ชาวโรงแรมขา เชิญค่า

ขอฝาก Blog ระบายๆ style พนง โรงแรมหน่อยนะคะ ^^ พอดีว่า อยากมีเพื่อนๆ ที่ทำงาน ในสายเดียวกัน มาร่วมแชร์ความรู้สึกกันอ่ะคะ เพิ่งทำเสร็จเมื่อกี้เลยอ่ะ เลยขอโปรโมทนิดนึง
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=reception-thai

แต่ ถ้าไม่เหมาะ สม ลบทู้ไปเลยก็ได้นะคะ

ปล.ไม่ได้พาดพิงใครน๊าาา แค่ เป็น Blog ที่ แชร์กันอ่ะคะ..:D

ไม่ได้ทำงานโรงแรมค่ะ แล้วก็ไม่ค่อยได้ใช้บริการด้วย:D
เพราะเป็นคนไม่ชอบไปพักที่ไหนนอกจากบ้านตัวเองค่ะ:D
แต่ดิวคิดว่าคนทำงานโรงแรมน่าสนุกมากๆเลยนะคะ
ได้เจอคนเยอะแยะ :)

Quote:

---

Originally Posted by due

ไม่ได้ทำงานโรงแรมค่ะ แล้วก็ไม่ค่อยได้ใช้บริการด้วย:D
เพราะเป็นคนไม่ชอบไปพักที่ไหนนอกจากบ้านตัวเองค่ะ:D
แต่ดิวคิดว่าคนทำงานโรงแรมน่าสนุกมากๆเลยนะคะ
ได้เจอคนเยอะแยะ :)

---

ช่ายแล้วค่าพี่ดิว... งานโรงแรมเป็นงานที่สนุก...ได้เจอผู้คนมากมาย ยุ่งวุ่นวายทั้งวัน ไม่มีเวลาให้เหนื่อย ไม่มีเวลาให้ว่างค่ะ...:D

แต่สิ่งที่ทำให้เราเสียกำลังใจมากที่สุดนั้น นอกจากจะเป็นแขกผู้เข้าพัก ที่คิดแต่จะเอาเปรียบ คิดแต่ จะ คอมเพลน....ยังมี คงในองค์กรที่ไม่เข้าใจเนี่ยแหละค่ะ คือ ความเจ็บปวดที่สุดของ พนง โรงแรม... โดยเฉพาะ การที่เราเป็น พนง ต้อนรับส่วนหน้า ((ที่ทุกๆคนลงความเห็นว่าคือ กระโถน คือส้วม...)) เราต้องเปนหนังหน้าไฟค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่เรา ความผิดพลาดทั้งโรงแรมจากทุกแผนก อยู่ที่เราแต่เพียงผู้เดียวค่ะ
นี่คือเหตุผล เลยค่ะ ที่ทำ Blog ขึ้นมา เพราะว่าอยากระบายค่ะ แต่ไม่พาดพิงใครหรอกนะคะ เป็นแค่ความเก็บกด ของเด็กคนนึงค่ะ ^^:)

แวะไปทักที่บล็อกให้แล้วนะจ๊ะ.... อืม...ต้องขอบอกว่าจบการโรมแรมการท่องเที่ยวนานาชาติโดยตรงเลยค่ะ ตอนมัธยมเป็นคนไม่ชอบภาษาอังกฤษเลยค่ะ (และไม่คิดว่าวันนี้จะมาใช้ชีวิตอยู่กับคนอังกฤษด้วย...เฮ้อ:rolleyes::rolleyes: ) ++แถมไม่เคยคิดว่าจะมาเรียนหรือทำงานในด้านนี้เล้ยยยยย...ให้ตายเหอะ

แต่ก้อน๊า....เลยตามเลย ช่วงนั้นคิดไงไม่รู้เห็นพี่สาวไปเรียนต่อเมื่องนอกเลยอยากไปมั้ง ก็เลยเริ่มเรียนภาษาอังกฤษจริงๆจังๆขึ้นมาประกอบกับเป็นคนชอบงานบริการด้วย เคยใฝ่ฝันอยากเป็นแอร์...แต่ดันว่ายน้ำไม่เป็น ก็เลยอดไปโดยปริยาย... เฮ้ออออออ !!!

ดังนั้นก็เลยผันมาเอาดีด้านโรงแรมดีกว่า เพราะคิดว่าอย่างน้อยๆๆก็ได้หัดพูดภาษาอังกฤษไปในตัวเผื่อจะพูดได้เก่งๆๆเหมือนฝรั่ง 5555555555
ก็เริ่มเรียนการโรงแรมโดยตรงเลย ฝึกงานโรงแรมแชงแล้วก็บริษัทcatering ที่เลือกฝึกไม่เหมือนกันทั้งสองที่เพราะอยากรู้ว่าจริงๆๆเราชอบแบบไหนกันแน่:confused::confused: ไปๆมาก็มาลงตัวที่โรงแรมไม่รู้ทำไมเหมือนกัน งานโรงแรมทั้งเหนื่อยทั้งไม่มีเวลา เดี๋ยวเช้า บ่าย และดึกบ้าง... แต่ก็ไม่ท้อนะยิ่งช่วงไหนแขกเยอะนะ ยิ่งชอบมากๆๆ เหมือนมันมีพลังไงไม่รู้ (ไม่รู้ว่าบ้าพลัง รึเปล่า?? ) :p:p
แต่ชอบเพราะมันเหนื่อยดี แถมเวลางานก็ผ่านไปไวมากๆๆ เผลอแปบนะหมดเวลาตัองไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตรอกบัตรแล้ว....ชอบๆๆๆๆๆ

ส่วนเรื่องวีระกรรมของแขกนะ.........โอ๊ยๆๆๆๆ เยอะมากๆๆ ทั้งดีและ....... แต่ อิอิ ไม่เอามาเม้าท์ดีกว่า รักษากฏ 55555
พูดไปก็คิดถึงงานที่ทำที่โรงแรมค่ะ จนทุกวันนี้เพื่อนที่มีและสนิทม๊าก-มาก ก็เพื่อนที่ทำงานโรงแรมนี่แหละ

*** เอาไว้จะแวะไปทักที่บล็อกนะจ๊ะ ขอบคุณ จขกท ที่ตั้งหัวข้อนี้มาขึ้นมาเพราะจะได้รู้จักเพื่อนๆๆที่ทำงานในวงการเดียวกัน *** :p:p

แจนเคยทำงานโรงแรมเหมือนกันค่ะ เป็น GRO ตอนนั้นยังเด็ก ๆ อยู่เลย

ตำแหน่ง GRO นี่ไม่ค่อยมีอะไรมากค่ะ คอยดูแลแขกโดยเฉพาะ VIP ใส่ใจรายละเอียด แล้วก็เดินเฉิดฉาย ทักทายแขกอยู่ใน lobby เดินทั้งวันค่ะ เดินขึ้น เดินลง ขาเป็นระวิง
แต่แขกจะเรียกหาเราตลอด บริการดี คุยดี เค้าก็นึกถึงเรา กลับมาอีกก็มีของมาฝาก
ประทับใจมาก ตอนมีแขก VVIP วัยเกษียณ อยู่คู่นึง เค้าชอบเรามาก ๆ ขอถ่ายรูปคู่ แล้วเค้าใส่กรอบตั้งโชว์ไว้ที่บ้านเลยค่ะ

ใน Department เราเป็น FO ก็ต้องคอยช่วยเพื่อนคนอื่น ๆ ใน shift เดียวกันด้วย
ทำทุ๊กกกก อย่างจริง ๆ ทำมาแล้ว ยกกระเป๋า เสริฟน้ำ เชคอิน เชคเอ๊าท์ พาไป sigh seeing แม้กระทั่ง babysit ลูกของแขกที่มาพักอีก

ทำงานโรงแรมมีความสุขมาก เหนื่อยมากก็จริง แต่มีความสุข เพราะเรามี service mind ชอบพบปะผู้คนเยอะดีค่ะ ต่างชาติ ต่างภาษา ชอบค่ะ

เพื่อนก็ดีมาก ๆ ด้วยตอนนั้น เจ้านายก็ดีมาก เป็นเหมือนครอบครัวเดียวกันค่ะ ลาออกมาได้หลายปีมากแล้วจนทุกวันนี้ยังคุยกันอยู่เลยค่ะ เพื่อน ๆ หลายคนก็ได้ดี ไปเป็นแอร์ เป็นสจ๊วต กันค่ะ

จนถึงตอนนี้ก็ยังรักงานโรงแรมอยู่ค่ะ และเข้าใจความรู้สึกของคนทำงานโรงแรมเลย อย่างเราเป็นแขกไปพักเอง ก็จะพยายามไม่ compalin ค่ะ เคยคิดอยากกลับไปทำอีกเหมือนกัน แต่คงไม่ได้แล้วค่ะ

ได้ประสบการณ์ดี ๆ เยอะค่ะ จากการทำงานโรงแรม ได้มิตรภาพดี ๆ และน้ำใจ
ถึงบางครั้งจะโดนว่า โดนตำหนิ ก็ต้องทำใจค่ะ เพราะมันเป็นงานของเรา แต่ส่วนใหญ่จะได้รับแต่คำชมนะ ได้เป็นพนักงานดีเด่นด้วย ดีใจมากกก
และที่สำคัญ ได้ติ๊บ ตั้งเยอะ ๆๆๆๆ อิอิอิ

ทำงาน โรงแรมมา สิบสี่ปีแล้วค่ะ เริ่มจากเป็นเด็กเสริฟ ก่อนค่ะ แล้วก็เป็นสจ๊วต (เด็กล้างจาน)

ต่อมา เป็นแม่บ้าน แล้วก็ได้พัฒนาเป็น โอเปเรเตอร์ แล้วก็ได้ควบตำแหน่งเป็นพนักงานต้อนรับ

จากนั้น เรียนจบ ได้มาเป็นเซลล์แบบ พาร์ททาม แล้วก็ได้มาทำงาน บัญชี ต่อมา คนขับรถ

คนสวนจนเด๋วนี้ ได้เป็น เจ้าของโรงแรมแล้วค่ะ แล้ว มีหุ้นส่วน เป็น พี่น้อง เราหกคน

งานโรงแรม สนุก น่ะค่ะ เจอผู้คนมากมาย หลากหลาย ลูกค้าหลายประเภท งานสนุก ไม่เบื่อ ไม่

จำเจ เราเป็นคนชอบบริการ เอาใจ ดูแล ผู้อื่น เพราะ เราที่บ้านทำโรงแรม เราก็เห็นว่าเค้าทำกัน

ยังไง เรา ต้องดูแลเอาใจใส่ลูกค้ายังไง ให้เค้ากลับมาใช้บริการเราอีก เรื่องอารหารก็สำคัญค่ะ

เมื่อก่อน ตอนเป็นเด็ก พ่อเราก็จะให้เราไป ล้างจาน และเป้นเด็กเสริฟ ซึ่งเราก็ แปลกใจ ว่าทำไม

งานแบบนี้เราต้องทำ แต่พอบอกว่า ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ เราเลยต้องทำให้ได้ แบบว่า ต้องทำ

ให้ได้ เราก็ไป ช่วยเสริฟ ล้างจาน ทำอาหาร เป็นลูกมือ พ่อครัวบ้าง ทำเท่าที่ทำได้ หลังเลิกเรียน

แต่ทำ เกือบทุกวันค่ะ เพราะชอบและชิน กะการที่ต้องหาอะไรทำ ไม่งั้นจะเซ็ง ก็ทำไปเรื่อย ต่อมา

พ่อก็ให้ไปเป็น แม่บ้าน แล้วก็ ไปพับผ้าปูเตียง ทำความสะอาด จัดเตียง ล้างห้องน้ำ แล้วก็ได้ โยก

ย้ายไปเป็น โอเปอร์เรเตอร์ หลังจากที่ ได้ทำงาน แม่บ้าน ถือว่าดีแล้ว

พอเรียบจบ ได้ไปทำบัญชี เป็นเซลล์ หางานเข้าโรงแรม แล้วต่อมาแม่ก็ให้ หุ้นส่วน โรงแรม แก่

พวกเรา ถึงตอนนี้จะเป็นเจ้าของโรงแรมกันแล้ว พวกเราก็บริหารกันเอง แต่พวกเราก็ยังปลูกต้นไม้

กันเองค่ะ ทำงานเองทั้งหมด เลยเข้าใจว่า งานแต่ละที่ แต่ละจุดเค้าทำอะไรกัน ยังไง ตรงไหน

และเราได้รู้จัก และ สนิทกะ หน.แต่ละแผนกได้ดีด้วยซึ่ง ส่วนใหญ่จะทำงานที่นี้มาเป็น สิบๆปี

ตั้งแต่เปิดโรงแรมเลย ก็ไม่ได้ย้ายไปไหนเลย

เราถึงได้เข้าใจ การทำงานโรงแรม และพนักงานโรงแรม เรายังคิดว่า เป็นงานที่เราไม่ได้เรียนจบ

มา แต่เราทำได้ดีกว่างานที่เราเรียนมาซะอีก แบบนี้มันอยู่ในสายเลือดเลย คริๆ

เจ้าแม่โรงแรมตัวจริงมาแล้วนะจ๊ะ หนูติ่ง

ขอบคุณพี่ติ่ง และ พี่แจนนะคะ ^^ที่มาแชร์ ประสบการณ์ดีๆ..หนูเองทำงาน โรงแรมมาไม่นาน.. แต่เห็นทั้งด้านดีและไม่ดีมาบ้างแหละค่ะ.....รักบริการ แต่บางครั้งคน ที่รับการบริการของเรา ไม่ค่อยให้กำลังใจในการทำงานเลยค่ะ เพิ่งเจอมาก่อนออกจากงานเลย เป็นคนไทยด้วยกันเนี่ยแหละค่ะ...เห้อ ท้อใจค่ะ บางครั้ง งานแบบนี้ ใจรักจริง..แต่ก็ต้องการกำลังใจ จริงไม๊ค่ะ พี่ๆ ขนาดรถยังต้องการน้ำมันเพื่อหารขับเคลื่อน เราเป็นมนุษย์ เราก็คงต้องการกำลังใจมาหล่อเลี้ยง บ้างแหละค่ะ ^^ ขอบคุณนะคะ พี่ๆทำให้หนูเห็น มุมดีๆของ บางโรงแรม ที่เค้าดูแลกันดี เค้ารักกันและช่วยเหลือกัน... ถ้าเป็นแบบนี้กันเยอะๆสังคม โรงแรมคงน่าอยู่กว่านี้ค่ะ...มีเรื่องราวอีกมากมายเลยค่ะ ที่ยังอัดอั้นตันใจอยู่ แต่มันก็มีเรื่องดี ไม่ดีปะปนไปอ่ะคะ เห้อ...ไว้ไปอัพ ระบายใน Blog บ้างดีกว่า

ปล.โรงแรมหนูก็มี GRO ค่ะ สบายจริงๆนะ เจอ VIP อาจจุกจิกนิดหน่อย ตามประสา ค่ะ อิอิ ...

ทำที่ไหนอ่ะคะ ตอนนี้กำลังเถียงกับแฟนเรื่อง member ค่ะ แฟนอยากทำ

ฮิลตัล ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แต่ว่ามันไกลบ้านเรามาก เลย

แนะนำด้วยจ้า please !!!!! อยากได้ที่มี เครือที่หัวหินด้วย :D

บวก อาหารอร่อย ๆ ที่กรุงเทพฯ ด้วยค่ะ :)

เรียนด้านนี้มาเหมือนกัน เพราะชอบงาน บริการค่ะ