข้ามารบกวนฉันทั้งเช้าทั้งเย็น
เธอรู้มั้ย พวกมันเอาลูกของเราไปวัดส้นตีนทุกวันเลย
ฉันไม่ได้หยาบคายนะจ๊ะ ช่วงช่วง พวกมนุษย์เอาลูกของเราไปวัดส้นตีนจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะไปวัดทำส้นตีนอะไรจดบันทึกทุกวัน ว่า ส้นตีนลูกเรายาวขึ้นเท่าไร ลืมตาซ้ายเมื่อไร ลืมตาขวาเมื่อไร ลืมตาไหนก่อนกัน ลืมตาซ้ายขวาห่างกันกี่วันฃ วันนี้ลูกเราขนขึ้นที่ไหน ขนสีขาวหรือสีดำ ขนตรงหรือหยักศก ฯลฯ
ช่วงช่วง เธอคิดว่าพวกมนุษย์ วื่นวือ มั้ย ในฐานะที่ฉันเป็นแม่ ฉัน โคตร ดีใจเลยแหละที่มีมนุษย์สนใจตั้งชื่อให้ลูกเราขนาดนี้
บางชื่อฉันว่ามันก็น่ารักดีหรอก แต่บางชื่อนี่สิ คิดมาได้ไง
จะตั้งชื่ออะไรก็ตามเถอะ ขออย่างเดียว หวังว่าคงไม่มีมนุษย์คนไหนเอาวันเดือนปีเกิดของลูกเราไปให้พระที่วัดตั้งชื่อให้นะฉันกลัวบาปเอาล่ะ ในที่สุดก็มี 4 ชื่อที่ได้เข้ารอบนั่นก็คือ
1. ขวัญไทยฉันไม่ชอบชื่อนี้เลยอ่ะ ฉันว่าไอ้ชื่อ "ขวัญไทย" เนี่ย มันเหมือนชื่อนิตยสารแสดงแบบชุดผ้าไหมมากกว่าชื่อหมีแพนด้านะ
2. ไทยจีนอื้อ หือ ใช้ความคิดสร้างสรรค์มาก ๆ เลยล่ะ จีนส่งหมีมาไทย เลยชื่อไทยจีน
3. หญิง หญิงฉันไม่ค่อยชอบชื่อนี้นะ มันธรรมดาไป
4. หลินปิงมนุษย์โหวตชื่อนี้กันแหละ เธอชอบมั้ย ฉันเฉย ๆ
พ่อชื่อช่วงช่วง แม่ชื่อหลินฮุ่ย ลูกของเราก็น่าจะชื่อ "ชุ่ยชุ่ย"
นี่ ๆ ฉันมีเรื่องตลกจะเล่าให้เธอฟังด้วยล่ะ
เธอรู้มั้ยว่าพวกมนุษย์ทำให้ลูกสาวของเรารู้จักเธอได้ยังไง
ติ้ก ต้อก ติ้ก ต้อก ติ้ก ต้อก
พอแระ ฉันให้เวลาเธอแค่นี้ ฉันเหนื่อยเฉลยก็คือ
พวกมนุษย์ติดรูปเธอไว้รอบ ๆ กรง เพื่อให้ลูกของเรารู้จักและคุ้นเคยกับเธอ
อนิจจา ปาจิงโกะ พวกมันคิดได้ไงเนี่ย!!
เธอรู้มั้ยหลังจากวันที่เธอได้เจอลูก พวกมนุษย์ลงข่าวในวันรุ่งขึ้นว่าอะไร
"แพนด้าน้อยปลื้มใจ พบหน้าพ่อ"
ไอ้....(เซ็นเซอร์) แพนด้านะ ไม่ใช่น้องเคอิโง๊ะ มาปลื้มใจพบหน้าพ่อเนี่ย
ชั้นล่ะเบื่อพวกมนุษย์จริง ๆ
ไม่ต้องส่งกลับมาแล้วนะฉันว่าพอถึงภาค 3 มันคงไม่ขำแล้วล่ะ
รักไม่แพ้ รักไม่ชนะ..........ก็ "รักเสมอ" ไง
จาก หลินฮุ่ย
ตะลุยเรื่องรัก
พ.ล. (แพนด้าลิขิต)
ฮิ ฮิ เธอแพ้พนันฉันแหละ
เมื่อวันที่ 12 สิงหาคมที่ผ่านมา พวกมนุษย์ไม่ได้จับลูกของเรามาให้ดอกมะลิฉัน (ฉันว่าถ้าทำ ก็เกินไปจริง ๆ แหละ)
พวกมนุษย์แค่ยกย่องให้ฉันเป็น "แม่ตัวอย่าง" เท่านั้นเอง
เธอช่วยคิดหน่อยสิว่า ฉันควรเป็นตัวอย่างให้กับคนหรือหมีดี
ฉันงง
เฮ้อ!! มนุษย์จริง ๆ
