เดี๋ยวนี้รู้สึกมั้ยคะว่าขับรถยากกว่าแต่ก่อนเยอะเลย

ขับรถมาได้ประมาณห้าปี เพิ่งมาปีสองปีหลังนี่แหละ
ที่มีความรู้สึกว่าขับรถแบบกล้าๆกลัวๆกว่าแต่เดิมเยอะมาก
มีความรู้สึกว่าเลนที่เราวิ่งจะต้องแชร์กับมอเตอร์ไซค์ด้วย

บางครั้งจะเปลี่ยนเลน รถเก๋งเลนนั้นอยู่ห่างไกล
เอาละ จะข้ามไปแล้วนะ พอจะหักพวงมาลัยออก
มอเตอร์ไซค์ที่อยู่ห่างออกไป ตะกี้ยังอยู่ใกล้ๆรถเก๋งคันนั้น
ตอนนี้มาประชิดตัวซะแล้ว เลยต้องอยู่เลนเดิมต่อไปอีก


จอดติดไฟแดง เดี๋ยวนี้ต้องพยายามชิดรถข้างใดข้างหนึ่ง
เพื่อที่จะให้มอเตอร์ไซค์เลือกไปทางเดียวเลย
เพื่อความปลอดภัยของกระจกมองข้างของรถค่ะ

ออกจากซอย ระวังขวาแล้วยังต้องระวังซ้าย
สำหรับพวกที่สวนเลนมา หรือบางทีก็ออกมาจากซอยเหมือนกัน
แต่โผล่มาทางซ้าย ก็ต้องคอยแตะเบรกตลอด

เคยโดนมอเตอร์ไซค์เฉี่ยวกระจกข้างไปสองครั้ง
เป็นรอยครูด โดยไม่มีแม้แต่คำขอโทษ หรือพยักหน้าว่าโทษทีนะ
และก็โดนมอเตอร์ไซค์ชนเข้าข้างรถ แบบว่าพุ่งมาจากเลนข้างๆ
เป็นเด็กอายุ15-16 ซ้อนมาสอง ไม่มีหมวกกันน็อคสักคน แล้วก็หนีไป
เล่นเป็นแผลยาว แถมแม็กซ์ครูดอีก

วันก่อนแถววงเวียนใหญ่มีตำรวจดักจับมอเตอร์ไซค์ที่วิ่งเลนนอก
พวกนี้เค้าก็เหมือนรู้นะคะ พี่แกวิ่งเลนริมในสุด(เลนรถเมล์) มาเป็นขบวนเลย
เหมือนรู้ทันตำรวจ มาเป็นระเบียบเชียว ดูแล้วน่าชื่นชมจนเกือบน้ำตาไหล
ทำไมตอนไม่มีตำรวจ ไม่ใช่อย่างนี้หว่า:)

จริงๆแล้วมอเตอร์ไซค์ที่ดีๆมีระเบียบก็มีเยอะนะคะ
บางทีเราเห็นก็น่าสงสารเด็กที่ซ้อนรถพ่อเวลาฝนตก ตัวเปียกหมด อันตรายด้วย
บางทีก็ร้อนตับแลบ ควันก็เยอะ อันนี้ก็เข้าใจค่ะ
เพียงแต่ตอนนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ เห็นแต่เด็กวัยรุ่นขี่ซะเป็นส่วนใหญ่
แล้วงงว่าทำไมมอเตอร์ไซค์นี่ปริมาณเพิ่มขึ้นมาก
พอผ่านร้านขายมอเตอร์ไซค์ก็เข้าใจ มี9บาทก็ออกรถได้แล้ว
และยี่ห้อดังก็เพิ่งออกมาฉลองยอดขายรุ่นนึงครบล้านคัน

ขออนุญาตใช้พื้นที่นี้บ่นหน่อยนะคะ บ่นยังไงก็ต้องสู้ต่อไปค่ะ
ขอบคุณ SBNค่ะ

เข้าใจเลยค่ะ เราก็เป็นเหมือนกัน บางครั้งเวลาขับรถ ก็ต้องบ่นๆๆๆ ด่าๆๆๆๆ ตามลำพัง แต่พอผ่านไป ก็เฮ้อ...ไม่น่าเลย ไม่มีประโยชน์ เลย มีแต่จะทำให้เราเคยตัว ขับรถไปบ่นไป อีกอย่างมาคิดว่า บ่นไป ก็แก้ไขอะไรไม่ได้ ต้องทำใจยอมรับกับสภาพสังคม ที่เป็นแบบนี้ จะเปลี่ยนได้ บ้างก็คนที่บ้านเราเอง ลูกหลานเราเอง ที่เราอาจต้องคอยเอา เรื่องราว เหล่าี้นี้ มาเล่า ให้พวกเขาฟัง เพื่อที่เขาจะได้ไม่ทำแบบนี้ ก็ คงทำได้แค่นี่้แหล่ะค่ะ สังคมไทย คงต้องค่อยๆ ช่วยกันคนล่ะ นิดคนล่ะหน่อย เท่่าที่ทำได้ เน๊อะ

อ่านแล้วนึกภาพออกเลยค่ะ
ของเราแย่กว่านั้นอีก แถวๆ บ้านมันเป็นไฮเวย์ออกนอกเมือง ฉะนั้นพวกพี่ๆ มอ'ไซด์ทั้งหลาย จะไม่เสียเวลาไปกลับรถ ไกลๆ พี่ก็เล่นวิ่งสวนเลนกันเต็มไปหมด ไม่ได้มากันทีสองสามคันนะ มาทีเป็นสิบ วิ่งกันสามสี่แถว เวลาจะเลี้ยวเข้าหมู่บ้านเรา ทั้งๆ ที่เราวิ่งถูกเลน ถูกต้องทุกอย่าง ต้องคอยๆ หลบพี่ๆ เค้า เกือบจะชนก็ตั้งหลายครั้ง แถมพี่ๆ เค้ายังทำหน้าใส่เราประมาณว่าทำไมไม่หลบให้เค้าไปก่อน

แล้วเวลาเป็นสี่แยกเล็กๆ พี่เค้าชอบวิ่งพุ่งมาประมาณจะตัดหน้าขอเลี้ยวปาดหน้าเราไปอีกทาง ไม่สนใจเล้ยว่าใครทางเอก ทางโท แล้วเคยอยู่ครั้งนึง เค้าพุ่งกันมาทางไหนไม่รู้ ประมาณวิ่งทแยงมุม สวนเลนมา เสยเข้ารถเรา ลงมาโวยวายหาว่าเราผิดที่ไม่หลบ ดีนะวันนั้นพี่ชายขับตามมาพอดี เลยลงมาดูให้ (ทั้งๆ ที่ร้อยวันพันปี ไม่เคยกลับบ้านได้พร้อมกันขนาดนี้มาก่อนเล้ย)

เลยเริ่มสับสนกับชีวิต..เหมือนจะกลายเป็นว่าตรูนี่แหละขับผิด

ถ้าทุกคนขับรถกันแบบมีวินัย รู้จักกฎระเบียบ และมีน้ำใจให้กัน สังคมจะดีขึ้นอีกเยอะค่ะ

สังเกตุได้ว่า เกือบทุกครั้งที่เราจะเปลี่ยนเลน...ถ้าเราเปิดไฟเลี้ยงเพื่อขอทาง จะไม่มีทางได้ออกแน่นอน เพราะรถคันหลัง จากที่เคยอยู่ห่างประมาณว่าเราเปลี่ยนเลนได้สบายมาก จะรีบเหยียบคันเร่งพุ่งขึ้นมาทันที หรือตบไฟใส่ไม่ยอมให้เราเปลี่ยนเลนซะงั้น -_-''

หรือเวลาขับรถเข้าวงเวียน บางคนจะไม่ทราบว่ารถที่อยู่ทางขวาควรไปรถที่ได้ทางเอกไปก่อน ที่นี่เราต้องเล่นเกมส์เสี่ยงดวงกันเอาค่ะ ใครเร็วใครได้ไม่งั้นอด -_-''

:)

อยากบอกว่าตอนนี้เพิ่งหันมาหัดขับรถใหม่ ๆ ก็จะเกลียดมอร์เตอร์ไซด์มากกก ว่าให้ประจำเลย ทั้งเกลียดทั้งกลัวมากมาก ยิ่งเวลาเรามีตัวเล็กนั่งอยู่ในรถ
เรากลัว + ระแวงมากด้วย อยากจะชนให้ล้มเป็นดอมิโน่ให้หมด

แต่พักนี้เราเห็นเด็กใส่ชุดนักเรียน ซ้อน พ่อ แม่ ลูก เห็นแล้วอยากร้องไห้อ่ะ:(

ตากฝน ตากลม ตากแดด มลภาวะ ฝุ่นควัน รู้สึกเสียวแทนเค้ามากมาก

เวลาเราเห็นเค้าย้อนศร เห็นเค้าจะกลับรถ หรือเห็นเค้า ขี่กลางถนน เราก็จะ

พึมพำกับตัวเองว่าโถ ลูก ! แบบนี้ทุกทีเลยค่ะ ยิ่งคิดยิ่งสงสารค่ะ

ถ้าเค้าเลือกได้คงไม่อยากขับมอร์เตอร์ไซด์หรอก



ตอนนี้ความคิดเราเปลี่ยน เราคิดมุมกลับว่า พวกมอร์เตอร์ไซด์ซิ่งเนี่ย มันก็ดีเค้าเสี่ยงชีวิตเค้าเอง เค้าเอาเนื้อหุ้มเหล็ก เค้าชน เค้าก็เจ็บ เค้าก็ตายเอง
บางทีเค้าอาจคึกคะนอง รู้เท่าไม่ถึงการณ์ เค้าสร้างความเดือดร้อน ทำให้เสียงดังรำคาญก็จริง แต่เกิดอะไรขึ้นมา เค้าเสี่ยงตายมากที่สุด

แต่พวกเศรษฐี คนมีเงิน ขับรถยุโรป รถสปอร์ต ซิ่ง หรู ขับแข่งกันบนทางด่วน 200 กม./ชั่วโมง ใส่เกียร์ 5 ดับไฟหน้า ชนแหลก ไม่สนใจใครทั้งนั้น พ่อรวย รถแข็งแรง ประกันชั้นดาววดึง พวกนี้ ยิ่งกว่าอีก ทำความเดือดร้อนให้สังคมและผู้อื่น เราไม่ชอบเลยค่ะ :( เฮ่อ เมื่อไหร่คนพวกนี้จะหมดไปจากถนนเสียที

ขอบ่นต่อนิดหน่อย สมัยนี้ไม่รู้เป็นงัย คนชอบขับรถเลนส์ขวาตลอด จะช้าจะเร็วก็ขอขวาไว้ก่อน ตอนนี้เลยเปลี่ยนไปขัยเลนซ้ายสุดแล้วเร็วกว่า เลนขวาซะอีก

อีกอย่างตอนนี้ก็แทบไม่มีคนเปิดไฟขอทาง ไฟเลี้ยวกันแล้วอะครับ เพราะเปิดไปคันหลังก็จะเร่งตลอด ริวเองยังไม่อยากจะเปิดเลยให้ตายเหอะ

อ่อส่วนมอเตอร์ไซด์ ชอบจริงๆกะdารขับรถเลนส์ใน รู้ไม๊ว่ามันอันตราย รถใหญ่ๆๆ เฉี่ยวชนได้ง่าย ไม่ระวังตัวเองเลย เห็นกับตาจะจะมาหลายรอบแล้ว โดยเฉพาะเส้นบางนา ชนคนเดียวอะไม่เป็นไรแต่ส่วนมากจะพาคนอื่นซวยไปด้วยย

บ่นๆๆ แล้วก็บ่นๆๆๆ เห้อ แล้วก็ปลง....

^
^
^
^^
เห็นด้วยค่ะ รู้สึกคนเดี๋ยวนี้ไม่ทราบมือเป็นง่อยหรืออย่างไร ทำอย่างอื่นไม่ได้นอกจากจับพวงมาลัย น้อยมากที่จะเห็นเปิดไฟขอทาง หรือนึกจะเบรค /จอด ก็ทำ ไม่ได้นึกถึงคนที่เค้าอยู่ข้างหลังเล้ย
บ่นต่ออีกหน่อย กับพวกจอดไม่เป็นที่เป็นทาง บ้านเราต้องออกทางซอยอาภาภิรมย์ (กรมส่งออก) ตรงรัชดาภิเษกทุกเช้า พอออกจากซอยก็ต้องเปิดไฟขอทางเพื่อเบี่ยงเลนออกไปทางขวา เนื่องจากมีรถจอดซื้อของกินอยู่ข้างทาง หรือไม่ก็คุณพี่แท็กซี่จอดรอลูกค้า ทั้งๆที่เลยออกไปหน่อยก็มีที่สำหรับจอดแท็กซี่อยู่ เฮ้่อ... ดีนะเนี่ยแค่ขับรถไปจอดที่จอดรถใต้ดินแถวนั้น ถ้าขับถึงที่ทำงานคงต้องบ้าแน่ๆ :(

ส่วนมากเราขับรถชอบขึ้นทางด่วน เพราะสะดวกและไม่ต้องหงุดหงิดกับมอเตอร์ไซส์ค่ะ แต่ขึ้นไปก็ขับ 80-90 กิโลต่อชั่วโมงอยู่ดี เน้นชิล ทันไม่ทันอีกเรื่องนึง 555 :D

555+
นึกว่าเราคิดไปเองคนเดียว..คนอื่นก็คิดเหมือนเรา
เราว่าเดี๋ยวนี้รถมันเยอะขึ้น ทั้งรถยนต์และรถมอเตอร์ไซค์
ทุกคนก็อยากไปเร็วไปไวไม่อยากติด
ไฟเลี้ยวก็เลยไม่ยอมเปิดเพราะเปิดแล้วไม่ได้ออก
แทนที่จะเข้าตามเบนเพื่อรอเลี้ยง..ก็ไปปาดเอาข้างหน้าเร็วดีไม่ต้องรอ
กลายเป็นตอนนี้ใครทำตามกฎ-เข้าตามคิด-ก็ช้าไปซะงั้น..เฮ้อ..

เรามีวิธีคลายเครียดในรถ
เวลาเราขอทางใครแล้วไม่ให้ไปหรือว่าจะเปลี่ยนเลนส์แล้วมอ'ไซค์กั๊กอยู่
พอรถเหล่านี้ผ่านไปแล้ว เราเอามือจับที่เบรคมือแล้วมันมีปุ่มกดที่เอาไว้ปลดล็อค
เราก็กด "ปิ่ว ปิ่ว" เหมือนเล่นเกมส์กด ได้อารมณ์เหมือนเล่มเกมส์กดยิงเครื่องบิน

"ยิ้มวันละนิด จิตแจ่มใสนะคะ" :o :o :o

เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ

เกลียด เกลียด เกลียดมอไซมากๆๆๆๆๆๆ ค่ะ

ขอใช้คำว่า เกลียด เลย เพราะว่าไม่ไหวจริงๆ

กระจกข้างนี้โดนบ่อยมากๆ เราก็ทำวิธีเดียวกันค่ะ คือจอดชิดฝั่งใดฝั่งหนึ่งเค้าจะได้ไปได้

ตอนรถออกมาใหม่ๆนี่ก็โดนมอไซประเดิมเลยค่ะ ทำกระจกข้างเราพับไปด้านหน้าเลย

มองก็ไม่เห็น จะจอดรถไปปรับให้เข้าล๊อกก็ไม่ได้เพราะรถเยอะมาก ต้องทนขับๆจนถึงออฟฟิส

ระหว่างนั้นใจเต้นตุ๊บตั๊บๆๆๆๆๆ เป็นห่วง อยากลงไปดูว่าเป็นไรเปล่า ส่วนตามอไซไปถึงไหนแล้วค่ะ ไม่สนเลย

บ่อยครั้งก็จะมีพวกสาวซ้อนมอไซที่สะพายกระเป๋า ถือถุงบ้าหอบฟางมากมายผ่านมา

แล้วพวกกระเป๋าคุณเธอนี่แหล่ะค่ะที่ไม่ยอมหนีบให้ดี มาเกี่ยวกับกระจกข้างรถเรา

รถพวกนี้ทำให้เซนเซอร์ร้องตลอด ปิ๊บๆๆๆๆ ปี้ดดดดดดดดดดดด ตลอดทั้งเช้าเลย

ปิดก็ไม่ได้ หรือปิดได้แต่เราก็ทำไม่เป็น ฮือ ทรมานมากค่ะ

เบื่อมากๆๆๆๆๆค่ะ แฟนเราชอบบอกว่าไม่ชอบ แท๊กซี่ รถกระบะ รถตู้ รถเมล์ มอเตอร์ไซค์ เพราะว่าขับรถไม่ดี ไม่มีมารยาท

แต่อย่างอื่นเรายอมให้นะค่ะ เพราะถึงจะทำให้เราเดือดร้อน แต่ไม่เสียหาย ไม่เหมือนมอเตอร์ไซค์ เซ็งค่ะ

ขอบ่นด้วยคนค่ะ ;)