-
เป็นต่อ
เป็นต่อ
เป็นต่อ
*เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่ชาคริตและผองเพื่อนในออฟฟิซนะคะ*
ใครไปช้อปปิ้ง แล้วเป็นต่อ คะ
ขอสารภาพนะคะ ว่าชอบต่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขอต่อนิดต่อหน่อย ตอดต่อเล็กๆไปเรื่อยๆ
ยอมรับคะว่า
ถ้าต่อได้
หน้าบานยิ่งกว่าเห็นคำว่า SALES เสียอีก
แต่พอสวมบทบาทแม่ค้าบ้าง
เจอลูกค้าบางคน ย้ำ บางคน
ต่อที
หน้าหงาย หูชา หน้ามืด
มึนยิ่งกว่าตอนเห็นใบแจ้งหนี้ อีกคะคุณขา
แต่ก็ขำๆไปนะคะ
เพราะทีตัวเองต่อเอา ต่อเอา
พอโดนบ้าง
อยากทำเป็นฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องเลยทีเดียว
ในร่างแม่ค้า : ถามว่าโกรธมั้ย
ไม่ดีกว่าคะ
ให้ไม่ได้ก็ไม่ให้
อย่าเก็บมาเป็นอารมณ์เลยคะ
"แม่ค้า อยากขายให้แพงที่สุด"
ในร่างลูกค้า : ไรอ่ะ ลดอีกนิดก็ไม่ได้ งุงิงุงิ
"ลูกค้า อยากได้ของที่ถูกที่สุดคะ"
ปอลอ ขอระบายตามภาษาคนชอบต่อและไม่ชอบ(คน)ต่อมากไปคะ
-
5555+ อ่านไปแล้วเข้าใจอารมณ์เลยค่ะ
ใจเขาใจเรา เนอะ
-
มายกมือด้วยคนค่ะ ชอบต่อเหมือนกัน ต่อเล็กต่อน้อยถึงต่อใหญ่ๆๆ เราว่ามันเป็นสเน่ห์ของการซื้อขายนะ เราเองก้อเป็นทั้งแม่ค้าและลูกค้า ส่วนมากจะเป็นลูกค้าซะมากกว่า แต่เราก้อเข้าใจหัวอกแม่ค้าเพราะเราก้อโดนลูกค้าต่อแรงๆเหมือนกัน บางทีต่อกันเป็นชั่วโมงๆๆถ้าเราไม่ยอมลดให้ก้อไม่ยอมเลิกลา แต่เราคงเป็นโรคจิต(รึป่าว) เราว่ามันก้อสนุกดีนะ (เด๋วคอยดู ต่อแต่นี้ไปจะมีคนต่อเราไม่เลิกลา) ถ้าราคาที่ต่อมาเราขายได้ตกลงกันได้ทั้งสองฝ่ายก้อเคาะซื้อขายกันไป แต่ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยังไม่พอใจในราคานั้นๆก้อจากกันไป บางครั้งไม่ได้ซื้อขายกันด้วยซ้ำเพราะตกลงราคากันไม่ได้ แต่เราก้อได้มิตรภาพกลับมามากมาย
ส่วนตอนเราเป็นลูกค้า เราก้อต่อ ต่อมากต่อน้อยไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเราเจอลูกค้าต่อมาแรงๆเราเลยต่อบ้าง แต่เราต่อในราคาที่เราพอใจและซื้อได้ ราคาแรกแม่ค้าอาจไม่โอเค ถ้าเราอยากได้จริงๆ เราผู้เป็นลูกค้าก้อต้องขยับราคาขึ้น (จริงมั้ย) จนไปถึงจุดที่ทุกคนพอใจ
เราว่า สเน่ห์ของการซื้อขายมันอยู่ที่การต่อนี่ล่ะ
-
อ่านไป นึกภาพตามได้เลยน่ะคะ
ผู้หญิงก็แบบนี้ นิสัยชอบต่อ นิดนึงก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
เข้าใจคะ เพราะว่าเป็นเหมือนกัน อิอิ ^^
-
ชอบต่อเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ชอบตื้อ:eek:
-
ต่อไม่เป็นค่ะ สงสารคนขาย (ถึงแม้บางครั้งจะรู้ว่าเค้าขายให้เราแพงอยู่เหมือนกัน)
แต่เพื่อนต่อเก่งโคตรๆค่ะ ไปไหนกะเค้า เค้าต่อให้ค่ะ มีเพื่อนดีค่ะ :D